prezentacja multimedialna - Gimnazjum nr 1 w Pyskowicach

MĄDRE UCHO
CZYLI
JAK MÓWIĆ, ŻEBY NASTOLATKI
SŁUCHAŁY I JAK SŁUCHAĆ,
ŻEBY NASTOLATKI MÓWIŁY
W życiu naszego dziecka przychodzi taki moment
kiedy koledzy zaczynają być ważniejsi, a dziecko
niechętnie opowiada nam o swoich sprawach.
Przeżywamy wtedy fale złości, irytacji i smutku –
często jednakże sami jesteśmy temu winni.
Zbytnia krytyka,
uporczywe dopytywanie
oraz nadmierna kontrola
spowodują, że dziecko które jest w okresie
budowania własnej tożsamości zrezygnuje
z naszego udziału w tym procesie.
CO WIĘC ROBIĆ,
ABY KOMUNIKACJA BYŁA
SKUTECZNA
I SATYSFAKCJONUJĄCA
DLA OBU STRON?
Wspieraj dziecko
Dziecko miewa dni, kiedy to my chcemy porozmawiać,
a ono nie. Taka sytuacja jest normalna.
Upewnij się, że dziecko wie, że może z tobą
porozmawiać, kiedy będzie gotowe – to dla niego
wielkie wsparcie, mimo że może sobie z tego nie zdawać
sprawy.
Spędzajcie czas wspólnie
Dobrze jest bawić się z dzieckiem, co zazwyczaj rodzice
przestają robić, kiedy syn/córka osiąga nastoletni wiek.
Warto pomyśleć, co możecie robić razem z dzieckiem,
aby wspólnie spędzić czas czy po prostu się powygłupiać.
Porozmawiaj z dzieckiem
jak obca osoba
Przykładowo, potraktuj dziecko
jak syna/córkę sąsiada – to
pomaga wydostać się z rutyny
komunikacyjnej.
Co więcej, może się okazać, że podejdziesz do dziecka
z większą wyrozumiałością i dobrocią.
Poznaj siebie
Zastanów się nad swoimi zachowaniami w stosunku do
dziecka i ich przyczynami.
Jeżeli uważasz, że dziecko robi wszystko niewłaściwie,
zadaj sobie pytanie, czy te uczucia nie pochodzą czasem
z twojego własnego bagażu emocjonalnego.
Nie spełniaj za pomocą
dziecka swoich własnych
ambicji!
Nie oceniaj
Nie oceniaj dziecka, jego przyjaciół czy rówieśników na
podstawie charakteru.
Robiąc to, stwarzasz barierę pomiędzy sobą a dzieckiem
– co może skutkować myślami „po prostu nas nie
rozumiesz”. W porządku jest niepochwalanie zachowań,
ale nie ludzi.
Poznaj swoje dziecko
Do dziecka podchodź otwarcie i z ciekawością. Zapytaj,
jaką muzykę lubi, obejrzyj z nim/nią ulubiony program
w telewizji czy serial lub wideo na YouTube.
Upewnij się jednak, że nie
będziesz oceniać dziecka
z powodu jego preferencji,
a skupisz się na słuchaniu
i uczeniu się.
Zminimalizuj krytykę
Upewnij się, że tylko mała
część rozmowy będzie
dotyczyć tego, co dziecko
robi źle lub powinno
zmienić.
Nastolatkom zwykle brakuje pewności siebie, nawet
kiedy zachowują się arogancko. Lepiej więc powiedzieć
coś pozytywnego na ich temat, coś, co będzie szczere
i będzie pochodziło z wnętrza.
Zadawaj pytania otwarte
Zamiast pytać „Jak tam w szkole?”,
powiedz „Opowiedz mi, co dziś było w szkole”.
Innym przykładem może być:
„Pokaż mi, jak działa Facebook. Do czego używacie tego
z przyjaciółmi?”.
Mów zwięźle
Powiedz tylko 25% tego,
co było zamierzone – to
ważna strategia, gdyż
wiele rzeczy, które mówią
rodzice postrzegane są
przez nastolatków jako
biały szum.
Troska również zwiększy
szanse zostania wysłuchanym.
25%
Pouczanie nie popłaca
Często rozmawiamy z nastoletnim dzieckiem, pouczając
je, co zazwyczaj odnosi odwrotny skutek.
Pouczanie to komunikacja
jednostronna!
Nie dowiadujemy się
NICZEGO
o swoich dzieciach i ich życiu – w skrócie:
za dużo mówienia i za mało słuchania.
Dziel się z dzieckiem swoimi trudnościami
Jeśli chcesz by nastolatek dzielił się z Tobą swoimi
trudnościami, podziel się z nim swoimi. Oczywiście
w odpowiedniej skali.
Możesz opowiedzieć
dziecku
o trudnym
kliencie lub o tym, że
coś Ci się nie udało.
Twoje dziecko wyrosło już z czasów kiedy byłeś dla niego
ideałem i bardziej wiarygodny będziesz dla niego jako
rodzic któremu też coś czasem nie wychodzi.
Bierz to,
co mówi dziecko na poważnie
Jeśli Twoje dziecko chce Ci się z czegoś zwierzyć,
nie bagatelizuj jego problemu nawet jeśli Twoje
doświadczenie mówi Ci, że sprawa jest przejściowa lub
mało ważna.
