223759_B1 - Wyszukiwarka Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej

223759_B1 - Wyszukiwarka Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej

RZECZPOSPOLITA
POLSKA
(12)
OPIS PATENTOWY
(19)
PL
(21) Numer zgłoszenia: 368370
(22) Data zgłoszenia: 31.07.2002
(86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:
Urząd Patentowy
Rzeczypospolitej Polskiej
223759
(13) B1
(11)
(51) Int.Cl.
A01N 57/20 (2006.01)
A01N 25/02 (2006.01)
A01P 13/00 (2006.01)
31.07.2002, PCT/AU02/001016
(87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:
20.02.2003, WO03/013241
Kompozycja glifosatu
(54)
(30) Pierwszeństwo:
03.08.2001, AU, PR6822
10.08.2001, US, 60/311,658
07.12.2001, US, 60/338,871
(73) Uprawniony z patentu:
NUFARM AUSTRALIA LIMITED,
Laverton North, AU
(72) Twórca(y) wynalazku:
(43) Zgłoszenie ogłoszono:
21.03.2005 BUP 06/05
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
PL 223759 B1
31.10.2016 WUP 10/16
PETER DUNLOP HOWAT, Canterbury, AU
PHILLIP MAXWELL HAY, Melton, AU
(74) Pełnomocnik:
rzecz. pat. Ewa Wojasińska
2
PL 223 759 B1
Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest kompozycja glifosatu, stosowana do niszczenia chwastów.
W szczególności obejmuje kompozycję zawierającą N-fosfonometyloglicynę, powszechnie znaną jako
glifosat. Dokładniej przedmiotem wynalazku są kompozycje zawierające sole glifosatu.
Glifosat w formie kwasowej jest raczej nierozpuszczalny w wodzie, a w celu uzyskania znacznej
rozpuszczalności w wodzie, glifosat komponuje się na ogół w postaci soli.
Znaczące ilości preparatów zawierających sole glifosatu stosuje się na świecie w każdym roku,
w szerokim zakresie opylania roślin i innych sytuacji określanych mianem niszczenia niepożądanego ulistnienia. Uzyskanie większej efektywności chwastobójczej jest bardzo korzystne, ponieważ umożliwia bardziej skuteczne niszczenie chwastów lub bardziej efektywne zastosowanie aktywnego składnika.
Dotąd opisano wiele rozmaitych soli glifosatu, np.: Franz w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 4147719 przedstawia pojedyncze lub podwójne sole glifosatu z metalami alkalicznymi, metalami ziem alkalicznych, kationami amonowymi lub organicznymi kationami amoniowymi.
Teixeira w międzynarodowym zgłoszeniu patentowym WO 87/04712 opisuje suche cząstki soli
sodowej glifosatu i soli potasowej glifosatu.
Magin i in. w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 5710104 przedstawia sole glifosatu aminowe,
z metalem alkalicznym, alkilosulfonowe, alkilofosfoniowe, sulfonyloaminowe i aminoguanidynowe.
Broadhurst i in. w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 4431594 przedstawia sulfoniowe
i sulfoksoniowe sole glifosatu, jak również sole fosfoniowe i podstawione sole amoniowe.
Jeffrey w DD 218366 opisuje trójsodową sól glifosatu.
Large w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 4437874 przedstawia trzyskładnikowe alkilosulfoniowe sole N-fosfonometyloglicyny.
Large w międzynarodowym zgłoszeniu patentowym WO 83/03608 opisuje cztero-podstawione
amoniowe sole glifosatu.
Large w europejskim opisie patentowym EP73574 przedstawia fosfoniowe sole glifosatu.
Prisbylla w europejskim opisie patentowym EP115176 przedstawia cynowe sole glifosatu.
Prisbylla w europejskim opisie patentowym EP124351 przedstawia mieszane dłogołańcuchowe
alkiloamoniowe sole glifosatu.
Gaughan w europejskim opisie patentowym EP369076 przedstawia trój-podstawione sulfoniowe i sulfoksoniowe sole glifosatu.
Bakel w europejskim opisie patentowym EP103055 przedstawia izotiouroniowe, diizotiouroniowe i diguanidynowe sole glifosatu.
Sole glifosatu opisane powyżej zawierają zazwyczaj dany kation w stosunku molowym do glifosatu co najmniej 0,9:1.
Dostępne na rynku preparaty soli glifosatu obejmują „Accord”, „Roundup”, „Roundup Ultra”
i „Roundup Xtra” firmy Monsanto Company. Preparaty te zawierają glifosat w postaci soli izopropyloamoniowej. Roundup Geoforce firmy Monsanto zawiera sól sodową glifosatu i Roundup Dry zawiera
sól amoniową glifosatu. „Touchdown” firmy Zeneca, zawiera sól trimetylosulfoniową glifosatu.
Wszystkie powyższe handlowe preparaty glifosatu obejmują poszczególne sole kationów o malej masie cząsteczkowej (na ogół o masie cząsteczkowej poniżej 300) i kryterium wyboru soli w takim
preparacie stanowi możliwość uzyskania maksymalnej zawartości glifosatu (równoważnik kwasowy)
w preparacie.
Aktywność chwastobójcza soli glifosatu może być wzmożona przez dodanie do preparatu
w niewielkich ilościach środków amfifilowych, obejmujących sole amfifilowe. Według Bryson i in.
w międzynarodowym zgłoszeniu patentowym WO 2000/032045, amfifilowe materia ły, obejmujące
środki powierzchniowo czynne, mogą wzmagać aktywność preparatu zawierającego sole glifosatu
przez:
 zmniejszanie wielkości kropli oprysku i tym samym zminimalizowanie wiązana się substancji z powierzchni liści,
 zwiększanie adhezji pomiędzy kropelką oprysku i powierzchnią liści,
 zmniejszanie spływu kropli oprysku z powierzchni liści.
 zwiększanie powierzchni kontaktu pomiędzy kroplą oprysku i powierzchnią liści oraz
 wzmożenie penetracji glifosatu z kropelki poprzez nabłonek do wewnętrznej tkanki
liścia.
PL 223 759 B1
3
Środki amfifilowe można identyfikować dzięki ich zdolności do wywoływania jednego lub więcej
następujących zjawisk:
 wytwarzanie agregatów micelarnych, przy stężeniach powyżej krytycznego stężenia micelarnego (CMC),
 zmniejszenie kąta zwilżania pomiędzy wodą i powierzchnią liścia,
 ograniczenie napięcia powierzchniowego fazy wodnej,
 stabilizacja rozproszonych oleistych kropelek w fazie wodnej,
 zmniejszenie wymiaru kropli oprysku.
