Gazetka nr 211dla ksiedza

Gazetka Parafialna
Parafia p.w.
p.w. św. Mikołaja w Wielu
Wiele
22 czerwca
2014 r.
Nr 25 (211)
Ziarno Bożego Słowa na XII Niedzielę w ciągu roku
Czas na dojrzałość
Są prezesami firm, kierują dużymi projektami, zespołami, założyli rodziny, osiągnęli
sukces. Mają wszystko, ale czegoś im brakuje, jakby trawiła ich jakaś niewidzialna
choroba. Czują się jak chłopcy w przykrótkich spodniach i dziewczynki w sukienkach
komunijnych. Nie ma już osób dojrzałych, zniknęły. Widać tylko dzieci i ludzi starszych.
Taką diagnozę współczesności stawia włoski eseista Francesco Cataluccio i podkreśla,
że Ewangelia zdecydowanie broni dojrzałości, która, jak się wydaje, zeszła do podziemia.
Obecnie w wyniku konfliktu między młodością a starością najbardziej ucierpiała
dojrzałość. Próbowano ją nawet usunąć z języka, zastępując ją pierwszą, drugą i trzecią
młodością. Nie łatwo ją rozpoznać, bo przez ostatnie dziesięciolecia bardzo się zmieniła.
Wydaje się, że dziś dojrzałość nie jest tym samym, czym była dla naszych dziadków
i rodziców. Dla starszych pokoleń dopowiedziany wybór pewnych wartości oraz ich
konsekwentna realizacja były wyznacznikiem i zarazem miarą osiągniętej dojrzałości.
Obecnie to nie stałość, ale właśnie zmienność, zdolność do podążania za przemianami
świata zdaje się charakteryzować dojrzałą osobowość. Kto dziś jest dojrzały, a kto tylko
takim się wydaje?
Słownik etymologiczny języka polskiego opracowany przez Andrzeja Bańkowskiego
wywodzi to pojęcie od słów dojrzeć, zobaczyć. Owoc, kiedy przestaje być zielony, daje
się dojrzeć, wyłania się z tła, wyodrębnia się. Można go dostrzec. Osobiście sądzę, że
człowiek dojrzały to nie tylko ten, kto się wyróżnia. Myślę, że dojrzałym jest również ten,
kto tak jak w dzisiejszej Ewangelii, nie boi się ludzi, nie boi się przyznać do Jezusa, kto
umie dojrzeć innych, patrzy szerzej, poza siebie. Ewangeliczna koncepcja dojrzałości
wymaga dynamicznego ujęcia. Najlepiej opisują ją określenia wskazujące na kierunek
zmian, na umiejętność dawania świadectwa o Bogu. Bowiem to nie zdolność do trwania,
ale raczej zdolność rozstawania się z tym, co stare, przebrzmiałe, grzeszne na rzecz
tego, co nowe, co mobilizuje do aktywności, wyznacza chrześcijańskie rozumienie
przyznawania się do Jezusa.
Jezus głosił, że religia została stworzona dla ludzi, nie zaś ludzie dla religii i dlatego
stawał twarzą w twarz z osobami, które myśląc sztywnymi kategoriami dawno straciły
z oczu cel, jakiemu powinno służyć świadectwo o Bogu. Z osobami, które Go oczerniały,
donosiły na Niego i wypatrywały Jego upadku. Jezus był krytyczny w stosunku do fałszu
w religii. Świadectwo wiary dla Jezusa było sposobem ułatwiającym człowiekowi kontakt
z Bogiem, nie zaś zbiorem sztywnych reguł. Powinno służyć do wzmocnienia więzi
z Bogiem oraz innymi ludźmi, a nie stanowić drogę do wywierania nacisku, by człowiek
upraszczał swoje życie do jakiegoś ponurego wzorca obowiązku, rezygnacji z marzeń,
ambicji i przyjemności. Sama w sobie religia nie stwarza problemów. Stwarzają ją ludzie
którzy zapierają się Boga, którzy sztywno trzymają się swoich własnych przekonań i tym
samym ograbiają się z duchowych wartości. To, w jaki sposób praktykujemy nasze
świadectwo, czyli owo ewangeliczne przyznawanie się do Boga, ma decydujące
znaczenie. Dla Jezusa oznacza proces dojrzewania. Nie polega na mechanicznym
kopiowaniu wzorców z przeszłości. Ten proces jest zawsze twórczy, gotowy do pójścia
w głąb, otwarty na nowe wyzwania. Otwarty na dzisiejszy świat, na to, co dobre w jego
przemianach. Polega na tym, by być wrażliwym na mądrość poprzednich pokoleń
i uważnym na współczesne znaki czasu. Być świadomym swojej tożsamości, a zarazem
otwierać na inaczej myślących i wierzących. Ewangeliczna dojrzałość to w gruncie
rzeczy wielość i pluralizm, a nie ciasnota i zamknięcie.
