2-Uwielbienie w duchu i prawdzie

PIOTR PŁECHA © studio 22:22
UWIELBIENIE W DUCHU I PRAWDZIE
J.4:23-24 BÓG POSZUKUJE CZCICIELI W DUCHU I PRAWDZIE
- nie każde uwielbienie ale w duchu i prawdzie
- już jest TA godzina - nie czekajmy na “przebudzenie”
- prawdziwi czciciele - są też fałszywi
- Bóg chce, szuka, pragnie
(Ps 53:3) “Bóg spogląda z nieba na synów ludzkich, badając, czy jest wśród nich rozumny, który by szukał
Boga”
- szuka czcicieli - człowieka, relacji - nie modlitwy (pochwał, komplementów)
Wezwanie J.4:23 odnosi się do WSZYSTKICH chrześcijan. Możemy być liderami, ale NAJPIERW musimy
być czcicielami
W DUCHU = NIE W DUSZY
DUSZA - greckie psyche; hebrajskie “nefesz” - świadoma siebie część człowieka (emocje, rozum, wola)
DUCH - greckie “pneuma”; hebrajskie “ruah” - świadoma Boga część człowieka (sumienie, intuicje,
wewn.człowiek-wiara)
1 Tes 5:23 - nienaruszony duch wasz, dusza i ciało...
Hebr 4:12 - Słowo Boże zdolne oddzielić ducha od duszy
1 Kor 2:11 - duch ludzki nie jest tym samym co Duch Boży
Rzym 8:16 - Duch Boży wspiera świadectwem naszego ducha
W DUCHU = PRZEZ WIARĘ
DECYZJA woli (duszy) przez wiarę (duch)
1. DECYZJA - przez wiarę zajmujemy nasze miejsce - stworzeń na chwałę Boga - wtedy On Swoje miejsce
2. Niezależne od uczuć, atmosfery
- Łk.7: 36-50 - nawrócona grzesznica uwielbia Jezusa pomimo atmosfery oskarżenia
W PRAWDZIE = WEDŁUG SŁOWA BOŻEGO
J 14:6 Jezus = Słowo = Prawda
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE UWIELBIENIA WEDŁUG BOŻEGO SŁOWA:
1. HAŁAS
Iz 6:1-4 (serafin wołał; od głosu drżały futryny drzwi)
Ez 1:24; 2:12 (odgłos ogłuszający, zgiełk obozu żołnierskiego, ogromny huk)
Obj 5:12; 7:10; 19:1 (głos donośny)
Obj 14:2; 19:6 (głos mnogich wód, wielkiego tłumu, potężnych gromów)
Obj 4:5 (trzęsienia ziemi i wielki grad)
Obj 14:1 Nowa pieśń - tylko w Duchu można nauczyć się jej słów i intensywności;
CISZA oczekiwania, kontemplacji, ale nie cisza grobu
PIOTR PŁECHA © studio 22:22
2. KONCENTRACJA NA BOGU - celem ON sam
Obj 4:8-11
Obj 5:9-14
Obj 7:10-11
Obj 12:16-17
Obj 15:3-4
Obj 16:5
Iz 6:3-4
Nie ma w Biblii ani jednego fragmentu ukazującego uwielbienie w niebie, w którym wielbiący byliby
skoncentrowani na sobie samych.
POKUSA 1- skoncentrowani na sobie (przeżycia, co my z tego czasu mamy). Uwielbienie tymczasem nie
jest dla nas, ale dla Boga. W prawdzie często otrzymujemy sami błogosławieństwo, jako skutek spotkania z
Bogiem, ale błogosławieństwa, nasze dobre samopoczucie czy inne korzyści nie mogą być celem
prawdziwego uwielbienia.
POKUSA 2- wykorzystać uwielbienie jako rozgrzewkę przed kazaniem, ewangelizacją, uzdrowieniem.