Podgląd
Transkrypt
Podgląd
WYPŁYŃ NA GŁĘBIĘ Gazetka parafialna ul. Fr. Ryxa 35, 05-505 Prażmów, tel 227270595; parafia.prazmow.pl Nr konta 87 800 2000 400 371 953 202 600 01 4 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 30 marca 137’14 LITURGIA SŁOWA Czytanie I: Sm 16,1b.6-7.10-13a * Ps 23 * Czytanie II: Ef 5,8-14 Ewangelia: J 9,1-41 przechodząc obok ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia. Splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałożył je na oczy niewidomego, i rzekł do niego: Idź, obmyj się w sadzawce Siloe - co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, obmył się i wrócił widząc. A sąsiedzi i ci, którzy przedtem widywali go jako żebraka, mówili: Czyż to nie jest ten, który siedzi i żebrze? Jedni twierdzili: Tak, to jest ten, a inni przeczyli: Nie, jest tylko do tamtego podobny. On zaś mówił: To ja jestem. Zaprowadzili więc tego człowieka, niedawno jeszcze niewidomego, do faryzeuszów. A tego dnia, w którym Jezus uczynił błoto i otworzył mu oczy, był szabat. I znów faryzeusze pytali go o to, w jaki sposób przejrzał. Powiedział do nich: Położył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę. Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu. Inni powiedzieli: Ale w jaki sposób człowiek grzeszny może czynić takie znaki? I powstało wśród nich rozdwojenie. Ponownie więc zwrócili się do niewidomego: A ty, co o Nim myślisz w związku z tym, że ci otworzył oczy? Odpowiedział: To prorok. Na to dali mu taką odpowiedź: Cały urodziłeś się w grzechach, a śmiesz nas pouczać? I precz go wyrzucili. Jezus usłyszał, że wyrzucili go precz, i spotkawszy go rzekł do niego: Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego? On odpowiedział: A któż to jest, Panie, abym w Niego uwierzył? Rzekł do niego Jezus: Jest Nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie. On zaś odpowiedział: Wierzę, Panie! i oddał Mu pokłon. Oto słowo Pańskie. Jezus JESTEŚCIE ŚWIATŁOŚCIĄ W PANU Już za dwa tygodnie Niedziela Palmowa. Wchodzimy w ostatni etap naszej wielkopostnej wędrówki do źródeł zbawienia. Święty Paweł mówił do nas przed chwilą: „Badajcie, co jest miłe Panu”. Życie duchowe to nie tylko wysiłek przezwyciężania pokus i odrzucenia zła ale żywa i aktywna miłość do Tego, który pierwszy nas umiłował. Byłoby czymś dziwnym, gdyby kochający mąż skupiał się przez całe życie tylko na tym, aby nie zdradzić żony. Miłość to nie tylko brak zdrady ale życie dla oblubienicy i myślenie każdego dnia, jak tę miłość pogłębiać i umacniać. Często w rachunku sumienia badamy, co nie jest Panu miłe, co Go obraża i rani. I słusznie. Ale to tylko pierwsza część pracy nad sobą. Druga równie ważna a może nawet ważniejsza streszcza się w tych prostych słowach listu do Efezjan: „Badajcie, co jest miłe Panu”. Dlatego tu jesteśmy: na Eucharystii czwartej niedzieli Wielkiego Postu. Nie tylko po to, by nie złamać przykazania i popaść w konflikt sumienia. Jesteśmy tutaj, by wyznać i umocnić naszą wiarę. Jesteśmy tutaj, by otworzyć się na światło Bożej łaski i w tym lepiej widzieć, co jest miłe Panu. Ktoś powiedział, że w sensie duchowym człowiek przypomina szczeniaki, które przychodzą na ten świat ślepe. My również rodzimy się w ciemności grzechu pierworodnego i potrzebujemy obmycia w źródle wody żywej w sakramencie Chrztu, aby żyć w świetle Bożej łaski. „Niegdyś byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie, jak dzieci światłości” (Ef 5,8). Uzdrowienie ślepca z dzisiejszej Ewangelii przypomina trochę stworzenie człowieka. Bóg ulepił Adama z prochu ziemi i tchnął w niego tchnienie życia. Jezus używa podobnej materii, by obdarzyć ślepca światłem Ducha Świętego. Jezus każe człowiekowi obmyć się w wodzie sadzawki Siloe. O ile więc w przypadku stworzenia człowieka nie miał on udziału w cudzie, którego dokonał Stwórca, powołując wszystko do istnienia, o tyle w dziele zbawienia Bóg oczekuje od nas współpracy. Adam Mickiewicz wyraził tę prawdę w prostej poetyckiej formie: Bóg sam może świat zniszczyć i drugi wystawić, A bez naszej pomocy nie może nas zbawić. Wielki Post to szczególny czas, w którym jesteśmy zaproszeni do współpracy z łaską, która jest nam dana i zadana. Wielkopostna antyfona brewiarzowa tak wyraża tę prawdę: „Umocnieni łaską Bożą pracujmy nad sobą w wielkiej cierpliwości”. To prawda, że: „łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna”. Ale również potrzebne jest nasze zaangażowanie, akt woli i cierpliwa praca nad sobą. Bardzo dobrze widać tę zależność łaski i pracy nad sobą w rekolekcjach, które w tym okresie przeżywane