Ewangeliczna dojrzałość jawi się jako swoista oscylacja między gotowością do zmian,
elastycznością w podążaniu za nimi a jednocześnie konsekwencją w realizacji podjętych
dążeń. Nie jest nudną rozgoryczoną stagnacją, ale dynamiczną zdolnością kształtowania
rzeczywistości. To sprawia, że świadectwo o Bogu jest ciekawe, wciąż nowe i inspirujące.
Ks. Łukasz Piórkowski
Ogłoszenia duszpasterskie
1. Obchodzimy dziś 12. niedzielę w ciągu roku, która jest zarazem ostatnią niedzielą roku
szkolnego. W najbliższy piątek, 27 czerwca, o godzinie 815 będziemy dziękować razem
z dziećmi, młodzieżą, nauczycielami i wychowawcami oraz katechetami z naszej parafii
za wszystkie dobrodziejstwa, których udzielił im w tym roku szkolnym.
2. W piątek przypada Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, Odpust w Kosobudach. Wykorzystajmy okazję do spowiedzi, abyśmy godnie mogli przystąpić do stołu
Pańskiego. Księża będą oczekiwać w konfesjonałach od poniedziałku do środy od godz.
1630 – 1700. Natomiast uroczysta Msza św. ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa
będzie odprawiona w piątek o godz. 1700. Zakończy ona Oktawę Bożego Ciała.
Prosimy pp. Strażaków i Różę Różańcową o dyżur w niesieniu baldachimu i chorągwi:
w niedzielę:
Wdzydze
w środę:
Dabrowa
w poniedziałek: Przytarnia
w czwartek: Górki
we wtorek:
Wiele
w piątek
Różę Różańcową p. Marka Narlocha
3. Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa to także z inicjatywy papieża Jana
Pawła II Światowy Dzień Modlitw o Uświęcenie Kapłanów. Nie zapominajmy, że ci, którzy
nam posługują przy ołtarzu i w konfesjonale, zostali z ludu wzięci i do ludu posłani, dlatego tym bardziej są narażeni na ataki złego ducha, dlatego też potrzebują naszego duchowego wsparcia i modlitwy.
4. W czwartek adoracja Najświętszego Sakramentu, o przewodniczenie prosimy grupę III.
O godzinie 1500 Koronka i msza święta do Bożego Miłosierdzia, którą będziemy tym
razem sprawować w intencji młodzieży kończącej gimnazjum, ich rodziców i nauczycieli.
Gorąco zapraszamy w wszystkich do udziału.
5. Przed nami ostatni tydzień czerwca, miesiąca, który tradycyjnie poświęcony jest nabożeństwu do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Dlatego też tym bardziej zapraszamy do
udziału w tych nabożeństwach, podczas których jest śpiewana Litania do Najświętszego
Serca Pana Jezusa. Są one w naszym kościele codziennie o godz. 1700.
6. Jutro obchodzimy Dzień Ojca. Naszymi modlitwami obejmiemy wszystkich ojców
z naszej wspólnoty parafialnej, aby godnie i z miłością wypełniali swoje obowiązki
w codziennych staraniach o własne rodziny.
