Przemiany w Gdańsku w latach 1871
Transkrypt
Przemiany w Gdańsku w latach 1871
Gdańsk jako ośrodek nauki (oświaty) • 1900 – Conradinum (Szkoła Realna) • 1904 – Wyższa Szkoła Techniczna (Gdańsk stał się miastem akademickim) • 1904 – nowy gmach Szkoły św. Piotra i Pawła (I LO) • 1908 – katolickie seminarium nauczycielskie przy dzisiejszej Sobieskiego 18/19 (Wrzeszcz) Gdańsk jako ośrodek kultury • 1871 – otworzył podwoje Selonke-Theater przy Długich Ogrodach 33a (w 1877 przemianowany na Wilhelm-Theater) – zmienił charakter na salę teatralnorestauracyjną • 1873 – uruchomienie Muzeum Miejskiego w dawnym budynku Gimnazjum Akademickiego (klasztoru franciszkanów) Wilhelm-Theater przy Długich Ogrodach Gdańsk – ośrodek kultury • 1879 – powstało Towarzystwo Historyczne (Westpreussischer Geschichtsverein) • 1903 – nowy budynek Archiwum Państwowego • 1905 – nowy budynek Biblioteki Miejskiej (Wałowa 15) • 1911 – Muzeum Wnętrz Mieszczńskich (Dom Uphagena) Gdańsk – ośrodek sportu • 1901 – regaty wioślarskie na Motławie • 1903 – zawody pływackie w Brzeźnie (W Gd. od 1902 Danziger Schwimmvereins) • 1903 – pierwszy klub piłkarski (Robert Sander) • 1907 – turniej bokserski w dawnym Wilhelm-Theater • 1908 – sala sportowa z łaźnią (przy dzis. Kieturakisa) • 1911 - Plac sportowy im. Ehlersa (przy dzis. Smoluchowskiego, obecnie szpital zakaźny) • 1912 – Akademickie Mistrzostwa Niemiec w lekkiej atletyce, pływaniu, wioślarstwie • 1915 – Sala sportowo-widowiskowa przy wielkiej Alei Gdańsk – ośrodek finansów • 1899 – Zentralstelle zur Forderung industrieller Unternehmungen in Osten (Centrala wspierania przedsiębiorczości na Wschodzie) z siedzibą w Gdańsku • Po 1900 – liczne kasy oszczędności i banki spółdzielcze, w tym założona w 1907 r. – Sparkasse der Stadt Danzig (Piwna 36/37) • Dalej działa Danziger-Privat-Actien-Bank oraz Danziger Sparkassen-Actien-Verein Gdańsk – ośrodek przemysłu • Przemysł stoczniowy – duża stocznia państwowa (co nie było normą w innych miastach Niemiec), kilka mniejszych stoczni, w II poł. XIX w. w większości spółek akcyjnych; w 1892 r. rozpoczęła produkcję SchichauWerft – filia stoczni Ferdinanda Schichau’a z Elbląga • W 1890 r. zakończyła działalność stocznia Devrienta Gdańsk – ośrodek przemysłu • Przemysł maszynowy: • Produkcja maszyn i kotłów parowych (w 1872 – Danziger Maschinenbau-Actiengesellschaft) • Produkcja (fabryka) broni, (fabryczki) amunicji, • warsztaty artylerii (przy Ułańskiej) Gdańsk – ośrodek przemysłu • Przemysł maszynowy – nowe branże • W 1896/1904 r. na wyspie Ostrów powstała huta i stalownia martenowska firmy (ostatecznie) Nordische Electricitäts und Stahlwerke A.G. – w 1906 r. przestała istnieć • 1899 – produkcja wagonów • 1901 – produkcja śrub i nitów • 1912 – naprawa taboru kolejowego (Przeróbka) Gdańsk – ośrodek przemysłu • Przemysł chemiczny • Produkcja nawozów sztucznych (fabryka Petschowa i Davidsohna), fabryka chemiczna w Porcie Cesarskim, fabryki mydła • Przemysł spożywczy • Olejarnie, młyny zbożowe, rafinerie cukru, browary (Danziger Actien-Brauerei - 1873), wytwórnie czekolady, rzeźnia miejska • Inne branże: • Produkcja celulozy (Letnica), tytoniu, papierosów, zapałek (Młyniska), mebli (Refektarska), parkietów Rzemiosło gdańskie • Około 1900 r. w Gdańsku 53 branże, 1556 majstrów • Do branż rozwijających się należała branża budowlana • Dobrze stały branże – odzieżowa, spożywcza (różnego rodzaju), meblarska • Silne było gdańskie bursztynictwo Handel gdański • • • • • • Domy handlowe (towarowe) np. Freymannów przy Targu Węglowym (1905) Rathana Sternfelda (Wrzeszcz, Główna 24, Długa 75, a od 1915 Długa 77/78) Gdańsk – ośrodek portowy • Dominacja Hamburga i Bremy w przewozach i przeładunkach – degradacja portów bałtyckich, w tym Gdańska • Rozwój sieci kolejowej uderzył w żeglugę rzeczną na Wiśle, jednak w ostatniej dekadzie transport rzeczny odzyskał częściowo znaczenie – bo tani – w początku XX w. znowu stagnacja (zaniedbanie żeglowności) • Nowe taryfy celne na granicy z Rosją (po 1877), otwarta wojna celna w 1892 - 1894 r. . Po 1902 r. nowe napięcia celne Gdańsk – ośrodek portowy • Obroty portu gdańskiego w 1913 r. • 70% obrotów – wschodnie prowincje Prus (w tym Wielkopolska) • 15% obrotów – Królestwo Polskie • 10% obrotów – Rosja (ziemie za Bugiem) Gdańsk – ośrodek portowy • Struktura przewozów (eksport) • Spadek wywozu zboża około 1880 r., nowa koniunktura na zboże (z Ukrainy) po 1890 r. – budowa wielkich elewatorów w Nowym Porcie. Zboże wywozi się do Skandynawii i Finlandii, w mniejszym stopniu – Holandii i Belgii • Wywozi się także cukier, drewno (tu spadek) Gdańsk – ośrodek portowy • Struktura przewozów (import) • Węgiel z Wielkiej Brytanii (ale potem rosnąca konkurencja Górnego Śląska i niekorzystna polityka celna, węgiel górnośląski stał się towarem eksportowym) • Ruda żelaza (z Szwecji) • Cement (z północnych Niemiec) • Sól angielska • Nafta z USA • Kamienie brukowe ze Szwecji • Śledzie norweskie i szkockie • Zanik towarów kolonialnych (po otwarciu Kanału Sueskiego) Gdańsk – ośrodek portowy • Wzrost wielkości statków, zanik (w ostatniej dekadzie XIX w.) żaglowców - w 1890 r. upadła ostatnia firma armatorska oparta na żaglowcach – G. Lincka • Dominacja bandery niemieckiej (56%), potem szwedzka (10%), norweska (7%), duńska (6%), holenderska (2%) • Dalszy upadek gdańskiego armatorstwa (w 1899 r. koniec firmy Danziger Schiftfahrts Gibsone’ów.) Modernizacja – Gdańsk nowoczesny • KOMUNIKACJA MIEJSKA: • Zob. J. Kukliński, Gdańskie tramwaje w latach 1873-1945, Cz. 1, „Jant. Szlaki”, nr 4, 1994, s. 13-17; cz. 2 „Jant. Szlaki”, nr 1, 1995, s. 35-37; • UŁATWIENIA KOMUNIKACYJNE • Ok. 1870 – likwidacja przedproży w głównych ciągach komunikacyjnych (Długa, Szeroka) • 1894-1896 obalenie fortyfikacji zach. i płn. Modernizacja – Gdańsk nowoczesny • TRAMWAJE • 1864 – omnibusy firmy „Thiel, Goldweid u. Hadlich” Długi Targ – Sopot (przez Promenadę), po 1870 – tylko do Wrzeszcza • 1872 – firma Deutsche Pferdeeisenbahn Gesellschaft uruchomiła pierwszą linię tramwajową (konną) z Targu Siennego – Promenadą, Wielką Aleją do Wrzeszcza i Oliwy. Odcinek Wrzeszcz – Oliwa wkrótce zawieszono (1879) Modernizacja – tramwaje c.d. • 1877 – dotychczasowe przedsiębiorstwo ogłosiło upadłość (filia gd.), powstała nowa firma Danziger Strasseneisenbahn • 1878 – nowa, druga linia tramwaju konnego, z Targu Siennego do Oruni • 1884-1885 trzecia linia – Łąkowa (Weidenstrasse, szpital boromeuszek) – Dł. Ogrody, Długa, Targ Sienny, Targ Rakowy Modernizacja – tramwaje c.d. • 1884-1885 – czwarta linia – od Bramy Żuławskiej (Długie Ogrody, Długa) do Targu Rakowego • 1885 – Zajezdnia na Kurzej (Huehnerberg) na Dolnym Mieście • 1886 – piąta linia – z Łąkowej poprzez Toruńską, Żabi Kruk (Poggenphul) do Targu Rybnego (Fischmarkt) • 1886 – szósta linia – Siedlce – Targ Węglowy Modernizacja – tramwaje c.d. • W 1891 r. przedsiębiorstwo Danziger Strassenbahn dysponowało 58 wagonami, 21 km torów. • Zajezdnie: Dolne Miasto, Wrzeszcz (przy Partyzantów/Mirchauerweg), Orunia (przy Gościnnej/Johann-Rickmers-Strasse), SiedlceEmaus (przy Kartuskiej/Karthauser Strasse) • Prędkość tych tramwajów to 7 km/h ! Modernizacja – tramwaje c.d. • 1894 – dotychczasowa firma nie była w stanie przeprowadzić elektryfikacji sieci, wystawiono ją na licytację. Nabyło ją Allgemeine Elektrizitäts-Gesellschaft z Berlina; od 1896 Allgemeine Lokal- und StrassenbahnGeselschaft (ALS z Berlina). • VII 1896 – elektryfikacja linii do Oruni, Siedlec (początkowo tylko do N. Ogrodów), Wrzeszcza • Do końca tego roku elektryfikacja pozostałych linii, budowa nowej linii z Targu Węglowego przez Drzewny, Wały Jagiellońskie, Podwale Grodzkie do Dworca Głównego (wiązało się to z obaleniem fortyfikacji) • 1901 – ponowne przedłużenie trasy z Wrzeszcza do Oliwy