Scenariusz programu uczniów dotyczący Jana Pawła II

Jan Paweł II w Warszawie- wierny
dziedzictwu Bogurodzicy
Michał Turczyński
Papież Jan Paweł II – pierwszy w historii następca św. Piotra pochodzący z Polski i
pierwszy po ponad 450 latach biskup Rzymu nie będący Włochem. Był wybitnym
duchownym a jednocześnie poetą, dramatopisarzem, nauczycielem akademickim i poliglotą.
Papież odbył ponad 100 podróży apostolskich, odwiedzając wszystkie zamieszkałe
kontynenty. W Warszawie, podczas papieskich pielgrzymek do Ojczyzny, był 7-krotnie. To
tu, w stolicy kraju za żelazną kurtyną, padały niezwykłej wagi słowa, a obecność Papieża w
poszczególnych miejscach była hołdem składanym ludziom różnych wyznań. W Warszawie
jest też wiele miejsc, które pamiętają Karola Wojtyłę, sprzed objęcia stolicy Piotrowej.
1 maja 2011 na Placu św. Piotra w Rzymie Jan Paweł II został beatyfikowany, a 27 kwietnia
2014 kanonizowany. Uczcijmy ten fakt hymnem koronacyjnym królów Polski- Gaude Mater
Polonia.
Prosimy o powstanie.
Śpiew : Gaude Mater Polonia)
Maciej Łyszkowski
Będziemy dziś słuchać słów świętego Jana Pawła II. Będą to słowa jego nauki duchowej,
przesłania moralnego i etycznego zakorzenionego w idei chrześcijańskiej. Będą to słowa
zarówno poezji jak i homilii, modlitw, listów, tekstów filozoficznych i teologicznych oraz
przemówień, rozmów i korespondencji. Zebraliśmy wszystkie słowa w roku świętego Jana
Pawła II, aby w dalszym ciągu błogosławiły umacnianie więzi historycznej pokolenia
współczesnego z przeszłością. Święty Jan Paweł II często zwracał się do polskiej młodzieży,
aby pozostała wierna dziedzictwu ducha, jakie zaczęło się od Bogurodzicy. To dziedzictwo
jest wspólnym dobrem wszystkich Polaków, cząstką europejskiej i ogólnoludzkiej kultury.
Dziś odpowiadamy świętemu Janowi Pawłowi II – przekazujemy jego słowa, które
scaliliśmy w ten scenariusz, aby pomnożyły dziedzictwo narodowe. Przekazujemy te słowa
następnym pokoleniom. Pozostajemy wierni jego dziedzictwu. Naszej ojczyźnie.
Myśląc Ojczyzna
Ojczyzna - kiedy myślę - wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam,
Mówi mi o tym serce, jakby ukryta granica,
Która ze mnie przebiega ku innym,
Aby wszystkich ogarnąć w przeszłość dawniejszą niż każdy z nas:
Z niej się wyłaniam...
Gdy myślę Ojczyzna By zamknąć ją w sobie jak skarb.
Pytam wciąż, jak go pomnożyć,
Jak poszerzyć tę przestrzeń,
Którą wypełnia.
1
Andrzej
Człowiek jest sobą przez prawdę - uważał Jan Paweł II. Warto to pamiętać. Zwłaszcza dziś.
Te słowa mają one sens ogólnoludzki, w którym spotykają się z sobą różne tradycje
stanowiące duchowe dziedzictwo ludzkości i różne epoki jej kultury. Człowiek żyje
prawdziwie ludzkim życiem dzięki kulturze- człowiek nie może obejść się bez kultury.
(...)
Natalia R.