Środki amfifilowe, które zastrzeżono jako wzmagające efektywność chwastobójczą preparatów
zawierających sole glifosatu obejmują następujące związki:
 czwartorzędowy amoniowy środek powierzchniowo czynny;
 eteroaminowe środki powierzchniowo czynne;
 kombinacje alkiloeterowego środka powierzchniowo czynnego i aminowego środka powierzchniowo czynnego;
 kombinacje acetylenodiolowego środka powierzchniowo czynnego i alkilo(poli)glikozydowego środka powierzchniowo czynnego;
 lipofilowe tłuszczowe etoksylanowane aminowe środki powierzchniowo czynne;
 alkoksylowane aminowe środki powierzchniowo czynne;
 środki alkilo-poliglikozydowe;
 drugorzędowe lub trzeciorzędowe alkoholowe środki powierzchniowo czynne;
 kombinacje kopolimeru silikonowego jako środka zwilżającego i środka powierzchniowo
czynnego na bazie tlenku trialkiloaminy lub czwartorzędowej aminy lub trialkilobetainy,
 kombinacje środka powierzchniowo czynnego estru sorbitolowego kwasu tłuszczowego
i aminy, czwartorzędowej soli amoniowej lub alkiloglikozydu;
 środki powierzchniowo czynne pochodzące od alkanotioli;
 polioksyalkilenowe środki powierzchniowo czynne trisiloksanowe
 środki super-zwilżające, takie jak środki powierzchniowo czynne na bazie silikonu i fluoropochodnych węglowodorów;
 wysokocząsteczkowe agregaty utworzone przez jedną lub więcej soli amfifilowych,
w których anion i kation glifosatu pochodzi z protonowania jednej lub więcej poliaminy
lub pochodnych poliaminy, zawierających co najmniej dwie grupy z atomem azotu i C6-C30
hydrokarbyl lub acyl;
 wysokocząsteczkowe agregaty zawierające jedną lub więcej soli amfifilowych, w których anion i kation glifosatu pochodzi z protonowania drugorzędowych lub trzeciorzędowych oleistych amin;
 alkoksylowane pierwszorzędowe środki powierzchniowo czynne alkoholowe;
 pochodne alkilopolisacharydów;
 kombinacje alkilopoliglikozydu i oksyetylowanego alkoholu;
 alkiloglukozydy;
 środki powierzchniowo czynne zawierające grupy polihydroksyhydrokarbylowe
i aminowe;
 kombinacje środka powierzchniowo czynnego alkiloglikozydowego i alkoksylowanego
alkiloaminowego;
 czteroalkoksylanowane alkilodiaminowe środki powierzchniowo czynne;
 pochodne kwasu bursztynowego;
 alkoksylowane amidoaminy;
 glicerydy cukrowe, takie jak gliceryd cukrowy oleju rzepakowego;
 diaminowe środki powierzchniowo czynne;
 polioksyetylenowane znacznie-zmostkowane alkohole;
 rozpuszczalne w wodzie kombinacje długołańcuchowych tlenków hydrokarbylodimetyloaminowych i czwartorzędowego halogenku amoniowego;
 hydroksyalkiloamoniowe środki wspomagające;
 polieterodiaminowe środki powierzchniowo czynne;
 kationowe, anionowe, niejonowe lub dwubiegunowe silikonowe środki wspomagające;
 kombinacje organosilikonowych środków powierzchniowo czynnych i środka powierzchniowo czynnego na bazie sulfonianu tlenku difenylu;
4
PL 223 759 B1
 różne eterofosforanowe środki wspomagające;
 fosforowe środki powierzchniowo czynne jako środki wspomagające;
 poliglicerol i pochodne poliglicerolu;
 C8-C22 sarkozyna lub sole sarkozyny;
 oksyetylenowane oleje roślinne;
 polioksyetylenowane środki powierzchniowo czynne dialkiloaminowe;
 siarczany eteru C10-C18 alkilopoliglikolu; oraz
 sole kwasów tłuszczowych.
Zastrzeżono także dodatki nieamfifilowe jako środki wzmagające bioefektywność glifosatu,
np. Toussaint w europejskim opisie patentowym nr EP498145 opisał zastosowanie nieorganicznej soli
amonowej, korzystnie siarczanu amonu.
Hay (AU 674464) opisał zastosowanie alkilo-podstawionego siarczanu amonu.
Chamberlain w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 5529975 opisał zastosowanie poliakryloamidu.
Amakasa w japońskim opisie patentowym nr 2000026209 opisał zastosowanie etanolu.
Hioki w międzynarodowym zgłoszeniu patentowym nr WO 97/01281 opisał zastosowanie kwasu
szczawiowego i jego soli o mniejszych masach cząsteczkowych.
Obecnie stwierdzono, że bioefektywność kompozycji glifosatu może być znacznie zwiększona
przez zastosowanie specyficznych kombinacji nieamfifilowych kationów o małej masie cząsteczkowej.
Przykłady nieamfifilowych kationów o małej masie cząsteczkowej obejmują, lecz nie ograniczają się
do nich, kationy takie jak izopropyloamoniowy, potasowy, sodowy, amonowy, trimetylosulfoniowy
i monoetanoloamoniowy.
Przedmiotem wynalazku jest kompozycja glifosatu, która zawiera od 360 do 600 g/l w przeliczeniu na formę kwasową glifosatu mieszaniny soli glifosatu zawierającą sól potasową glifosatu i sól
izopropyloamoniową glifosatu, oraz wodę, przy czym stosunek molowy kationów izopropyloamoniowych do kationów potasowych wynosi od 30:1 do 1:10, przy czym kompozycja jest w postaci ciekłego
roztworu.
Korzystnie kompozycja glifosatu według wynalazku dodatkowo zawiera sól glifosatu z kationami
monoetanoloamoniowymi.
Korzystnie kompozycja glifosatu według wynalazku ponadto zawiera jeden lub więcej kationów
wybranych z grupy obejmującej kationy amonowe, kationy sodowe, kationy trimetylosulfoniowe i ich
mieszaniny.
Korzystnie w kompozycji glifosatu według wynalazku stosunek molowy kationów izopropyloamoniowych do kationów potasowych mieści się w zakresie od 15:1 do 1:2.
Korzystnie kompozycja glifosatu według wynalazku dodatkowo zawiera kationy monoetanoloamoniowe, przy czym stosunek molowy kationów monoetanoloamoniowych do kationów potasowych
mieści się w zakresie od 30:1 do 1:10.
W kompozycji glifosatu według wynalazku korzystnie stosunek molowy kationów monoetanoloamoniowych do kationów potasowych mieści się w zakresie od 15:1 do 1:2.
Korzystnie kompozycja glifosatu według wynalazku zawiera kationy potasowe, kationy monoetanoloamoniowe i kationy izopropyloamoniowe i stosunek molowy kationów izopropyloamoniowych
do kationów potasowych wynosi od 30:1 do 1:10, a stosunek molowy kationów monoetanoloamoniowych do kationów potasowych wynosi od 30:1 do 1:10.
Korzystnie kompozycja glifosatu według wynalazku zawiera kationy potasowe, kationy monoetanoloamoniowe i kationy izopropyloamoniowe, przy czym stosunek molowy kationów izopropyloamoniowych do kationów potasowych wynosi od 10:1 do 1:5, a stosunek molowy kationów monoetanoloamoniowych do kationów potasowych wynosi od 10:1 do 1:5.
Korzystnie kompozycja glifosatu według wynalazku zawiera kationy potasowe, kationy monoetanoloamoniowe i kationy izopropyloamoniowe, przy czym stosunek liczby moli kationów izopropyloamoniowych do sumy (a) liczby moli kationów potasowych i (b) liczby moli kationów izopropyloamoniowych oraz (c) liczby moli kationów monoetanoloamoniowych wynosi od 50:100 do 95:100.
Korzystnie w kompozycji glifosatu według wynalazku stosunek molowy kationów monoetanoloamoniowych do kationów potasowych wynosi od 1:2 do 7:1.