są we wszystkich wspólnotach parafialnych. Dlatego spróbujmy spojrzeć na uzdrowienie ślepca przypominając sobie trzy zasady dobrego przeżycia rekolekcji, które podał św. Ignacy: Wejdź cały, zatrzymaj się, wyjdź inny. 2 1. Wejdź cały. Człowiek niewidomy rozumie, że jego kalectwo to nie jest jakiś marginalny problem jego życia. Wie, że jeśli doświadczy cudu uzdrowienia zmieni się wszystko radykalnie – zacznie nowe życie w świecie widzących. Dlatego całkowicie i bez reszty powierza się Jezusowi. Tylko wtedy Bóg może działać cuda w naszym życiu, gdy otwieramy Mu na oścież drzwi naszych serc. Pierwsze i najważniejsze przykazanie mówi: „Będziesz miłował Pana Boga całym sercem, całym umysłem, ze wszystkich sił”. Widzimy więc wyraźnie, że jesteśmy wezwani do zaangażowania woli, umysłu serca, by łaska przeniknęła całe nasze życie. 2. Zatrzymaj się. Żyjemy w świecie nieustannego pośpiechu. Tysiące spraw utrudniają nam zatrzymanie się i skupienie na tym, co najważniejsze. Wciąż brakuje czasu dla Tego, który dał nam czas życia i obiecuje wieczność całą. Ślepiec zatrzymał się, bo Jezus był jego jedyną szansą. W naszym życiu religijnym również możemy być zaganiani, rozkojarzeni, aktywni na zewnątrz. Czasem cierpienie, choroba, śmierć kogoś bliskiego jest okazją, by się zatrzymać, by skupić się na tym, co najważniejsze. Jan Paweł II, mówiąc o swoim życiu a szczególnie o doświadczeniach bolesnych i trudnych (śmierć matki, brata, ojca) powiedział: „miłość mi wszystko wyjaśniła”. Chcemy znaleźć czas dla Tego, który jest Miłością i nadaje sens naszemu życiu. 3. Wyjdź inny. Niewątpliwie uzdrowiony ślepiec wyszedł inny ze spotkania z Jezusem. Tylko Jezus mógł obdarzyć go światłem i dać mu nowe życie. Nie chodzi tu tylko o cud fizyczny. Równie ważne a może ważniejsze jest drugie spotkanie uzdrowionego z Jezusem. Usłyszał wówczas pytanie: „Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego? On odpowiedział: A któż to jest, Panie, abym w Niego uwierzył? Rzekł do niego Jezus: Jest Nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie. On zaś odpowiedział: Wierzę, Panie! i oddał Mu pokłon”. Ta rozmowa przypomina trochę dialog przy chrzcie dorosłego, gdy kandydat wyznaje wiarę i przyjmuje sakrament chrztu. Przez wielkopostną pracę nad sobą chcemy przygotować się na Święta Zmartwychwstania i święto Miłosierdzia – dzień kanonizacji Jana Pawła II. Jeszcze raz wróćmy do słów świętego Pawła: „Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości! Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda. Badajcie, co jest miłe Panu”. (Ef 5, 8-10). Pragniemy w świetle nauczania i świadectwa życia błogosławionego Jana Pawła II wejść całym sercem w łaskę tych ostatnich dni Wielkiego Postu, by zatrzymać się i spojrzeć na Jezusa, Kościół, drugiego człowieka i zbawczy Krzyż. Każdy jest zaproszony, bez wyjątku. Niech Dobry Bóg umacnia nas swoją łaską, abyśmy pracując nad sobą w wielkiej cierpliwości doszli do pełni zbawienia w Królestwie Światła. ks. Proboszcz 3 Z OGŁOSZEŃ Dzisiaj Gorzkie Żale z nauką pasyjną o godz. 1715. We wtorek o godz. 1630 – Różaniec Wypominkowy. O 1700 – Msza za zmarłych. W środę 9 rocznica śmierci bł. Jana Pawła II. W pierwszy piątek przed południem x. proboszcz będzie nawiedzał chorych. O godz. 1500 – Koronka i Msza św. Droga Krzyżowa godz. 1600 i o godz. 1730. W sobotę po Mszy wieczornej Różaniec wynagradzający. Dziękuję mieszkańcom RACIBORÓW za posprzątanie kościoła i złożoną ofiarę. Proszę mieszkańców Zawodnego o przygotowanie kościoła na przyszłą niedzielę. Jak co roku pragniemy przygotowywać świąteczne paczki żywnościowe dla najbardziej potrzebujących mieszkańców naszej parafii. Prosimy osoby mogące wesprzeć to dzieło o przynoszenie produktów w przyszłą niedzielę. W przyszłą niedzielę rozpoczniemy rekolekcje parafialne na każdej Mszy św. W poniedziałek (7.04), wtorek (8.04) i środę (9.04) nauki rekolekcyjne przed południem będą głoszone na Mszy o godz. 11 00. Na prośbę dyrekcji Szkoła Podstawowa będzie miała rekolekcje o godz. 9 30. Intencje mszalne zamówione na godz. 930 będą odprawione na Mszy rekolekcyjnej dla parafii o godz. 1100. Dzieci komunijne otrzymają za tydzień na rozpoczęcie rekolekcji książeczki do modlitwy na Mszy o godz. 930. PLAN REKOLEKCJI „ W i e r z ę w S y n a B o ż e g o ” Niedziela (6.04) – na każdej Mszy Poniedziałek (7.04) 1100, 1700, 1900 (młodzież i ci, którzy wcześniej nie mogą) Wtorek (8.04) 1100, 1700, 1900 Środa (9.04) 1100, 1700, 1900 Spowiedź – wtorek - od godz. 1030 i od godz. 1630 Rekolekcje głosi: Ojciec Andrzej, Pallotyn 4