Pop II_dok

Transkrypt

Pop II_dok

Zleceniodawca:
Urząd Miasta i Gminy w Starym Sączu
33-340 Stary Sącz, ul. Batorego 25
Wykonawca:
PRZEDSIĘBIORSTWO GEOLOGICZNE S.A.
30-079 Kraków, al. Kijowska 16a
Rok załoŜenia 1951
DOKUMENTACJA GEOLOGICZNO-INśYNIERSKA
dla stabilizacji osuwiska w ciągu drogi lokalnej nr 294279K „CyganowicePopowice w km 1+920-2+200” w miejscowości Popowice
Q-5434
Popowice
Miejscowość:
Gmina:
Stary Sącz
Powiat:
nowosądecki
Województwo: małopolskie
Opracowali:
................................
Zbigniew Jaskólski
upr. nr 070965
..................................
mgr inŜ. Jarosław Kos
nr upr. geol. MŚ VI-0402, V-1614
Przedstawia do przyjęcia:
................................
mgr inŜ. Łukasz Cempura
nr upr. geol. XI-0085
……………………
mgr inŜ. Agnieszka Przybycień
................................
mgr inŜ. Jakub śmuda
Uzgodniono z PIG - PIB
Oddział Karpacki w Krakowie
Kraków, październik 2010
DOKUMENTACJA GEOLOGICZNO-INśYNIERSKA dla stabilizacji osuwiska w ciągu drogi lokalnej
nr 294279K „Cyganowice - Popowice w km 1+920-2+200” w miejscowości Popowice
Karta informacyjna
dokumentacji geologiczno-inŜynierskiej
Tytuł dokumentacji: Dokumentacja geologiczno-inŜynierska dla stabilizacji osuwiska
w ciągu drogi lokalnej nr 294279K „Cyganowice-Popowice w km
1+920-2+200” w miejscowości Popowice
Data rozpoczęcia badań: 16.09.2010
Data zakończenia badań: 23.09.2010
Liczba wykonanych wierceń: 1; Łączny metraŜ: 12,0 m; wykonawca:
Przedsiębiorstwo Geologiczne S.A., 30-079 Kraków, al. Kijowska 16a
Liczba wykonanych odkrywek: 1; Łączny metraŜ: 3,0 m;
Opróbowanie otworów: Jarosław Kos nr upr. geol. MŚ VI-0402, V-1614
Jakub śmuda
Miejsce przechowywania próbek gruntu, rdzeni wiertniczych:
Laboratorium Przedsiębiorstwa Geologicznego w Krakowie
Badania laboratoryjne:
opis makroskopowy
analiza granulometryczna
wilgotność naturalna
gęstość objętościowa
granica płynności
granica plastyczności
stopień plastyczności
kąt tarcia wewnętrznego
kohezja
analiza wody na agresywność
w stosunku do betonu i stali
- 10
-5
-5
-5
-5
-5
-5
-5
-5
-1
Wykonawca badań: Samodzielny Geolog Zespołu Laboratorium PG Krzysztof Kmiecik
Autorzy dokumentacji:
Zbigniew Jaskólski,
nr upr. 070965
nr upr. MŚ VI-0402, V-1614
mgr inŜ. Jarosław Kos,
mgr inŜ. Łukasz Cempura, nr upr. geol. XI-0085
mgr inŜ. Agnieszka Przybycień
mgr inŜ. Jakub śmuda
Kraków, październik 2010
Wykonawca: PRZEDSIĘBIORSTWO GEOLOGICZNE S.A., 30-079 Kraków, al. Kijowska 16a
2
Spis treści:
1. Wstęp................................................................................................................. 5
2. Realizacja projektu prac geologicznych ........................................................... 6
2.1. Zakres rzeczowy ..............................................................................................................6
2.2. Prace geodezyjne .............................................................................................................6
2.3. Wiercenia i wkopy ...........................................................................................................6
2.4. Prace i badania terenowe .................................................................................................7
2.5. Badania laboratoryjne ......................................................................................................8
3. Charakterystyka osuwiska................................................................................. 8
3.1. Lokalizacja i sposób uŜytkowania terenu ........................................................................8
3.2. Morfologia i hydrografia .................................................................................................9
3.3. Budowa geologiczna......................................................................................................11
3.4. Warunki hydrogeologiczne............................................................................................13
3.5. Warunki geologiczno - inŜynierskie i własności fizyczno - mechaniczne gruntów......14
3.6. Agresywność wody gruntowej.......................................................................................17
4. Obliczenia stabilności stoku metodą Sarmy–Hoeka....................................... 17
5. Ocena warunków gruntowo – wodnych i zalecenia projektowe ................... 20
6. Ocena moŜliwości realizacji zabezpieczenia osuwiska .................................. 22
7. Określenie oddziaływania projektowanych prac budowlanych na
środowisko ...................................................................................................... 23
8. Wnioski i uwagi końcowe............................................................................... 24
9. Spis literatury i materiałów pomocniczych..................................................... 25
3
Spis załączników:
1A. Wycinek mapy topograficznej z lokalizacją wykonanych prac, skala 1:25 000
1B. Mapa topograficzna z lokalizacją wykonanych prac, skala 1:10 000
2.
Mapa geologiczno-inŜynierska, skala 1 : 1 000
3.
Karta dokumentacyjna otworu geologiczno-inŜynierskiego, skala 1:100
4.
Karta wkopu badawczego, skala 1:50
5.
Objaśnienia do przekroju geologiczno – inŜynierskiego
6.
Przekrój geologiczno – inŜynierski, skala 1: 100
7.
Zbiorcze zestawienie wyników badań laboratoryjnych gruntów
8.
Wyniki badań laboratoryjnych gruntów i agresywności wody gruntowej
9.
Zestawienie
parametrów
uogólnionych
dla
wydzielonych
warstw
geotechnicznych
10. Wyniki obliczeń stabilności stoku metodą Sarmy-Hoeka i Bishopa
11. Dokumentacja fotograficzna rejonu osuwiska i rdzenia
12. Kserokopia decyzji zatwierdzającej projekt prac geologicznych
13. Opinia Państwowego Instytutu Geologicznego – Państwowego Instytutu
Badawczego, Oddział Karpacki w Krakowie
4
1. Wstęp
Urząd Miasta i Gminy w Starym Sączu, ul. Batorego 25, 33-340 Stary Sącz,
zlecił Przedsiębiorstwu Geologicznemu S.A. w Krakowie wykonanie dokumentacji
geologiczno – inŜynierskiej dla stabilizacji osuwiska w ciągu drogi lokalnej nr 294279K
„Cyganowice-Popowice w km 1+920-2+200”w Popowicach.
Dokumentacja
geologiczno-inŜynierska
jest
opracowaniem
wynikowym
z rozpoznania geologicznego wykonanego dla potrzeb opracowania projektu
budowlanego zabezpieczenia osuwiska.