7. We wtorek, 24 czerwca, przypada uroczystość Narodzenia świętego Jana Chrzciciela,
który przygotował drogę Panu Jezusowi. W Litanii do wszystkich świętych jest
wymieniany na pierwszym miejscu, zaraz po Maryi. To wielki nauczyciel i świadek Bożej
Prawdy, który za nią był gotów oddać życie. Ciesząc się narodzinami świętego Jana
Chrzciciela, warto zastanowić się nad swoim życiem, nad zgodnością naszych czynów,
słów i postaw z wyznawaną przez nas wiarą i pobożnością.
8. W sobotę, 28 czerwca, w liturgii będziemy czcili Niepokalane Serce Najświętszej Maryi
Panny. Gorąco zachęcamy do licznego udziału w liturgii tych najbliższych uroczystych
dni.
9. Natomiast w przyszłą niedzielę, 29 czerwca, będziemy przeżywali uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła, którzy są uznawani za filary Kościoła. Jest to zarazem
dzień modlitw za Ojca Świętego, następcę św. Piotra, biskupa Rzymu i całego Kościoła.
10. O posprzątanie kościoła w sobotę po porannej Mszy świętej prosimy Parafian z Wiela,
z ulicy Wicka Rogali – strona prawa od Pań Oller. Serdeczne podziękowanie składamy
Parafianom z Wiela, z ulicy Wicka Rogali – strona lewa od PP. Czapiewskich.
11. Kolekta w przyszłą niedzielę będzie kolektą „specjalną” na spłatę naszych zobowiązań wynikających z remontu elewacji ścian oraz dachu kościoła. Ostatnia wyniosła
6.236 zł. Bóg zapłać.
12. Wójt Gminy Karsin zaprasza we wtorek, 24 czerwca br. do Przedszkola w Wielu
rodziców dzieci w wieku od 3 – 5 lat na zebranie w sprawie wydłużenia z dniem 1 września br. czasu pobytu dzieci w przedszkolu do 10 godzin dziennie.
W tym tygodniu patronują nam:
we wtorek, 24 czerwca, św. Jan Chrzciciel. Odegrał on wyjątkową rolę w dziejach Odkupienia - prorocy zapowiadali go jako tego, który przygotuje drogę Panu. Został
dotknięty działaniem Ducha Świętego już wówczas, gdy przebywał w łonie swojej matki.
Z tej właśnie okazji Kościół wyjątkowo czci nie tylko dzień jego męczeństwa (29. sierpnia), ale także dzień jego narodzin. Został uwięziony i zamordowany przez Heroda.
(wspomnienie obowiązkowe);
w sobotę, 28 czerwca, św. Ireneusz, biskup i męczennik, urodził się około roku
130 w Smyrnie, gdzie był uczniem świętego Polikarpa, biskupa tego miasta. Wiedziony
duchem apostolskim udał się do Galii. Po roku 177 został biskupem Lyonu. W swoich
pismach bronił wiary katolickiej przeciw błędom gnostyków. Jak podaje tradycja, poniósł
śmierć męczeńską około roku 200. (wspomnienie dowolne).
Święty Jan Chrzciciel
Imię Jan jest pochodzenia hebrajskiego i oznacza tyle, co "Bóg jest łaskawy". Jan Chrzciciel urodził się jako syn kapłana Zachariasza i Elżbiety (Łk 1,
5-80). Jego narodzenie z wcześniej bezpłodnej Elżbiety i szczególne posłannictwo zwiastował Zachariaszowi archanioł Gabriel (Łk 1, 8-17). Jan przyszedł
na świat w sześć miesięcy przed narodzeniem Jezusa (Łk 1, 36). Z okazji
obrzezania syna Zachariasz wyśpiewał kantyk, w którym sławi wypełnienie
się obietnic mesjańskich i wita go jako proroka, który przed obliczem Pana
będzie szedł i gotował mu drogę w sercach ludzkich (Łk 1, 68-79). Kantyk ten
wszedł na stałe do liturgii i stanowi istotny element codziennej porannej modlitwy Kościoła - Jutrzni. Poprzez swoją matkę, Elżbietę, Jan był krewnym Jezusa (Łk 1, 36).
