Aktywna poezja_biogramy tworcow

„Aktywna poezja. Szkic do przemian sztuki w przestrzeni publicznej w Polsce”*
BIOGRAMY TWÓRCÓW
Jerzy Bereś (ur. w 1930 r. w Nowym Sączu), w latach 1948-1950 studiował rzeźbę w
Krakowskiej ASP pod kierunkiem Ksawerego Dunikowskiego, od którego w 1956
otrzymał dyplom honorowy za rzeźbę “Kołysanka”. Od 1966 jest członkiem Grupy
Krakowskiej, wystawiał w galerii Krzysztofory, Labiryncie, Foksal, reprezentował Polskę
na 9. Biennale w Sao Paulo (1967-1968). Uczestniczył w licznych sympozjach i plenerach
lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, gdzie często realizował swoje prace w
przestrzeni niegaleryjnej. W 1968r. w galerii Foksal przedstawił swoją pierwszą
manifestację, w której obok własnej rzeźby wykorzystał własne nagie ciało. Strategia ta
stała się istotna dla jego dalszej twórczości i kolejnych działań, jak choćby kolejne
“Msze” i “Ołtarze”.
Ewa Partum (ur. w 1945r. w Grodzisku Mazowieckim), w latach 1963-65 studiowała w
PWSSP w Łodzi według programu Władysława Strzemińskiego i na wydziale malarstwa
ASP w Warszawie w latach 1965-1970, gdzie obroniła dyplom pracą dotyczącą poezji
jako sztuki. Od 1972 prowadziła w Łodzi autorską galerię Adres, zajmującą się sztuką
poczty i konceptualizmem. Jest jedną z prekursorek sztuki feministycznej w Polsce, w
swoich pracach obejmujących performance sztukę konceptualną czy poezję wizualną
podejmuje pytania dotyczące płci, cielesności oraz samoidentyfikacji kobiety-artystki.
Pomarańczowa Alternatywa. Ruch happeningowy założona przez Waldemara „Majora”
Fydrycha na początku lat osiemdziesiątych początkowo we Wrocławiu, szybko
poszerzyła swoją działalność o inne miasta, jak Warszawa i Łódź. Pierwszymi działaniami
Pomarańczowej Alternatywy były malowanie krasnoludków na murach w miejscu
zamalowanych haseł politycznych w czasie Stanu Wojennego o opublikowanie
Manifestu Socjalizmu Surrealistycznego. W latach osiemdziesiątych ruch organizował
liczne happeningi, które opierając się na żarcie i zabawie szydziły z władzy w imię zasady,
że wróg, który staje się śmieszny przestaje być groźny. Po roku 1989 Pomarańczowa
Alternatywa kontynuuje swoją działalność podejmując działania między innymi na
Ukrainie podczas Pomarańczowej Rewolucji w latach 2004-2005.
Robert Rumas (ur. w 1966 w Kielcach), w latach 1987-91 studiował malarstwo w PWSSP
w Gdańsku w pracowni Witosława Czerwonki. Jest współzałożycielem Galerii Wyspa,
kuratorem i animatorem kultury. Jego prace podejmują problematykę społeczeństwa
jako obiektu manipulacji w kontekście pojęć dotyczących ekonomii, religii, narodu czy
rasy.
Paweł Althamer (ur. w 1967r. W Warszawie), w latach 1988-93 studiował na wydziale
rzeźby w ASP w Warszawie w pracowni Grzegorza Kowalskiego. Do realizacji swoich prac
często angażuje inne osoby, jest twórcą performances, inicjatorem akcji, tworzy także
rzeźby, filmy i instalacje. Jego twórczość charakteryzują wspólnototwórcze działania,
kolaboracja i próba integracji społeczności przez sztukę. Od 1994 prowadzi warsztaty
ceramiczne z grupą Nowolipie zrzeszającą osoby dotknięte stwardnieniem rozsianym.
Jest laureatem paszportu polityki z 2010 oraz nagrody Vincenta van Gogha w 2004.
Marcin Polak (ur. 1973), jest absolwentem fotografii w Państwowej Wyższej Szkole
Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi. Artysta. Jest autorem akcji
rewitalizujących przestrzeń publiczną i społeczną Łodzi, takich jak: LipowaOdNowa,
Punkt dla Łodzi, MiejMiejsce oraz Ratujmy Łódzkie Murale. W swoich projektach
porusza ważne problemy społeczne i polityczne podejmując próbę doprowadzenia do
dialogu między społeczeństwem a instytucjami oraz elitami.
