Leon Tarasewicz, Instalacja malarska

Leon Tarasewicz, Instalacja malarska
18.06.2015 – 13.09.2015
[Tarasewicz]
nieustannie i chyba
najchętniej realizuje
projekty w przestrzeni
zewnętrznej,
najczęściej tej
publicznej, jakby jego
malarstwo musiało
wreszcie powrócić
do pejzażu
Jola Gola
Wystawa na Placu Artystów w Kielcach w 2011 roku,
fot. Fundacja Nowa Przestrzeń Sztuki
„Marzy mi się obraz, w którym mógłbym całkowicie się zanurzyć” – powiedział
kiedyś Leon Tarasewicz i w 2005 roku zbudował w Galerii Sztuki Polskiej XX wieku
MNK instalację przestrzenną, stwarzając iluzję zanurzenia się w malarstwie. W 10.
urodziny tej galerii na placu przed Gmachem Głównym, w ramach Muzeum Forum,
powstała olbrzymia konstrukcja Tarasewicza o powierzchni 200 metrów
kwadratowych, kryjąca w sobie niezwykły labirynt z kilku rzędów pomalowanych
w kolorowe pasy słupów odbijających się w lustrach. Wchodząc do środka – jakby
wchodzi się w obraz. Odnosi się wrażenie, że malarstwo „biegnie”
w nieskończoność, działając kolorami na wszystkie zmysły…
Leon Tarasewicz wykonał tę pracę we wrześniu 2011 roku na kieleckim Placu
Artystów. To dotychczas największa realizacja artysty w przestrzeni publicznej.
Instalacja powstała z inicjatywy Tomasza Tworka, kolekcjonera sztuki, prezesa firmy
Dorbud S.A., który w całości sfinansował jej realizację. Swoją kolekcję prezentuje on
w odrestaurowanym BRISTOL**** Art & SPA Sanatorium, gdzie sztuka ma pomagać
leczyć. Od 2009 roku Tomasz Tworek realizuje też spektakularne instalacje
artystyczne na Placu Artystów w Kielcach. Można było tam zobaczyć rzeźby:
Zbigniewa Frączkiewicza „Żelaźni”, Jerzego Kędziory „Balansujący” oraz instalacje
przestrzenne: Ludwiki Ogorzelec „Krystalizacja przestrzeni”, Leona Tarasewicza
„Instalacja malarska”, Adama Garnka „Turbina” i Roberta Kuśmirowskiego „Tężnia”.
Dotychczas realizacje Tarasewicza w przestrzeni publicznej można było oglądać
między innymi na Plaza Real w Barcelonie (2002), na fasadzie Teatru Wielkiego w
Poznaniu (2003), na ścianach wielopoziomowego parkingu w Mediolanie (2005) czy
w Złotej Bramie w Kijowie (2010). Już od lat 90. ubiegłego wieku Tarasewicz tworzy
1
Leon Tarasewicz, Instalacja malarska
18.06.2015 – 13.09.2015
prace, w których malarstwo nie tylko przekracza ramy płótna, ale zapełnia całą
przestrzeń, tak że widz znajduje się wewnątrz obrazu. W 2001 roku, reprezentując
Polskę na 49. Międzynarodowym Biennale w Wenecji, malarstwem pokrył całą
podłogę polskiego pawilonu, w 2003 roku zamienił w obraz wnętrza Centrum Sztuki
Współczesnej w Warszawie, a w 2006 roku malarstwem wypełnił wnętrza
Kunsthalle St. Annen mieszczącej się w dawnym piętnastowiecznym kościele
w Lubece.
„Malować” – tak nazwał Tarasewicz swoją pracę na Biennale Wenecji. – Ale co,
skoro wszystko już było? – padają pytania. - Nie „co”, ale „jak” – odpowiada malarz
z Walił na Białostocczyźnie.
Urodził się w 1957 roku. Studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych
w pracowni Tadeusza Dominika. Od 1994 roku prowadził w tej uczelni Gościnną
Pracownię Malarstwa, a obecnie jest profesorem w Pracowni Przestrzeni Malarskiej
na Wydziale Sztuki Mediów. Debiutował w latach 80. XX wieku, gdy w polskiej
sztuce dominowała ekspresja. Tarasewicz poszedł jednak własną drogą. Pozostał
w Waliłach. Mieszka i pracuje w drewnianym budynku szkolnym zbudowanym w
1934 roku, zaadaptowanym na pracownię. Hoduje kury ozdobne, bażanty i gołębie,
ale sensem jego życia jest malarstwo. Traktuje je jak żywioł, rytuał, eksperyment,
zabawę. Instalacja malarska inspirowana jest miejscem jego dzieciństwa
– pejzażem bagna Ruda na Białostocczyźnie.
Tarasewicz „nieustannie i chyba najchętniej realizuje projekty w przestrzeni
zewnętrznej, najczęściej tej publicznej, jakby jego malarstwo musiało wreszcie
powrócić do pejzażu” – pisze Jola Gola w katalogu do projektu malarskiego
w Kielcach w 2011 roku.
Marzeniem Tarasewicza było stworzenie obrazu totalnego. „Który by objął
w posiadanie patrzącego, tak że otoczenie przestałoby istnieć i nieograniczony
ramami obraz mógł swobodnie rozszerzać się, wciągając do środka” – powiedział
kiedyś artysta. I zrealizował swoje marzenie w Muzeum Narodowym w Krakowie.
KB
Muzeum Forum to projekt, zainaugurowany w 2009 roku, którego celem jest
wyraziste zaznaczenie obecności Muzeum Narodowego w Krakowie w przestrzeni
publicznej, stworzenie specjalnego „forum”, czyli miejsca spotkań artystów
i widzów, mieszkańców miasta i gości. Tym forum jest plac przed Gmachem
Głównym Muzeum przy al. 3 Maja 1.
Partnerem Muzeum Forum w roku 2015 jest BRISTOL**** Art & SPA Sanatorium
w Busku-Zdroju – wyjątkowe miejsce, w którym sztuka przeplata się z terapią,
a terapia jest sztuką.
2
Leon Tarasewicz, Instalacja malarska
18.06.2015 – 13.09.2015
Informacje dla zwiedzających:
Leon Tarasewicz, Instalacja malarska
Wymiary: 14 x 24 x 3,1 m
Materiały: farby, metal, drewno, lustra
Muzeum Forum
Plac przed Gmachem Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie
al. 3 Maja 1
18.06.2015 – 13.09.2015
Organizator:
Muzeum Narodowe w Krakowie
i Fundacja Nowa Przestrzeń Sztuki
MNK Media:
KATARZYNA BIK
(695 981 817)
[email protected]
MARTA BOSAK
(606 207 728)
[email protected]
Pliki
do pobrania:
SERWER ftp.mnk.pl
UŻYTKOWNIK: media
HASŁO: fCZRRtme6w
Czynne:
pn-nd: 8.00-20.00
Kurator: Katarzyna Bik
Koordynator: Robert Flur
Partnerem Muzeum Forum w roku 2015 jest BRISTOL**** Art & SPA
Sanatorium, jako miejsce, gdzie uzdrawiająca moc sztuki, w połączeniu
z zabiegami opartymi na naturalnym bogactwie Buska - wodzie
siarczkowej, pozwala odzyskać zdrowie i formę.
Mecenas Muzeum Narodowego w Krakowie: PZU
3