Wykonane w ramach niniejszej dokumentacji prace objęły:
opracowanie mapy dla celów projektowych
wykonanie kartowania geologiczno – inŜynierskiego
odwiercenie otworu geologiczno-inŜynierskiego oraz wykonanie wkopu
wykonanie badań laboratoryjnych
opracowanie dokumentacji geologiczno – inŜynierskiej
dokonanie niezbędnych opinii uzgodnień projektu i dokumentacji geologiczno
- inŜynierskiej
Prace geologiczne zostały wykonane na podstawie uzgodnionego w PIG –PIB
O/Kraków i zatwierdzonego decyzją Starosty Nowosądeckiego, znak ORL.IV.75311/6/10 z dnia 31.08.2010 r. „Projekt prac geologicznych dla stabilizacji osuwiska
w ciągu drogi lokalnej nr 294279K „Cyganowice-Popowice w km 1+920-2+200”
w miejscowości Popowice”. Niniejsza dokumentacja wykonana została zgodnie
z przepisami ustawy z dnia 4.02.1994 r. „Prawo geologiczne i górnicze” (Dz.U. 2005 nr
228 poz. 1947 z późniejszymi zmianami), oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska
z dnia 3.10.2005 roku „W sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny
odpowiadać dokumentacje hydrogeologiczne i geologiczno-inŜynierskie”. (Dz. U. nr
201, poz. 1673 z dnia 14.10.2005).
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 24.09.1998 r. „W sprawie ustalenia geotechnicznych warunków posadowienia
obiektów budowlanych”, oraz Polską Normą PN-B-02479 „Dokumentowanie
5
geotechniczne - Zasady ogólne”. Na omawianym terenie występują „skomplikowane
warunki gruntowe” i proponuje się przyjęcie „III kategorii geotechnicznej”. Kategorię
geotechniczną określi Projektant prac zabezpieczających.
Rozpoznane i udokumentowane w niniejszym opracowaniu warunki gruntowo wodne będą podstawą do zaprojektowania rozwiązań inŜynierskich.
2. Realizacja projektu prac geologicznych
2.1. Zakres rzeczowy
Zakres rzeczowy dokumentacji w odniesieniu do projektu prac geologicznych
został w pełni zrealizowany.
Prognozowane, zgeneralizowane warunki geologiczne zawarte w projekcie prac
geologicznych zostały potwierdzone w trakcie wierceń, jednak głębokość wykonanego
otwory uległa zmianie, w związku z płytszym występowaniem warstwy skalnej.
Zgodnie z projektem wykonano jeden otwór geologiczno – inŜynierski o łącznym
metraŜu
12,0 mb oraz jedną odkrywkę o głębokości 3,0 m. Głębokość otworu
geologiczno – inŜynierskiego uległa zmniejszeniu ze względu na płytszą niŜ zakładano
głębokość występowania podłoŜa skalnego.
2.2. Prace geodezyjne
Prace geodezyjne obejmowały wytyczenie i zaniwelowanie w terenie otworu
i odkrywki
zgodnie
z
ich
lokalizacją
przedstawioną
na
mapie
sytuacyjno-
wysokościowej w skali 1:1 000 (załącznik 2).
Rzędne wyznaczono metodą bezpośrednich pomiarów geodezyjnych w terenie,
w nawiązaniu do układu państwowego i w oparciu o mapę sytuacyjno - wysokościową.
2.3. Wiercenia i wkopy
W ramach robót geologicznych wykonano 1 otwór geologiczno-inŜynierski do
maksymalnej głębokości 12,0 m p.p.t. Wiercenie otworu wykonano mechanicznie-
6
obrotowo, na płuczkę wodną, podwójnym aparatem rdzeniowym ∅ 112 milimetrów.
Wykonano równieŜ 1 odkrywkę w formie wkopu ziemnego do maksymalnej głębokości
3,0 m p.p.t.
Otwory i odkrywki zlikwidowano po sprofilowaniu i pobraniu próbek urobkiem,
ubijając warstwowo, z zachowaniem następstwa litologicznego i stratygraficznego
warstw.
Wyniki wiercenia – kartę otworu geologiczno-inŜynierskiego przedstawiono na
załączniku 3, natomiast kartę odkrywki – na załączniku nr 4.
Lokalizację otworu oraz odkrywki przedstawiono na mapie geologicznoinŜynierskiej w skali 1 : 1 000 stanowiącej załącznik nr 2.
2.4. Prace i badania terenowe
W trakcie wykonywania wierceń prowadzono:
•
ciągłe profilowanie przewiercanych warstw,
•
pobór rdzenia do drewnianych skrzynek,
•
badania makroskopowe gruntów.
Wykonano równieŜ kartowanie geologiczno-inŜynierskie rejonu osuwiska.
Przeprowadzono kartowanie, na podstawie którego określono zasięg osuwiska,
rozpoznano
jego
morfologię,
zinwentaryzowano
podmokłości
na
koluwiach
osuwiskowych, a wyniki kartowania naniesiono na mapę w skali 1:1 000.
Podczas wiercenia podwójną rdzeniówką z przelotu warstw pobierano rdzeń,
natomiast z wkopu – próbki gruntu. Z pobranych próbek część została wytypowana do
badań laboratoryjnych.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 19 grudnia 2001 r.
„W sprawie gromadzenia prób i dokumentacji geologicznych” (Dz. U. 153 poz. 1780)
wszystkie pobrane próbki kwalifikują się jako próbki czasowego przechowywania
i dlatego nie podlegają przekazaniu właściwemu organowi państwowej administracji
geologicznej. Będą one przechowywane w laboratorium do czasu przyjęcia niniejszej
dokumentacji powykonawczej przez właściwy organ administracji geologicznej,
a następnie zlikwidowane.
7
2.5. Badania laboratoryjne
Wytypowane próby gruntu o naturalnej wilgotności - NW zostały przekazane do
laboratorium geotechnicznego w celu wykonania badań laboratoryjnych. Badania
przeprowadzono w oparciu o normę PN-88/B-04481 „Grunty budowlane - Badania
próbek gruntu”. Badania kąta tarcia wewnętrznego i spójności przeprowadzono
w aparacie AB. Wyniki badań laboratoryjnych zostały przedstawione na załącznikach
nr 7 i 8.
3. Charakterystyka osuwiska
3.1. Lokalizacja i sposób uŜytkowania terenu
Obszar na którym znajduje się osuwisko połoŜony jest na terenie gminy Stary
Sącz w miejscowości Popowice. Osuwisko zlokalizowane jest przy drodze gminnej
publicznej nr 294279K „Cyganowice - Popowice”.
Osuwisko znajduje się nad prawym brzegu potoku Korzeczków i częściowo
uszkadza drogę gminną. Obszar osuwiska stanowi nieuŜytek, który tylko częściowo
porośnięty jest lasem oraz zaroślami krzewiastymi. Centralna część osuwiska, na linii
od skarpy głównej do potoku, została w znacznym stopniu zasypana gruzem
budowlanym, odpadami skalnymi oraz gliniastymi. Naturalna morfologia powierzchni
osuwiska nie jest obecnie widoczna.
