2. [FUS sb m sg G fusu. pl G fus(o)w. A fusy. Sł stp , Cn, Linde brak
Transkrypt
2. [FUS sb m sg G fusu. pl G fus(o)w. A fusy. Sł stp , Cn, Linde brak
Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna hasło: FUS (stan na dzień: 04-10-2015) www.spxvi.edu.pl strona 1/1 2. [FUS sb m sg G fusu. ◊ pl G fus(o)w. ◊ A fusy. Sł stp, Cn, Linde brak. Podstawa, podmurówka, na której stawia się piec, konieczna do zabezpieczenia podłogi przed działaniern żaru paleniska (z niem. Fuss): a pictura phusu sub fornace [...] a decoloratione trium pedum sub tribus fornacibus Wawel 126; a reformatione fussow sub fornacibus Wawel 162; fusy ad fornaces et muri wyfflykowal RachBudZam 83.] KK