Sieci szerokopasmowe w samorządach

Sieci szerokopasmowe – rola samorządów
wynikająca z przepisów Megaustawy 2009
Michał Półtorak
Dyrektor Delegatury UKE w Zielonej Górze
e-mail: [email protected]
1. Wstęp
Sieci szerokopasmowe stanowią fundament społeczeństwa informacyjnego XXI
wieku. Możliwość dostępu, przetwarzania i przesyłania wszelkich informacji
w postaci cyfrowej, 24 godziny na dobę stanowi siłę napędową umożliwiającą
dynamiczny rozwój gospodarczy każdego kraju.
Zgodnie z definicją Komisji Europejskiej za sieć szerokopasmową uważa się
łącze o przepustowości 144 kbit/s wzwyż.
Z pozycji użytkownika końcowego pojęcie „ dostęp szerokopasmowy” oznacza
komunikację, która pozwala na szybki dostęp i wymianę aplikacji biznesowych,
usług społecznych oraz treści medialnych przy użyciu szerokiej gamy
przewodowych i bezprzewodowych sieci dostępu.
Usługi dostępne dzięki sieciom szerokopasmowym
2. Technologie dostępu szerokopasmowego
Z punktu widzenia zapewnienia dostępu szerokopasmowego technologie
dostępu można podzielić na dwie kategorie:
Technologie przewodowe:
• kabel telekomunikacyjny;
• światłowód;
• komunikacja przez linie energetyczne;
Technologie bezprzewodowe:
• technologia satelitarna;
• technologia 3G;
• technologia WLAN;
• technologia WiMAX;
Podział ten nie jest podziałem wyczerpującym wszystkie spotykane technologie,
wskazuje jednak na główne cechy każdej z nich w celu ułatwienia oceny
przydatności technologii na potrzeby lokalnego lub regionalnego projektu
wdrażania dostępu szerokopasmowego.
3. Dostępność usług szerokopasmowych w Polsce
Na tle innych państw członkowskich Unii Europejskiej jeszcze na koniec roku
2007 Polska plasowała się na przedostatnim miejscu, ze wskaźnikiem
penetracji o wartości zaledwie 8,4%, tj. niemal dwuipółkrotnie niższym niż
średnia dla UE. W wyniku podejmowanych dotychczas działań, w roku 2008
doszło do poprawy omawianych wskaźników. Średnia wartość wskaźnika
penetracji usług szerokopasmowych w UE w styczniu 2009 r. wzrosła do
22,9%. Wskaźnik penetracji dla Polski wzrósł w tym samym okresie do
13,2%, co zmieniło również pozycję Polski względem pozostałych państw
członkowskich UE (z 26-tego na 24-te miejsce). Europejskim liderem pozostaje
Dania, z penetracją na poziomie 37,3%.
4. Ustawa o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych
– Megaustawa 2009
Istotnym elementem „Planu stabilności i rozwoju – wzmocnienie
gospodarki Polski wobec światowego kryzysu finansowego” jest
zwiększenie popytu inwestycyjnego w sektorze telekomunikacji, w szczególności
poprzez działania mające na celu przyśpieszenie inwestycji współfinansowanych
ze środków UE oraz zniesienie barier dla inwestycji w infrastrukturę
teleinformatyczną, by zapewnić ogólnopolski dostęp do Internetu
szerokopasmowego. Celowi temu ma służyć przyjęta przez Sejm w dniu
7 maja 2010 r. ustawa o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych –
Megaustawa 2009.
5. Cel ustawy
Celem ustawy jest unowocześnienie gospodarki poprzez rozwój usług i sieci
szerokopasmowych, a w szczególności:
• wspieranie równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie budowy
i dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej;
• stworzenie warunków rozwoju i wykorzystania nowoczesnej
infrastruktury telekomunikacyjnej, w tym poprzez likwidację barier
w procesie inwestycyjnym, poprawę dostępu do gruntów, budynków
na potrzeby inwestycji telekomunikacyjnych oraz wykorzystanie
istniejącej infrastruktury;
• zaspokojenie potrzeb rozwoju telekomunikacji w procesie budowlanym
i planowania przestrzennego;
• aktywizacja jednostek samorządu terytorialnego, a także podmiotów
wykonujących zadania z zakresu użyteczności publicznej w zakresie
inwestycji związanych z telekomunikacją.
6. Zadania i rola jednostek samorządu terytorialnego
Jednostka samorządu terytorialnego może w celu zaspokajania zbiorowych
potrzeb wspólnoty samorządowej:
1) budować lub eksploatować infrastrukturę telekomunikacyjną i sieci
telekomunikacyjne oraz nabywać prawa do infrastruktury
telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych;
2) dostarczać sieci telekomunikacyjne lub zapewniać dostęp do infrastruktury
telekomunikacyjnej;
3) świadczyć, z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury
telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych, usługi na rzecz:
• przedsiębiorców telekomunikacyjnych;
• podmiotów wykonujących zadania z zakresu obronności
i bezpieczeństwa państwa;
• użytkowników końcowych - w zakresie i na warunkach określonych
w ustawie;
7. Warunki prowadzenia działalności telekomunikacyjnej przez
jednostki samorządu terytorialnego (1)
Jednostki samorządu terytorialnego wykonują działalność telekomunikacyjną:
• przy zachowaniu spójności z innymi sieciami telekomunikacyjnymi;
• w sposób przejrzysty i nie zakłócający rozwoju równoprawnej i skutecznej
konkurencji na rynkach telekomunikacyjnych;
• przy uwzględnieniu, w możliwie najszerszym zakresie, Komunikatu
Komisji - Wytyczne wspólnotowe w sprawie stosowania przepisów
dotyczących pomocy państwa w odniesieniu do szybkiego wdrażania sieci
szerokopasmowych (Dz.Urz. UE C Nr 235 z 30.09.2009, str. 7).
Warunki prowadzenia działalności telekomunikacyjnej przez
jednostki samorządu terytorialnego (2)
• przy wykonywaniu przez JST działalności w zakresie telekomunikacji
mają zastosowanie przepisy o pomocy publicznej;
• działalność w zakresie telekomunikacji należy do zadań własnych
jednostki samorządu terytorialnego;
• JST wykonuje działalność w zakresie telekomunikacji na podstawie
uchwały organu stanowiącego;
• informację o podjęciu działalności w zakresie telekomunikacji ogłasza się
na stronie internetowej jednostki samorządu terytorialnego i w siedzibie
tej jednostki oraz przekazuje Prezesowi UKE;
Dziękuję za uwagę
Gorzów Wlkp., dnia 26.05.2010 r.