Osuwisko powstało w roku 2009. W wyniku osunięcia się warstw podbudowy
drogi oraz zalegających poniŜej zwietrzelin gliniastych, uszkodzeniu uległa konstrukcja
jezdni, której fragment osunął się w dół stoku. Od tego czasu nie zaobserwowano
dalszych, równie gwałtownych ruchów mas ziemnych. Wysokie prawdopodobieństwo
zaistnienia dalszych osunięć wskazuje na konieczność szybkiej stabilizacji osuwiska.
WzdłuŜ górnej granicy osuwiska biegnie droga lokalna nr 294279K.
Konstrukcja drogi na odcinku około 15 m jest uszkodzona. Linia uszkodzeń biegnie
wzdłuŜ krawędzi niszy osuwiskowej na granicy pasa drogowego. Przed zasypaniem
powierzchni osuwiska, poniŜej drogi w skarpie o wysokości ok. 2,0 m odsłaniały się
podbudowa drogi oraz wierzchnie warstwy gliniaste. Wstrząsy spowodowane ruchem
samochodowym, w szczególności aut cięŜkich, stanowią niebezpieczny czynnik
8
mogący w gwałtowny sposób uaktywnić osuwisko.
WzdłuŜ drogi po jej przeciwnej stronie, biegnie betonowe korytko
odwadniające z kratką, prowadzące wody opadowe i roztopowe. Na wysokości
osuwiska korytko przechodzi w biegnący pod drogą kanał betonowy, z którego wody
wypływają na powierzchnię osuwiska i spływają po nieizolowanym podłoŜu w sposób
niekontrolowany. Tworzy się niewielki powierzchniowy ciek wodny, który wsiąka
w grunt powyŜej podstawy osuwiska, wpływając na konsystencję gruntów.
Otoczenie osuwiska poniŜej drogi stanowią lasy. W odległości około 20 m od
osuwiska w kierunku północnym, za fragmentem lasu, stwierdzono występowanie
obszaru powolnego spełzywania gruntów, które moŜe dać początek kolejnemu
osuwisku. Na obszarze tym rosną drzewa owocowe, które są wyraźnie pochylone na
skutek
ruchów mas ziemnych. Obszar ten ciągnie się w kierunku północnym na
odcinku około 50 m, od wschodu jest ograniczony drogą lokalną, natomiast od zachodu
i północy zamykają go potok Korzeczków oraz jar, będący ostro wciętym w podłoŜe
korytem lokalnego potoku. W obrębie osuwiska nie znajdują się Ŝadne elementy
infrastruktury przesyłowej.
Na wschód od osuwiska powyŜej drogi znajduje się kompleks budynków
mieszkalnych i gospodarczych, w obrębie którego, w odległości około 20 m od drogi,
powstaje nowy murowany budynek.
Działki znajdujące się na obszarze osuwiska są własnością Miasta i Gminy
w Starym Sączu oraz osób prywatnych.
Ogólną lokalizację terenu przedstawiono na mapie topograficznej w skali
1: 25 000 (zał. 1A) oraz w skali 1:10 000 (zał. 1B), natomiast obszar osuwiska oraz
lokalizację wykonanego wiercenia i wkopu badawczego na mapie geologicznoinŜynierskiej w skali 1: 1 000 (zał. 2).
3.2. Morfologia i hydrografia
Teren osuwiska pod względem geograficznym zalicza się do podprowincji
Karpat Zachodnich, makroregion Zachodnie Karpaty Zewnętrzne w obrębie którego
wyróŜnia się Kotlinę Sądecką (1.2.1.5).
Osuwisko powstało na prawym brzegu potoku Korzeczków, w obrębie skarpy
9
przykorytowej, w wyniku gwałtownego osunięcia mas ziemnych. Rozpoczyna się ono
na rzędnej około 412,0 m n.p.m., zaś kończy na 401,5 m n.p.m. Całkowita rozpiętość
pionowa osuwiska wynosi 10,5 m, średnia szerokość osuwiska wynosi około 35 m,
długość 18 m, zaś całkowita powierzchnia - 0,07 ha. Skarpa główna ma wysokość 4,0 m
i jest nachylona pod maksymalnym kątem 50o. PowyŜej skarpy głównej nie stwierdzono
występowania szczelin ani wyraźnych uszkodzeń nawierzchni.
Stok, w obrębie którego powstało osuwisko, jest wypukło – wklęsły
o ekspozycji południowo-zachodniej i nachylony pod kątem około 9o. Jego długość
wynosi 400 m, zaś wysokość 70 m.
Górna część koluwiów to obsunięte utwory podbudowy drogi wymieszane
z glinami zwietrzelinowymi. PoniŜej występują zwietrzeliny piaskowców i łupków
z utworami rzecznymi. Obecnie utwory koluwialne nie są zbytnio widoczne ze względu
na ich zasypanie.
U podnóŜa osuwiska płynie potok Korzeczków, który stanowi prawy dopływ
rzeki Poprad, która z kolei uchodzi do Dunajca. W obrębie osuwiska brak jest innych
naturalnych cieków wodnych. W dół osuwiska spływa jedynie sztucznie stworzony ciek
wodny prowadzony na nieizolowanym podłoŜu, który okresowo zasilany jest wodami
opadowymi i roztopowymi z rowów melioracyjnych. Jego ujście znajduje się poniŜej
drogi, w miejscu zakończenia się betonowego kanału pod jezdnią. Ciek ten zanika
w dolnej części osuwiska, gdzie infiltruje w utwory koluwialne. Wypływa on ponownie
w formie bardzo intensywnego sączenia u podstawy osuwiska ze skarpy przykorytowej
potoku. Nie stwierdzono występowania innych przejawów wód powierzchniowych.
Osuwisko spowodowało uszkodzenie konstrukcji drogi gminnej, w przypadku
dalszego rozwoju ruchów masowych droga moŜe zostać powaŜnie uszkodzona na
większym odcinku. Brak jakichkolwiek prac stabilizacyjnych moŜe w przyszłości
stworzyć zagroŜenie dla budynków posadowionych najbliŜej drogi.
Przyczyn procesów osuwiskowych naleŜy upatrywać w przede wszystkim
w zjawiskach naturalnych – podcięciu erozyjnym brzegu przez potok Korzeczków, a takŜe
infiltracji podłoŜa przez wody opadowe i roztopowe. Nie bez znaczenia dla rozwoju
procesów osuwiskowych jest teŜ niekontrolowane sprowadzanie skoncentrowanym ciekiem
tych wód, które uprzednio zostały uchwycone rowem melioracyjnym powyŜej drogi. Innym
czynnikiem niekorzystnie oddziaływującym na stabilność zbocza są drgania i wstrząsy
spowodowane ruchem samochodowym na drodze lokalnej.
10
3.3. Budowa geologiczna
Ogólne
informacje
Szczegółowej
o
budowie
geologicznej
podłoŜa zaczerpnięto
ze
Mapy Geologicznej Polski, arkusz Nowy Sącz oraz opracowań
archiwalnych.
