O czym należy pamiętać przygotowując się do matury!!!

O czym należy pamięć podczas przygotowań do części ustnej egzaminu
z języka polskiego
Przed egzaminem
Przewodniczący przedmiotowego zespołu egzaminacyjnego (PPZE) przeprowadza
szkolenie członków zespołu przedmiotowego, podczas którego:
ƒ rozdaje i analizuje z zespołem aktualne kryteria oceniania egzaminu z Informatora
na 2005 rok (strona 17)
ƒ przypomina, jakie umiejętności sprawdzane są podczas tej części egzaminu
(najważniejsza to umiejętność komunikacji werbalnej - mówienie, ale też
słuchanie - sprawdzane podczas rozmowy oraz samokształcenie i organizowanie
warsztatu pracy)
ƒ zapoznaje członków z tematami prezentacji, ewentualnie rozstrzyga problemy
wynikłe po przekazaniu przez zdających (najpóźniej na miesiąc przed egzaminem,
czyli do 18 marca 2005 roku) bibliografii do tematu wybranego ze szkolnej listy
tematów
ƒ jeżeli szkolenie odbywa się po oddaniu przez zdających (najpóźniej na tydzień
przed egzaminem, czyli do 11 kwietnia 2005 roku) planu prezentacji tematu
wybranego ze szkolnej listy tematów, informuje, w jaki sposób i kiedy członkowie
zespołu przedmiotowego muszą zapoznać się z ramowym planem prezentacji oraz
materiałami pomocniczymi*
ƒ analizuje fragment Instrukcji - rozdział IV Przebieg egzaminu maturalnego,
zwracając uwagę na szczególnie ważne procedury, takie jak:
- PPZE wyznacza, spośród członków zespołu przedmiotowego, osobę
egzaminującą danego zdającego
- egzamin składa się z dwóch integralnych części (prezentacji i rozmowy),
więc zdający musi przystąpić do obu części egzaminu
- druga część egzaminu ma charakter rozmowy; rozmowa dotyczyć może
prezentacji tematu lub przedłożonej przez zdającego bibliografii, na
podstawie które przygotował i zaprezentował temat
ƒ omawia dokumentację części ustnej egzaminu
ƒ sprawdza przygotowanie i wyposażenie sali do wszystkich prezentacji
przewidzianych na dany dzień
W trakcie egzaminu (w sali egzaminacyjnej musi znajdować się zegar umieszczony w zasięgu
wzroku zdającego)
ƒ
należy przestrzegać harmonogramu, dbać (w miarę możliwości) o punktualne
rozpoczynanie egzaminu
ƒ
podczas egzaminu w sali egzaminacyjnej przebywa tylko jeden zdający
ƒ
należy pamiętać, że projekcja filmu (kadrów z filmów) lub odtwarzanie nagrania
może trwać do 5 minut czasu przeznaczonego na prezentację i w żadnym
wypadku projekcja nie może zastąpić prezentacji
ƒ
druga część egzaminu ma charakter rozmowy i nie może polegać na odpytywaniu
ƒ
każdy problem poruszany w rozmowie musi zostać zapisany w protokole
ƒ
zdający powinien mieć możliwość dokończenia myśli lub zdania, mimo że
nieznacznie przekracza limit czasu
Po egzaminie
• bezpośrednio po egzaminie każdego zdającego należy dokonać jego oceny
Ocenianie
-
członkowie przedmiotowego zespołu egzaminacyjnego oceniają indywidualnie
każdego zdającego podczas egzaminu
- wynik egzaminu dla każdego zdającego jest ustalany bezpośrednio po wyjściu
zdającego z sali egzaminacyjnej
- zdający nie mogą przebywać w sali, w której jest ustalany wynik
- w przypadku niemożności uzgodnienia wyniku przez członków
przedmiotowego zespołu egzaminacyjnego wynik egzaminu ustala
przewodniczący, który musi uwzględnić oceny wystawione przez członków
przedmiotowego zespołu egzaminacyjnego
- wynik ustalony przez zespół jest ostateczny
Dokumentacja