W świetle powyższych rozważań całkiem podstawowych, staje się rzeczą jasną i oczywistą,
że pierwszym i zasadniczym zadaniem kultury w ogóle i zarazem każdej kultury jest
wychowanie. Święty Jan Paweł II mówi, że „w wychowaniu bowiem chodzi właśnie o to,
aby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem - o to, aby bardziej BYŁ, a nie tylko
więcej MIAŁ - aby więc przez wszystko, co MA, co POSIADA umiał bardziej i pełniej być
człowiekiem - to znaczy, aby również umiał bardziej BYĆ, nie tylko Z DRUGIMI, ale także
DLA DRUGICH. (...)”
Michał Turczyński
A skoro o kulturze mowa, to należy pamiętać o miejscu, w którym to mówimy…O Zamku
Królewskim. Dawniej rezydencja królów i siedziba Sejmu Rzeczypospolitej Obojga
Narodów, miejsce uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Obecnie muzeum, ośrodek edukacji,
kultury i sztuki oraz miejsce, w którym odbywają się ważne uroczystości państwowe. Wraz
z warszawską Starówką wpisany jest na światową listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Papież dwukrotnie spotkał się tutaj z przedstawicielami władz Polski: w 1987 roku z
Wojciechem Jaruzelskim i w 1991 roku z Lechem Wałęsą.
W Zamku znajdują się dary ofiarowane przez Papieża(wskazanie na prezentację).
Adrian
Należy zatem pamiętać, że to właśnie kultura jest sprawą priorytetową. Ojciec Święty
mówił: „[...] Istnieje podstawowa suwerenność społeczeństwa, która wyraża się w kulturze
narodu. Jest to ta zarazem suwerenność, przez którą równocześnie najbardziej suwerenny
jest człowiek”.
Ania
Jedynym wyjściem zdaje się powrót do rzeczywistego świata , realnie istniejącego, do
filozofii klasycznej ujmującej prawdę o człowieku, który nie może istnieć bez celu, bez
kultury, bez wychowania do kultury.
Patryk
Wychowywać do kultury należy już dzieci. Tak szybko staną się dorosłe. Dzieci należy
nauczyć, czym są dobro i zło. O tym mówi w wierszu „Dzieci”.
2
Kasia
Dzieci
Dorastają przez miłość, i potem tak nagle dorośli
trzymając się za ręce wędrują w wielkim tłumie (serca schwytane jak ptaki, profile wzrastają w półmrok).
Wiem, że w ich sercach bije tętno całej ludzkości.
Trzymając się za ręce usiedli cicho nad brzegiem.
Pień drzewa i ziemia w księżycu: niedoszeptany tli trójkąt.
Mgły nie dźwignęły się jeszcze. Serca dzieci wyrastają nad rzekę.
Czy zawsze tak będzie - pytam - gdy wstaną stąd i pójdą?
Albo też jeszcze inaczej: kielich światła nachylony wśród roślin
odsłania w każdej z nich jakieś przedtem nie znane dno,
Tego, co w was się zaczęło, czy potraficie nie popsuć,
czy będziecie zawsze oddzielać dobro i zło?
Maciek Rękawek
Wychowanie to nie tylko rodzina, to całe społeczeństwo, z którym młody człowiek ma
kontakt. To szkoła i nauczyciele. Karol Wojtyła jako dziecko kochał szkołę, a wspominając
lata szkoły już jako papież twierdził, że „ma osobisty dług wdzięczności wobec nauczycieli,
profesorów” .To, co otrzymał w latach szkolnych, do dziś owocuje w jego życiu”.
Interesował się teatrem, dlatego postanowił studiować polonistykę. O jego niezwykłym
talencie literackim może świadczyć następujące wiersze.
Daniel
To Przyjaciel. Ciągle wracasz pamięcią
do tego poranka zimą.
Tyle lat już wierzyłeś, wiedziałeś na pewno,
a jednak nie możesz wyjść z podziwu.
Pochylony nad lampą, w snopie światła wysoko związanym,
nie podnosząc swej twarzy, bo po co - i już nie wiesz, czy tam, tam daleko widziany,
czy tu w głębi zamkniętych oczu Jest tam. A tutaj nie ma nic prócz drżenia,
oprócz słów odszukanych z nicości ach, zostaje ci jeszcze cząstka tego zdziwienia,
które będzie całą treścią wieczności.