W kompozycji glifosatu według wynalazku korzystnie liczba moli kationów potasowych wynosi
od 3 do 50% w przeliczeniu na liczbę moli glifosatu określonego jako forma kwasowa glifosatu.
PL 223 759 B1
5
Korzystnie kompozycja glifosatu według wynalazku dodatkowo zawiera środek powierzchniowo
czynny.
Korzystnie w kompozycji glifosatu według wynalazku środek powierzchniowo czynny stanowi
jeden lub więcej środków powierzchniowo czynnych wybranych z grupy obejmującej:
środek powierzchniowo czynny eteroaminowy o wzorze (a)
w którym R1 oznacza prosty lub rozgałęziony łańcuch C 6-C22 alkilowy, arylowy lub alkiloarylowy,
m oznacza średnią liczbę od 1 do 10, R2 w każdej z grup m (O-R2) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen,
grupy R3 oznaczają niezależnie C2-C4 alkilen oraz x i y oznaczają średnie liczby dobrane tak, aby suma x + y mieściła się w zakresie od 2 do 60;
lub (b)
w którym R1 oznacza prosty lub rozgałęziony łańcuch C 6-C22 alkilowy, arylowy lub alkiloarylowy,
m oznacza średnią liczbę od 1 do 10, R2 w każdej z grup m (O-R2) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen,
grupy R3 oznaczają niezależnie C2-C4 alkilen R4 oznacza C1-C4 alkil, x i y oznaczają średnie liczby tak,
aby suma x+y mieściła się w zakresie od 0 do 60 i A oznacza anion dopuszczalny w rolnictwie;
lub (c)
w którym R1 oznacza prosty lub rozgałęziony łańcuch C 6-C22 alkilowy, arylowy lub alkiloarylowy,
m oznacza średnią liczbę od 1 do 10, R2 w każdej z grup m (O-R2) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen,
grupy R3 oznaczają niezależnie C2-C4 alkilen oraz x i y oznaczają średnie liczby dobrane tak, aby suma x+y mieściła się w zakresie od 2 do 60.
Zgodnie z wynalazkiem, opisano kompozycję glifosatu zawierającą kationy potasowe i kation
izopropyloamoniowy limonoetanoloamoniowy albo oba te kationy. Kompozycja może zawierać inne
kationy, takie jak wybrane z grupy obejmujące kation amonowy, sodowy, trimetylosulfoniowy oraz ich
mieszaniny.
W kompozycjach glifosatu zawierających wodę, kationy potasowe, kation izopropyloamoniowy,
kation monoetanoloamoniowy i ewentualnie inne nieamfifilowe kationy o małej masie cząsteczkowej
działają jako przeciwjony dla anionu glifosatu.
Kompozycja glifosatu według wynalazku może występować w postaci granulatu lub proszku
rozpuszczalnego w wodzie, granulatu lub proszku zdyspergowanego w wodzie, wodnego roztworu lub
innych odpowiednich postaciach.
W jednym rozwiązaniu kompozycja występuje w postaci wodnego roztworu zawierającego mieszaną sól glifosatu w ilości od 0,5 do 600 g/l w przeliczeniu na kwasową formę glifosatu i korzystnie
od 5,0 do 600 g/l.
W szczególnie korzystnym rozwiązaniu według wynalazku liczba moli kationów potasowych
w kompozycji wynosi co najmniej 1% w przeliczeniu na liczbę moli glifosatu określonych jako forma
kwasowa glifosatu. Korzystniej ilość potasu mieści się w zakresie od 3 do 50 procent molowych
w stosunku do całkowitej ilości glifosatu. Ilość kationów potasowych korzystnie także stanowi
6
PL 223 759 B1
co najmniej 3% molowych w przeliczeniu na całkowitą liczbę moli kationów potasowych, monoizopropyloamoniowych i izopropyloamoniowych i korzystnie wynosi od 3 do 50 procent molowych.
Według alternatywnego aspektu, przedmiotem wynalazku jest kompozycja glifosatu w postaci
cząstek stałych. Cząstki kompozycji mogą występować jako drobne cząstki, jako proszek lub alternatywnie kompozycje mogą mieć postać granulatów lub bryłek.
Stałe proszkowe lub ziarniste łatwo-płynące kompozycje glifosatu mogą zawierać środek powierzchniowo czynny, taki jak, co najmniej jeden środek powierzchniowo czynny wybrany z grupy
obejmującej:
a) oksyetylenowane alkohole alifatyczne lub kwasy zawierające co najmniej 10 moli tlenku etylenu na mol kwasu lub alkoholu oraz 8 do 24 atomów węgla w łańcuchu kwasowym lub alkoholowym;
b) blokowe lub statystyczne kopolimery tlenku etylenu i tlenku propylenu; oraz
c) blokowe lub statystyczne kopolimery tlenku etylenu i tlenku propylenu na bazie alifatycznych alkoholi, zawierające 4 do 18 atomów węgla.
Te stałe kompozycje mogą obejmować mocznik oraz inne nawozy sztuczne, takie jak fosforan
diamonu; środki zakwaszające, takie jak anionowe estry fosforanowe o wzorze ROP(O)(OH)2, w którym R oznacza alkil, alkiloaryl, alkoksylowany alkil lub alkoksylowany alkiloaryl; i/lub środki zlepiające,
takie jak kwasy tłuszczowe, estry kwasu tłuszczowego lub alkoksylowane żywice nowolakowe.
W pewnym rozwiązaniu, środek wspomagający zawiera mocznik i kompozycja jest eutektyczna.
Związki addycyjne można utworzyć przez zmieszanie i ogrzewanie kompozycji zawierającej mocznik
z wytworzeniem jednorodnej stopionej cieczy i następnie oziębienie adduktu do stałego, łatwo płynącego proszku. W tym rozwiązaniu, ciało stałe nie zawierające płynących środków wspomagających,
może być wprowadzane do kompozycji przed wytworzeniem stopionej lub suchej mieszaniny z glifosatowym składnikiem kompozycji.
Kompozycję można także przygotować w postaci rozpuszczalnych w wodzie lub zdyspergowanych granulatów przez nakładanie środka powierzchniowo czynnego korzystnie metodą natrysku
do mieszalnika zawierającego stałą płynącą mieszaninę zawierającą mieszane sole glifosatu i ewentualnie inne dodatki, takie jak nawozy sztuczne, wypełniacze lub podobne oraz utworzenie granulatów
przez wytłaczanie, granulowanie krążnikowe lub stosując inną odpowiednią metodę.
Najkorzystniej, w układach ze stałym środkiem wspomagającym stosuje się niejonowe środki
powierzchniowo czynne. Mogą one być cieczami lub woskowatymi ciałami stałymi.
Ponadto można stosować adsorbenty, takie jak glinki lub krzemionki, lecz w tym przypadku może być pożądane unikanie takich nierozpuszczalnych dodatków, jeśli stosuje się sprzęt do opryskiwania. Linie opryskowe i dysze mogą bowiem ulegać zatykaniu lub też zużycie dysz może się zwiększać.
Odpowiednie stałe środki wspomagające do zastosowania w kompozycji glifosatu przedstawiono szczegółowo w opisie i przykładach kanadyjskiego opisu patentowego nr 2093377.
