(za\263 nr 90 strona 6 i 7)

uchwyty (haki) rynnowe,
- na płatwie mogą być zastosowane;
a) dźwigary lub rury stalowe,
b) dźwigary żelbetowe o przekroju dostosowanym do mocowania płyt,
c) brusy drewniane o boku dłuższym, ułożonym prostopadle do górnej powierzchni wiązara (lub dźwigara)
dachowego.
- płatwie drewniane powinny być zabezpieczone przed zagrzybieniem, a płatwie stalowe przed korozją,
- podkład z płatwi w zakresie pochylenia oraz dylatacji połaci dachowych powinien odpowiadać
wymaganiom pkt. 5.1,
- rozstaw płatwi pod pokrycie z płyt falistych poliestrowych wzmocnionych włóknem szklanym powinien
wynosić od 50 cm do 105 cm w zależności od obciążenia pokrycia, rodzaju płyt i gramatury włókna
szklanego zastosowanego do wzmocnienia płyt.
5.7. Pokrycia z płyt systemowych
Płyty warstwowe dachowe KS1000SM KINGSPAN lub równoważne jako okładzinę zewnętrzną posiadają
membranę PCV (będącą nawierzchniową warstwą hydroizolacyjną). Taka budowa powyższych paneli po
dokonaniu prawidłowego montażu zapewnia szczelność pokrycia dachowego bez dodatkowych,
zewnętrznych warstw hydroizolacji. Reasumując płyty KS1000SM nie wymagają montażu dodatkowych
warstw hydroizolacji na połaci dachu.
Należy jednak pamiętać o konieczności zakupu membrany PCV niezbrojonej (zwanej potocznie
wykończeniową) w celu prawidłowej realizacji i wykończenia wszystkich połączeń (np. naroża, attyki,
świetliki itp.) zgodnie z detalami projektowymi.
Płyta dachowa KS 1000 SM z bezpośrednim mocowaniem dolnej okładziny do konstrukcji wsporczej, może
być zastosowana we wszystkich typach budynków, w których nachylenie połaci dachowej wynosi co
najmniej
1%
(0,5°).
Płyta dachowa KS 1000 SM może być również stosowana na dachy o przekryciu zakrzywionym, w których
minimalny promień krzywizny połaci dachu Rmin wynosi: w wzdłuż połaci dachowej 50 m, w poprzek połaci
dachowej 20 m.
Niezmiernie ważne jest aby wszystkie łączniki samowiercące były wkręcane za pomocą zalecanej wkrętarki
akumulatorowej wyposażonej we właściwe akcesoria, dobrane w zależności od łącznika oraz wierconego
elementu.
Wkrętarka akumulatorowa musi być trzymana prostopadle do powierzchni mocowanego elementu. W celu
uruchomienia sprzęgła należy docisnąć końcówkę wkrętaka i utrzymywać nacisk przez cały czas wiercenia i
gwintowania. Wiercenie zostaje przerwane w momencie zetknięcia czujnika nasadki z mocowanym
elementem.
Sprzęgło z czujnikiem głębokości ustawiane jest poprzez wyciągnięcie tulei blokującej oraz tulei
ogranicznika głębokości. Wykręcanie tulei ogranicznika głębokości (przeciwnie do ruchu wskazówek
zegara) zmniejsza głębokość wiercenia, natomiast wkręcanie tulei ogranicznika głębokości (zgodnie z
ruchem
wskazówek
zegara)
zwiększa
głębokość
wiercenia.
Przed ostatecznym ustawieniem wymaganej głębokości wiercenia należy wykonać próbne wkręcenie
łącznika
we
fragment
elementu.
Podczas wwiercania łączników samowiercących należy zawsze przestrzegać przepisów bhp (należy nosić
okulary ochronne).
Montaż łączników wymaga zastosowania specjalistycznych narzędzi celem zapewnienia poprawnej pracy
zamocowanych
wkrętów.
Łączniki z podkładkami uszczelniającymi muszą być wkręcane w taki sposób aby podkładka uszczelniająca
była dociskana równomiernie do okładziny. Wkrętarka musi być wyposażona w odpowiedni czujnik
głębokości wkręcania. Czujnik powoduje odłączanie napędu we wkrętarce, gdy łącznik zostanie wkręcony
na odpowiednią głębokość.
Łączniki są zaprojektowane w taki sposób aby przewiercić się przez płytę warstwową, nagwintować w
konstrukcję
wsporczą
budynku
oraz
uszczelnić
złącze
płyt.
