Rysunek Intermedial - Wyższa Szkoła Umiejętności Społecznych

WYŻSZA SZKOŁA UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH
SYLABUS PRZEDMIOTU
I. Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu: Rysunek Intermedialny
2. Rodzaj przedmiotu – pracownia dodatkowa
3. Poziom i kierunek studiów: studia stacjonarne II stopnia, kierunek: wzornictwo
4. Rok studiów: I
5. Semestr : zimowy/letni
6. Liczba i rodzaj godzin zajęć: 120 godzin
7. Liczba punktów ECTS: 10
8. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy prowadzącego:
Wojciech Müller, prof. zw
Zbigniew Szot, dr hab.
9. Język wykładowy: polski
II. Informacje szczegółowe
1. Cele zajęć
C1
Rozwijanie umiejętności abstrakcyjnego myślenia
C2
Posługiwanie się w praktyce szeroko rozumianymi technikami twórczymi
C3
Poszukiwanie inspiracji oraz podejmowanie decyzji plastycznych w celu
stworzenia samodzielnego dzieła plastycznego
Świadome i samodzielne poszukiwanie dróg inspiracji oraz podejmowania
decyzji artystycznych
Realizacja dzieła plastycznego w postaci obiektu gotowego do publicznej
prezentacji.
Umiejętność prezentacji dzieła
C4
C5
C6
1
2. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych (jeśli
obowiązują): Samodzielne, kreatywne myślenie oraz podejmowanie działań twórczych
mających na celu swobodne wyrażanie i realizację własnych koncepcji, rozwiązań oraz
poglądów artystycznych.
3. Efekty kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych
Efekty kształcenia w odniesieniu do wiedzy
Opis efektów kształcenia
Symbol
efektu
kształcenia
EK1
Świadome komponowanie tematu dzieła plastycznego na zadany temat
w oparciu o wyobraźnię i posiadaną wiedzę.
EK2
Świadome wykorzystanie warsztatu plastycznego przy realizacji dzieła
plastycznego.
EK3
Świadome wykorzystanie zdobytej wiedzy i umiejętności we własnych
działaniach artystycznych.
EK4
Wykazywanie świadomej swobody i niezależności interpretacji oraz
wypowiedzi artystycznej.
EK5
Posiadanie znajomości form zachowań związanych z publicznymi
prezentacjami własnych dokonań.
Efekty kształcenia w odniesieniu do umiejętności
Opis efektów kształcenia
Symbol
efektu
kształcenia
EK6
Umiejętność i świadomość dokumentowania własnej działalności
twórczej.
EK7
Profesjonalne prezentowanie poglądów i dokonań twórczych.
EK8
Umiejętność nawiązywania dobrych kontaktów z otoczeniem.
EK9
Pełna znajomość szczegółowych metod pracy własnej.
EK10
Umiejętność podejmowania samodzielnej decyzji w
projektowania i realizowania własnego dzieła plastycznego
celu
Efekty kształcenia w odniesieniu do kompetencji społecznych
Symbol
efektu
kształcenia
EK11
Opis efektów kształcenia
Zdiagnozowanie
i społecznej.
własnego
stylu
w
komunikacji
artystycznej
2
4. Treści programowe
Symbol
treści
programowych
TP1
Opis treści programowych
I rok, studia stacjonarne II stopnia
Semestr letni/zimowy
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla
przedmiotu
(symbol
efektów)
EK1 EK2 EK3 EK4
EK7 EK9 EK 10
EK11
Student zobowiązany jest do realizacji dwóch
z czterech podanych tematów – haseł.
Tematy w każdym semestrze podawane są na bieżąco
i odnoszą się często do sytuacji społecznych,
politycznych,
artystycznych,
klimatycznych,
miejscowych i globalnych. Ostateczne realizacje
poprzedzone są szkicami, dyskusją, ćwiczeniami
i pogłębione lekturą oraz cyklem konsultacji
indywidualnych. Ważne jest niekonwencjonalne
spojrzenie na zadany temat, wysoko ceniona jest
dociekliwość
artystyczna
oraz
samodzielne
rozwiązania twórcze. Zrealizowane pomysły powinny
wykazywać się osobistym stylem w zakresie treści
i formy. Poziom prac, zarówno od strony technicznej,
jak i koncepcyjnej powinien być właściwym poziomie.
Student powinien zaproponować spójność pomiędzy
treścią a formą.
