Żel agarozowy w medycynie estetycznej

Transkrypt

Żel agarozowy w medycynie estetycznej
art ykuł
A
medycyna Estet yczna
Żel agarozowy
w medycynie estetycznej
dr Małgorzata Gaworczyk
dermatolog,
specjalista z 15-letnim
doświadczeniem
w zakresie medycyny
estetycznej, międzynarodowy
konsultant dermatologii,
trener Master Class
w dermatologii
estetycznej i anti-aging,
wykładowca, członek
Polskiego Towarzystwa
Dermatologicznego,
Europejskiej Akademii
Dermatologii i Wenerologii
(EADV) oraz Europejskiego
Stowarzyszenia
Dermatologów
Estetycznych (ESCAD)
N
iwelowanie pojawiających się z wiekiem zmian w obrębie twarzy i ciała są częstym celem zabiegów dermatologii, medycyny estetycznej i chirurgii plastycznej. Pacjenci poszukują przede
wszystkim metod mało inwazyjnych, które tylko na krótki okres wyłączyłyby ich z życia publicznego.
Z upływem czasu skóra i tkanka podskórna poddają się przebudowie strukturalnej,
spada ciśnienie wewnątrzkomórkowe, elastyczność, niekiedy pojawia się apoptoza
oraz atrofia (tkanki obumierają). W efekcie
skóra staje się pofałdowana i zwisa pod
działaniem grawitacji. Większość naukowców twierdzi, że zwis tkanek jest efektem
zmian biomechanicznych wskutek strukturalnej przebudowy. Efekt podnoszenia
tkanek miękkich, np. twarzy, obserwuje
się przy przeprowadzaniu tzw. objętościowej plastyki z głębokim
wprowadzeniem specjalnych wypełniaczy tkankowych – tzw.
fillerów. Kurczenie się skóry i naciągnięcie jej jest widoczne po
przeprowadzeniu głębokiego peelingu chemicznego, terapii laserowej czy dermabrazji. Efekt końcowy liftingu jest uzależniony od
stopnia ingerencji – im mniej inwazyjny, tym efekt jest mniejszy.
Najbardziej spektakularny sukces osiąga się przy wypełnieniu skóry fillerami o właściwościach pobudzających do odnowy
tkanki okolicznej. Wypełniacze są rozwiązaniem wielu zmartwień kobiet i mężczyzn. Wybór zależy zwykle od tego, czemu chcemy nadać upragnioną objętość, oczekiwanej trwałości
efektów i indywidualnych preferencji. Coraz popularniejsze
są zabiegi z użyciem własnego materiału, pobranego z innego
miejsca ciała oraz naturalnych wypełniaczy, wśród których na
uwagę zasługuje żel agarozowy.
|| ŻEL AGAROZOWY
Pochodzący z tzw. alg czerwonych (z rodziny gelidium) żel agarozowy jest biomateriałem otrzymanym w efekcie unikalnego
procesu wytwarzania. W pełni biokompatybilny i przyswajalny
preparat nie zawiera usieciowanych, syntetycznych związków
wspartych kwasem hialuronowym. Amerykański uniwersytet
Wake Forest w latach 2013-2014 wykonał badania porównawcze przy użyciu wypełniaczy opartych na agarozie. Wykonane
badania dowiodły, że po 6 miesiącach od wstrzyknięcia preparatu o gęstościach 2,5% i 3,5% efekt terapeutyczny utrzymywał
się dłużej od pozostałych wypełniaczy w miejscu aplikacji z brakiem efektu migracji. Również we Włoszech o Danii, w latach
2006-2016 przeprowadzono badania, uzyskując pomyślne wyniki przy minimalnych skutkach ubocznych (lekki rumień poniżej
0,1%). Badania dowiodły, że żel agarozowy jest wypełniaczem
398
4 / 2016 / vol. 5
Kosmetologia Estetyczna
bezpiecznym i efektywnym. Po wstrzyknięciu w usta, uznano
go za wypełniacz bardzo efektywny, przy czym nie odnotowano
skutków ubocznych. Preparat jest niealergizujący, wykazujący
się doskonałą tolerancją i biokompatybilnością, nie ulega migracji,
pozostaje w miejscu iniekcji. Jest przeznaczony do zwiększania
objętości tkanek miękkich twarzy. Stopień i trwałość korekty
są zależne od miejsca implantu, napięcia tkanek oraz głębokości umieszczenia go w tkance i technik iniekcji. Na podstawie
badań klinicznych oceniono skuteczność preparatów kwasu
hialuronowego i agarozy. Oba preparaty oceniono jako trwałe,
wchłanialne i przywracające młodzieńczą objętość twarzy. Pacjentom wypełniano najczęściej policzki i podbródek. Większość
lekarzy i pacjentów oceniło zabieg pozytywnie, preferując wypełniacz agarozowy ze względu na długotrwałość efektu oraz
jego natychmiastowość, naturalność, biokompatybilność, a także
ze względu na brak efektów ubocznych.
Popularność wszelkiego typu wypełniaczy tkankowych
gwałtownie wzrosła w ciągu ostatniej dekady. Obecnie szacuje się, że zabiegi z wykorzystaniem implantów tkankowych to
ok. 90% wszystkich procedur w medycynie estetycznej. Popularność ta wynika z faktu łatwości podawania preparatu, jego
skuteczności oraz wysokiego profilu bezpieczeństwa, choć nie
ma idealnego wypełniacza i stosowanie praktycznie każdego
z nich może prowadzić do wystąpienia działań niepożądanych.
Modelowanie twarzy jest zadaniem bardzo trudnym, wymagającym dobrej znajomości anatomii funkcjonalnej oraz starannego i wnikliwego rozeznania rynku preparatów wypełniających. Bardzo trudno jest wykazać wyższość jednego produktu
nad drugim, ponieważ każdy z nich ma swoje specyficzne zalety i sprawdza się najlepiej w określonych wskazaniach do
wypełniania różnych okolic. Bezpieczeństwo stosowania zapewniają takie cechy jak: minimum niepożądanych efektów,
przewidywalność korekty czy niekancerogenność. Główne
założenia wypełniania tkanek miękkich twarzy to uzyskanie
efektu trójwymiarowego. Dążenie do opóźnienia naturalnego
procesu starzenia się twarzy spowodowało powstanie i rozwój
dermatologii i medycyny estetycznej, a prezentowany obecnie
na rynku żel agarozowy zdaje się spełniać oczekiwania najwybredniejszych lekarzy i pacjentów.

Podobne dokumenty