Kompozycję glifosatu można wytworzyć przez zmieszanie soli glifosatu, takich jak sole potasowe i izopropyloaminowe lub etanoloamoniowe albo obie te sole, w postaci stałej lub wodnego
roztworu.
Alternatywnie jeden lub więcej kationów można wprowadzać przez połączenie zasady z glifosatem, w którym zasada zawiera jeden lub więcej kationów w wodnej zawiesinie glifosatu, korzystnie
w formie kwasowej glifosatu.
Na przykład, sposób obejmuje utworzenie zawiesiny glifosatu, korzystnie w formie kwasowej glifosatu i dodanie oddzielnie lub w postaci mieszaniny zasady umożliwiającej wytworzenie kationu potasowego i monoetanoloamoniowego lub izopropyloamoniowego albo też obu tych kationów, po
wprowadzeniu do zawiesiny. Zasada może np. zawierać wodorotlenek potasu i ewentualnie izopropyloaminę lub monoetanoloaminę lub oba te związki.
Innym przykładem jest sposób wytwarzania stałej kompozycji glifosatu ob ejmujący utworzenie zawiesiny glifosatu; wymieszanie zawiesiny z wodorotlenkiem potasu i monoizopropropyl oaminą lub monoetanoloaminą lub obu związkami, z wytworzeniem kompozycj i zawierającej mieszane sole glifosatu.
Uzyskaną kompozycję mieszanych soli glifosatu można w wielu przypadkach wydzielać przez
filtrację, np. z mieszaniny woda/alkohol. Mieszaninę taką można komponować z odpowiednimi środkami powierzchniowo czynnymi i ewentualnie innymi dodatkami, takimi jak mocznik, nawozy sztuczne,
wypełniacze i siarczan amonu.
PL 223 759 B1
7
Sposób przygotowania kompozycji glifosatu obejmuje utworzenie mieszaniny soli glifosatu zawierającej co najmniej sole potasowe i co najmniej jedną sól etanoloamoniową i izopropyloamoniową
glifosatu.
Sposób niszczenia chwastów obejmuje nakładanie na chwasty kompozycji glifosatu, jak to
wcześniej opisano.
Kompozycje według wynalazku na ogół wykazują synergizm. Tak więc mieszane sole umożliwiają zazwyczaj osiąganie stopnia aktywności niszczenia chwastów, którego nie można oczekiwać
stosując pojedynczą sól.
Preparaty mieszanej soli glifosatu według wynalazku mogą ponadto obejmować amfifilowe
środki wspomagające znane w dziedzinie, np. środki wspomagające opisane uprzednio.
Wynalazek został opisany w odniesieniu do następujących przykładów.
Przykłady
Przykład 1
Wytwarzanie preparatów glifosatu z zastosowaniem nieamfifilowych kationów
1.1
Preparat CT (Preparat porównawczy)
Preparat CT składa się z następujących składników:
43,37
części glifosatu technicznego, zawierającego 85% glifosatu, 12% wody
i 3% zanieczyszczeń; oraz
13,53
części izopropyloaminy;
i 11,06 części mieszanki glikolu polietylenowego 20 i aminy tłuszczowej, sprzedawanej przez
firmę Huntsman Chemical z Melbourne, Australia; oraz
30,54
części wody.
Nieamfifilowe kationy w powyższym preparacie stanowią kationy IPA, przy czym stosunek molowy kationów IPA do innych nieamfifilowych kationów wynosi 100:0.
1.2
Preparat 635
Preparat 635 składa się z następujących składników:
42,05
części glifosatu technicznego, obejmującego 85% glifosatu, 11,6% wody
i 3,4% zanieczyszczeń;
i 4,99
części izopropyloaminy; oraz
7,91
części wodorotlenku potasu [90% wagowy];
i 9,53
części SURFONIC AGM 550, eteroaminowy środek powierzchniowo czynny sprzedawany przez firmę Huntsman z Australii; oraz
35,27
części wody
1.3
Preparat 625 (Preparat porównawczy)
Preparat 625 składa się z następujących składników:
43,17
części glifosatu technicznego, zawierającego 85% glifosatu, 12% wody
i 3%
zanieczyszczeń;
i 13,57 części izopropyloaminy; oraz
9,79 części środka powierzchniowo czynnego TERWET 1215, wodnej mieszanki alkilopolisacharydu i alkoksylowanej alkiloeteropoliaminy sprzedawanej przez firmę Huntsman Corporation, Australia Pty Ltd;
i 32,77 części wody.
Nieamfifilowe kationy w preparacie stanowią kationy IPA, przy czym stosunek molowy kationów
IPA do innych nieamfifilowych kationów wynosi 100:0.
1.4
Preparat 621
Preparat 621 składa się z następujących składników:
42.05
części glifosatu technicznego, zawierającego 85% glifosatu, 11,6% wody
i 3,4% zanieczyszczeń;
i 4,99
części izopropyloaminy; oraz
7,91
części 90% wagowego wodorotlenku potasu;
i 9,53
części środka powierzchniowo czynnego TERWET 1215; oraz
36,27
części wody.
Nieamfifilowe kationy w powyższym preparacie stanowią kationy IPA i kationy K, przy czym
względny stosunek molowy tych kationów wynosi 40:60.
8
PL 223 759 B1
1.5
Preparat 620
Preparat 620 składa się z następujących składników:
41,99
części glifosatu technicznego, zawierającego 85% glifosatu, 11,6% wody
i 3,4% zanieczyszczeń;
i 7,47
części izopropyloaminy; oraz
5,26
części 90% wagowego wodorotlenku potasu;
i 9,52
części środka powierzchniowo czynnego TERWET 1215; oraz
35,6
części wody.
Nieamfifilowe kationy w powyższym preparacie stanowią kationy IPA i K, przy czym względny
stosunek molowy tych kationów wynosi 60:40.
1.6
Preparat 627 (Preparat porównawczy)
Preparat 627 składa się z następujących składników:
42,15
części glifosatu technicznego, zawierającego 85% glifosatu, 11,6% wody
i 3,4% zanieczyszczeń;
i 12,94 części etanoloaminy; oraz
9,55
części środka powierzchniowo czynnego SURFONIC AGM 550;
i 35,35 części wody.
Nieamfifilowe kationy w powyższym preparacie stanowią kationy MEA, przy czym względny
stosunek molowy tych kationów do innych nieamfifilowych kationów wynosi 100:0.
1.7
Preparat 629
Preparat 629 składa się z następujących składników:
47,77
części glifosatu technicznego, zawierającego 85% glifosatu, 11,6% wody
i 3,4% zanieczyszczeń;
i 13,2
części etanoloaminy; oraz
1,50
części 90% wagowego wodorotlenku potasu;
i 7,96
części środka powierzchniowo czynnego TERWET 1215; oraz
29,57
części wody.
Nieamfifilowe kationy w powyższych preparatach stanowią kationy MEA i kationy K, przy czym
względny stosunek molowy tych kationów wynosi 90:10.
1.8
Preparat 641
Preparat 641 składa się z następujących składników:
47,6
części glifosatu technicznego, zawierającego 85% glifosatu, 11,6% wody,
3,4% zanieczyszczeń;
i 7,33
części izopropyloaminy; oraz
5,65
części etanoloaminy (EA);
i 1,19
części 90% wagowego wodorotlenku potasu; oraz
7,93
części środka powierzchniowo czynnego SURFONIC AGM 550 (SURFONIC EA);
i 28,71 części wody.