Beata
Miłość mi wszystko wyjaśniła,
Miłość wszystko rozwiązała dlatego uwielbiam tę Miłość,
gdziekolwiek by przebywała.
3
A że się stałem równiną dla cichego otwartą przepływu,
w którym nie ma nic z fali huczącej, nie opartej o tęczowe pnie,
ale wiele jest z fali kojącej, która światło w głębinach odkrywa
i tą światłością po liściach nie osrebrzonych tchnie.
Więc w tej ciszy ukryty ja - liść,
oswobodzony od wiatru,
już się nie troskam o żaden z upadających dni,
gdy wiem, że wszystkie upadną.
Daniel
W czasie, kiedy panował terror komunistyczny, ustrój i system wypowiedziały walkę
religii i Kościołowi celem narzucenia materialistycznej ideologii. W tej sytuacji katecheza
akademicka była jedyną drogą nie ulegania naciskom władz PRL-u, lecz także walką o
tożsamość narodową i polską kulturę. Święty Jan Paweł II jeszcze jako Karol Wojtyła
organizował spotkania wspólnotowe nieformalnie, niemniej autentycznie. Wakacje ze
studentami nie były tylko czasem wypraw kajakarskich, ale sposobem na bliższe
duszpasterstwo z młodzieżą. Na przypomnienie im, że są stąd, z Polski, z kraju, w którym
polski orzeł symbolizuje wolność i siłę. O tym mówi jego poezja
Maciek
Z wolna słowom odbieram blask,
spędzam myśli jak gromadę cieni,
- z wolna wszystko napełniam nicością,
która czeka na dzień stworzenia.
To dlatego, by otworzyć przestrzeń
dla wyciągniętych Twych rąk,
to dlatego, by przybliżyć wieczność,
w którą byś tchnął.
Nienasycony jednym dniem stworzenia,
coraz większej pożądam nicości,
aby serce nakłonić do tchnienia
Twojej Miłości.
Zuzia
Święty Jan Paweł II był przede wszystkim wybitnym myślicielem, intelektualistą i
moralistą. Począwszy od młodych lat kapłańskich, poprzez wykłady na wydziale etyki w
Lublinie, liczne prace naukowe, książki z dziedziny moralnej , zawsze podkreślał godność
osoby ludzkiej, wartość życia ludzkiego.
Kozerski
Święty Jan Paweł II wszędzie podkreślał swoje polskie pochodzenie, wśród różnych
doświadczeń jego posługiwania świadomy był tego, ile zawdzięczał temu dziedzictwu
4
kultury, wiary, historii, jakie wyniósł z ojczystej ziemi. Okazywał, cytuję „wielką
wdzięczność narodowi polskiemu, polskiej szkole, polskiemu uniwersytetowi, polskiemu
Kościołowi, polskim doświadczeniom historycznym”.To dziedzictwo pozwalało mu
otwierać się na bogactwo narodów, pomogło odkrywać i rozumieć innych. Papież Polak
dziewięć razy przybywał do ojczyzny, ostatni raz w 2002 roku. Jego wizyty rozpalały serca i
budziły umysły.
Michał Turczyński
Trzeba pamiętać ,że przecież 2 czerwca 1979 roku, podczas pierwszej wizyty, Papież po
wyjściu z samolotu ucałował ojczystą ziemię. Gest ten – rozpoznawany na całym świecie –
rozpoczynał każdą pielgrzymkę Papieża. Każda z pielgrzymek niosła ze sobą wzniosłe
wydarzenia, jak modlitwa do Ducha Świętego w Warszawie, wizyta w parlamencie, czy
wielkie msze beatyfikacyjne. Jego słowa:
Kaśka
Ziemia leży w dorzeczu Wisły,
dopływy wzbierają wiosną, gdy śniegi topnieją
w Karpatach.
