Alerty prawne sierpień
Transkrypt
Alerty prawne sierpień
ALERTY PRAWNE SIERPIEŃ 2014 PRAKTYCZNE WSKAZÓWKI ZAGROŻENIA W SIECI Przestrzegamy przed nową falą oszustw rozpowszechnianą za pomocą poczty email. Kto jest zagrożony? Każda osoba prowadząca działalność gospodarczą posiadająca stronę www, na której opublikowała obok podstawowych danych także swój służbowy adres email a także osoba prowadząca działalność gospodarczą, która wskazała adres email w formularzu CEIDG. Jak działa oszust? Osoby prowadzące działalność gospodarczą otrzymują dziennie dziesiątki wiadomości email. Dlatego też nikogo nie zdziwi fakt, że na skrzynkę służbową otrzymamy wiadomość z nieznanego nam adresu mailowego. Temat wiadomości będzie niepokojący np. "proszę o wyjaśnienie", "to skandal!" mogą wystąpić także inne zwroty o podobnej wymowie. Po otwarciu wiadomości email przeczytamy krótką wiadomość w równie wyzywającym tonie np. „Proszę o natychmiastowe wyjaśnienia w tej sprawie!”, „Proszę o szybką reakcję, to pilne!”: po tej krótkiej treści zostaje podany link do strony www. Po kliknięciu w link otwiera się nowa strona www. Nowo otwarta strona wygląda pozornie jak regulamin polityki plików cookies. Każdego dnia by mieć możliwość swobodnego przeglądania stron www internauci zmuszeni są do akceptowania regulaminów plików cookies i dlatego powyższy komunikat nie wzbudzi niczyich podejrzeń. By przejść do interesującej nas strony i ustalić co jak twierdził nadawca wiadomości „wymaga wyjaśnień”, klikamy w przycisk przeczytałem i akceptuje poniższy regulamin. W tym momencie niczego nieświadomi zawarliśmy prawnie wiążącą umowę z firmą świadczącą rzekome usługi. Na podstawie tak zawartej umowy udostępnia przedsiębiorcy dostęp do płatnego serwisu www zawierającego kilka artykułów dotyczących między innymi zawierania umów w Internecie. Dostęp do tych zasobów jest płatny i z tego tytułu firma będzie wystawiać faktury VAT na kwotę od 300 do nawet 20.000 zł miesięcznie! 1 ALERTY PRAWNE SIERPIEŃ 2014 Jaki jest mechanizm oszustwa? Oszuści pozyskują z sieci informacje o potencjalnych ofiarach – przedsiębiorcach. Do przygotowania umowy potrzebują danych takich jak nazwa prowadzonej działalności gospodarczej, imię i nazwisko właściciela, adres pod którym prowadzona jest działalność gospodarcza, nr identyfikacyjny NIP oraz adres email. Wszystkie te dane są dostępne w sieci. Przedsiębiorcy podają je na swoich stronach www, informacje te znajdują się także na stronie CEIDG. W oparciu o tak pozyskane dane oszuści przygotowują ofertę w postaci elektronicznej w trybie art. 661 KC. Tworzą oni system informatyczny, który rejestruje kliknięcie przycisku ”przeczytałem i akceptuję powyższy regulamin” i automatycznie wysyłają na adres email przedsiębiorcy potwierdzenie zawarcia umowy. Najważniejszym elementem oszustwa jest przedłożenie umowy ofierze tak by ta wyraziła oświadczenie woli o jej zaakceptowaniu zupełnie nie będąc tego świadomym. W tym celu strona zawierająca w istocie ofertę w postaci elektronicznej została przedstawiona graficznie w taki sposób by symulowała często spotykaną stronę z informacjami o polityce plików cookies. Adres email jest niezbędny oszustom do wzbudzenia zainteresowania przedsiębiorcy wiadomością email i przekierować ją na stronę www zawierającą ofertę. Co zrobić gdy wpadliśmy w pułapkę oszusta? W pierwszej kolejności należy podkreślić, że absolutnie nie płacimy za nadesłane faktury VAT. Umowa została zawarta w wyniku podstępnego działania oszusta, który używając podstępu wywołał u przedsiębiorcy błędne przeświadczenie, że wyraża on zgodę na akceptację regulaminu plików cookies w sytuacji gdy rzeczywiście wyraził on zgodę na zawarcie niekorzystnej umowy. Wobec powyższego na adres firmy - oszusta, należy wysłać oświadczenie w trybie art. 88 § 1 KC wz. z art. 86 § 1 KC o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu, który został wywołany przez podstępne działanie oferenta. Pismo należy wysłać pocztą z potwierdzeniem nadania tak by posiadać dowód przedłożenia na piśmie oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli. Wszelkie nadsyłane faktury VAT, wezwania do zapłaty należy ignorować. Jeżeli oszust będzie chciał dochodzić kwot wynikających z wystawianych faktur VAT będzie zmuszony skierować sprawę na drogę postępowania sądowego gdzie będziemy mogli się bronić powołując na złożone wcześniej oświadczenie. 