1.9
Preparat 642
Preparat 642 składa się z następujących składników:
47,6
części glifosatu technicznego, zawierającego 85% glifosatu, 11,6% wody,
3,4%
zanieczyszczeń;
i 7,33
części izopropyloaminy; oraz
5,55
części etanoloaminy(EA);
i 1,19
części 90% wagowego wodorotlenku potasu; oraz
7,93
części środka powierzchniowo czynnego TERWET 1215;
i 28,71 części wody.
Nieamfifilowe kationy w powyższych preparatach stanowią kationy K, EA, IPA, przy czym
względne stosunki molowe tych kationów wynoszą 8:40:52.
1.10
Preparat 521 (Preparat porównawczy)
Preparat 521 składa się z następujących składników:
32,78
części glifosatu technicznego, zawierającego8 5% glifosatu, 3% zanieczyszczeń
i 12%
wody;
i 10,22 części izopropyloaminy; oraz
10,13
części środka powierzchniowo czynnego TERWET 1215;
i 45,73 części wody.
PL 223 759 B1
9
Nieamfifilowe kationy w powyższych preparatach stanowią kationy IPA, przy czym stosunek
molowy kationów IPA do innych nieamfifilowych kationów wynosi 100:0.
Przykład 2
1.11
Stały preparat
Stały preparat można wytworzyć przez zmieszanie zawiesiny technicznego glifosatu z wodorotlenkiem potasu, etanoloaminą i izopropyloaminą w stosunku molowym 8:40:52.
Uzyskany produkt odsączono i osuszono.
a)
Preparat mieszanej soli można dodawać do stałego środka wspomagającego zawierającego wagowo polioksyetylenowany (12), alkohol tridecylowy 50%, mocznik 48,0%, woda 2%.
Składniki można stopić w temperaturze około 120°C i wymieszać uzyskując stopioną ciecz, którą można natryskiwać do kolumny chłodniczej lub wytłaczać z wytworzeniem bryłek lub granulatów.
b)
Ziarnistą kompozycję można także wytwarzać przez nakładanie roztworu środka powierzchniowo czynnego na zdolny do płynięcia proszek zawierający mieszane sole glifosatu i wytłaczanie kompozycji z wytworzeniem peletek, a następnie osuszenie peletek z uzyskaniem granulek
o zawartości wody poniżej 15% wagowych.
Przykład 3
Wyniki bioefektywności dla preparatów 621 i 625 opisanych w Przykładzie 1.
Rośliny
Nasiona (3/doniczkę) jednorocznej życicy (Lolium rigidum) zasiano na głębokości 5 mm w doniczkach o średnicy 10 cm, wypełnionych mieszanką do sadzenia (AS 3743), zawierającą makro
i mikro składniki odżywcze w celu zapewnienia optymalnego wzrostu. Po tygodniu od wzejścia, siewki
przerzedzono, w celu ujednolicenia wymiaru, do jednej siewki na donicę. Rośliny hodowano w szklarni
o kontrolowanej temperaturze (14°C – 25°C) przez 16 dni, a następnie na wolnym powietrzu przez
4 dni przed zastosowaniem oprysku, w celu symulowania warunków polowych (stadium 3,5 do 4 liści).
Po zastosowaniu herbicydów, doniczki umieszczono w szklarni jeszcze na 15 dni, przed oszacowaniem świeżej masy roślin.
Zastosowanie herbicydu
Preparaty herbicydowe nakładano stosując zamknięty laboratoryjny opryskiwacz ruchomy zaopatrzony w trzy, co 110°, płaskie dysze opryskowe (Spraying Systems Tee Jet 11001) oddalone
o 50 cm wzdłuż wysięgnika. Wysięgnik opryskowy poruszał się wzdłuż ustalonego odcinka toru
z szybkością 6 km/h, rozpylając wodę o objętości 64 l/ha pod ciśnieniem 200 kPa. Dla każdej dawki
nakładania przeprowadzono osiem analogicznych zabiegów. Nakładano w dawkach 35, 70 i 140 g/ha.
Wyniki (w gramach/roślinę) uśredniono dla wszystkich stosowanych dawek.
Stosując powyższy protokół przeprowadzono dwie próby
Wyniki Próby 2.1
Preparat
Stosunek molowy IPA:K
Średnia świeża masa gramy/roślinę
Bez oprysku
-
0,798
CT
100:0
0,332
635
40:60
0,214
Wyniki Próby 2.2
Preparat
IPA:K
Średnia świeża masa gramy/roślinę
Bez oprysku
-
0,693
CT
100:0
0,469
625
100:0
0,419
621
40:60
0,362
10
PL 223 759 B1
Przykład 4
Wyniki bioefektywności dla preparatu 642
Protokół eksperymentalny był taki, jak opisano w Przykładzie 2.
Stosunek molowy IPA:MEA:K
Średnia świeża masa g/roślina
Bez oprysku
-
0,80
CT*
100:0:0
0,33
641
52:40:8
0,276
642
52:40:8
0,227
CT*: glifosat IPA z firmy Monsanto
P r z y k ł a d 5.1
Roztwory do oprysku wytworzono przez połączenie bazowych wodnych roztworów soli glifosatu
(wszystkie przy 450 g/l równoważnika formy kwasowej glifosatu) w proporcjach przedstawionych
w Tabeli 5.11, a następnie dodanie uzyskanego roztworu do wody razem z TERWET 1215 (środkiem
powierzchniowo czynnym, sprzedawanym przez firmę Huntsman z Australii, zawierającym wodną
mieszankę alkilopolisacharydów i alkoksylowanych alkiloeteropoliamin), w celu nakładania preparatu
zawierającego 450 g/l równoważnika formy kwasowej glifosatu i 120 g/l TERWET 1215 na test owane rośliny, zarówno w dawce 70 g/ha równoważnika formy kwasowej glifosatu, jak i równowa żnika 140 g/ha formy kwasowej glifosatu w wodzie w ilości 64 l/ha.
Nasiona (3/doniczkę) jednorocznej życicy (Lolium rigidum) zasiano na głębokości 5 mm w doniczkach o średnicy 10 cm wypełnionych mieszanką do sadzenia. Po tygodniu od wzejścia, siewki
przerzedzono, w celu ujednolicenia wymiaru, do jednej lub dwóch siewek na doniczkę. W celu zbadania efektywności, rośliny hodowano w szklarni o kontrolowanej temperaturze 14–25°C przez 160 dni,
a następnie na wolnym powietrzu przez 4 dni przed zastosowaniem oprysku, w celu symulowania
warunków polowych (stadium 3–4 liści).
Preparaty herbicydowe nakładano w dawce 64 litrów/ha stosując zamknięty laboratoryjny opryskiwacz ruchomy zaopatrzony w trzy, co 110°, płaskie dysze opryskowe (TeeJet 11001; 200 kPa).
Po nałożeniu mieszanki, doniczki umieszczono w szklarni jeszcze na 15 dni przed oszacowaniem
świeżej masy roślin. Zabiegi oprysku przeprowadzono osiem razy.
