Konspekt

Blaski i cienie ewangelizacji
Rz (Romans
(Romans)
Romans) 9:1-6
18.
18. lipca 201
2010 r.
C
o Bóg mógłby zrobić, aby mógł cię przekonać do wiary w Niego i
do zaufania Jezusowi Chrystusowi? Skoro ukazał taki dowód miłości, że wydał na śmierć za Ciebie swojego Syna, skoro w publicznym miejscu wykonał na sobie „harakiri” — i to nie przekonuje —
to już raczej nic. Nieprzekonany, pozostaniesz ze skarbem swojego
bankructwa, ze zdobyczą własnego zepsucia, z przyjemnością własnego
cierpienia, z nadzieją własnego potępienia.
Tekst: Rz (Romans
(Romans)
Romans) 9:1-6
Kontekst tych słów: trudności zewnętrzne związane z ewangelizacją.
Warto zauważyć, że obecność Boża nie usuwa trudności, ona jest z nami
wśród trudności.
________________________________________________________
Blaski i cienie
Ewangelizacja bywa bolesnym doświadczeniem: (1) Wynika z jakiegoś wewnętrznego poczucia zobowiązania wobec Boga, który nam okazał miłosierdzie; (2) wynika z jakiegoś przymusu miłości lub poczucia
obowiązku, że wolno milczeć wobec ginących o tym, gdzie jest ratunek.
(3) Jest wychodzeniem poza krąg przyjaciół, poza granice własnego
poczucia bezpieczeństwa, z czymś, co najbardziej osobiste (z prawdą o
wstydliwych stronach własnego życia, o naszych słabościach); (4) Jest
narażaniem się na wrogość ze strony ludzi w rzeczy samej ginących; (5)
Jest stawianiem się kogoś, kto zdobył już wszystko, w roli pokornego,
podejrzanego petenta, gotowego zrobić bardzo wiele, aby sprzedać swój
produkt. (6) Jest doświadczeniem wywołującym wielki smutek i nieustający ból; (7) Ewangelizacja bywa doświadczeniem bezsiły i porażki.
W tym bolesnym doświadczeniu nie powinniśmy jednak więdnąć, ale
tym bardziej pogłębiać swoją przyjaźń z Jezusem i coraz lepiej zaznajamiać się z Jego planem.
________________________________________________________
str. 2
Pastor’s Report
Ewangelizacja bywa widowiskiem tragedii: (1) Nawet Bóg, ze swoim
najlepszym planem nie jest w stanie zadowolić człowieka. Nic dziwnego, że my z naszą najlepszą ofertą ewangelizacyjną nie jesteśmy w stanie zadowolić ludzi. O dziwo, ludzie wolą własną nędzę niż Boże skarby. Zachowują się nawet, jakby ta nędzy była ich jedyną, najpiękniejszą
ziemią obiecaną. (2) Jak ogromne jest zepsucie lub zwiedzenie człowieka, że nie ufa najwyższemu dobru oferowanemu przez Boga. Nic dziwnego, że to zaufanie trzeba wzmacniać nawet w wierzących. (3) Człowiek robi swój atut z własnego prawa do samozagłady. „Bóg może
świat zniszczyć i nowy wystawić, lecz bez naszej pomocy nie może nas
zbawić”. Nic dziwnego, że musimy patrzeć z Bożego punktu widzenia
na własne życie, aby nie zrobić atutu z ochrony własnej miernoty, chęci
tkwienia w tym „że taki już jestem”, że jak uprę, to nie się dam uwolnić,
nie zechcę być twórczy, i — na złość innym — nie posłucham dobrej
rady.
________________________________________________________
Ewangelizacja bywa źródłem głębszego poznania Boga: „Nie jest
jednak tak, by zawiodło Słowo Boże” (1) Te słowa ukazują osobiste
zmagania apostoła Pawła. My też je przeżywamy, gdy przegrywa kościół, gdy zabraknie nawróceń, gdy zostaniemy odrzuceni przez najbliższyc, gdy zabraknie uzdrowienia, gdy odejdzie mąż lub żona, itd. (2)
Słowa te wyrażają głębsze zrozumienie niezwyciężonego i niepodważalnego planu Boga. (3) Słowa te ukazują, jak moc życia rodzi się ze
śmierci, a zwycięstwo z porażki.
________________________________________________________
Zastosowanie:
Zastosowanie:
1. Czy pod wpływem dzisiejszego rozważania chciałbyś pojednać się z
Bogiem? Dziś jest (data): ________________________________
2. Przygotuj się na cierpienia i ból: ___________________________
3. Nie oceniaj wartości dobrej nowiny pod kątem zapotrzebowania na
nią. O wartości skarbu nie decyduje tylko prawo popytu i podaży.
W większym stopniu decyduje o niej jego natura. _____________
4. Nie mierz własnej wartości miarą społecznego sukcesu. Mierz ją
stopniem fascynacji Chrytusem (Flp 3:7nn). _________________
Piotr Zaremba, Kościół 5N