Kościół związał się z moją ziemią,
aby wszystko, co na niej zwiąże, było
związane w niebie
Biedroń
Czym była Warszawa dla świętego Jana Pawła II?
Na placu Zamkowym 3 czerwca 1979 r. Ojciec Święty spotkał się z młodzieżą. Tłem dla
spotkania była fasada kościoła św. Anny, przed którym stanął prowizoryczny ołtarz.
"Pragnąłbym zbliżyć się do każdego z was, każdego z was przygarnąć. Z każdym z was
zamienić chociaż jedno ojczyste słowo. Darujcie, że jest to niemożliwe. Ale pragnienie serca
jest takie" - mówił. Było to pierwsze takie spotkanie w dziejach Polski.
Górny
"Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!"
Te historyczne słowa padły na placu Piłsudskiego – w okresie PRL noszącym nazwę placu
Zwycięstwa – w czerwcu 1979 roku, podczas mszy świętej w trakcie pierwszej papieskiej
pielgrzymki do Polski. Zgromadziło się tu wówczas 500 tysięcy osób słuchających kazania
o obowiązku dawania świadectwa wierze i odpowiedzialności za jej dziedzictwo,
zakończonego wołaniem o dar Ducha Świętego. Przed mszą Święty Jan Paweł II złożył
kwiaty przy Grobie Nieznanego Żołnierza i wpisał się do księgi pamiątkowej: „Nieznanemu
Żołnierzowi Polski – Jan Paweł II, syn tej ziemi”. Na tym samym placu, nazywanym już
placem Piłsudskiego, Ojciec Święty ponownie odprawił mszę po dwudziestu latach, już w
wolnej Polsce, w czerwcu 1999 roku.
Marzeniem Papieża był pokój między narodami. Wymaga to prawdziwej przemiany serc.
Dlatego mówił: nie ma pokoju bez sprawiedliwości, a sprawiedliwości bez wzajemnego
przebaczenia.
Agata Przybysz
5
Msza na Stadionie x-LECIA była najdonioślejszym wydarzeniem pielgrzymki Świętego
Jana Pawła II w 1983 r. Kilkanaście miesięcy po wprowadzeniu stanu wojennego
kilkusettysięczny tłum wypełnił niemal całe błonia po Dworzec Stadion. Papież mówił:
"Pragnę przypomnieć wszystkim prawo Polski do suwerennego bytu, a także do
prawidłowego rozwoju w zakresie kulturalnym i społeczno-ekonomicznym". W mocnych
słowach wzywał do dialogu i poszanowania praw człowieka.
Mateusz Górny
Mówił:
Dusza nie jest taka jak liść,
który za słońcem nie podąży
i zgaśnie, kiedy się zieleń w nim wypali - to tylko słońce będzie coraz dalej,
coraz dalszą go drogą okrąża.
Stelmach
W 1999 roku w Sali Posiedzeń Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
ul. Wiejska 2/4/6 - Papież spotkał się z polskimi parlamentarzystami. Była to pierwsza w
historii wizyta głowy Kościoła katolickiego i głowy Państwa Watykańskiego w Parlamencie
Narodowym. Wchodzącemu do sali obrad Sejmu Papieżowi posłowie zgotowali długotrwałą
owację, a witający gościa marszałek sejmu powiedział: „Witamy Cię nie tylko jako
Następcę Piotra – Namiestnika Chrystusowego, (...) głowę Państwa Watykańskiego, ale jako
osobę, która wezwała nas do życia w prawdzie i wolności”. Święty Jan Paweł II życzył
politykom, aby w centrum ich wysiłków ustawodawczych zawsze znajdował się człowiek i
jego rzeczywiste dobro.
Kasia W
I jeszcze jedno, papież kochał młodzież, zawsze zwracał się do młodych, nigdy, w żadnej
podróży apostolskiej nie pomijał ich znaczenia.