Obliczono średnią świeżą masę dla każdego zabiegu oprysku. Dla każdej mieszaniny soli danego zabiegu obliczono przewidywaną świeżą masę na podstawie średniej ważonej ze średniej wartości świeżej masy dla pojedynczej soli. Zabiegi, dla których zaobserwowano mniejsze świeże masy
mieszanych soli niż odpowiednie wartości przewidywane, obliczone na podstawie średniej ważonej,
uważa się za wykazujące efekt synergistyczny. Efekt synergizmu obliczono następująco: Efekt synergizmu = 100% razy (przewidywalna świeża masa minus faktyczna świeża masa) podzielone przez
faktyczną świeżą masę. Zabiegi, dla których zaobserwowano większą świeżą masę dla mieszanej soli
niż odpowiednie wartości przewidywane, obliczone na podstawie średniej ważonej, uważa się za wykazujące efekt antagonistyczny.
T a b e l a 5.11
ARG
MonoizoMonopropyloPotas
etanoloamina
amina
Świeża masa, g
Wartość przewidywana
Efekt synergizmu
Dawka 70
Dawka 140
Dawka 70
Dawka 140
70
140
6
7
8
9
10
1
2
3
4
5
1
1
0
0
0,394375
0,381
-
-
-
-
2
0
1
0
0,342375
0,279
-
-
-
-
3
0
0
1
0,35475
0,286
-
-
-
-
12
1/2
1/2
0
0,368875
0,31525
0,368375
0,33
-0,14
4,68
13
1/2
0
1/2
0,2975
0,239125
0,374563
0,3335
25,90
39,47
23
0
1/2
1/2
0,349625
0,179875
0,348563
0,2825
-0,30
57,05
PL 223 759 B1
11
cd. tabeli 5.11
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
123
1/3
1/3
1/3
0,35
0,18925
0,363833
0,315333
3,95
66,62
1123
2/3
1/6
1/6
0,2965
0,179625
0,379104
0,359625
27,86
100,21
1223
1/6
2/3
1/6
0,3225
0,21475
0,353104
0,297167
9,49
38,38
1233
1/6
1/6
2/3
0,351
0,219375
0,359292
0,300667
2,36
37,06
P r z y k ł a d y 5.2
Roztwory do oprysku wytworzono przez połączenie bazowych wodnych roztworów soli glifosatu
(wszystkie przy 450 g/l równoważnika formy kwasowej glifosatu) w proporcjach przedstawionych
w Tabeli 5.11, a następnie dodanie uzyskanego roztworu do wody razem z TERWET 1215 (środkiem
powierzchniowo czynnym, sprzedawanym przez firmę Huntsman z Australii, zawierającym wodną
mieszankę alkilopolisacharydów i alkoksylowanych alkiloeteropoliamin), w celu nakładania preparatu
zawierającego 450 g/l równoważnika formy kwasowej glifosatu i 120 g/l TERWET 1215 na testowane
rośliny, zarówno w dawce 70 g/ha równoważnika formy kwasowej glifosatu, jak i 140 g/ha formy kwasowej glifosatu w wodzie w ilości 64 l/ha.
Nasiona owsa (3/doniczkę) zasiano na głębokości 5 mm w doniczkach o średnicy 10 cm
wypełnionych mieszanką do sadzenia. Po tygodniu od wzejścia, siewk i przerzedzono, w celu
ujednolicenia wymiaru, do jednej lub dwóch siewek na doniczkę. W celu zbadania efektywności,
rośliny hodowano w szklarni o kontrolowanej temperaturze 14–25°C przez 16 dni, a następnie
na wolnym powietrzu przez 4 dni przed zastosowaniem oprysku, w celu stymulowania warunków
polowych (stadium 3–4 liści).
Preparaty herbicydowe nakładano w dawce 64 litrów/ha stosując zamknięty laboratoryjny opryskiwacz ruchomy zaopatrzony w trzy, co 110°, płaskie dysze opryskowe (TeeJet 11001; 200 kPa).
Po nałożeniu mieszanki, doniczki umieszczono w szklarni jeszcze na 15 dni przed oszacowaniem
świeżej masy roślin. Zabiegi oprysku przeprowadzono osiem razy.
Obliczono średnią świeżą masę dla każdego zabiegu oprysku. Dla każdej mieszaniny soli danego zabiegu przewidywaną świeżą masę obliczono na podstawie średniej ważonej ze średniej wartości świeżej masy pojedynczej soli. Zabiegi, dla których zaobserwowano mniejsze świeże masy mieszanych soli niż odpowiednie wartości przewidywane, obliczone na podstawie średniej ważonej, uważa się za wykazujące efekt synergistyczny. Efekt synergizmu obliczono według Przykładu 5.1. Zabiegi,
dla których zaobserwowano większą świeżą masę dla mieszanej soli niż odpowiednie wartości przewidywane, obliczone na podstawie średniej ważonej, uważa się za wykazujące efekt antagonistyczny.
T a b e l a 5.21
Monoizopropyloamina
Monoetanoloamina
Potas
1
1
0
0
2,2706
2
0
1
0
3
0
0
12
½
½
13
½
0
23
0
Przewidywana
Przewidywana
70
140
70
140
1,073143
-
-
-
-
2,1767
0,862
-
-
-
-
1
1,6451
0,887571
-
-
-
-
0
1,6547
1,334286
2,223643
0,967571
34,38
-27,48
/2
1,6643
0,972143
1,957857
0,980357
17,64
0,84
½
½
1,2657
0,964571
1,910929
0,874786
50,98
-9,31
1
70
140
Efekt
synergizmu
123
1
/3
1
/3
1
/3
1,4326
0,914
2,03081
0,940905
41,76
2,94
1123
2
/3
1
/6
1
/6
1,2739
0,501
2,15069
1,133286
68,83
126,20
1223
1
/6
2
/3
1
/6
1,704
0,710143
2,103762
0,901452
23,46
26,94
1233
1
/6
1
/6
2
/3
1,0311
0,686571
1,837976
0,914238
78,25
33,16
12
PL 223 759 B1
P r z y k ł a d 5.3
Roztwory do oprysku wytworzono przez połączenie bazowych wodnych roztworów soli glifosatu
(wszystkie przy 450 g/l równoważnika formy kwasowej glifosatu) w proporcjach przedstawionych
w Tabeli 5.11, a następnie dodanie uzyskanego roztworu do wody razem z TERWET 1215 (środkiem
powierzchniowo czynnym, sprzedawanym przez firmę Huntsman z Australii, zawierającym wodną
mieszankę alkilopolisacharydów i alkoksylowanych alkiloeteropoliamin), w celu nakładania preparatu
zawierającego 450 g/l równoważnika formy kwasowej glifosatu i 120 g/l TERWET 1215 na testowane
rośliny, zarówno w dawce 70 g/ha równoważnika formy kwasowej glifosatu, jak i 140 g/ha formy kwasowej glifosatu w wodzie w ilości 64 l/ha.
Nasiona rzepaku (3/doniczkę) zasiano na głębokości 5 mm w doniczkach o średnicy 10 cm wypełnionych mieszanką do sadzenia. Po tygodniu od wzejścia, siewki przerzedzono, w celu ujedn olicenia wymiaru, do jednej lub dwóch siewek na doniczkę. W celu zbadania efektywności, rośliny
hodowano w szklarni o kontrolowanej temperaturze 14–25°C przez 16 dni, a następnie na wolnym
powietrzu przez 4 dni przed zastosowaniem oprysku, w celu stymulowania warunków polowych
(stadium 3–4 liści).