Św. Łukasz przekazuje nam w Ewangelii następującą informację: "Dziecię rosło i umacniało się
w duchu i przebywało na miejscach pustynnych aż do czasu ukazania się swego w Izraelu" (Łk 1,
80). Prawdopodobnie po wczesnej śmierci rodziców będących już w wieku podeszłym, Jan pędził
żywot anachorety, pustelnika, sam lub w towarzystwie innych. Kiedy miał już lat 30, wolno mu
było według prawa występować publicznie i nauczać. Podjął to dzieło nad Jordanem, nad brodem
w pobliżu Jerycha. Garnęła się do niego "Jerozolima i cała Judea, i wszelka kraina wokół Jordanu" (Mt 3, 5; Mk 1, 5). Zaczęto nawet go pytać, czy przypadkiem on sam nie jest zapowiadanym
Mesjaszem. Jan stanowczo rozwiewał wątpliwości twierdząc, że "Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie: ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów" (Mt 3, 11). Na prośbę Chrystusa,
który przybył nad Jordan, Jan udzielił Mu chrztu i świadczył o Nim wobec tłumu: "Oto Baranek
Boży, który gładzi grzechy świata" (J 1, 29. 36). Osobą Jana zainteresował się władca Galilei,
Herod II Antypas i wezwał go do swojego zamku, Macherontu. Jan skorzystał z tej okazji, że, aby
rzucić mu prosto w oczy: "Nie wolno ci mieć żony twego brata" (Mk 6, 18). Rozgniewany król
nakazał Jana aresztować. W dniu swoich urodzin wydał ucztę, w czasie której, zobowiązał się dać
córce Herodiady, Salome, wszystko, o cokolwiek zażąda. Ta po naradzeniu się z matką zażądała
głowy Jana. Herod nakazał katowi wykonać wyrok śmierci na Janie i jego głowę przynieść na
misie dla Salome (Mt 14, 1-12). Jan miał wtedy trzydzieści kilka lat.
Jan Chrzciciel jako jedyny wśród świętych Pańskich cieszy się takim przywilejem, iż obchodzi
się jako uroczystość dzień jego narodzin. U wszystkich innych świętych obchodzimy jako święto
dzień ich śmierci - czyli dzień ich narodzin dla nieba. Ponadto w kalendarzu liturgicznym znajduje
się także wspomnienie męczeńskiej śmierci św. Jana Chrzciciela, obchodzone 29 sierpnia.
Jan Chrzciciel był pierwszym świętym czczonym w całym Kościele. Jemu dedykowana jest bazylika rzymska św. Jana na Lateranie, będąca katedrą papieża. Jan Chrzciciel jest patronem
wielu zakonów, mnichów, dziewic, pasterzy i stad, kowali, krawców, kuśnierzy, rymarzy; abstynentów, niezamężnych matek, skazanych na śmierć.
W ikonografii św. Jan przedstawiany jest jako dziecko, młodzieniec lub mąż ascetyczny, ubrany
w skórę zwierzęcą albo płaszcz z sierści wielbłąda. Jego atrybutami są: Baranek Boży, baranek
na ramieniu, na księdze lub u stóp, baranek z kielichem, chłopiec bawiący się z barankiem, głowa
na misie, krzyż. W tradycji wschodniej, zwłaszcza w ikonach, ukazywany jest jako zwiastun ze
skrzydłami.
ks. proboszcz Jan Flisikowski
ks. wikariusz Damian Drozdowski
Parafia Rzymskokatolicka św. Mikołaja
Sanktuarium Kalwaryjskie
83-441 Wiele ul. Derdowskiego 1
www.kalwariawielewska.pl
e-mail: [email protected]
Opracowanie, msk