prezentacja - Wszechnica Żywieniowa w SGGW

Ochrona konsumenta
na rynku Ŝywności
Dr hab. Irena Ozimek
Wydział Nauk o śywieniu Człowieka i Konsumpcji
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego
w Warszawie
Warszawa, 20.02.2008 – Wszechnica śywieniowa
Rozporządzenie wspólnotowe 178/2002:
Etykietowanie, reklama, prezentacja Ŝywności
z uwzględnieniem kształtu, wyglądu opakowania, uŜywanych opakowań, sposobu ułoŜenia i miejsca
wystawienia
informacji udostępnionych na temat Ŝywności w jakikolwiek sposób
• nie moŜe wprowadzać konsumentów w błąd.
Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie Ŝywności i Ŝywienia (Dz. U. z 2006 r. Nr 171, poz. 1225)
Środki spoŜywcze wprowadzane do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
• muszą być oznakowane w języku polskim;
• mogą być ponadto oznakowane w innych językach.
Środki spoŜywcze muszą być oznakowane
• w sposób zrozumiały dla konsumenta,
• napisy muszą być
wyraźne, czytelne, nieusuwalne, umieszczone w widocznym miejscu,
nie mogą być w Ŝaden sposób ukryte, zasłonięte lub przesłonięte innymi nadrukami lub obrazkami.
Środki spoŜywcze oznakowane datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spoŜycia
mogą znajdować się w obrocie do tej daty lub terminu.
USTAWA z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaŜy konsumenckiej oraz o zmianie
Kodeksu cywilnego. Dz. U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1176; Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959.
Sprzedawca jest obowiązany:
• zapewnić w miejscu sprzedaŜy odpowiednie warunki techniczno-organizacyjne umoŜliwiające:
• dokonanie wyboru towaru konsumpcyjnego
• sprawdzenie jego jakości, kompletności
• funkcjonowania głównych mechanizmów i podstawowych podzespołów.
• Na Ŝądanie kupującego sprzedawca jest obowiązany wyjaśnić znaczenie poszczególnych postanowień umowy.
• Sprzedawca jest obowiązany wydać kupującemu wraz z towarem konsumpcyjnym wszystkie elementy jego
wyposaŜenia oraz instrukcje obsługi, konserwacji i inne dokumenty wymagane przez odrębne przepisy.
Sprzedawca Cena
• cena oferowanego towaru konsumpcyjnego
•
cena jednostkowa (cena za jednostkę miary)
Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30.01.2003 r. w sprawie terminów
zawiadomienia sprzedawcy o stwierdzeniu niezgodności towaru Ŝywnościowego z umową (Dz. U. z 2003 r. Nr
31, poz. 258)
Kupujący traci uprawnienia z tytułu niezgodności towaru Ŝywnościowego z umową, jeŜeli nie zawiadomi o tym
sprzedawcy niezwłocznie po stwierdzeniu niezgodności towaru z umową, jednak nie później niŜ:
• w terminie 3 dni od dnia otwarcia opakowania w przypadku towaru paczkowanego;
• w terminie 3 dni od dnia sprzedaŜy lub otrzymania towaru - w przypadku towaru sprzedawanego luzem,
odmierzanego w miejscu zakupu lub dostarczanego do miejsca zamieszkania kupującego.
• Zawiadomienie o stwierdzeniu niezgodności z umową powinno nastąpić nie później niŜ:
• przed upływem daty minimalnej trwałości towaru lub terminu jego przydatności do spoŜycia.
Ustawa z dnia 2 marca 2000 r . o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę
wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 271 z późn. zm.)
USTAWA z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej. Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 25 z późn. zm.
Podejmowanie mediacji w celu ochrony interesów i praw konsumentów
• Wojewódzki inspektor podejmuje działania mediacyjne w celu polubownego zakończenia sporu
cywilnoprawnego między konsumentem a przedsiębiorcą.
• Postępowanie mediacyjne wszczyna się na wniosek konsumenta lub z urzędu, jeŜeli wymaga tego ochrona
interesu konsumenta.
