Marzenia są jak motyle, Marzenia są jak motyle, które lecą

KĄCIK POETYCKI
Czasem, gdy chodzę do szkoły
I pilnie się uczyć muszę,
W głowie mi się marzy
Pełno wakacyjnych podróŜy.
Marzy mi się quad, Ŝeby zwiedzić cały Świat.
Pojadę do Chin, popróbować wszystkich win.
Śnię o wyjeździe na Madagaskar,
Aby pojeździć w wyścigach NASCAR.
Marzę sobie o plaŜy,
Czasami nawet o górach,
A kiedy wyjdę na przerwę,
TeŜ jestem głową w chmurach.
Gdy wejdę kiedyś do świata gier,
Zobaczę Hugo i krzyknę: hej!
Razem z moim przyjacielem
Wyruszymy na planetę Selem.
Zaprosimy na nią wszystkie dzieciaki
I przygarniemy wszystkie kociaki.
Chciałbym mieć kota i małpkę,
I mieszkać w wielkim zamku,
Aby móc wejść na basztę
I oglądać blask o poranku.
Albo chciałbym być Ŝeglarzem,
Pływać na ogromnych statkach.
Oczywiście kapitanem,
śeby wrócić do domu po latkach.
Niech kaŜdy się z was dowie,
śe marzenia krąŜące mi po głowie,
Dodają barw Ŝyciu mojemu.
Radzę więc kaŜdemu
Niech marzy po swojemu!
Mógłbym teŜ być kosmonautą
I latać sobie w kosmos.
Na KsięŜyc i na Marsa,
Czasami nawet z siostrą.
Krystian Hetmanek, kl.Va
Ale to tylko marzenia,
Wspaniałe, piękne i śmiałe.
Lecz znów uczyć się muszę
I siedzieć wśród szkolnych ławek.
Piotr Wenda, kl. Va
Marzenia są jak motyle,
które lecą prosto przed siebie.
Dokąd lecą? - nikt nie wie.
Ich wzory i kolory są jak nasze pragnienia.
Mają wyznaczoną trasę przez marzyciela.
Zatrzymują się tam, gdzie im kaŜemy.
A gdy do szkoły idziemy, tęsknimy za nimi,
bo w szkole nie ma miejsca na marzenia,
gdyŜ są ksiązki, zeszyty i obowiązki.
Marzenia wtedy same ruszają w świat,
lecz smutno im bez nas tak.
Później, jak ze szkoły wracamy,
znów w podróŜ odległą wyruszamy.
By spotkać się z marzeniami.
Anna Kasprowicz, kl. Vc
Vc
8