FORUM CZYTELNIKÓW

Transkrypt

FORUM CZYTELNIKÓW
Forum Czytelników
FORUM CZYTELNIKÓW
Forum Czytelników ma służyć celom edukacyjnym, wymianie doświadczeń i pomysłów.
Zasady są następujące:
– publikujemy wyłącznie projekty opracowane samodzielnie i nigdzie dotychczas nie publikowane
(należy dołączyć stosowne oświadczenie z własnoręcznym podpisem);
– oprócz tekstu i rysunków, prosimy przysłać działający model lub jego fotografie (model odeślemy);
– publikacja projektu nie oznacza jego pozytywnej oceny przez redakcję EdW, lecz stanowi punkt
wyjścia do publicznej dyskusji nad proponowanym rozwiązaniem. Etap dyskusji nazywany „Do−
grywką”, trwa dwa miesiące. W tym czasie oczekujemy nie tylko listów z uwagami krytycznymi, ale
przede wszystkim propozycji innych, lepszych rozwiązań (tym razem wystarczy schemat z opisem
działania układu);
– nagroda za opublikowany projekt wynosi 120 zł (brutto) za stronę artykułu w EdW. Nagroda nie
zostanie przyznana, jeśli „Dogrywka” wykaże, iż projekt stanowi plagiat. Jeśli w ”Dogrywce” zosta−
ną zaproponowane lepsze rozwiązania, wówczas część nagrody (w proporcji uznanej przez redakcję
EdW) zostanie przyznana autorom lepszych rozwiązań.
Prosimy też o załączenie do projektu fotografii paszportowej i kilku zdań życiorysu.
Prosimy nie przysyłać opisów urządzeń, które powstały tylko na papierze, a nie zostały zrealizowane
w praktyce. Znamy się trochę na elektronice i wiemy, że większość takich układów nie będzie działać.
Stąd nasza prośba o model lub przynajmniej fotografię modelu.
System sterowania dla osób niepełnosprawnych
Urządzenie to jest przeznaczone w szcze−
gólności dla osób niepełnosprawnych lub
częściowo sparaliżowanych, jednak nic nie
stoi na przeszkodzie, aby korzystali z niego
ludzie, którzy są w pełni sprawni. Urządzenie
to służy do sterowania urządzeń zasilanych z
sieci elektrycznej. Co najważniejsze jest ono
bezpieczne dla użytkownika, ponieważ mo−
duł wykonawczy składa się z przekaźników,
które oddzielają galwanicznie układ sterowa−
nia elektronicznego od urządzeń zasilanych z
sieci. Urządzenie to powinno pomóc oso−
bom chorym, częściowo sparaliżowanym,
włączyć lub wyłączyć aktualnie potrzebne u−
rządzenie elektryczne, np.: silnik elektryczny,
rolety, zmiana pozycji w łóżku elektrycznym,
telewizor, lampka, a także inne urządzenia e−
lektryczne o mocy zależnej jedynie od obcią−
żalności styków użytych przekaźników. Pod−
czas projektowania tego urządzenia zostały
przyjęte następujące założenia:
− całkowite odseparowanie układu ste−
rującego od urządzeń elektrycznych zasila−
nych z sieci;
− sterowanie tych urządzeń musi być pro−
ste, a jednocześnie zapewniające pewne i
niezawodne działanie;
− działanie każdego urządzenia powinno
być informowane przez świecenie odpowie−
dnich diod LED (np. zielona ON, czerwona
OFF);
− w urządzeniu muszą być zastosowane
tanie i łatwo dostępne układy scalone.
Ważnym atutem tego urządzenia jest je−
go niezawodność i pewność działania, a tak−
że łatwość sterowania poszczególnymi u−
rządzeniami i kontrola ich stanu za pomocą
diod LED znajdujących się na płycie czoło−
wej centralki.
Opis działania
Układ elektroniczny składa się z licznika
dziesiętnego 4017, który steruje ośmioma
przerzutnikami J−K z czterech układów 4027.