Obszar
badań
znajduje
się
w
południowej
części
Karpat
Zewnętrznych,
w obrębie płaszczowiny magurskiej, w jej wschodniej części. Płaszczowina ta stanowi
najwyŜsze ogniwo Karpat. MiąŜszość utworów płaszczowiny zmienia się od kilku
tysięcy metrów w części południowej do całkowitej redukcji w części północnej. Wiek
utworów oceniany jest na okres od górnej kredy do górnego eocenu. Rejon
projektowanych prac geologicznych znajduje się w strefie facjalnej bystrzyckiej, dla
której charakterystyczne wydzielenia wieku paleogeńskiego to łupki pstre, warstwy
beloweskie i łąckie.
Łupki pstre są margliste, silnie zdiagenizowane tabliczkowate o nierównym
przełamie. Na ogół posiadają one barwę czerwono-wiśniową i zieloną, zmiana barwy
występuje stopniowo, obserwuje się smugi łupków plamistych. Ławice łupkowe
zawierają cienkie przewarstwienia piaskowców drobnoziarnistych, stalowo-szarych
i łupków ciemno-szarych i zielonkawych niewapnistych.
Warstwy beloweskie, które w obszarze analizowanego osuwiska stanowią
podłoŜe skalne, cechuje występowanie łupków zielonych i niebieskawych, zwykle
marglistych,
przekładanych
piaskowcami
cienkoławicowymi
drobnoziarnistymi
niebieskawoszarymi, wapnistymi, muskowitowymi z hieroglifami przeławiconymi
pstrymi łupkami marglistymi.
Warstwy łąckie to margle, piaskowce i łupki. Ogniwo dolne warstw łąckich
tworzą margle grubości 2 do 3 metrów przedzielone piaskowcami łupkowo –
piaskowcowymi przypominającymi zalegające niŜej warstwy beloweskie. Margle są
zwięzłe, czekoladowe, na zwietrzałej powierzchni jasnoszare rozpadają się na
ostrokrawędziste kawałki
o
przełamie muszlowym.
Kolejnymi
utworami
są
gruboławicowe piaskowce i łupki z wkładkami margli łąckich. Są to tzw. warstwy
z Maszkowic.
Utwory plejstoceńskie reprezentowane są przez gliny, gliny z rumoszem
skalnym, piaski i iły deluwialne i kongeliflukcyjne, nierozdzielone. WzdłuŜ potoków
i Popradu występują Ŝwiry, głazy rzeczne, piaski, gliny i iły tarasów zalewowych.
Tarasy nadzalewowe rzeki budują piaski, Ŝwiry, głazy rzeczne, iły oraz mułki
11
z domieszką piasków (mady).
Zbocza doliny potoków i Popradu budują koluwia osuwiskowe wykształcone
jako iły, gliny z rumoszem skalnym, a takŜe utwory fliszowe w postaci bloków
i głazów.
W trakcie prac geologicznych rozpoznano następujące utwory:
Paleogen
Łupki -
w otworze O-1 oraz w wykopie W-1 natrafiono na warstwę skalno –
zwietrzelinową, zbudowaną z łupków barwy szarej z wkładkami szarych iłołupków oraz
piaskowców drobnoziarnistych o barwie szarej do jasnobrązowej. Ich strop nawiercono
w otworze O-1 na głębokości 8,0 m p.p.t., natomiast w wykopie W-1 stwierdzono je na
głębokości 2,0 m p.p.t.. W trakcie dalszych prac nie osiągnięto spągu tej warstwy.
Osuwisko wykształciło się w obrębie utworów ilastych i gliniastych, zalegających
powyŜej opisywanej warstwy skalnej.
Rozpoznane podłoŜe skalne to strop warstw beloweskich. Warstwy te cechuje
występowanie łupków zielonych i niebieskawych, zwykle marglistych, przekładanych
piaskowcami mikowymi, niebieskawymi, cienkoławicowymi, płytowo pękającymi,
konwolutnymi (Sikora 1970). W dolnej części występują wkładki łupków pstrych, a w
górnej — margle szare, twarde, typu łąckiego. Lokalnie występują piaskowce wapniste,
gruboławicowe, gruboziarniste (piaskowce krynickie), przechodzące czasami w
zlepieńce oraz mułowce piaszczyste przepełnione detrytusem roślinnym. Liczne są
bioglify. MiąŜszość tej warstwy wynosi do 300 m.
Czwartorzęd
Gliny – w obrębie wkopu badawczego W-1, do głębokości 2,0 m p.p.t., rozpoznano namuły
gliniaste oraz zwietrzelinę gliniastą z duŜą ilością okruchów łupka. W obrębie badanego
obszaru stanowią one warstwę utworów zboczowych o charakterze koluwialnym
i deluwialnym.
Iły – w trakcie prac geologicznych w obrębie otworu O-1 rozpoznano iły oraz iły pylaste
z okruchami zwietrzałego łupka. Warstwa ta zalega na głębokości 0,8 m bezpośrednio pod
warstwą nasypu budowlanego i kontynuuje się do głębokości 8,0 m p.p.t. czyli do
12
łupkowego podłoŜa skalno – zwietrzelinowego.
3.4. Warunki hydrogeologiczne
Omawiany teren znajduje się w obszarze zlewni rzeki Dunajec (zlewnia
drugiego rzędu). W bezpośredniej bliskości przedmiotowego osuwiska płynnie potok
Korzeczków, będący prawobrzeŜnym dopływem Popradu.
W rejonie wykonanych prac geologicznych wyróŜnia się dwa poziomy
wodonośne, które pozostają w łączności hydraulicznej.
Czwartorzędowy poziom wodonośny związany jest z utworami budującymi
terasy potoków oraz z osadami korytowymi zalegającymi w dnach dolin, a takŜe
z utworami występującymi na zboczach wzniesień (deluwia, koluwia).
Czwartorzędowe osady wodonośne leŜą na utworach fliszowych. Poziom
czwartorzędowy zasilany jest głównie drogą infiltracji opadów atmosferycznych.
Omawiany poziom wykazuje związek hydrauliczny z ciekami powierzchniowymi, które
spełniają rolę drenaŜu poziomu czwartorzędowego. W obrębie tego poziomu
zwierciadło wody jest swobodne.
Poziom wodonośny w utworach fliszowych związany jest z piaskowcami, przy
czym ich wodonośność zaleŜy od intensywności występowania szczelin zwłaszcza
w rejonach o silnie rozwiniętej tektonice. Wody podziemne w warstwach wodonośnych
poszczególnych ogniw stratygraficzno – facjalnych fliszu łączą się ze sobą dzięki
licznym spękaniom, dlatego moŜna mówić o jednym poziomie wodonośnym
w utworach fliszowych. Najbardziej zawodnione są utwory fliszowe w strefie
przypowierzchniowej dzięki zwietrzeniu skał oraz zasilaniu z opadów atmosferycznych.