Inicjatywa MIEJ MIEJSCE (od 2010 r.), odbywa się cyklicznie w Łodzi i dotyczy zmiany jakości
przestrzeni publicznej w mieście. Jest to cykl akcji niespodziewanych i chwilowych, za
każdym razem dotyczących innego miejsca. Odbyły się już: Festiwal Błota (skwer przed
Pałacem Poznańskiego), Gramureki 100 Metrów Projektów (Plac Komuny Paryskiej), Będzie
Świetlnie (skwarna Wólczańskiej). Akcje te, oprócz zwrócenia uwagi na problem
zaniedbanych przestrzeni odniosły pożądany skutek, np. na skwerze przed Pałacem
Poznańskiego. Po naszej Festiwalu Błota prezydent miasta zadeklarował w mediach
„rozwiązanie problemu” i słowa dotrzymał – w tej chwili w tym miejscu jest nowy chodnik i
trawnik.
Monika Konieczna (ur. 2005 r. we Wrocławiu), ukończyła Wrocławską Akademię Sztuk
Pięknych na wydziale Malarstwa. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa
Narodowego w roku 2012. Tworzy niezależne projekty artystyczne. Jest autorką
performanców, obrazów, a także instalacji w przestrzeni pozainstytucjonalnej, w której
konfrontuje własne wypowiedzi ze specyfiką miejsca. Bierze udział w festiwalach sztuki
współczesnej w kraju i za granicą.
Ewelina Ciszewska, aktorka, mim, performerka, choreograf; współzałożycielka i aktorka
Teatru Sztuk. Lubi i chce zderzać różne gatunki sztuk. Absolwentka historii sztuki na
Uniwersytecie Wrocławskim. W 2006 r. ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną
we Wrocławiu. W maju 2009 r. uzyskała tytuł doktora na tymże Wydziale, gdzie od 2006
r. pracuje ze studentami m.in. nad plastyką ruchu scenicznego oraz interpretacją
wiersza. Brała udział w polskich i międzynarodowych festiwalach teatralnych. Prowadzi
warsztaty z dziedziny pantomimy i ekspresji ruchowej w kraju i za granicą. Od kilku lat
zajmuje się sztuką performance. Zaproszona do udziału w Przeglądzie Sztuki SURVIVAL
we Wrocławiu, prezentowała performances „pre-tekst” (2004 r.) i „akt 168” (2005 r.)
oraz, w czerwcu 2008 r., „Ani żadnej rzeczy, która jego jest…”.
Grupa Łuhuu! powstała w roku 2005, zajmuje się performance. Kładzie duży nacisk na
interakcję, kontakt z przypadkowym widzem w przestrzeni publicznej. Porusza się
głównie w obszarze gender, problemów tożsamości, szeroko pojętej komunikacji oraz
sytuacji rozgrywających się na pograniczu publiczne / prywatne – często za pomocą
mocnego wizualnego przekazu.
Hanna Śliwińska (ur. w 1983 r.), ukończyła Akademię Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we
Wrocławiu, kierunek malarstwo. Otrzymała roczne stypendium na prestiżowym
Maryland Institute College of Art. Aktualnie uczy i przygotowuje doktorat w
warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jest laureatką licznych nagród, uczestniczyła w
wielu wystawach grupowych i indywidualnych. Jej prace znajdują się w kolekcjach
prywatnych i państwowych.
Michał Skoczek (ur. w 1980 r., zm. 2006 r.), ukończył Państwowe Liceum Sztuk
Plastycznych im. Piotra Michałowskiego w Rzeszowie. W 2000 r. rozpoczął studia na
Wydziale Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W 2005 r. obronił
dyplom w pracowni prof. Stanisława Kortyki. W następnym roku objął w tej pracowni
stanowisko asystenta. Uczestniczył w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. 6
sierpnia 2005 r. ożenił się z Katarzyną Litwin, również absolwentką malarstwa.
Lubił spaghetti, ser pleśniowy i brokuły. Muzykę Davida Bowie, Nine Inch Nails i Nicka
Cave’a. Interesował się filozofią, teorią sztuki i dwudziestowieczną literaturą, głównie
twórczością Witkiewicza, Gombrowicza i Miłosza. Z pasją kolekcjonował płyty, książki i
filmy. Wiele notował, tworzył poezję, spisywał przemyślenia. Po kilku latach mieszkania
w akademiku charakterystyczny stał się dla niego zwyczaj pozostawiania na drzwiach
specjalnie przygotowanych karteczek. Ostatnia taka wiadomość brzmiała „Jestem na
boisku”.