5 skutków złego odżywiania oraz praktyczne wskazówki na ich

5 skutków złego odżywiania oraz
praktyczne wskazówki na ich
uniknięcie
Żywienie może być naszym lekiem lub naszą trucizną. To jak się odżywiamy
ma niebagatelny wpływ na nasze zdrowie, samopoczucie, tempo przemiany
materii i procesy trawienia. Prawidłowe odżywianie pomaga nam zachować
witalność na długie lata, podczas gdy złe niesie ze sobą szereg negatywnych
skutków. Poniżej wymieniono najczęstsze i najgorsze z nich.
Złe odżywianie – skutki
1. Złe samopoczucie
Być może najbardziej oczywisty, lecz często bagatelizowany skutek. Przyjęło się, że
przewlekłe złe samopoczucie jest „normalne” – tłumaczy się je zwykle przemęczeniem,
przepracowaniem a często nawet sezonowym przesileniem. I choć te czynniki
niewątpliwie mają wpływ na zły nastrój i chroniczne zmęczenie to złe odżywianie
odgrywa tu największą rolę. Niska jakość pożywienia, wysokoprzetworzone produkty
bogate w cukier i tłuszcze trans oraz mała ilość błonnika czy antyoksydantów to prosta
droga do przewlekłego złego samopoczucia. Dodajmy do tego powszechnie
występujące niedobory witaminy D3, obecność składników antyodżywczych
występujących w żywności, niedojadanie lub jedzenie w pośpiechu, bycie na „ciągłej
diecie”… i przepis na katastrofę gotowy.
Rozwiązanie? Jedz produkty niskoprzetworzone, naturalne, pozbawione zbędnych
polepszaczy, rafinowanego cukru, izomerów trans. Pamiętaj o warzywach i owocach –
źródle błonnika i niezastąpionych antyoksydantów, które nie tylko opóźniają procesy
starzenia, ale też wpływają na ogólny dobry nastrój.
2. Zaburzenia trawienia i wchłaniania składników pokarmowych
Nieprawidłowe odżywianie upośledza pracę całego układu pokarmowego, co w
konsekwencji ogranicza jego zdolności do prawidłowego pełnienia funkcji trawienia i
wchłaniania składników pokarmowych. Nadmiar składników antyodżywczych
występujących w żywności (np. kwas fitynowy, upośledzający wchłanianie wapnia,
magnezu i fosforu) może skutkować pogłębieniem niedoborów niezbędnych składników
pokarmowych. Także spożywanie pokarmów, na które występuje potwierdzona
badaniami nietolerancja, skutkuje m.in. postępującą enteropatią kosmków jelitowych (w
przypadku glutenu), zaburzeniami pracy tarczycy (soja) czy dyskomfortem jelitowym
(laktoza). Również zbyt mała ilość spożywanych płynów czy błonnika negatywnie
wpłynie na funkcjonowanie układu trawiennego.
Rozwiązanie? Zdrowe odżywianie nie polega na przestrzeganiu sztywnych, odgórnie
narzuconych zaleceń żywieniowych, ale komponowaniu swojej diety z uwzględnieniem
produktów dla nas korzystnych i wykluczeniem tych nietolerowanych. Jeśli więc któryś
z (powszechnie uznawanych za zdrowe) produktów daje jakikolwiek dyskomfort lub
objawy alergiczne, a nietolerancja na niego została potwierdzona badaniami, warto
zastanowić się nad jego wykluczeniem – przynajmniej czasowym – z diety. Dzięki temu,
funkcjonowanie całego układu pokarmowego może ulec znacznej poprawie.
3. Załamanie metaboliczne
Stan najczęściej wynikający ze złego odżywiania, szczególnie jałowej i
ubogoenergetycznej diety stosowanej przez zbyt długi czas. Objawy podobne do
subklinicznej niedoczynności tarczycy są fazą, gdzie organizm – zmęczony złym
traktowaniem – zaczyna się buntować. Manifestowanie niezadowolenia objawia przez
wywołanie uczucia zmęczenia, obniżenie nastroju, wypadanie włosów, pogorszeniem
konwersji hormonów tarczycy i spadkiem tempa przemiany materii. Skutkiem jest
zwiększanie masy tkanki tłuszczowej i duży katabolizm mięśniowy, co znacznie obniża
zapotrzebowanie energetyczne i powoduje coraz większy wzrost masy ciała – głównie
za sprawą gromadzenia coraz większej ilości tłuszczu. Wpadamy w błędne koło
odchudzania, z którego trudno znaleźć wyjście.