Poziom wodonośny w utworach fliszowych jest zasilany na drodze infiltracji
opadów atmosferycznych poprzez pokrywę zwietrzelinową lub bezpośrednio na
wychodniach, lokalnie w strefach kontaktu równieŜ z czwartorzędowej warstwy
wodonośnej. Spływ wód podziemnych w utworach fliszowych jest zgodny z morfologią
terenu.
Ukształtowanie morfologiczne terenu głównie dzięki głębokim wcięciom
erozyjnym rzek i potoków, powoduje silne drenowanie górotworu fliszowego, co
objawia się występowaniem licznych źródeł, wysięków i sączeń.
13
W trakcie prac geologicznych w otworze O-1 na głębokości 4,5 m p.p.t., tj.
w strefie spągowej warstwy iłu pylastego, natrafiono na sączenie. RównieŜ w trakcie
wykonywania odkrywki W-1 stwierdzono występowanie sączenia w spągu zwietrzeliny
gliniastej (2,0 m p.p.t.), tj. na głębokości na której znajduje się powierzchnia poślizgu
osuwiska.
PoniŜej w tabeli przedstawiono głębokości występowania sączeń w wykonanym
otworze wiertniczym i odkrywce. Głębokości pomierzono w trakcie wykonywania prac
geologicznych,.
Numer otworu
Rzędna terenu
[m n.p.m.]
Poziom wody
Głębokość
sączenia wody
[m]
nawiercony
ustabilizowany
[m p.p.t.]
O-1
412,1
4,5
-
-
W-1
403,9
2,0
-
-
3.5. Warunki geologiczno - inŜynierskie i własności fizyczno - mechaniczne
gruntów
Klasyfikację i charakterystykę gruntów podłoŜa przeprowadzono na podstawie
prac polowych, kontrolnych badań laboratoryjnych próbek gruntów, analizy materiałów
archiwalnych oraz analiz i obliczeń inŜynierskich zgodnie z obowiązującymi normami
gruntowymi.
Wydzielono 3 warstwy geologiczno - inŜynierskie, a kryteriami wydzielenia były:
geneza, rodzaj gruntów oraz stany konsystencji. Parametry uogólnione wydzielonych
warstw geotechnicznych ustalono metodami A, B w rozumieniu normy PN-81/B-03020.
Wartości stopnia plastyczności IL zostały oznaczone metodą laboratoryjną oraz metodą
polową w oparciu o wyniki przeprowadzonych badań terenowych.
Wartości kąta tarcia wewnętrznego i spójności gruntu zostały określone
metodą A w aparacie bezpośredniego ścinania AB.
Przestrzenny układ warstw geotechnicznych ilustruje przekrój geologiczno inŜynierskie - załącznik nr 6. Na załączniku nr 7 zestawiono zbiorcze wyniki badań
14
laboratoryjnych.
Czwartorzęd - koluwia
Warstwa I – warstwa koluwialna zbudowana jest głównie z utworów gliniastych
barwy brązowej. W przypowierzchniowej części tj. do głębokości 0,5 m p.p.t., składa
się z gliny pylastej zwięzłej z 9% zawartością części organicznych (namuły gliniaste),
natomiast poniŜej - z gliny zwietrzelinowej. Występują one w stanie plastycznym, są
wilgotne. Gliny te są przemieszane z duŜą ilością fragmentów okruchów łupków. Na
powierzchni koluwium widoczne są liczne kawałki asfaltu, cegieł, gruzu budowlanego,
odpadów skalnych i gliniastych, a takŜe śmieci. We wkopie W-1 na głębokości 2,0 m
p.p.t. stwierdzono spąg utworów gliniastych, a jednocześnie strop warstwy łupków.
Granica między nimi stanowi powierzchnię poślizgu osuwiska.
Charakteryzuje się następującymi parametrami:
- wilgotność naturalna
- gęstość objętościowa
- stopień plastyczności
- kąt tarcia wewnętrznego
- kohezja
wn = 30,9 %
ρ = 1,850 g/cm3
IL = 0,36
φu = 5º
Cu = 12 kg/cm2
Grunty rodzime
Warstwa IIa – reprezentowana jest przez ił pylasty, twardoplastyczny, wilgotny
o barwie brązowej. Cechą charakterystyczną są liczne okruchy piaskowca. Utwory te
rozpoznano w otworze O-1 bezpośrednio pod warstwą nasypu budowlanego, na
głębokości 0,8 m p.p.t. do 4,5 m p.p.t. oraz na głębokości 7,3 m p.p.t. do 8,0 m p.p.t. W
spągu pierwszego wydzielenia stwierdzono sączenie.
Warstwa IIa – w stanie twardoplastycznym
wn = 28,9 %
15
- kohezja
ρ = 2,096 g/cm3
IL = 0,10
φu = 7º
Cu = 55 kg/cm2
Warstwa IIb – reprezentowana przez beŜowo-brązowy ił. Występuje w stanie
miękkoplastycznym, jest mokry. W jego stropie stwierdzono sączenie wody. W otworze
O-1 warstwa występuje na głębokości 4,5 m p.p.t. do 7,3 m p.p.t. Całkowita miąŜszość
wynosi 2,8 m. W całym przelocie tej warstwy stwierdzono równieŜ występowanie duŜej
ilości okruchów piaskowca i okruchów łupka barwy jasno-brązowej o rozmiarze do 5-6
cm.
Warstwa IIb – w stanie miękkoplastycznym
- kohezja
wn = 45,3 %
ρ = 1,936 g/cm3
IL = 0,54
φu = 3º
Cu = 30 kg/cm2
Warstwa III – łupek barwy szarej z przewarstwieniami iłołupka i piaskowca. Utwory
tej warstwy rozpoznano w otworze O-1 na głębokości od 8,0 do 12,0 m p.p.t, w trakcie
prac geologicznych nie osiągnięto spągu tej warstwy. Do głębokości 10 m p.p.t.
dominują przewarstwienia ciemnoszarego iłołupka,, natomiast na głębokości od 10 do
12 m p.p.t. łupek występuje z przewarstwieniami piaskowca drobnoziarnistego, szarego.
Warstwy zapadają pod kątem około 80°, są wyraźnie zaburzone tektonicznie. Azymuty
zapadania dla utworów fliszowych wynoszą 200o. W odkrywce warstwa łupków
występuje na głębokości 2,0 m p.p.t. Jej strop stanowi powierzchnię poślizgu osuwiska.
Na tej głębokości występuje takŜe sączenie wody. Spąg warstwy łupków nie został
przewiercony. Dla warstwy łupków naleŜy przyjąć wartość parametru wytrzymałości na
ściskanie Rc – 0,5 Mpa.
16
3.6. Agresywność wody gruntowej
Z otworu O-1 pobrano próbkę wody do analizy na agresywność w stosunku do
betonu i stali. Na podstawie uzyskanych wyników analizowaną wodę naleŜy określić
jako słabo agresywną w stosunku do betonu z cementu portlandzkiego o zawartości 300
kg/m3 oraz stopniu wodoszczelności W-4 wg BN-62/6738-07.