Dodatkowo centralka posiada przerzutnik
monostabilny do wyłączenia jakiegoś u−
rządzenia elektrycznego po zadanym czasie
oraz alarm, który może być zainstalowany
np. w sąsiednim pokoju lub w mieszkaniu
ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 1/99
sąsiadów. W celu lepszego zrozumienia za−
sady działania wyjścia układu 4017 zostały
podzielone na bloki:
1. Q0− Q3 blok przekaźników −funkcja
ON−OFF;
2. Q4 −Q7 blok przekaźników −funkcja le−
wo−prawo;
3. Q8 przerzutnik monostabilny;
4. Q9 alarm.
Na wejście zegarowe układu 4017 jest
podawany sygnał z układu formującego im−
pulsy otrzymywane z przycisku S1. Impulsy
dodatnie są podawane na inwerter Schmit−
ta, który przy dłuższym przytrzymaniu przy−
cisku S1 (ok. 0,5s) pracuje tu jako generator
z rezystorem i kondensatorem. Impulsy są
podawane na drugi inwerter Schmitta, który
w stanie rozwarcia przycisku S1 zapewnia
niski stan na wejściu zegarowym 4017.
Przyciskiem S1 można dokonywać “prze−
suwania” stanu H na wyjściach Q licznika
dziesiętnego (na pozostałych wyjściach pa−
nuje stan L). Wyjścia Q0−Q9 układu 4017
sterują wejściami J−K przerzutników 4027.
39
Forum Czytelników
Kostki te są użyte w tym urządzeniu właśnie
ze względu na właściwości wejść J, K:
− jeżeli na obu jest stan H, to zbocze akty−
wne występujące na wejściu CLK zmienia
aktualny stan wyjść Q i Q\ na przeciwny;
− jeżeli na obu jest stan L, to zbocze akty−
wne występujące na wejściu CLK nic nie
zmienia i pozostają tam stany jakie były
wcześniej.
Wszystkie wejścia zegarowe CLK prze−
rzutników są połączone ze sobą, lecz pod
wpływem impulsu zegarowego stany wyjść
Q i Q\ zmieniają się tylko w jednym
“zaadresowanym” przerzutniku, na którym
wejścia sterujące J i K są w stanie H. Przy−
ciskiem S2 przez układ likwidujący drgania
styków i zakłócenia indukujące się w prze−
wodach podaje się rosnące zbocze na wej−
ścia zegarowe przerzutników. W ten sposób
można sterować kolejnymi przerzutnikami J−
K, zmieniając stan na ich wyjściach Q i Q\.W
dalszej części układu znajdują się tranzystory
NPN, które podają zasilanie na cewki prze−
kaźników.
Omawiany blok 1 steruje pracą pojedyn−
czych, niezależnych przekaźników. Aby jed−
nak sterować silnikami elektrycznymi prądu
stałego są potrzebne dwa przekaźniki na
każdy silnik. Jest to realizowane za pomocą
tej samej kostki 4027. Zasadę działania omó−
wię na przykładzie jednego przerzutnika J−K,
ale pozostałe z tego bloku (Q4−Q7) działają w
identyczny sposób:
− gdy przyciskiem S1 spowodujemy poja−
wienie się stanu H na wejściu sterującym J−
K przerzutnika IC4A, to będziemy mogli zmie−
niać stan na wyjściach Q i Q\ przyciskiem S2
na przeciwny. Ale cewki przekaźników nie
będą pod napięciem, ponieważ w momen−
cie podania stanu H na wejście J−K uruchomił
się układ opóźniający (rezystor R26, konden−
sator C3, inwerter Schmitta IC7F), dotąd na
wyjściu tego inwertera panował stan H,
zmieni się on gdy kondensator (ładujący się
przez rezystor R26) naładuje się (czas łado−
wania C3 ok.1−2s) do wartości napięcia pro−
gowego inwertera Schmitta zmieniającego
stan na wyjściu z H na L. Diody D26−D29 zo−
stały użyte w celu rozładowania kondensato−
ra, przy przejściu na inną pozycję. Spowodu−
je to spolaryzowanie ujemnie bazy tranzysto−
ra T7, a następnie podanie plusa zasilania na
kolektory tranzystorów T5 i T6 znajdujących
40
się w dalszej części układu. W tym
momencie przewodzi ten z tranzy−
storów, na którym baza jest spola−
ryzowana dodatnio (stan H na wy−
jściu Q lub Q\).
