Opis koncepcji - Ciechocinek

PROJEKT ZAGOSPODAROWANIA TERENU PRZY ULICY ŻELAZNEJ W CIECHOCINKU
OPIS PRACY
ZAŁOŻENIA OGÓLNE
Teren opracowania znajduje się w centrum małego, atrakcyjnego miasteczka. Mimo lokalizacji
pozostawał on niewystarczająco powiązany z pozostałą częścią miasta. Za główną wytyczną
projektową przyjęto konieczność powiązania go z otoczeniem, co w projekcie zrealizowano poprzez
taką kreację przestrzeni, aby teren zieleńca stał się przedłużeniem znajdującego się od wschodu
deptaka. Główna oś założenia przedłuża deptak i przekierowuje ruch w stronę dworca PKP, który
stanowi atrakcyjne - zarówno pod względem architektonicznym, jak i funkcjonalnym - zamknięcie
kompozycji. Przestrzeń wokół projektowanego terenu jest niejednorodna pod względem
architektonicznym. Znajdują się tu budynki z różnych okresów historycznych, budowane na
przestrzeni wieków w odmiennych, często sprzecznych stylach architektonicznych. Projekt jest próbą
unifikacji przestrzeni - przekształca projektowany obszar w spójną, zorganizowaną całość. Założeniem
projektowym było także to, aby projektowana przestrzeń była transparentna i w miarę możliwości nienarzucająca się, niekontrastująca więc, w sposób rażący, z żadnym elementem zróżnicowanego
otoczenia. Koncepcja projektowa zakłada przeskalowanie przestrzeni poprzez jej podział na
przylegające do głównej osi wnętrza o wymiarach atrakcyjniejszych dla ludzkiej percepcji. Efekt ten
uzyskany został w dużej mierze dzięki limitującym widok w wybranych kierunkach nasadzeniom.
NAWIERZCHNIA
Głównym elementem ujednolicającym przestrzeń jest nawierzchnia POLBRUK URBANIKA. Została ona
dobrana w taki sposób, aby nie konkurowała z elementami architektury, podkreślając jednocześnie
jej walory. Stosując gradację kolorystyczną elementów nawierzchni (płyty w kolorze oliwkowym),
stworzono system prowadzący użytkownika po terenie opracowania tak, aby nie przeoczył on
najważniejszych miejsc. System ten jest szczególnie użyteczny dla osób przebywających na terenie
miasta tymczasowo, nie pozwala przegapić najważniejszych jego elementów.
SZCZEGÓŁOWY OPIS PRZESTRZENI
TEREN PRZY KINIE "ZDRÓJ"
Teren przy kinie "Zdrój" potraktowany został jako integralna część założenia projektowego, co
uzyskane zostało przez ulokowanie osi poprzecznej zieleńca na przedłużeniu osi budynku kina oraz
zastosowaniu na osi poprzecznej portali będących architektonicznym nawiązaniem do portyku
budynku kina. Ważnym aspektem - pozwalającym traktować przestrzeń pod kinem jako przylegającą
do obszaru zieleńca - jest zakaz parkowania na fragmencie ulicy będącym częścią osi. Pomimo
potraktowania części terenu pod kinem jako elementu przylegającego, zachowano jego liniowy
charakter, co podkreślono lokalizacją murków, nasadzeń i oświetlenia.
POPRZECZNA OŚ ZIELEŃCA
Przedłużeniem osi kina jest poprzeczna oś zieleńca. Znajdują się na niej portale kadrujące widok oraz
naprowadzające na ulokowane centralnie fontanny. Od strony teatru letniego znajduje się zbiornik
wodny stanowiący zwieńczenie głównej osi. Oś poprzeczna stanowi najważniejszy element założenia
oraz jest przestrzenią krzyżowania się kierunków ruchu. Miejsce to pełnić może również funkcję
nieformalnego placu, punktu zbiorczego. Dla osi poprzecznej zaproponowano powtórzenia w postaci
mniejszych osi poprzecznych z nawierzchnią szutrową lub żwirową nadające rytm całości kompozycji.
Mniejsze osie poprzeczne są miejscami bardziej intymnymi, niebędącymi głównymi arteriami
komunikacyjnymi, jednak pozwalającymi obserwować działania innych użytkowników przestrzeni.
GŁÓWNA OŚ ZIELEŃCA
Główna oś zieleńca stanowi przedłużenie deptaka kończącego się na ul. Zdrojowej. W projekcie
zaproponowano symetryczny układ osiowy, będący nawiązaniem do pozostałych terenów miejskiej
zieleni urządzonej, znajdujących się w Ciechocinku. Główna oś ma swój początek przy ul. Zdrojowej.
Prostopadle do niej zaprojektowano plac, którego zakończeniem jest centralnie umiejscowiony
kamienny pomnik, przeniesiony z innej części zieleńca. Przed zieleńcem umiejscowiono rabatę
kwiatową. Plac ma charakter formalny, może być miejscem, w którym będą odbywały się
uroczystości.
Kolejną częścią osi głównej założenia projektowego jest pas roślinności drzewiastej, zagęszczony tak,
aby separował kolejne części osi. Rozwiązanie to pozwala na gradację intensywności percypowanych
bodźców oraz zagęszczenie krzywej wrażeń. Pas zieleni rozdziela wyizolowane "patio". Zwieńczenie
głównej osi stanowi zbiornik wodny, zaś zagęszczenie zieleni z obu jego stron kadruje widok, dzięki
czemu znajdujący się na osi budynek zmienia funkcję z dominanty zamykającej oś w ścianę
stanowiącą tło dla fontann.
OBSZAR WOKÓŁ TEATRU LETNIEGO
Obszar wokół teatru letniego zaprojektowano w oparciu o materiały historyczne z lat 1900-1910,
według których przestrzeń przed teatrem stanowiła jednolity plac z obu stron otoczony rzędami
drzew, z elementem wodnym na przedłużeniu osi kina. Historyczny, nieistniejący już szpaler drzew
zastąpiono rzędem donic obsadzonych bukszpanem. Na osi teatru umiejscowiono zbiornik wodny
oraz - zgodnie z zaleceniami Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków - zaproponowano element
charakteryzujący rejon Kujaw. Składa się on z ulokowanych rzędami w nawierzchni wiatrowskazów
(anemoskopów) obracających się zgodnie z kierunkiem wiatru oraz wbudowanej w nawierzchnię
tablicy zawierającej informację na temat etymologii nazwy "Kujawy". Według językoznawców i
etnologów, m. in. S. Rosponda, A. Brücknera i O. Kolberga, nazwa "Kujawy" pochodzi z połączenia
dwóch słów - "kui" - wyrazu oznaczającego w gwarze kujawskiej wicher, wiatr północny oraz od
słowa "jawa", mającego znaczenie "jawić się, pojawiać". Koncept ten pozwala użytkownikom
przestrzeni zaobserwować pojawianie się wiatru.
ALEJA WZDŁÓŻ ul. ŻELAZNEJ
Projekt zakłada poszerzenie oraz przesunięcie alei wzdłuż ul. Żelaznej w stronę wnętrza zieleńca.
Dzięki temu zabiegowi uzyskane zostają symetria alei oraz dodatkowe miejsce wokół pni drzew,
pozwalające na infiltrację wody i lepsze utrzymanie zieleni.
Wszystkie drzewa na terenie opracowania, wokół pnia których nie ma co najmniej 1 metra
przestrzeni wolnej od nawierzchni utwardzonej, zaopatrzone zostają w kratownice. W projekcie
zaproponowano kraty pod drzewa nr 11.053 firmy ZANO.