Zgodnie z wymaganiami normy EN 206-1:2000 wyniki analiz kwalifikują
analizowane wody do klasy XA1.
Wyniki badań agresywności wody zostały przedstawione na załączniku
graficznym nr 8.
4. Obliczenia stabilności stoku metodą Sarmy–Hoeka
Dla terenu osuwiska w Popowicach została wykonana analiza i ocena
stateczności uwarstwionego zbocza.
Obliczenia przeprowadzono za pomocą oprogramowania GEO5. Program GEO5
słuŜy do analizy i projektowania zagadnień geotechnicznych. Zawiera pakiet
programów do projektowania i analizy róŜnorodnych konstrukcji geotechnicznych.
Poszczególne moduły umoŜliwiają projektowanie zagadnień takich jak: ściany
oporowe, ściany głębokich wykopów, fundamenty, stateczność zboczy, grunt zbrojony
czy tunele z zastosowaniem zarówno metod analitycznych jak i metody elementów
skończonych.
Moduł – Stateczność zbocza- umoŜliwia wykonanie analiz stateczności
uwarstwionych zboczy o róŜnorodnych formach, z załoŜeniem kołowej (Bishop,
Petterson) lub łamanej (Sarmy zmodyfikowany przez Hoeka) powierzchni poślizgu.
MoŜe być równieŜ wykorzystywany do weryfikacji stateczności nasypów, wykopów,
konstrukcji oporowych czy obudów głębokich wykopów.
Dla oceny stateczności zbocza rozpatrywanego osuwiska wykonano obliczenia
metodą Sarmy zmodyfikowanej przez Hoeka oraz metodą Bishopa.
Metoda Sarmy zmodyfikowana przez Hoeka zawiera się w kategorii ogólnych
metod segmentowych stanów granicznych. Metoda oparta jest na spełnieniu warunków
17
siły i momentu równowagi na poszczególnych segmentach. Segmenty są tworzone
przez podział obszaru gruntu nad potencjalną powierzchnią poślizgu na płaszczyzny,
które mogą posiadać róŜne nachylenie. Siły działające na poszczególne
segmenty zostały przedstawione na rysunku.
Błąd! Nie moŜna odnaleźć źródła odwołania.
Ei, Xi, reprezentuje siły normalną i ścinająca pomiędzy segmentami.
Ni, Ti są siłami normalną i ścinająca na segmentach powierzchni poślizgu.
Wi jest cięŜarem segmentu.
K*Wi jest siłą poziomą stosowaną w metodzie Sarmy-Hoeka do uzyskania stanu
granicznego.
Proces analizy
Obliczenia równowagi granicznej wymaga rozwiązania 6n-1 niewiadomych,
gdzie n oznacza liczbę segmentów dzielących obszar gruntu nad potencjalną
powierzchnią poślizgu. Ponadto:
E – siły pomiędzy segmentami
N – Normalne siły działające na powierzchnię poślizgu
T – siły ścinające działające na powierzchnię poślizgu
X – siły ścinające pomiędzy segmentami
z – połoŜenie punktów przyłoŜenia sił
li – połoŜenie punktów przyłoŜenia sił
K – współczynnik przyśpieszenia poziomego
5n-1 równania dostępne są dla wymaganych nieznanych. W szczególności, mamy:
18
a) równania siły poziomej równowagi na segmentach:
b) równania siły pionowej równowagi na segmentach:
c) równania momentu równowagi na segmentach
gdzie rx i ry są ramionami sił Fx i Fy
d) związek pomiędzy siłami normalną a ścinającą zgodnie z teorią Mohr’a-Coulomb’a:
Metoda Bishop’a jest jedną z klasycznych metod opartych na teorii stanów
granicznych. Metoda polega na załoŜeniu kołowej płaszczyzny poślizgu i wyznaczeniu
równania momentu spełniającego równowagę zapisanego w kierunku pionowym.
Płaszczyzny dzielące obszar na kołową płaszczyzną poślizgu są zawsze pionowe. Siły
działające na dany segment zostały nakreślone na rysunku.
Schemat statyczny – metoda Bishop’a
Xi są siłami ścinającymi pomiędzy poszczególnymi segmentami.
Ni są normalnymi siłami na poszczególnych segmentach powierzchni poślizgu.
19
Wi są cięŜarami poszczególnych segmentów.
Przeprowadzone obliczenia
Badania pomiarowe objął przekrój przedstawiony na załączniku 6. Przekrój
swym zasięgiem obejmuje otwór O-1 oraz wkop badawczy W-1, rozpoczynając się na
wysokości 412,1 m n.p.m., a kończąc na cieku wodnym 401,4 m n.p.m. Do obliczeń
przyjęto parametry uogólnione. Obliczenia wykonano metodą Sarmy-Hoeka i Bishopa.
Do obliczeń przyjęto współczynnik bezpieczeństwa F>1,3.
W wyniku przeprowadzonych obliczeń uzyskano wielkości współczynnika
bezpieczeństwa F = 1,18 dla metody Sarmy – Hoeka oraz F = 1,08 dla metody Bishopa.
W wyniku przeprowadzonych obliczeń, dla obydwu metod obliczeniowych
uzyskano wartości współczynnika bezpieczeństwa, które wskazują na niestabilność
stoku.
Szczegółowe
dane
dotyczące
przeprowadzonych
obliczeń
zostały
przedstawione na załączniku graficznym nr 10.
5. Ocena warunków gruntowo – wodnych i zalecenia projektowe
Na podstawie wykonanych prac geologicznych rozpoznano warunki gruntowowodne na terenach występowania masowych ruchów ziemi, w ciągu drogi lokalnej nr
294279K „Cyganowice-Popowice w km 1+920-2+200” w miejscowości Popowice.
Powstanie osuwiska datuje się na rok 2009, kiedy uaktywniło się ono wskutek
niekorzystnych warunków hydrometeorologicznych, a takŜe podcięcia czoła osuwiska
wskutek erozyjnej działalności potoku. Rozwój osuwiska doprowadził do obsunięcia się
fragmentu konstrukcji drogi na odcinku około 15 m oraz do zagroŜenia całkowitego
zerwania przejezdności. Osuwisko nie zostało dotąd w Ŝaden sposób zabezpieczone.
Górna granica powierzchni poślizgu osuwiska, a tym samym nisza osuwiskowa,
znajduje się bezpośrednio przy pasie drogowym, gdzie osunięciu uległy zewnętrzne
fragmenty podbudowy drogowej. Początkowo zapada ona bardzo stromo (pod katem
około 50o), w centralnej części osuwiska zapada juŜ bardziej połogo tj. pod kątem około
30o. Powierzchnia poślizgu osuwiska przy jego podstawie dochodzi do potoku
Korzeczków, na granicy pomiędzy zalegającymi powyŜej utworami gliniastymi,
20
a odsłaniającym się poniŜej podłoŜem skalnym (łupkami).
Charakter osuwiska oraz jego dynamiki wskazują na prawdopodobieństwo
wystąpienia dalszych ruchów masowych.
