Informacja CRT zał. 11 - Wojewódzki Szpital Specjalistyczny we

Wojewódzki Szpital Specjalistyczny we Wrocławiu ul. Kamieńskiego 73a, 51-124 Wrocław
Załącznik nr 11 do Procedury CO 12.2
INFORMACJA DLA PACJENTA
IMPLANTACJA UKŁADU RESYNCHRONIZUJĄCEGO PRACĘ SERCA
Niewydolność serca (NS) to zespół objawów chorobowych, które wynikają z
niewystarczającego w sto-sunku do potrzeb organizmu pompowania krwi przez serce.
Dotyczy ok. 2% ogółu populacji, a po 80 roku życia nawet 10%. W Polsce liczba chorych z
niewydolnością serca szacowana jest na około 1 milion osób. Niewystarczająca czynność
serca prowadzi do niedoboru tlenu i substancji odżywczych w tkankach, jest też przyczyną
zalegania płynu w płucach i innych miejscach organizmu (najczęściej najniżej położonych w
zależności od pozycji ciała – podudzia, okolica krzyżowo-lędźwiowa). Skutkuje to wzrostem
wagi oraz powstawaniem obrzęków. Do najczęstszych przyczyn NS należą:
1. Choroba niedokrwienna serca – zwężenie tętnic doprowadzających krew do serca prowadzi
do niedostatecznego dostarczania tlenu i substancji odżywczych.
2. Przebyty zawał serca – obszar blizny pozawałowej nie kurczy się i stanowi ubytek w masie
czynnego mięśnia.
3. Wysokie ciśnienie tętnicze krwi – powoduje przeciążenie serca pokonywaniem
zwiększonego oporu naczyń krwionośnych.
4. Choroby zastawek serca – prowadzą do przeciążenia serca.
5. Wrodzone wady serca – nie rozpoznane i nie leczone.
6. Kardiomiopatie – czyli choroby polegające na nieprawidłowej budowie i orga-nizacji komórek
mięśnia serca.
7. Zapalenie wsierdzia – infekcja w obrębie wnętrza serca – obejmująca głównie zastawki,
prowadząca do ich uszkodzenia i upośledzonej funkcji; najczęstszy czynnik etiologiczny –
bakterie.
8. Zapalenie mięśnia serca – infekcja dotycząca tkanki mięśnia sercowego; jej efektem jest
osłabienie kurczliwości serca; najczęstszy czynnik etiologiczny – wirusy.
9. Cukrzyca – z biegiem lat prowadzi do upośledzenia funkcji skurczowej serca.
Stymulator resynchronizujący to nowoczesna metoda leczenia NS. Jego
charakterystyczną cechą jest przywracanie jednoczesnego, synchronicznego skurczu
komór serca, który uległ zaburzeniu wskutek uszkodzenia mięśnia serca. W mechanice
skurczu serca: nie wszystkie fragmenty komór serca współdziałają w skurczu – jedne
kurczą się wcześniej, inne później. Powoduje to znaczne osłabienie kurczliwości serca.
Sposobem na przywrócenie uporządkowanego skurczu komór serca, następującego z
odpowiednim opóźnieniem w stosunku do skurczu przedsionków, jest resynchroni-zacja za
pomocą 3 elektrod stymulujących. Podobnie jak w układach stymulujących serce, pierwsze
dwie elektrody umieszcza się w prawym przedsionku i w prawej komorze serca.
Najważniejszą częścią systemu, decydującą o skuteczności zastosowanej resynchronizacji,
jest trzecia elektroda umieszczana w zatoce wieńcowej czyli cienkiej żyłce przebiegającej
na powierzchni lewej komory serca. W ten sposób uzyskiwana jest możliwość stymulacji
serca z trzech różnych punktów.
Po zabiegu w odpowiedni sposób dobiera się przesunięcia czasowe między stymula-cją z
poszczególnych elektrod tak, aby skurcz serca był jak najbardziej wydajny. W uszkodzonym,
niewydolnym sercu istnieje duże ryzyko powstawania niebezpiecznych dla życia tachyarytmii
komorowych. Zachodzi wtedy konieczność wszczepienia kardiowertera-defibrylatora.
Funkcja resynchronizująca skurcz serca może być połączona w jednym urządzeniu z
możliwością defibrylacji, co stanowi najlepsze rozwiązanie dla mocno uszkodzonego serca.