należy uzupełnić Protokół indywidualny części ustnej egzaminu maturalnego
z języka polskiego (Załącznik 5a - procedury, instrukcja)
po zakończeniu egzaminu należy wpisać wynik na Listę indywidualnych
wyników egzaminu maturalnego w części ustnej (Załącznik 9a - procedury,
instrukcja)
wyniki egzaminu ogłasza się w dniu egzaminu o godzinie i w formie ustalonej
w procedurze wewnątrzszkolnej
wypełnioną i podpisaną dokumentację egzaminu należy przekazać
przewodniczącemu szkolnego zespołu egzaminacyjnego
*Materiały pomocnicze
- film, kadry z filmu (najlepiej, aby zdający przegrał na płytę lub kasetę tylko
prezentowane fragmenty/kadry)
- reprodukcje dzieł sztuki – należy pamiętać, aby nie było ich zbyt dużo i aby podczas
egzaminu zostały omówione
- fotografie
- nagranie wywiadu lub wypowiedzi
- nagranie muzyczne
- cytaty (cytat to rodzaj przytoczenia, wprowadzenie do wypowiedzi dosłownie
brzmiącego fragmentu wypowiedzi innego podmiotu mówiącego […], sygnałem
graficznym cytatu dosłownego bywa zazwyczaj cudzysłów 1) z tekstów literackich;
pamiętać należy, że nie zastąpią one znajomości utworów i muszą być funkcjonalnie
wykorzystane w trakcie prezentacji,
Bibliografia
bibliografia – tu: uporządkowany spis dokumentów (książek, artykułów) wraz z opisem
umożliwiającym identyfikację dzieła.
opis bibliograficzny – tu: podstawowe dane identyfikujące dzieło piśmiennicze; książkę
– nazwa autora, pełny tytuł, dane wydawnicze – miejsce wydania, rok wydania; czasopismo –
tytuł wraz z podtytułem, nazwa instytucji sprawczej (czyim organem jest pismo), rok, numer;
artykuł – nazwa autora artykułu, tytuł, formuła: w: a następnie dane o książce lub
czasopiśmie, po skrócie s stronnice (pierwszą i ostatnią zajęte przez artykuł).
literatura podmiotu – wybrane do analizy teksty literackie, ikonograficzne, filmowe,
których dotyczy temat prezentacji.
literatura przedmiotu – wybrane opracowania naukowe, książki, artykuły pozwalające
poznać stan badań nad interesującym nas tematem.
1
Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, Wrocław 2000.
Ramowy plan prezentacji
plan prezentacji – na tydzień przed egzaminem zdający ma obowiązek dostarczyć
ramowy plan prezentacji; nie może on przekraczać strony formatu A4; plan zawiera: temat,
literaturę podmiotu i literaturę przedmiotu (bibliografię), ramowy plan wypowiedzi oraz spis
materiałów pomocniczych. Nie należy mylić z konspektem.
konspekt – gatunek piśmiennictwa praktyczno-użytkowego; szczegółowy zapis planu
tekstu przygotowywanego do publikacji lub do wygłoszenia (np. przemówienia, odczytu,
wykładu); w odróżnieniu od planu nie ogranicza się do zwięzłego zaprezentowania treści
wypowiedzi, lecz zawiera również inne informacje, dając pełny obraz zaplanowanych
działań; konspekt tekstu przeznaczonego do wygłoszenia jest najczęściej przygotowywany do
użytku jego autora (czasem do wglądu innych osób) pełni funkcję scenopisu wypowiedzi;
wyznacznikami językowymi konspektu są obok równoważników zdania (w części odnoszącej
się do planu wypowiedzi) zdania oznajmujące (w części poświęconej innym informacjom);
cechuje się różnorodnym układem graficznym, obok partii podzielonej tzw. światłem (plan
wypowiedzi) partie o tekście ciągłym (pozostałe informacje).2
2
Na podstawie S. Borowkin Słownik terminów piśmienniczych, Kielce [b.r.], s. 35 – 36