• W toku postępowania mediacyjnego wojewódzki inspektor zapoznaje przedsiębiorcę z roszczeniem
konsumenta, przedstawia stronom sporu przepisy prawa mające zastosowanie w sprawie oraz ewentualne
propozycje polubownego zakończenia sporu.
Stałe polubowne sądy konsumenckie (art. 37):
• Sądy rozpatrują spory o prawa majątkowe wynikłe z umów sprzedaŜy produktów i świadczenia usług zawartych
pomiędzy konsumentami i przedsiębiorcami na podstawie regulaminu (Sądy te funkcjonują na mocy
ROZPORZĄDZENIA MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 25 września 2001 r. w sprawie
określenia regulaminu organizacji i działania stałych polubownych sądów konsumenckich
- Dz. U. z 2001 r. Nr 113, poz. 1214).
Ustawa z 23.08.2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym. Dz. U. z 2007 r. Nr 171, poz.
1206
Praktyki rynkowe uznawane za nieuczciwe: praktyki rynkowe wprowadzające w błąd i agresywne praktyki
rynkowe. W razie dokonania nieuczciwej praktyki rynkowej konsument, którego interes został zagroŜony lub
naruszony, moŜe Ŝądać:
1. zaniechania tej praktyki;
2. usunięcia skutków tej praktyki;
3. złoŜenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie;
4. naprawienia wyrządzonej szkody na zasadach ogólnych, w szczególności Ŝądania uniewaŜnienia umowy z
obowiązkiem wzajemnego zwrotu świadczeń oraz zwrotu przez przedsiębiorcę kosztów związanych z nabyciem
produktu;
5. zasądzenia odpowiedniej sumy pienięŜnej na określony cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej
lub ochroną dziedzictwa narodowego.
Z roszczeniami ( punkt 1, 3, 5) mogą równieŜ wystąpić: Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Ubezpieczonych,
powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów, organizacja konsumencka.
CięŜar dowodu prawdziwości, Ŝe dana praktyka rynkowa nie stanowi nieuczciwej praktyki wprowadzającej w błąd
spoczywa na przedsiębiorcy, któremu zarzuca się stosowanie nieuczciwej praktyki rynkowej.
Instytucje i organizacje chroniące konsumentów
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
www.uokik.gov.pl
Pomoc w postaci poradnictwa oraz pomoc prawna na rzecz konsumentów
• Powiatowy/miejski rzecznik konsumentów
• Inspekcja Handlowa
www.giih.gov.pl
• Pozarządowe organizacje konsumenckie:
(Federacja Konsumentów
www.federacja-konsumentow.org.pl
Stowarzyszenie Konsumentów Polskich
www.skp.pl
• Instytucje branŜowe ogarniające ściśle określone sektory rynku:
• Urząd Komunikacji Elektronicznej
www.uke.pl
• Rzecznik Odbiorców Paliw i Energii
www.ure.gov.pl
• Rzecznik Ubezpieczonych
www.rzu.gov.pl
• Arbiter Bankowy przy Związku Banków Polskich
www.zbb.pl
• Urząd Lotnictwa Cywilnego (Komisja Ochrony Praw PasaŜerów)
www.ulc.gov.pl
• Rzecznik Praw Obywatelskich
www.rpo.gov.pl
• Rzecznik Praw Pacjenta przy NFZ
• Generalny Inspektor Danych Osobowych
www.giodo.gov.pl
• Europejskie Centrum Konsumenckie (ECK)
www.konsument.gov.pl
Urząd m. st. Warszawy
Miejski Rzecznik Konsumentów
00-033 Warszawa, ul. Górskiego 7
tel.: (022) 505 08 02; fax: (022) 505 09 67; [email protected]
Starostwo Powiatowe Warszawa Zachód
Powiatowy Rzecznik Konsumentów
05-850 OŜarów Mazowiecki, ul. Poznańska 129/1
33; tel.: (022) 733 72 82; fax: (022) 733 72 01; [email protected]
• SKP udziela bezpłatnych porad (wyłącznie telefonicznie): Infolinia Konsumencka „Halo, Konsument!”:
tel.: 0 800 800 008
• Dolceta – program edukacyjny dla dorosłych – www.dolceta.eu