Warto wspomnieć o działaniu
diod LED (czerwonych) wska−
zujących kierunek obrotów silnika.
Chcąc uruchomić jeden z czterech
silników trzeba spowodować za−
palenie się diody pomarańczowej
na wybranym silniku.
W momencie zapalenia się np.
diody D6 (pomarańczowa) zapala
się również jedna z diod (D23, D24 − czerwo−
ne) sygnalizująca kierunek obrotów silnika. Te−
raz mamy ok.1−2s na wybranie kierunku obro−
tów (przez ten czas nie działa żaden przekaź−
nik sterujący kierunkiem obrotów silnika), po
tym czasie następuje załączenie przekaźnika
w kierunku sygnalizowanym przez świecenie
się wybranej diody (D23 lub D24). Gdy zosta−
ła już wybrana np. pozycja w łóżku elektry−
cznym, to naciskamy przycisk S1 powodujący
zmianę pozycji (sygnalizowaną przez diodę
pomarańczową) i przerwanie pracy silnika. W
analogiczny sposób działa reszta bloku 2 ste−
rującego pracą silnika.
Do omówienia pozostały jeszcze dwa
wyjścia Q8 i Q9.
Gdy na wyjściu Q8 pojawi się stan H, trafia
on na wejście inwertera U6C i w ten sposób
na wyjściu tego inwertera pojawi się potencjał
masy, który “zasili” emiter tranzystora T18.
Jeżeli teraz podamy na bazę tego tranzystora
stan H naciskając przycisk S2, to tranzystor do−
starczy do kondensatora przez diodę napięcie
ujemne. Gdy kondensator naładuje się do na−
pięcia przekraczającego próg przełączania in−
wertera Schmitta, to na jego wyjściu pojawi
się stan H i tranzystor zasili cewkę przekaźni−
ka, przy czym czas wyłączenia przekaźnika
może być regulowany poprzez rezystor rozła−
dowujący kondensator C7.
Wyjście Q9 służy do uruchomienia alar−
mu. Jest to bardzo ważne w centralce, gdyż
chory może w ten sposób sprowadzić sobie
pomoc. Nawet prosty układ sygnalizacyjny
(brzęczyk piezo) będzie w stanie zawiadomić
kogoś od sąsiadów. Funkcja ta uruchamia
się po ok. 2s od zaświecenia się diody i jako
układ wykonawczy zastosowano tranzystor,
który będzie mógł dostarczyć prąd wystar−
czający do zasilania układu sygnalizującego.
Urządzenie alarmowe może składać się z
generatora piezo lub można użyć któregoś z
kitów AVT np.: AVT−2084 Sygnalizator do in−
stalacji alarmowych, AVT−2086 Sygnalizator
cofania samochodu, AVT−2094 Ręczny syg−
nalizator akustyczno−optyczny.
Montaż i uruchomienie
Montaż jest tradycyjny, począwszy od
zworek do układów scalonych, skończyw−
szy na złączach i transformatorze. Zważyw−
szy na to, że zastosowano 7 układów scalo−
nych, jest zalecane zastosowanie podsta−
wek pod każdą kostkę. W razie uszkodzenia
którejś kostki, można ją łatwo wymienić.
Przerzutnik monostabilny może posiadać re−
gulowany czas wyłączania przez zamianę re−
zystora stałego na potencjometr (umie−
szczony na tylnej ściance obudowy). W tyl−
nej części obudowy centralki znajdują się też
złącza (CON3), do których przykręca się
przewody do cewek przekaźników. Przy
montażu płyty czołowej trzeba doprowadzić
przewodem plus zasilania do diody D25.
Szczególną ostrożność trzeba zachować
przy montażu transformatora. Przewód sie−
ciowy musi być przylutowany tuż przy wy−
prowadzeniach transformatora i w miejscu
lutu należy owinąć go taśmą izolacyjną lub
zastosować koszulkę termokurczliwą. Trans−
formator nie musi być montowany
wewnątrz centralki, można bowiem zasto−
sować zewnętrzne zasilanie z zasilacza wty−
czkowego o wydajności 500mA (w takiej sy−
tuacji nie trzeba montować mostka). Co do
wydajności transformatora, zupełnie wystar−
czy transformator o wydajności 350mA, bo−
wiem w danej chwili maksymalny prąd po−
bierany przez urządzenie może wynosić co
najwyżej 350mA (trzeba uwzględnić 4 prze−
kaźniki − funkcja ON−OFF, któryś z przekaźni−
ków do sterowania silnika i przekaźnik z ukła−
dem opóźniającym − czyli w danej chwili mo−
że działać maksymalnie 6 przekaźników),
przy założeniu, że prąd pobierany przez prze−
kaźnik wynosi 40mA. Należy dodać jeszcze
prąd pobierany przez diody tj.7x10mA.
