2. [FUS sb m sg G fusu. pl G fus(o)w. A fusy. Sł stp , Cn, Linde brak

Transkrypt

2. [FUS sb m sg G fusu. pl G fus(o)w. A fusy. Sł stp , Cn, Linde brak
Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna
hasło: FUS (stan na dzień: 04-10-2015)
www.spxvi.edu.pl
strona 1/1
2. [FUS sb m
sg G fusu. ◊ pl G fus(o)w. ◊ A fusy.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Podstawa, podmurówka, na której stawia się piec, konieczna do zabezpieczenia podłogi przed
działaniern żaru paleniska (z niem. Fuss): a pictura phusu sub fornace [...] a decoloratione trium
pedum sub tribus fornacibus Wawel 126; a reformatione fussow sub fornacibus Wawel 162; fusy ad
fornaces et muri wyfflykowal RachBudZam 83.]
KK