FOBIE SZKOLNE

FOBIE SZKOLNE
Biegunki, bóle brzucha, trudności z zasypianiem, apatia - jeśli pojawiają się
u dziecka przed ósmą rano, a kończą dopiero w piątek po południu,
mogą oznaczać lęk przed szkołą.
Fobia szkolna oznacza, że dziecko nie radzi sobie albo z nauką,
albo z własnymi przeżyciami, albo z jednym i drugim. Dlatego, gdy
pojawiają się sygnały lęku przed szkołą (apatia, dolegliwości
żołądkowe itp.), warto sprawdzić, co dzieje się w szkole.
Porozmawiajmy z dzieckiem. Fobia może mieć związek z kłopotami w
nauce. Wtedy warto pójść do poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Jeśli dziecko ma słabsze oceny, należy sprawdzić jego możliwości
intelektualne. Może boi się szkoły, ponieważ ma dysleksję lub
dysgrafię i denerwuje się, bo gorzej sobie radzi niż koledzy.
Przyczyną nerwicy mogą być również trudne kontakty z rówieśnikami.
Warto wtedy porozmawiać z dzieckiem i nauczycielem. Może dziecko
jest klasowym kozłem ofiarnym albo jest niedojrzałe emocjonalnie i
chce, by traktowano je jak młodsze, niż jest w rzeczywistości, albo też
zachowuje się jak stary-malutki. Z tych powodów chętniej niż w szkole
przebywa w domu, bo tam jest traktowane , jak tego chce.
Przeniesienie do innej klasy czy szkoły zwykle niczego nie zmienia,
ponieważ w nowym miejscu będzie ono zachowywać się identycznie.
Trzeba pomóc mu zmienić relacje z kolegami. Pozwólmy na
samodzielność.
Czasem przyczyną lęków szkolnych jest konflikt między rodzicami, ciężka
choroba któregoś z domowników. Dzieci mają przeświadczenie, że
potrafią ochronić rodziców. Boją się wyjść z domu, bo - w ich poczuciu
- wtedy może zdarzyć się coś złego. Dlatego trudniej im otworzyć się
na świat i kontakty z rówieśnikami. Przyczyną fobii mogą być
problemy dziecka z rozstawaniem się z rodzicami. Od urodzenia
dziecko jest w bliskiej więzi z matką . W miarę zdobywania nowych
umiejętności
dziecko
zyskuje
niezależność
i
możliwość
samodzielnego poznawania świata. Są momenty przełomowe, na
przykład pójście do przedszkola, pierwszy wyjazd bez rodziców, okres
dojrzewania. Jeśli wtedy dodatkowo pojawiają się kłopoty w domu, to
dziecko może mieć trudności z otwarciem się na świat. Pozwólmy na
przyjaźń.
Niekiedy rodzice ograniczają samodzielność dziecka. Rodzic powinien
uwierzyć, że dziecko sobie samo poradzi, że wystarczy je wspierać
i pokazywać mu świat. Kłopoty z adaptacją w szkole może mieć
dziecko, które wcześniej nie chodziło do przedszkola. Ma ono mniej
doświadczeń w kontaktach z rówieśnikami. Warto więc, jeszcze zanim
pójdzie do szkoły, zapewnić mu towarzystwo kolegów, np. organizując
mu zajęcia na basenie, w kółku plastycznym itp.
Fobię szkolną mogą mieć także dobrzy uczniowie. Czasem na
dolegliwości psychosomatyczne skarży się dziecko, które ma dobre
wyniki w nauce. Potrafi je zmartwić minus przy piątce, bo chce
zaspokoić nie zawsze racjonalne wymagania stawiane mu przez
rodziców. Zastanów się więc, może za dużo wymagasz od dziecka.
Niepowodzenia w nauce mogą być przyczyną nerwicy. Skontaktuj się
z psychologiem, który pomoże wyjaśnić przyczyny niepowodzeń.
Zorganizuj dziecku zajęcia dodatkowe, np. reedukacyjne. Nie jest tam
ono oceniane, a inne doświadczenia związane z nauką pozwolą mu
doświadczyć satysfakcji uczenia się dla zaspokojenia ciekawości. Na
lęki dziecko może zareagować też agresją . W ten sposób próbuje
radzić sobie z niepewnością, wtedy poproś o pomoc pedagoga lub
psychologa.