Celem zabezpieczenia osuwiska zaleca się:
•
uregulowanie warunków wodnych w rejonie oraz na terenie osuwiska poprzez:
-
poprawienie
i
zaizolowanie
odpływu
z
przydroŜnych
rowów
melioracyjnych, który winien być wykonany z odpowiednim spadkiem
i odprowadzać wody poza teren osuwiska w sposób, który uniemoŜliwi
infiltrację wody w korpus drogi i koluwiów osuwiskowych,
-
ujęcie głębokim drenaŜem i odprowadzenie poza obszar osuwiska wód
opadowych i roztopowych napływających na osuwisko od strony
wschodniej,
-
w przypadku zaistnienia sączeń, regulację gospodarki wodnej całego
rejonu osuwiska poprzez ujęcie sączącej się wody,
•
wykonanie remontu drogi na całej długości osuwiska poprzez usunięcie
nawierzchni łącznie z podbudową, a następnie wykonanie nowej podbudowy
z gruntów dobrze zagęszczanych,
wbudowując je warstwami
0,5m
i
zagęszczając,
•
wykonanie
narzutu
kamiennego,
ewentualnie
zabezpieczenie
skarpy
geosyntetykami od strony potoku w celu zmiany geometrii osuwiska
i utworzenia przypory,
•
ewentualnie rozwaŜenie wykonanie muru oporowego w celu zabezpieczenia
skarpy przed dalszym osuwaniem się .
W czasie prowadzenia robót ziemnych wszelkie grunty wbudowywane celem
uzupełnienia podbudowy i korpusu nasypu drogowego naleŜy zagęścić do osiągnięcia
parametrów geotechnicznych zgodnych z normą PN - S - 02205 „Drogi samochodowe.
Roboty ziemne. Wymagania i badania” dla danej kategorii ruchu.
Stwierdzone warunki geologiczno – inŜynierskie na omawianym terenie są
trudne. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
21
z dnia 24 września 1998 roku w sprawie ustalenia geotechnicznych warunków
posadowienia
obiektów
budowlanych
oraz
Polską
Normę
PN-B-02479
„Dokumentowanie geotechniczne - Zasady ogólne” są to „skomplikowane warunki
gruntowe” ze względu na występowanie czynnych procesów geodynamicznych.
Proponuje się przyjęcie „III kategorii geotechnicznej”. Kategorię geotechniczną określi
Projektant (Konstruktor) prac zabezpieczających drogę.
Na czas trwania robót ziemnych niezbędne jest ustanowienie nadzoru
geologicznego. Nadzór geologiczny w trakcie realizacji inwestycji będzie wykonywał:
•
potwierdzanie zgodności rzeczywistych warunków geotechnicznych podłoŜa
z opisami
w
profilach
geologicznych
„Dokumentacji
geologiczno
-
inŜynierskiej”,
•
odbiór podłoŜa rodzimego,
•
bieŜące sprawdzanie uzyskiwanych parametrów gruntów zagęszczanych, które
będą wbudowywane.
Roboty ziemne naleŜy prowadzić wg poniŜszych zaleceń:
•
wszelkie wypływy wody (sączenia) stwierdzone w czasie wykonywania prac
ziemnych naleŜy ująć indywidualnie i wody odprowadzić poza tereny
osuwiskowe, docelowo naleŜy zabezpieczyć skarpy i podłoŜe przed moŜliwymi
późniejszymi wypływami wody,
•
unikać prowadzenia robót w trakcie okresów o duŜym nasileniu opadów oraz
wykonywania wykopów na długi czas przed przystąpieniem do właściwych
prac, wykop naleŜy chronić przed dopływem wód powierzchniowych,
•
nie naleŜy formować nasypów przy ujemnych temperaturach (zima),
•
wszystkie wbudowywane materiały, zarówno grunty jak i geosyntetyki, winny
posiadać odpowiednie atesty.
6. Ocena moŜliwości realizacji zabezpieczenia osuwiska
Dla terenu osuwiska w ciągu drogi lokalnej nr 294279K „Cyganowice-Popowice
w km 1+920-2+200” w miejscowości Popowice zostały wykonane roboty geologiczne
22
polegające na wykonaniu otworu geologiczno - inŜynierskiego, odkrywki badawczej
oraz badań laboratoryjnych. W wyniku przeprowadzonych prac i badań naleŜy
stwierdzić, Ŝe analizowane osuwisko jest aktywne na całym obszarze terenu badań.
Głębokość płaszczyzny poślizgu waha się od około 3,0 m p.p.t. w centralnej
części osuwiska, do 2,0 m p.p.t. u jego podstawy.
Biorąc pod uwagę rozpoznane warunki geologiczne i hydrogeologiczne obszaru
osuwiska stwierdza się, Ŝe istnieje moŜliwość zastosowania do realizacji planowanego
przedsięwzięcia, dostępnych
najlepszych technik i technologii, które pozwolą
ustabilizować
dotrzymaniem
osuwisko
z
wszystkich
wymogów
prawnych
i administracyjnych w zakresie ochrony środowiska.
Szczegółowa analiza dotycząca załoŜeń konstrukcyjnych i kosztów trwałego
zabezpieczenia osuwiska zostanie przedstawiona na podstawie niniejszej dokumentacji
geologiczno-inŜynierskiej w projekcie budowlanym.
7. Określenie oddziaływania projektowanych prac budowlanych na
środowisko
W oparciu o niniejszą dokumentację geologiczno – inŜynierską zostanie
wykonany projekt budowlany zabezpieczenia osuwiska. Prace budowlane, które zostaną
zaprojektowane nie wpłyną niekorzystnie na stan środowiska. W związku z tym
zamierzone zadanie, nie kwalifikuje się jako planowane przedsięwzięcie mogące
znacząco oddziaływać na środowisko.
23
8. Wnioski i uwagi końcowe
1. Niniejsze opracowanie wykonano na zlecenie Urzędu Miasta i Gminy w Starym
Sączu, 33-340 Stary Sącz, ul Batorego 25.
2. Dokumentuje ono prace geologiczne, jakie zostały wykonane w celu
rozpoznania budowy geologicznej i warunków hydrogeologicznych terenów, na
których występują ruchy masowe ziemi, w ciągu drogi lokalnej nr 294279K
„Cyganowice-Popowice w km 1+920-2+200” w miejscowości Popowice.
3. Wykonano otwór geologiczno-inŜynierski do maksymalnej głębokości 12,0 m
p.p.t. oraz wkop badawczy do maksymalnej głębokości 3,0 m p.p.t. Lokalizacje
otworów przedstawiono na mapie geologiczno-inŜynierskiej, którą stanowi
załącznik 2.
4. Na omawianym terenie warunki geologiczno – inŜynierskie są trudne. Zgodnie
z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24
września 1998 r w sprawie ustalenia geotechnicznych warunków posadowienia
obiektów budowlanych są to „skomplikowane warunki gruntowe” ze względu
na występowanie czynnych procesów geodynamicznych. Proponuje się
przyjęcie „III kategorii geotechnicznej”. Ostateczną kategorię geotechniczną
określi Projektant (Konstruktor) prac zabezpieczających.