Łączniki są projektowane i produkowane w taki sposób aby można je było zastosować w wielu rodzajach.
Dane techniczne łączników:
•
mogą być produkowane z wysokiej jakości stali węglowej lub austenitycznej stali nierdzewnej,
•
dobór ostrza wiertła zależy od rodzaju oraz grubości materiału, w który wwiercany jest łącznik,
•
dobór gwintu samogwintującego zależy od rodzaju i grubości materiału, w który wwiercany jest
łącznik,
•
całkowita długość łącznika zależy od grubości montowanej płyt warstwowej,
•
dla płyt z mocowaniem widocznym, łączniki posiadają drugi gwint znajdujący się bezpośrednio
pod łbem, aby docisnąć okładzinę do podkładki z uszczelką,
•
podkładka z uszczelką może mieć różny rozmiar oraz może być wykonana z różnych materiałów
w zależności od rodzaju mocowanych płyt,
•
łeb łącznika może być pokryty powłoką ochronną oraz posiadać plastikowy kapturek w kolorze
lekkiej obudowy.
5.8. Obróbki blacharskie
5.8.1. Obróbki blacharskie powinny być dostosowane do rodzaju pokrycia.
5.8.2. Obróbki blacharskie z blachy stalowej i stalowej ocynkowanej o grubości od 0,5 mm do 0,6 mm
można wykonywać o każdej porze roku, lecz w temperaturze nie niższej od -15°C. Robót nie można
wykonywać na oblodzonych podłożach.
5.8.3. Przy wykonywaniu obróbek blacharskich należy pamiętać o konieczności zachowania dylatacji.
Dylatacje konstrukcyjne powinny być zabezpieczone w sposób umożliwiający przeniesienie ruchów
poziomych i pionowych dachu w taki sposób, aby następował szybki odpływ wody z obszaru dylatacji.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Zasady ogólne
Kontrola jakości robót wykonania zbrojenia polega na sprawdzeniu zgodności z dokumentacją projektową
oraz podanymi powyżej wymaganiami. Zbrojenie podlega odbiorowi przed betonowaniem,
Przy odbiorze scali dostarczonej na budowę należy przeprowadzić następujące badania:
- sprawdzenie zgodności przywieszek z zamówieniem,
- sprawdzenie stanu powierzchni wg normy PN-H-93215,
- sprawdzenie wymiarów wg normy PN-H-93215,
- sprawdzenie masy wg normy PN-H-93215,
- próba rozciągania wg normy PN-EN 10002-1 AC1:1998,
- próba zginania na zimno wg normy PN-H-04408.
Do badania należy pobrać minimum 3 próbki z każdego kręgu lub wiązki. Próbki należy pobrać z różnych
miejsc kręgu. Jakość prętów należy ocenić pozytywnie, jeżeli wszystkie badania odbiorcze dadzą wynik
pozytywny.
Dopuszczalne tolerancje wymiarów w zakresie cięcia, gięcia i rozmieszczenia zbrojenia podano
poniżej.Usytuowanie prętów:
- otulenie wkładek według projektu zwiększone maksymalnie 5 mm, nie przewiduje się zmniejszenia
grubości otuliny,
- rozstaw prętów w świetle: 10 mm,
- odstęp od czoła elementu lub konstrukcji; ±10 mm,
- długość pręta między odgięciami: ±10 mm,
- miejscowe wykrzywienie: ±5 mm.
Poprzeczki pod kable należy wykonać z dokładnością: ±1 mm (wzajemne odległości mierzone w przekroju
poprzecznym). Niezależnie od tolerancji podanych powyżej obowiązują następujące wymagania:
- dopuszczalne odchylenie strzemion od linii prostopadłej do zbrojenia głównego nie powinno przekraczać
3%,
- liczba uszkodzonych skrzyżowań na jednym pręcie nie może przekraczać 25% ogólnej ich liczby na tym
pręcie,
- różnica w rozstawie między prętami głównymi nie powinna przekraczać ±0,5 cm,
- różnice w rozstawie strzemion nie powinny przekraczać ±2 cm.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Jednostką obmiarowa jest 1 kilogram. Do obliczania należności przyjmuje się teoretyczną ilość (kg)
zmontowanego uzbrojenia, jej łączną długość prętów poszczególnych średnic pomnożoną odpowiednio przez