2 ALERTY PRAWNE CZY WIESZ, ŻE … SIERPIEŃ 2014 BRAK ODPROWADZENIA ZA PRACOWNIKA SKŁADEK NA UBEZPIECZENIA SPOŁECZNE JAKO PRZEJAW CIĘŻKIEGO NARUSZENIA PODSTAWOWYCH OBOWIĄZKÓW PRACODAWCY Brak odprowadzenia za pracownika składek na ubezpieczenia społeczne, stanowi istotne zagrożenie jego interesów, uzasadniające uznanie naruszenia za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracodawcy. PODSTAWA: WYROK SĄDU NAJWYŻSZEGO - IZBA PRACY, UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH I SPRAW PUBLICZNYCH Z DNIA 18.03.2014R. II PK 176/2013 W przedmiotowym orzeczeniu SN przyjął, iż z punktu widzenia pracownika, brak odprowadzenia za niego składek na ubezpieczenia społeczne, stanowi istotne zagrożenie jego interesów, uzasadniające uznanie naruszenia za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracodawcy, w rozumieniu art. 55 § 1[1] k.p. SN skonstatował ponadto, że skoro na pracodawcy spoczywa obowiązek wypłaty wynagrodzenia i odprowadzenia z tego tytułu należnych składek na ubezpieczenia społeczne, a naruszenie tego obowiązku stanowi ciężkie naruszenie obowiązków pracodawcy, to wykazanie okoliczności uzasadniających odmienną ocenę, w myśl reguły wyrażonej w art. 6 k.c., obciąża stronę, która na takie okoliczności się powołuje, w tym przypadku powoda. Wypada w tym miejscu przypomnieć, że art. 55 § 1[1] k.p. daje pracownikowi możliwość rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w razie ciężkiego naruszenia przez pracodawcę jego podstawowych obowiązków wynikających ze stosunku pracy. Art. 55 § 1[1] k.p. stanowi tym samym po stronie pracownika odpowiednik rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę w trybie natychmiastowym. Zgodnie z jednolitym stanowiskiem judykatury, przez analogię do podobnego zwrotu zawartego w art. 52 § 1 k.p., użyte w art. 55 § 1[1] k.p., określenie „ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków” należy rozumieć jako bezprawne (sprzeczne z obowiązującymi przepisami bądź zasadami współżycia społecznego) działania lub zaniechania pracodawcy, polegające na niedopełnieniu podstawowych obowiązków objętych treścią stosunku pracy i niosące zagrożenia dla istotnych interesów pracownika z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. Idąc dalej, jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy wobec pracownika, jest terminowa wypłata wynagrodzenia za wykonaną pracę (art. 94 pkt 5 k.p.). Uchybienie obowiązkowi terminowej wypłaty wynagrodzenia słusznie, tak w doktrynie jak i w orzecznictwie, jest traktowane jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków przez pracodawcę, stanowiące podstawę rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia przez pracownika w trybie art. 55 § 1[1] k.p. W wyroku z dnia 5 lipca 2005 r. I PK 276/2004 (Wokanda 2006 r. Nr 2 poz. 23) Sąd Najwyższy przyjął, że nie płacenie wynagrodzenia za pracę w ustalonym terminie stanowi wystarczającą przyczynę rozwiązania przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 55 § 1[1] k.p. 3 ALERTY PRAWNE SIERPIEŃ 2014 Z obowiązkiem wypłaty wynagrodzenia wiąże się także obowiązek odprowadzenia łączących się z nim obciążeń w postaci zaliczki na podatek dochodowy czy składek na ubezpieczenie społeczne, zarówno w części finansowanej przez pracownika, jak i obciążającej pracodawcę jako płatnika składek w myśl art. 4 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Tekst jednolity: Dz. U. 2013 r. poz. 1442). Z punktu widzenia pracownika, brak odprowadzenia za niego składek na ubezpieczenia społeczne, stanowi istotne zagrożenie jego interesów, uzasadniające uznanie naruszenia za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracodawcy, w rozumieniu art. 55 § 1[1] k.p. Podsumowując, należy stwierdzić, iż analogicznie do naruszenia przez