Rozwiązanie? Dieta pełnowartościowa, odpowiednio zbilansowana i o rozsądnie
zredukowanej kaloryczności zamiast drakońskich diet-głodówek. Dbanie o zachowanie
jak najwyższego tempa przemiany materii na przykład przez włączenie do diety
produktów napędzających metabolizm i wdrożenie treningów interwałowych.
Zastosowanie stopniowych zmian kaloryczności diety zamiast nagłych deficytów i
ubytków kalorycznych będących szokiem dla naszego metabolizmu.
4. Choroby dietozależne
Cukrzyca, nowotwory przewodu pokarmowego, nadwaga, otyłość, choroby układu
krążenia a także przewlekłe stany zapalne… lista jest długa i niestety ciągle się
poszerza. Choć wymienione choroby mają różny przebieg i dają odmienne objawy,
wspólnym mianownikiem wszystkich jest niewłaściwe odżywianie. Ponownie – winę za te
stany chorobowe ponosi obecność w diecie nadmiaru cukru, rafinowanych
węglowodanów, kwasów tłuszczowych w konfiguracji trans oraz z grupy omega-6,
wysoko przetworzonych, ubogich w błonnik produktów, a także nieregularność
spożywania posiłków lub ich nieprawidłowe komponowanie połączone z coraz bardziej
powszechnym brakiem aktywności fizycznej. Te wszystkie czynniki dają przepis na
wątpliwy „sukces” i dołączenie do coraz bardziej licznego grona chorych na przewlekłe
choroby dietozależne – patologii, których w wielu przypadkach można było uniknąć,
głównie przez przestrzeganie zdrowych nawyków żywieniowych.
5. Zaburzenia odżywiania – bulimia, anoreksja
Często nieprawidłowe odżywianie jest początkiem rozwoju chorób zaliczanych do grupy
zaburzeń odżywiania, objawiających się zaburzeniami łaknienia o podłożu psychicznym.
Gdy złe nawyki żywieniowe zaczynają budzić wyrzuty sumienia, często pogłębiane zbyt
krytyczną samooceną, zaczynają rozwijać się jednostki chorobowe takie jak bulimia,
anoreksja czy jedzenie kompulsywne. Zwykle te choroby charakteryzują się
naprzemiennymi okresami głodówek i przejadania się, a takie patologie w odżywianiu
skutkują znacznym zaburzeniem homeostazy całego organizmu, który niedożywiony i
będący pod ciągłym stresem spowodowanym albo długotrwałą głodówką, albo nagłym
nadmiarem pokarmu, szybko objawia swoje niezadowolenie. Rozregulowaniu ulega cały
układ hormonalny, pogarsza się trawienie i wchłanianie składników odżywczych, stan
włosów i paznokci, pojawia się pogorszenie nastroju i objawy depresyjne. Złe
odżywianie i wynikające z niego szeroko rozumiane zaburzenia odżywiania mają tu
kluczowy wpływ na funkcjonowanie całego organizmu.
Rozwiązanie? Najczęściej w przypadku zaburzeń odżywiania konieczna jest współpraca
dietetyka i psychologa lub skorzystanie z pomocy psychodietetyka, który podchodząc
do tego rodzaju zaburzeń odżywiania weźmie pod uwagę ich psychologiczny aspekt.
Podobnie jak w przypadku innych skutków złego odżywiania, rozwiązaniem będzie tu
stopniowy powrót do prawidłowych nawyków żywieniowych, z równolegle prowadzoną
terapią psychologiczną.
Chińskie przysłowie mówi : „Ktokolwiek był ojcem choroby, zła dieta na pewno była jego
matką” – w świetle przedstawionych argumentów trudno się z tym nie zgodzić. Za
każdym z wymienionych zaburzeń homeostazy organizmu stoi złe odżywianie. Choć
jest to dość pesymistyczna wiadomość, pocieszającym jest fakt, że przez
wprowadzenie zdrowych nawyków żywieniowych mamy duży wpływ na
zminimalizowanie tych negatywnych skutków złej diety.
Author: Sonia Walla
Link do artykułu: http://bonavita.pl/5-skutkow-zlego-odzywiania-oraz-praktycznewskazowki-na-ich-unikniecie