Preparaty herbicydowe nakładano w dawce 64 litrów/ha stosując zamknięty laboratoryjny opryskiwacz ruchomy zaopatrzony w trzy, co 110°, płaskie dysze opryskowe (TeeJet 11001; 200 kPa).
Po nałożeniu mieszanki, doniczki umieszczono w szklarni jeszcze na 15 dni przed oszacowaniem
świeżej masy roślin. Zabiegi oprysku przeprowadzono osiem razy.
Obliczono średnią świeżą masę dla każdego zabiegu oprysku. Dla każdej mieszaniny soli danego zabiegu przewidywaną świeżą masę obliczono na podstawie średniej ważonej ze średniej wartości świeżej masy pojedynczej soli. Zabiegi, dla których zaobserwowano mniejsze świeże masy mieszanych soli niż odpowiednie wartości przewidywane, obliczone na podstawie średniej ważonej, uważa się za wykazujące efekt synergistyczny. Efekt synergizmu obliczono według Przykładu 5.1. Zabiegi,
dla których zaobserwowano większą świeżą masę dla mieszanej soli niż odpowiednie wartości przewidywane, obliczone na podstawie średniej ważonej, uważa się za wykazujące efekt antagonistyczny.
T a b e l a 5.31
Rzepak
MonoMonoizopropy- etanololoamina amina
Dawka
Dawka
Dawka
przewidywana
Dawka
przewidywana
70
140
70
140
70
140
Potas
Efekt synergizmu
1
1
0
0
3,3845
1,730125
-
-
-
-
2
0
1
0
2,9405
1,286
-
-
-
-
0
1
1,993875 0,9455
-
-
-
-
0
4,129125 1,890125
3,1625
1,508063
23,41
20,21
3
0
12
1
13
1
23
/2
/2
0
123
1
1123
2
1223
1
1233
1
1
/2
1
/2
2,672875 1,286625
2,689188
1,337813
0,61
3,98
/2
1
/2
1,941
0,897625
2,467188
1,11575
27,11
24,30
/3
1
/3
1,792286 1,005125
2,772958
1,320542
54,72
31,38
/6
1
/6
1,66075
1,1905
3,078729
1,700063
85,38
42,80
/3
1
/6
3,398375 0,9765
2,856729
1,303271
15,94
33,46
/6
2
/3
1,715375 1,05925
2,383417
1,133021
38,94
6,96
0
1
/3
1
/3
1
/6
2
/6
1
Dane z tabel 5.11, 5.21 i 5.31 są zebrane i ujednolicone w poniższej tabeli efektu synergizmu.
Wszystkie wyniki dotyczące efektu synergizmu wynoszące poniżej 10% przypisano jako zero w celu
uwypuklenia istotnych wyników.
PL 223 759 B1
13
Znacznik
preparatu
Życica
ARG70
Życica
ARG140
Owies
70
Owies
140
Rzepak
70
Rzepak
140
1
-
-
-
-
-
-
2
-
-
-
-
-
-
3
-
-
-
--
-
-
12
0
0
34
-27
-23
-20
13
26
39
18
0
0
0
23
0
57
51
0
27
24
123
0
67
42
0
54
31
1123
28
100
69
127
85
42
1123
0
38
23
27
-16
33
1233
0
37
78
33
39
0
P r z y k ł a d 6.1
Roztwory do oprysku wytworzono przez połączenie bazowych wodnych roztworów soli glifosatu
(wszystkie przy 450 g/l równoważnika formy kwasowej glifosatu) w proporcjach przedstawionych
w Tabeli 6.11, a następnie dodanie uzyskanego roztworu do wody razem z TERWET G3780A (etoksylowanym środkiem powierzchniowo czynnym aminy tłuszczowej, sprzedawanym przez firmę Huntsman z Australii), w celu nakładania preparatu zawierającego 450 g/l równoważnika formy kwasowej
glifosatu i 120 g/l TERWET G3780A na testowane rośliny, zarówno w dawce 70 g/ha równoważnika
formy kwasowej glifosatu, jak i 140 g/ha formy kwasowej glifosatu w wodzie w ilości 64 l/ha.
Opisane powyżej roztwory do oprysku nakładano na nasiona rzepaku (Brassica napus)
(3/doniczkę) zasiane na głębokości 3 mm (pokryte przemytym piaskiem rzecznym) w doniczkach
o średnicy 10 cm wypełnionych mieszanką do sadzenia. Po tygodniu od wzejścia, siewki przerzedzono, w celu ujednolicenia wymiaru, do jednej lub dwóch siewek na doniczkę. W celu zbadania efektywności rośliny hodowano w szklarni o kontrolowanej temperaturze 14–25°C przez 16 dni, a następnie
na wolnym powietrzu przez 4 dni przed zastosowaniem oprysku, w celu stymulowania warunków polowych (stadium 2–3 liści).
Preparaty herbicydowe nakładano w dawce 64 litrów/ha stosując zamknięty laboratoryjny opryskiwacz ruchomy zaopatrzony w trzy, co 110°, płaskie dysze opryskowe (TeeJet 11001; 200 kPa).
Po nałożeniu mieszanki, doniczki umieszczono w szklarni na dodatkowe 14 dni przed oszacowaniem
świeżej masy roślin. Zabiegi oprysku przeprowadzono osiem razy.
Obliczono średnią świeżą masę dla każdego zabiegu oprysku. Dla każdej mieszaniny soli danego zabiegu przewidywaną świeżą masę obliczono na podstawie średniej ważonej ze średniej wartości świeżej masy pojedynczej soli. Zabiegi, dla których zaobserwowano mniejsze świeże masy mieszanych soli niż odpowiednie wartości przewidywane, obliczone na podstawie średniej ważonej, uważa się za wykazujące efekt synergistyczny. Efekt synergizmu obliczono według Przykładu 5.1. Zabiegi,
dla których zaobserwowano większą świeżą masę dla mieszanej soli niż odpowiednie wartości przewidywane, obliczone na podstawie średniej ważonej, uważa się za wykazujące efekt antagonistyczny.
T a b e l a 6.11
Wyniki i dane analizy dla Przykładu 6.1 na rzepaku (Brassica napus)
Zaobserwowana
świeża masa, g
Skład soli
Przewidywana
świeża masa, g
Efekt synergizmu
Monoizopropyloamina
Monoetanoloamina
Potas
70 g/ha
140 g/ha
70 g/ha
140 g/ha
70 g/ha
140 g/ha
1
2
3
4
5
6
7
8
9
1
-
-
3,23
0,12
-
-
-
-
-
1
-
1,71
0,44
-
-
-
-
14
PL 223 759 B1
cd. tabeli 6.11
1
2
-
-
1
2
/2
1
/3
/6
3
4
5
6
7
8
9
1
0,91
0,36
-
-
-
-
1
/2
1,24
0,14
2,07
0,51
66,56
37,21
1
/6
0,77
0,18
2,59
0,44
236,46
20,30
P r z y k ł a d 7.1
Roztwory do oprysku wytworzono przez połączenie bazowych wodnych roztworów (wszystkie
przy 360 g/l równoważnika formy kwasowej glifosatu) w proporcjach przedstawionych w Tabeli 7.11,
a następnie dodanie uzyskanego roztworu do wody razem z SURFONIC AGM 550, w celu nakładania
preparatu zawierającego 360 g/l równoważnika formy kwasowej glifosatu i 120 g/l SURFONIC AGM
550 na testowane rośliny zarówno dla 70 g/ha, jak i/lub 140 g/ha równoważnika formy kwasowej glifosatu w wodzie w ilości 64 l/ha.
