Dr Urszula Zielonka (1950–2014) Nasza Koleżanka i Przyjaciółka

Dr Urszula Zielonka (1950–2014)
Nasza Koleżanka i Przyjaciółka Urszula Zielonka zmarła
9 kwietnia 2014 roku przeżywszy 64 lata.
Dr Urszula Zielonka w 1976 r. ukończyła Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny na
Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Stopień doktora nauk przyrodniczych uzyskała
w 1987 r. na Wydziale Farmaceutycznym Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, broniąc
pracę pt. „Intoksykacja opadów atmosferycznych na wybranych obszarach w warunkach
przemysłowego zanieczyszczenia powietrza”.
W 1977 r. rozpoczęła pracę w Centrum Ochrony Środowiska, dzisiejszym Instytucie Ekologii
Terenów Uprzemysłowionych (IETU), z którym związała całą swoją karierę zawodową.
W Instytucie kierowała m.in. Zakładem Metod Analitycznych i Migracji Zanieczyszczeń oraz
Zespołem Oczyszczania Wód i Gruntów. Od 2006 r. do przedwczesnej śmierci kierowała
Zakładem Ochrony Środowiska, a od 1 kwietnia 2011 r. kierowała również Zespołem Badań
Atmosfery. W latach 90-tych pełniła funkcję konsultanta analitycznego, sekretarza kolegium
ds. naukowych oraz pełnomocnika ds. systemu jakości.
Współpracowała z administracją państwową i samorządową oraz różnego typu instytucjami.
Uczestniczyła w pracach licznych zespołów badawczych w charakterze osoby realizującej lub
nadzorującej projekt lub pełniąc rolę konsultanta.
Dr Zielonka specjalizowała się w badaniach zanieczyszczenia środowiska rtęcią. Pracowała
nad metodami poboru i oznaczania form rtęci w próbach środowiskowych (powietrze
atmosferyczne, wody, gleba). Uczestniczyła w badaniach nad metodami oczyszczania gleb
z rtęci prowadzonych w latach 2002–2004 w IETU w ramach współpracy z Departamentem
Energetyki rządu Stanów Zjednoczonych. W projekcie badawczym EMECAP finansowanym
przez Komisję Europejską w ramach 5. PR zajmowała się problemem emisji rtęci z zakładów
produkcji chloru i wodorotlenku sodu w Polsce i w krajach UE.
W latach 2003–2004 była przedstawicielem Polski w grupie roboczej Komisji Europejskiej
Integrated Monitoring of Heavy Metals under the framework of the European Environment
and Health Strategy. W latach 2008–2010 zajmowała się zagadnieniem transportu wybranych
form rtęci w układzie: atmosfera - depozycja - powierzchnia ziemi dla obszarów niskiej
i wysokiej emisji rtęci.
W projektach SOCOPSE – Ograniczanie emisji Substancji Priorytetowych w Europie (2006–
2009) oraz COHIBA – Kontrola substancji niebezpiecznych w regionie Morza Bałtyckiego
(2009-2012) jej zainteresowania naukowe dotyczyły substancji niebezpiecznych obecnych
w środowisku wodnym.
Uczestniczyła w opracowaniu ekspertyz w zakresie nowych standardów emisji metali
ciężkich oraz sadzy w kontekście prac prowadzonych w ramach Konwencji ONZ/EKG
w sprawie Transgranicznego Transportu Zanieczyszczeń na Dalekie Odległości (LRTAP) i jej
protokołów oraz opracowaniu projektów propozycji stanowisk Polski (2011-2012)
dotyczących emisji metali ciężkich.
Jedną z ostatnich Jej prac było przygotowanie dla Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej
„Przewodnika do opracowania wykazu wielkości emisji i stężeń substancji priorytetowych
oraz innych zanieczyszczeń, dla których zostały określone środowiskowe normy jakości”.
Dr Urszula Zielonka pełniła obowiązki w gremiach naukowych. Od 2001 r. do 2008 r. była
członkiem Rady Naukowej IETU. Była również członkiem jednego z Komitetów
Technicznych Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, a także Komisji Ochrony Środowiska
i Utylizacji Odpadów PAN, Oddział w Katowicach.
Dr Urszula Zielonka brała czynny udział w licznych konferencjach i sympozjach. Zawsze
umiała ciekawie zaprezentować i dobrze zilustrować prezentowane wyniki swoich prac, przez
co zyskiwała sobie uwagę i uznanie wśród innych uczestników konferencji.
Była Autorką prawie siedemdziesięciu publikacji naukowych, prac monograficznych.
Od 2000 r. była członkiem Rady Nadzorczej Spółki OIKOS.
W 2007 r. otrzymała honorową odznakę ministra środowiska „Za zasługi dla ochrony
środowiska i gospodarki wodnej”.