5. Charakterystykę
osuwiska
i
przyczyny
jego
powstania
przedstawiono
w rozdziale 3.
6. Zalecenia projektowe wraz z oceną warunków gruntowo-wodnych zawarto
w rozdziale 5.
7. Niniejszą dokumentację w czterech egzemplarzach naleŜy przedłoŜyć celem
przyjęcia do zasobów w Starostwie Powiatowym w Nowym Sączu - Wydział
Ochrony Środowiska, Rolnictwa i Leśnictwa, ul Jagiellońska 33, 33-300 Nowy
Sącz.
24
9. Spis literatury i materiałów pomocniczych
1. Grabowski i in., Instrukcja opracowania mapy osuwisk i terenów zagroŜonych
ruchami masowymi – PIG, 2008.
2. Instrukcja opracowania mapy osuwisk i terenów zagroŜonych ruchami
masowymi – PIG, 2008.
3. Jaskólski Z. i in., Dokumentacja geologiczno-inŜynierska dla stabilizacji
osuwisk w miejscowościach Popowice, Przysietnica i Barcice. PG Kraków,
2005.
4. Jaskólski Z. i in., Projekt prac geologicznych dla stabilizacji osuwiska w ciągu
drogi lokalnej nr 294279K „Cyganowice-Popowice w km 1+920-2+200” w
miejscowości Popowice”. Przedsiębiorstwo Geologiczne S.A. Kraków, 2010 r.
5. Klimaszewski M. red., Geomorfologia Polski tom 1. PWN, 1972.
6. Koluch Z., Karta rejestracyjna osuwiska nr P-3 w Popowicach. Geotester Z.Koluch, 2009.
7. Kondracki J. Geografia fizyczna Polski. PWN Warszawa 1981 r.
8. KsiąŜkiewicz M. On the Occurence of Gypsum in the Magura Flysch. Bull.
Acad. Pol. Sci., Sér. Sci. Gèol. Gèogr., 10, 1, str. 27–33. Warszawa 1962.
9. Kurdziel J. i inni,; Dokumentacja hydrogeologiczna zasobów wód podziemnych
rozpoznanych w kategorii „C” w rejonie dorzecza Górnego Dunajca PG
Kraków, 1983.
10. Kurdziel J., Kowalski J.; Dokumentacja hydrogeologiczna zasobów wód
podziemnych w dorzeczu Popradu. PG Kraków, 1974.
11. Limanówka Z., Inwentaryzacja złóŜ kopalin stałych do lokalnej produkcji
materiałów budowlanych na terenie gminy i miasta Stary Sącz. PG Kraków,
1994.
12. Myślińska E., Laboratoryjne badania gruntów. Warszawa 1998.
13. Normy gruntowe: PN-74/B-04452, PN-81/B-03020, PN-B-02481, PN-88/B04481, PN-80/B-01800, PN-S-02205, PN-B-02479.
14. Nowacki J., Naborczyk J., Petrasz J., Sala A. Instrukcja obserwacji i badań
osuwisk drogowych, Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych Warszawa 1999 r.
15. Oszczypko N., Budowa Geologiczna Kotliny Sądeckiej. Biuletyn Instytutu
Geologicznego. 271, 101-199, 1973.
25
16. Oszczypko N., Budowa geologiczna północnych stoków Beskidu Sądeckiego
między
Dunajcem
a
Popradem,
Rocznik
Polskiego
Towarzystwa
Geologicznego, 49, 293-325, 1979.
17. Oszczypko N., Wójcik A. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski arkusz Nowy
Sącz (1035) w skali 1: 50 000, PIG, 1989.
18. Oszczypko N., Wójcik A., Objaśnienia do Szczegółowej Mapy Geologicznej
Polski, Arkusz Nowy Sącz (1035). Państwowy Instytut Geologiczny Warszawa,
1993.
19. Praca zbiorowa, Katalog osuwisk województwa krakowskiego. Instytut
Geologiczny Oddział Karpacki, Kraków 1975 r.
20. Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie
wymagań, jakim powinny
odpowiadać dokumentacje hydrogeologiczne i geologiczno- inŜynierskie
z dnia 3 października 2005 r. (Dz. U. Nr 201, poz. 1673).
21. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24
września 1998 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadowienia
obiektów budowlanych (Dz.U. z dnia 8 października 1998).
22. Rozporządzenie
Ministra
Środowiska
w
sprawie
gromadzenia
i udostępniania próbek i dokumentacji geologicznych (Dz. U. Nr 153, poz.
1780).
23. Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie projektów prac geologicznych.
(Dz.U. Nr 153, poz. 1777).
24. Rozporządzenie
Ministra
wykonywania obowiązku
próbek
organom
Środowiska
w
sprawie
sposobu
i
zakresu
udostępniania i przekazywania informacji oraz
administracji
geologicznej
przez
wykonawcę
prac
geologicznych (Dz. U. Nr 153, poz. 1781).
25. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 19 czerwca 2006 r. w sprawie
kategorii prac geologicznych, kwalifikacji do wykonywania, dozorowania
i kierowania tymi pracami oraz sposobu postępowania w sprawach stwierdzenia
kwalifikacji (Dz. U. z 2006 r. Nr 124, poz. 865).
26. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie
informacji dotyczących ruchów masowych ziemi (Dz. U. z 2007 r. Nr 121, poz.
840).
27. Sikora W., Budowa geologiczna płaszczowiny magurskiej między Szymbarkiem
26
Ruskim a Nawojową. Biul. IG 235, T. XIII., 1970.
28. Starkel L., Charakterystyka rzeźby polskich Karpat (i jej znaczenie dla
gospodarki ludzkiej). Problemy Zagospodarowania Ziem Górskich, Z. 10, s. 75150, Kraków 1972.
29. Stupnicka E., Geologia regionalna Polski - Wydawnictwo Geologiczne,
Warszawa 1989 r.
30. Ustawa z dnia 4 lutego 1994r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. 2005 nr 228
poz. 1947 z późniejszymi zmianami).
31. Wiłun Z., Zarys geotechniki. WKiŁ, Warszawa 1987.
32. Wójcik Z., Jankowski L., Kopcikowski R., Malata T., Marciniec P.,
Nescieruk P. Opracowanie formalnych jednostek litostratygraficznych Karpat
zewnętrznych i zapadliska przedkarpackiego dla celów Szczegółowej Mapy
Geologicznej Polski. Archiwum CAG, PIG, Warszawa 1995
33. Zasady sporządzania dokumentacji geologiczno-inŜynierskiej. Ministerstwo
Środowiska; Państwowy Instytut Geologiczny – Warszawa 1999 r.
27

Pop II_dok

Transkrypt

Podobne dokumenty

Pod względem geologicznym obszar Miasta i Gminy Wieliczka

Boguszowice - osuwisko nr 31

Karta dokumentacyjna osuwiska