pracodawcę obowiązku wypłaty wynagrodzenia, również naruszenie obowiązku uiszczenia składek na ubezpieczenia społeczne przez pracodawcę należy kwalifikować jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków, uprawniające z kolei pracownika do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Jednocześnie przez pojęcie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków należy rozumieć tutaj bezprawne działania lub zaniechania pracodawcy, polegające na niedopełnieniu podstawowych obowiązków objętych treścią stosunku pracy i niosące zagrożenia dla istotnych interesów pracownika z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. TEZY Z ORZECZNICTWA PRZYZANIE PRAWA DO NAGRODY Nie narusza przepisów prawa pracy przyznanie prawa do nagrody i jej wypłata w określonych przez pracodawcę transzach. PODSTAWA: WYROK SĄDU NAJWYŻSZEGO- IZBA PRACY, UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH I SPRAW PUBLICZNYCH Z DNIA 23 MAJA 2014R. II PK 273/2013. W przedmiotowym orzeczeniu SN przyjął, iż nie narusza przepisów prawa pracy przyznanie prawa do nagrody i jej wypłata w określonych przez pracodawcę transzach. Uznaniowy charakter nagrody implikuje bowiem dowolność w określeniu dat wypłaty nagrody - w racjonalnym związku czasowym z datą jej przyznania. Jednocześnie SN zastrzegł, że postanowienia „regulaminu nagród odroczonych” ograniczające prawo pracownika do wypłaty przyznanej nagrody w omawianym 4 ALERTY PRAWNE SIERPIEŃ 2014 zakresie, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy; przez to są nieważne, a w ich miejsce stosuje się adekwatne przepisy prawa pracy. Zgodnie z art. 105 k.p. pracownikom, którzy przez wzorowe wypełnianie swoich obowiązków, przejawianie inicjatywy w pracy i podnoszenie jej wydajności oraz jakości przyczyniają się szczególnie do wykonywania zadań zakładu, mogą być przyznawane nagrody i wyróżnienia. Nagroda jest pieniężnym lub rzeczowym świadczeniem przyznawanym pracownikowi przez pracodawcę według swego uznania. Zwrócić należy uwagę, że nagroda pieniężna nie została ujęta w dziale trzecim Kodeksu pracy: „Wynagrodzenie za pracę i inne świadczenia”, ale w dziale czwartym: „Obowiązki pracodawcy i pracownika.” Umiejscowienie przepisów o nagrodzie w Kodeksie pracy nakazuje traktować ją jako szczególne uprawnienie pracodawcy wyróżnienia niektórych pracowników, poza uzgodnionym w umowie o pracę i roszczeniowym wynagrodzeniem za pracę. Wykładnia systemowa nie pozwala więc na stosowanie do nagrody przepisów dotyczących ochrony wynagrodzenia za pracę (art. 84 k.p. i następne); nie ma również przepisu, który nakazywałby expressis verbis stosować do nagrody przepisy dotyczące wynagrodzenia za pracę. W związku z tym brakuje np. podstawy do uznania, że każda nagroda pieniężna powinna być wypłacona w najbliższym terminie wypłaty wynagrodzenia za pracę (art. 86 § 1 k.p.). Pracodawca może wyznaczyć nawet odległy termin wypłaty nagrody. Nie jest ona uzależniona od przepracowania określonego czasu, a o jej wysokości decyduje pracodawca na podstawie subiektywnej oceny, korygowanej potrzebą zapewnienia transparentnego i akceptowanego przez pracowników działania (art. 11[2] k.p.); co nie oznacza jednak, że nagrodę powinni otrzymać wszyscy pracownicy lub w jednakowej wysokości. Stosownie do art. 105 k.p. powinni ją otrzymać tylko ci pracownicy, którzy wzorowo wypełniają swoje obowiązki, przejawiają inicjatywę w pracy i przyczyniają się szczególnie do wykonywania zadań zakładu; ze swej istoty nagroda nie ma więc charakteru egalitarnego. Podsumowując, zdaniem Sądu Najwyższego nie naruszało przepisów prawa pracy przyznanie prawa do nagrody i jej wypłata w określonych przez pracodawcę transzach. Uznaniowy charakter nagrody implikuje dowolność w określeniu dat wypłaty nagrody - w racjonalnym związku czasowym z datą jej przyznania. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż brak jest podstawy do uznania, że nagroda powinna być wypłacona chociażby w najbliższym terminie wypłaty wynagrodzenia. . Już we wrześniu kolejne tematy alertu prawnego! Zapraszamy do lektury! 5