Wzywał nas, was, właśnie nas i was, abyśmy byli nadzieją świata. Choć on sam wyrósł z
innego, wojennego i heroicznego pokolenia, potrafił zrozumieć nowe uwarunkowania, w
jakich dorastali nasi rodzice, w jakich dorastamy my. W Światowych Dniach Młodzieży
widział czas pełen mocy. Wzywał do wolności przez miłość, ale ta miłość jest wymagająca
w każdej sytuacji, bo dąży do dobra człowieka. Ostrzegał przed przedmiotowym ujęciem
miłości. Miłość ma napełniać nas radością.
Rękawek
Apelował :”drodzy młodzi przyjaciele! Szukajcie tej prawdy tam, gdzie ona rzeczywiście
się znajduje! Jeśli trzeba, bądźcie zdecydowani iść pod prąd obiegowych poglądów i
rozpropagowanych haseł! Nie lękajcie się Miłości, która stawia wymagania..”
Michał Turczyński
Idźmy dalej śladami Papieża w Warszawie…Na placu Zamkowym 3 czerwca 1979 r.
Ojciec Święty spotkał się z młodzieżą. Tłem dla spotkania była fasada kościoła św.
6
Anny, przed którym stanął prowizoryczny ołtarz. "Pragnąłbym zbliżyć się do każdego
z was, każdego z was przygarnąć. Z każdym z was zamienić chociaż jedno ojczyste
słowo. Darujcie, że jest to niemożliwe. Ale pragnienie serca jest takie" - mówił. Było to
pierwsze takie spotkanie w dziejach Polski.
Wyobraźmy sobie teraz Kościół św. Anny -ul. Krakowskie Przedmieście 68.
Tam rzekł "Szukałem Was, Wy teraz przyszliście do mnie, za to Wam dziękuję."
KASIA
Z okazji pierwszej rocznicy kanonizacji Jana Pawła II i dziesiątej rocznicy śmierci na
frontonie świątyni odsłonięto tablicę ze słowami, które Ojciec Święty wypowiedział na
krótko przed śmiercią. To miejsce jest mocno związane z Papieżem i jego dialogiem z
młodymi. Kościół św. Anny, ze względu na położenie w bliskim sąsiedztwie między innymi
Uniwersytetu Warszawskiego, to główny ośrodek duszpasterstwa akademickiego w stolicy.
Jak wspomniano, tu Święty Jan Paweł II spotkał się z młodzieżą podczas swojej pielgrzymki
do Polski. Powiedział wtedy między innymi: „Niech Duch Święty przychodzi z pomocą
naszej słabości!”.
Maciek R.
Studenci i uczniowie byli szczególnie bliscy papieżowi, a troska o ich edukację istotna.
Święty Jan Paweł II poświęcił nowy gmach BUW – Biblioteki uniwersyteckiej przy ulicy
Dobrej w czerwcu 1999 roku.
Odwiedziny te stały się dla Ojca Świętego okazją do zwrócenia uwagi na wagę twórczości
w życiu człowieka oraz poszukiwania prawdy poprzez pogłębianie wiedzy. Papież –
naukowiec i wykładowca – pod koniec wizyty wspomniał o swojej akademickiej
przeszłości, jak zawsze chętnie żartując: „...ja jestem tutaj podrzucony z Uniwersytetu
Jagiellońskiego [z Krakowa] przez Rzym (…). Częściowo też z KUL-u [z Lublina]. Widzę,
że chętnie przyjmujecie taki prezent. Takiego podrzutka.”
Natalia S
Każda wizyta w Warszawie miała ogromne znaczenie. Każde miejsce ma swoją historię
ważną i doniosłą. Gdy Święty Jan Paweł II powiedział w katedrze św. Jana, że "Opatrzność
Boża oszczędziła prymasowi Wyszyńskiemu bolesnych wydarzeń, które wiążą się z datą 13
grudnia 1981 roku", tłumy zebrane na placu Zamkowym zaczęły skandować: "Solidarność",
"Solidarność".