Przykładowe tematy:
1. Po drugiej stronie lustra.
2. Kwadratura koła.
3. Horyzont zdarzeń.
4. Route 66.
5. Martwa natura – żywa natura.
6. Ciemna strona księżyca.
Technika: dowolna
5. Literatura
podstawowa:
- Sztuka w epoce postartystycznej i inne teksty, Jerzy Ludwiński, ASP Poznań/BWA Wrocław
- Refleksje i syntezy ze świata sztuki, Jan Białostocki, PWN Warszawa – 1978
- Refleksje i syntezy ze świata sztuki – cykl wiedzy, Jan Białostocki, PWN Warszawa – 1987
3
- Wiedza tajemna. Sekrety technik malarskich Dawnych Mistrzów, David Hockney, Universitas,
Kraków
- Estetyki filozoficzne XX wieku, Krystyna Wilkoszewska, Uniwersitas – 2000
- Intermedialność w kulturze końca XX wieku – redakcja Andrzej Gwóźdź, Sław Krzemień-Ojak,
Trans – Humana 1998
- Sztuka w kulturze płynności – Alicja Kępińska, Wydawnictwo Galeria Arsenał -2003
Dodatkowa:
- Słownik symboli, Władysław Kopaliński, Wiedza Powszechna, Warszawa 1991
- Główne zagadnienia i kierunki filozofii, cz. I i II, Adam Schaff, Władysław Krajewski, PWN 1963
- Sztuka u progu XXI wieku, Grzegorz Dziamski, Wydawnictwo Fundacji Humaniora – 2002
- Piękno w sieci, Estetyka a nowe media – redakcja Krystyna Wilkoszewska – Uniwersitas – 1999
-Pejzaże audiowizualne – red. Andrzej Gwóźdź, Wydawnictwo Literackie 1992
6. Informacja o przewidywanej możliwości wykorzystania e-learningu
Nie przewiduje się.
7. Odniesienie efektów kształcenia przedmiotu do efektów kształcenia ustalonych dla obszaru
kształcenia
Symbol efektu
Symbol efektu kształcenia
kształcenia
w obszarze kształcenia
dla przedmiotu
w zakresie sztuki
EK1
A2-W10, A2-W11, A1-W12,A1-KO2, A1-KO3
EK2
A2-U12, A2-U13, A2-U16
EK3
A2-U14, A2-W08, A2-W12, A2-KO2
EK4
A2-U17, A2-U18, A2-U19, A2-KO1, A2-KO2
EK5
A2-W10, A2-W11,A2-W12, A2-U20
EK6
A2-U16, A2-U17, A2-U19, A2-W10
EK7
A2-U18, A2-U19, A2-U20
EK8
A2-U15, A2-U18
EK9
A2-U12, A2-U15, A2-U16
EK10
A2-U11, A2-U22, A2-KO3
EK11
A2-KO1, A2-KO2, A2-KO4, A2-KO5
8. Kalkulacja nakładu pracy studenta
Symbol
Opis stosowanych form aktywności
Szacunkowa
efektu
umożliwiające osiągniecie założonych efektów
liczba godzin
kształcenia
kształcenia
poświęcona
dla przedmiotu
na daną aktywność
III ROK Pracownia/przedmiot
EK1
Indywidualne konsultacje
60
EK2
Ćwiczenia w pracowni
30
EK3
Przygotowanie do zajęć
20
EK4
Przygotowanie do egzaminu
20
4
EK5
EK6
EK7
EK8
EK9
EK10
EK11
Praca w zespole
Studiowanie zalecanej literatury
Posługiwanie się technikami artystycznymi
Publiczna prezentacja własnych dokonań
Wypowiedź artystyczna
Wykorzystanie twórczego myślenia
Wykorzystanie twórczej pracy
Suma godzin
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu
9. Kryteria i metody oceny realizacji zamierzonych efektów kształcenia:
20
20
40
20
20
20
30
300
10
W pracowni odbywają się: konsultacje, ćwiczenia, indywidualne korekty prac, dyskusje
w grupach, omawianie zalecanych lektur. Po zatwierdzeniu projektu student realizuje
prace. Każdy semestr kończy się wspólnymi przeglądami wykonanych realizacji.
W semestrze zimowym studenci otrzymują zaliczenie z oceną, natomiast semestr letni
kończy się egzaminem oraz wystawą końcoworoczną. Oceniany jest poziom artystyczny
prezentowanych prac, postawa i aktywność studenta oraz jego rozwój artystyczny. Nacisk
kładziony jest na samodzielne poszukiwania rozwiązań twórczych i prezentowanie
indywidualnych rozwiązań.
5