Preparat 360 STD przygotowano stosując sól glifosatu MIPA dla 360 g/l równoważnika kwasu,
a następnie dodanie uzyskanego roztworu do wody razem z etoksylowaną aminą tłuszczową w celu
zastosowania preparatu zawierającego 360 g/l równoważnika formy kwasowej glifosatu i 120 g/l oksyetylenowanej aminy tłuszczowej na testowane rośliny, zarówno w dawce 70 g/ha, jak i/lub 140 g/ha
równoważnika formy kwasowej glifosatu w wodzie w ilości 64 l/ha.
Wyniki bioefektywności po 14 dniach od nakładania zebrano w tabeli 7.11.
T a b e l a 7.11
MIPA
MEA
Potas
ARG
Owies
Rzepak
70 g/ha
140 g/ha
70 g/ha
140 g/ha
70 g/ha
140 g/ha
100
0
0
0,13
0,07
0, 63
0,4
0,8
0,6
0
0
100
0,1
0,03
0,5
-
0,7
0,55
17
17
67
0,08
0,05
0,4
-
-
-
62,5
12,5
12,5
0,10
0,035
-
-
-
-
50
12,5
37,5
0,08
0,05
0,5
-
-
-
50
0
50
0,07
0,04
0,42
-
-
-
50
25
25
-
0,045
-
-
-
-
25
50
25
-
0,03
-
-
-
-
62
25
12,5
-
-
0,5
-
-
0,5
17
67
17
-
-
0,35
-
-
-
25
25
50
-
-
0,5
-
-
0,5
67
17
17
-
-
-
-
-
0,45
50
37
12,5
-
-
-
-
-
-
100*
0
0
0,25
0,1
1,5
-
1,5
0,85
* Preparat 360 STD
Zastrzeżenia patentowe
1. Kompozycja glifosatu, znamienna tym, że zawiera od 360 do 600 g/l w przeliczeniu na formę
kwasową glifosatu mieszaniny soli glifosatu zawierającą sól potasową glifosatu i sól izopropyloamoniową glifosatu, oraz wodę, przy czym stosunek molowy kationów izopropyloamoniowych do kationów
potasowych wynosi od 30:1 do 1:10, przy czym kompozycja jest w postaci ciekłego roztworu.
2. Kompozycja glifosatu według zastrz. 1, znamienna tym, że dodatkowo zawiera sól glifosatu
z kationami monoetanoloamoniowymi.
PL 223 759 B1
15
3. Kompozycja glifosatu według zastrz. 1, znamienna tym, że ponadto zawiera jeden lub więcej kationów wybranych z grupy obejmującej kationy amonowe, kationy sodowe, kationy trimetylosulfoniowe i ich mieszaniny.
4. Kompozycja glifosatu według zastrz. 1, znamienna tym, że stosunek molowy kationów izopropyloamoniowych do kationów potasowych mieści się w zakresie od 15:1 do 1:2.
5. Kompozycja glifosatu według zastrz. 1, znamienna tym, że dodatkowo zawiera kationy monoetanoloamoniowe, przy czym stosunek molowy kationów monoetanoloamoniowych do kationów
potasowych mieści się w zakresie od 30:1 do 1:10.
6. Kompozycja glifosatu według zastrz. 1, znamienna tym, że stosunek molowy kationów monoetanoloamoniowych do kationów potasowych mieści się w zakresie od 15:1 do 1:2.
7. Kompozycja glifosatu według zastrz. 2, znamienna tym, że zawiera kationy potasowe, kationy monoetanoloamoniowe i kationy izopropyloamoniowe i stosunek molowy kationów izopropyloamoniowych do kationów potasowych wynosi od 30:1 do 1:10, a stosunek molowy kationów monoetanoloamoniowych do kationów potasowych wynosi od 30:1 do 1:10.
8. Kompozycja glifosatu według zastrz. 2, znamienna tym, że zawiera kationy potasowe, kationy monoetanoloamoniowe i kationy izopropyloamoniowe, przy czym stosunek molowy kationów
izopropyloamoniowych do kationów potasowych wynosi od 10:1 do 1:5, a stosunek molowy kationów
monoetanoloamoniowych do kationów potasowych wynosi od 10:1 do 1:5.
9. Kompozycja glifosatu według zastrz. 2, znamienna tym, że zawiera kationy potasowe, kationy monoetanoloamoniowe i kationy izopropyloamoniowe, przy czym stosunek liczby moli kationów
izopropyloamoniowych do sumy (a) liczby moli kationów potasowych i (b) liczby moli kationów izopropyloamoniowych oraz (c) liczby moli kationów monoetanoloamoniowych wynosi od 50:100 do 95:100.
10. Kompozycja glifosatu według zastrz. 9, znamienna tym, że stosunek molowy kationów monoetanoloamoniowych do kationów potasowych wynosi od 1:2 do 7:1.
11. Kompozycja glifosatu według zastrz. 1, znamienna tym, że liczba moli kationów potasowych w kompozycji wynosi od 3 do 50% w przeliczeniu na liczbę moli glifosatu określonego, jako forma kwasowa glifosatu.
12. Kompozycja glifosatu według zastrz. 1, znamienna tym, że ponadto zawiera środek powierzchniowo czynny.
13. Kompozycja glifosatu według zastrz. 12, znamienna tym, że środek powierzchniowo czynny stanowi jeden lub więcej środków powierzchniowo czynnych wybranych z grupy obejmującej:
środek powierzchniowo czynny eteroaminowy o wzorze (a)
w którym R1 oznacza prosty lub rozgałęziony łańcuch C 6-C22 alkilowy, arylowy lub alkiloarylowy,
m oznacza średnią liczbę od 1 do 10, R2 w każdej z grup m (O-R2) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen,
grupy R3 oznaczają niezależnie C2-C4 alkilen, oraz x i y oznaczają średnie liczby dobrane tak,
aby suma x + y mieściła się w zakresie od 2 do 60;
lub (b)
w którym R1 oznacza prosty lub rozgałęziony łańcuch C 6-C22 alkilowy, arylowy lub alkiloarylowy,
m oznacza średnią liczbę od 1 do 10, R2 w każdej z grup m (O-R2) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen,
grupy R3 oznaczają niezależnie C2-C4 alkilen, R4 oznacza alkil, x i y oznaczają średnie liczby tak, aby
suma x + y mieściła się w zakresie od 0 do 60 i A oznacza anion dopuszczalny w rolnictwie;
16
PL 223 759 B1
lub (c)
w którym R1 oznacza prosty lub rozgałęziony łańcuch C 6-C22 alkilowy, arylowy lub alkiloarylowy,
m oznacza średnią liczbę od 1 do 10, R2 w każdej z grup m (O-R2) oznacza niezależnie C2-C4 alkilen,
grupy R3 oznaczają niezależnie C2-C4 alkilen oraz x i y oznaczają średnie liczby dobrane tak, aby suma x + y mieściła się w zakresie od 2 do 60.
Departament Wydawnictw UPRP
Cena 4,92 zł (w tym 23% VAT)