Wspieraj dziecko
i pytaj czy możesz mu
w czymś pomóc.
Nagradzaj za zaufanie
Jeśli nastolatek mówi Ci o czymś czego nie możesz
zaakceptować nagradzaj go za to, że Ci o tym powiedział.
Dopiero potem
rozmawiaj z nim na temat
tego dlaczego nie możesz
zaakceptować tej sytuacji.
Mów o swoich uczuciach – nie odwołuj się do
moralności czy prawa.
Zaakceptuj prywatność dziecka
Twoje dziecko jest w okresie wchodzenia w dorosłość.
Kształtuje swoją tożsamość. Czasem przyjdzie do ciebie
po poradę, czasem też będzie chciało zachować coś dla
siebie – pozwól mu na to.
Im więcej przestrzeni do
„nie-mówienia” mu
zostawisz, tym chętniej
będzie Ci mówić o swoich
przeżyciach z własnej woli.
Zawsze z szacunkiem
Mówimy zawsze z szacunkiem.
Nie podnośmy głosu,
nie krzyczmy.
Gdy tracimy cierpliwość... policzmy w myślach
spokojnie do dziesięciu i kontynuujmy rozmowę.
Krzyk stosujmy w m
om
encie zagrożenia b
ezpieczeństwa dzie
c
ka.
Zachowajmy dystans do słów
Od nastolatka możemy usłyszeć nieraz przykre słowa,
których tak naprawdę nie chciał powiedzieć, bo np. nie
miał pełnej świadomości, że słowa te mogą sprawić
przykrość.
- nie bierzmy wszystkiego do siebie,
- podejdźmy do sprawy z dystansem,
- wytłumaczmy, co czuliśmy
słysząc te słowa.
Takie zachowanie nastolatka może być efektem
bezradności i nieumiejętności doboru odpowiednich
słów, które mają określić jego stan emocjonalny.
KILKA PRAKTYCZNYCH RAD
W TYPOWYCH DLA NASTOLATKA
ZACHOWANIACH
Gdy nastolatek ciągle mówi „nie”...
Zaproponuj swojemu dziecku,
by wybrało te obowiązki
domowe,
które
zechce
wykonywać. W ten sposób
pokazujesz, że szanujesz jego
zdanie.
… raczej nie usłyszysz: "Niczego
nie chcę robić".
Gdy nastolatek ciągle mówi „nie”...
Zaproponuj rozwiązanie i powiedz mu o swoim
problemie: "Sam/a nie dam rady. Umówmy się, kto
odkurza, a kto wyrzuca śmieci. Co wybierasz?".
Gdy ustalicie zasady, porozmawiajcie o tym, jakie będą
konsekwencje, jeśli dziecko nie dotrzyma słowa, a jakie
będą przywileje, gdy udowodni, że można mu zaufać.
Gdy nastolatek nadużywa wulgaryzmów...
Jeśli nie podobają ci się
wulgaryzmy w piosenkach,
których słucha, zapytaj
dziecka: „Co rozumiesz
przez
treść
utworu,
dlaczego jest w nim tyle
brzydkich słów?”.
Może dzięki dialogowi zrozumiesz, że "jego" muzyka
wcale nie jest bezwartościowa.
Umówcie się,
że nie będzie na co dzień używać takiego języka.
Gdy nastolatek nie chce się uczyć...
Nie krzycz, postaraj się zrozumieć. Spokojnie zapytaj, co
jest przyczyną takiego zachowania. Może dziecko ma
problemy?
Okaż zrozumienie.
"Wiem, że niektóre
wiadomości nie do końca
są przydatne. Ale trzeba
się ich nauczyć".
Zaproponuj, aby dziecko wybrało dwa przedmioty,
z których będzie najlepsze. Zapewnij, że jeśli dotrzyma
umowy, będziesz mniej kontrolować jego naukę.
Gdy nastolatek nie sprząta w pokoju...
Wyraźnie określ zakres obowiązków w domu. Zazwyczaj
to działa.
Żeby dodatkowo dziecko zachęcić, warto obiecać
poszerzenie przywilejów: „Jeśli przez miesiąc będziesz
utrzymywała porządek, pomyślimy o przedłużeniu ci
czasu przeznaczonego na spotkania z przyjaciółmi”.
Gdy nastolatek jest dla nas opryskliwy...
Gdy dziecko mówi ci coś przykrego, zareaguj: „Boli mnie,
że tak myślisz”, i wyjdź z pokoju. Wróć do tematu gdy
ochłoniecie.
Duże znaczenie ma też sposób, w jaki – Wy Rodzicie porozumiewacie się ze sobą. Jeśli często rozmawiacie
podniesionym głosem, a co gorsza, wywołujecie
awantury, nastolatek zachowuje się podobnie.
NA ZAKOŃCZENIE
Dojrzewanie to jeden z najważniejszych i najtrudniejszych procesów w życiu człowieka. Jeśli chcesz
wychować dojrzałego, zahartowanego człowieka, który
sporo się nauczył na swoich błędach, to najważniejsze
abyś...
...pamiętał
o wsparciu!
Dziękujemy za uwagę.
Gimnazjum Nr 1 im. Noblistów Polskich
Pyskowice 2014