Michałek
Co pozostało po naszym papieżu?
Tomy ksiąg, zdjęć, albumów.. A my? Jacy jesteśmy? Przecież należymy do pokolenia
Świętego Jana Pawła II, więc wcielajmy w życie jego naukę, miłość do wszystkich,
pozostańmy wierni jego dziedzictwu.
7
Kasia
Polska związana była w swych dziejach, jak zresztą wszystkie niemal ludy Europy, z
kulturą kształtowaną przez religię chrześcijańską. Bogatą, ale i trudną historię Polski,
Święty Jan Paweł II podsumowuje m.in. w swym przemówieniu na forum UNESCO w 1980
r. słowami: „jestem synem narodu, który przetrwał najstraszliwsze doświadczenie dziejów,
którego wielokrotnie sąsiedzi skazywali na śmierć, a on pozostał przy życiu i pozostał sobą.
Zachował własną tożsamość i zachował pośród rozbiorów i okupacji własną suwerenność
jako naród – nie biorąc za podstawę przetrwania jakichkolwiek innych środków fizycznej
potęgi, jak tylko własna kultura, która się okazała w tym przypadku potęgą większą od
tamtych potęg”.
Przybysz
Czwartą podróż Święty Jan Paweł II odbył do wolnej już Polski. Runął stary świat w
Europie Wschodniej. Pół roku przed przylotem Ojca Świętego do ojczyzny odbyły się
pierwsze powszechne wybory prezydenckie, a rok później - pierwsze po II wojnie w pełni
wolne wybory do Sejmu i Senatu. Na zaproszeniu papieża widniał jeszcze podpis
prezydenta Jaruzelskiego, ale przemówienie powitalne wygłaszał już prezydent Lech
Wałęsa.
Emilia
Święty Jan Paweł II zwracał uwagę na fakt, że, cytuję „każdy naród żyje dziełami swojej
kultury”. I tak dla Polaków są to dzieła pisane w języku staropolskim i po łacinie (i tutaj
Ojciec Święty zwraca szczególną uwagę na dwa wspomniane w trakcie tej sesji hymny
nieodłącznie związane z historią Polski: Bogurodzicę i Gaude Mater Polonia) w tych dwóch
językach, ponieważ był to wyraz przenikania się dwóch tradycji.
Maciek RRRR
Papież zawsze łagodził podziały między Polakami i mówił "Obejmuję myślą i sercem całą
moją Ojczyznę i wszystkich bez wyjątku rodaków (…) Nie chcę tutaj nikogo pominąć, gdyż
wszystkich was noszę w swym sercu". Dodawał, że każdy powrót do Polski to tak, jak
powrót pod znajomą strzechę. Po przylocie w 1999 papież pochwalił "nową Polskę, którą
tak bardzo się radujemy" i zaapelował, by rozwojowi gospodarczemu towarzyszył postęp
duchowy. Już na początku pielgrzymki padły słowa, które najbardziej zapadły wiernym w
pamięci: "Nie ma solidarności bez miłości. Więcej, nie ma szczęścia, nie ma przyszłości
człowieka i narodu bez miłości".
Kozerski
Pozostańmy wierni tej tradycji. Pozostańmy wierni temu dziedzictwu!
Biedroń
Prosimy o powstanie.
MICHAŁ TURCZYŃSKI : BOGURODZICA
8
Bibliografia:
Kultura podstawą suwerenności narodu w ujęciu Jana Pawła II
Ludmiła Bratkowska
Katolicki Uniwersytet Lubelski
P.J. Jaroszyński, Nauka w kulturze, Lublin 2001, s. 321.
[H. Kiereś, Służyć kulturze, Lublin 1999, s. 5.
M.A. Krąpiec OP, Człowiek w kulturze, Warszawa 1996, s. 147.
P.J. Jaroszyński, Ocalić polskość, Lublin 2001, s. 48.
9