Centralka jest sterowana poprzez mani−
pulator składający się z dwóch przycisków
S1, S2.
Wykaz elementów:
Rezystory
R1,R4: 560kΩ
R2,R24: 270kΩ
R3,R22,R25,R42: 1MΩ
R5−R21,R23:10kΩ
R26−R29: 100kΩ
R31−R41: 2kΩ
R0: zwory (na płytce)
Kondensatory
C1: 1uF
C2,C9: 100nF
C3−C6: 4.7uF
C7: 470uF
C8: 2.2uF
C10,C11: 100nF
C12: 1000uF
Półprzewodniki
IC1: C4017
IC2−IC5: C4027
IC6−IC7: C40106
IC8: LM7812
T1−T6,T8−T9,T11−T12,T14−T15,T17−T18:
dowolne NPN np: BC548
T7,T10,T13,T16,T19:dowolne PNP
np: BC558
D1,D26,D27,D28,D29: 1N4148
D2−D25: diody LED
Pozostałe
Z1−Z10: CON3
JP1, JP2: 2x5 goldpin
JP3, JP4: 2x8 goldpin
Złącze zaciskowe 10 i 16
Odcinek przewodu taśmowego 10 i 16 −
−żyłowego ok. 20 cm
Podstawki pod układy scalone (zwykłe)
Włącznik sieciowy
ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 1/99
Forum Czytelników
Rys. 1 Schemat ideowy
Po zmontowaniu centralki pozostanie je−
szcze podłączenie przewodami przekaźni−
ków do odpowiednich urządzeń. Połączenia
te należy tak wykonać, by nie stworzyć nie−
bezpieczeństwa porażenia prądem i aby
przewody nie przeszkadzały osobom, które
będą wchodziły do tego pokoju i sprzątały.
Jeżeli jednak zrobi się to “raz a dobrze”, to
w przyszłości nie powinno być z tym kłopo−
tu. Przekaźniki włączające jakieś urządzenie
elektryczne powinny znajdować się przy tym
urządzeniu, ale by nie ingerować w jego
wnętrze można zastosować specjalną obu−
dowę, pokazaną na fotografii na okładce
EdW 2/98 w Forum czytelników. W tej obu−
dowie można umieścić przekaźnik, który
będzie włączał dane urządzenie zasilane z
sieci elektrycznej.
W centralce istnieje możliwość podłącze−
nia odbiornika zdalnego sterowania (radiowe
lub podczerwone); przewidziano do tego 6
punktów (4 na przyciski i 2 szyny zasilania) o−
bok wyjść na przekaźniki.
W roli manipulatora można
zastosować joystick od mi−
krokomputera lub wykonać
wygodniejszy, dopasowa−
ny do stopnia (nie)spra−
wności obsługującej go o−
soby.
Tomasz Sapletta
Od Redakcji
Ponieważ płytki drukowane za−
proponowane przez Autora arty−
kułu nie zostały zaprojektowane
zgodnie z ogólnie przyjętymi zasa−
dami, a ponadto jedna z nich jest
dwuwarstwowa, nie proponuje−
my stosowania płytek pokaza−
nych w artykule. Dlatego też ry−
sunki tych płytek są pokazane w
skali 1:2. Płytki drukowane warto
zaprojektować samodzielnie, a
obwody sterowania z wyjść Q4 −
Q7 kostki 4017 (obwody silników)
uprościć według wskazówek po−
danych w Szkole Konstruktorów
w EdW 11/98 na rysunku 3.
Rys. 3 Płytka drukowana czołowa
Rys. 2 Płytka drukowana
ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 1/99
41

Podobne dokumenty