Profesor Stanis³aw F. Jucha wspomnienie

przeszed³ na emeryturê. Na emeryturze prof. Kawecki nadal wspó³pracowa³ z AGH. Razem z innymi
profesorami:, przyczyni³ siê do
utworzenia na AGH Konwentu Seniorów, w którym w latach 1995–
–2001 pe³ni³ funkcjê prezesa.
Profesor Zygmunt Kawecki nadal czynnie uczestniczy³ w ¿yciu
naukowym Uczelni, a szczególnie
Katedry Transportu Linowego AGH.
Miêdzy innymi by³ cz³onkiem Komitetu Naukowo-Programowego Zeszytów Naukowo-Technicznych ww
Katedry, cz³onkiem komitetów naukowych ró¿nych konferencji,
w tym V konferencji pt. „Bezpieczeñstwo transportu linowego
w nowym prawie polskim i Unii
Europejskiej”, która odby³a siê
w 2002 roku. Nale¿a³ do Sekcji Mechanizacji Górnictwa Komitetu
Górnictwa Polskiej Akademii Nauk,
a tak¿e by³ honorowym cz³onkiem
Miêdzynarodowej Organizacji Badania Trwa³oœci Lin OIPEEC.
Najwy¿szym wyrazem uznania
dorobku naukowego, techniczne-
dr hab. in¿. Ludwik Zawisza, prof. AGH
Profesor Stanis³aw F. Jucha
wspomnienie
W dniu 4 marca 2003, zmar³
w Krakowie, w wieku 73 lat, prof. dr
in¿. Stanis³aw F. Jucha, emerytowany profesor Wydzia³u Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej, Honorowy Profesor
Pañstwowej Górniczej Akademii
Ukrainy w Dniepropietrowsku.
Profesor Stanis³aw Jucha urodzi³ siê 25 wrzeœnia 1930 r. w Odrzykoniu ko³o Krosna. Mia³ dwóch
braci Adama i Józefa. Gdy mia³ 10,
lat zmar³a jego matka.
cy doktorskiej w 1963 zosta³ adiunktem, w roku 1983 otrzyma³ tytu³
profesora, a w roku 1991 zosta³
profesorem zwyczajnym. Profesor
Stanis³aw Jucha by³ d³ugoletnim
kierownikiem Zak³adu Geologii
Naftowej Wydzia³u Wiertniczo-Naftowego. W latach 1978–1987 pe³ni³
funkcjê Prodziekana i Dziekana
Wydzia³u.
Pasj¹ zawodow¹ profesora Stanis³awa Juchy by³a geologia naftowa. Z pasj¹ t¹ zwi¹zane by³y Jego
Profesor S. Jucha w gronie przyjació³ – spotkanie w Bóbrce w 1986 r.
Podczas okupacji uczestniczy³
w tajnym nauczaniu, na co wp³yw
mia³ stryj Józef, absolwent Uniwersytetu Jagielloñskiego, historyk
i polonista, cz³onek POW, nauczyciel w jednym z Liceów na Œl¹sku.
Równoczeœnie pracowa³ na lotnisku w Kroœnie.
Szko³ê podstawow¹ ukoñczy³
w Odrzykoniu, a nastêpnie w 1945
roku podj¹³ naukê w Pañstwowym
Gimnazjum i Liceum im. Miko³aja
Kopernika w Kroœnie, w klasie matematyczno-fizycznej.
Po ukoñczeniu Liceum w Kroœnie rozpocz¹³ studia na Wydziale
Geologiczno-Poszukiwawczym
AGH.
Po ukoñczeniu studiów w roku
1953 podj¹³ pracê w AGH na stanowisku asystenta. Po obronie pra-
16
liczne podró¿e do wielu krajów Europy i Œwiata, m.in. do Kanady,
Chin, Ameryki Po³udniowej i Afryki.
Profesor by³ autorem oko³o 250
publikacji naukowych, oœmiu ksi¹¿ek i siedmiu patentów. Wypromowa³ dziewiêciu doktorów.
Do szczególnych osi¹gniêæ
Profesora Stanis³awa Juchy nale¿y
zaliczyæ prace naukowe w zakresie
badañ serii menilitowo-kroœnieñskiej w polskich, ukraiñskich, morawskich i rumuñskich Karpatach
fliszowych, opublikowane w wydawnictwach PAN, liczne prace publikowane w materia³ach Karpacko-Ba³kañskiej Assocjacji Geologicznej, stworzenie oryginalnej koncepcji kartografii naftowej dla basenów naftowych Polski w nawi¹zaniu
do sedymentologii, analizy mi¹¿-
go, dydaktycznego, organizacyjnego i postawy spo³ecznej prof.
Kaweckiego by³o nadanie Mu
w 1993 r. przez Senat AGH zaszczytnego tytu³u Doktora Honoris
Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie.
Profesor Zygmunt Kawecki posiada³ wiele orderów i odznaczeñ
m.in. Z³oty Krzy¿ Zas³ugi (1956),
Krzy¿ Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972), Krzy¿ Oficerski
Orderu Odrodzenia Polski (1976),
Krzy¿ Komandorski Orderu Odro-
dzenia Polski (1982), Medal Edukacji Narodowej (1996). W po³owie
1999 r. Prezydent RP przyzna³ prof.
Z Kaweckiemu z okazji jubileuszu
80. urodzin Gwiazdê do Krzy¿a Komandorskiego Orderu Odrodzenia
Polski. Tego¿ roku Minister Gospodarki nada³ Profesorowi stopieñ
górniczy „Generalny Dyrektor Górniczy I stopnia.
Odszed³ od nas szlachetny
cz³owiek, wielki patriota, wybitny
uczony oraz wychowawca wielu
pokoleñ in¿ynierów.
szoœciowej i facjalnej oraz analizy
strukturalnej starych platform, m³odych platform i geosynklin.
Za swoj¹ dzia³alnoœæ naukow¹,
dydaktyczn¹ i spo³eczn¹ Profesor
Stanis³aw Jucha otrzyma³ m.in.
Krzy¿ Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1999), Krzy¿ Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
(1986), Krzy¿ Kawalerski Orderu
Odrodzenia Polski (1979), Z³oty
Krzy¿ Zas³ugi (1973), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1984), Z³ote i Srebrne Odznaki Stowarzyszenia In¿ynierów i Techników Przemys³u Naftowego i Gazowniczego
i NOT, Z³ot¹ Odznakê „Za pracê
spo³eczn¹ dla miasta Krakowa”,
Odznaki Honorowe województw:
krakowskiego,
kroœnieñskiego,
rzeszowskiego, przemyskiego, pilskiego i zielonogórskiego oraz
Honorowe Obywatelstwo Miasta
Krosno.
Za twórcz¹ pracê naukow¹
otrzyma³ Nagrody MNSzWiT (1966,
1968, 1978, 1979, 1982, 1986),
Nagrody MEN (1988, 1989, 1991)
oraz 24-krotnie Nagrody Rektora
AGH.
Profesor Stanis³aw Jucha by³
cz³owiekiem udzielaj¹cym siê
czynnie w pracy spo³ecznej. By³
m.in. cz³onkiem Stowarzyszenia
Wychowanków AGH, Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego In¿ynierów i Techników Przemys³u Naftowego i Gazowniczego, Stowarzyszenia Mi³oœników Ziemi Kroœnieñskiej oraz Stowarzyszenia Odrzykoniaków.
Z ramienia Stowarzyszenia Odrzykoniaków pe³ni³ funkcjê przewodnicz¹cego Zespo³u Redakcyjnego Zeszytów Odrzykoñskich. Do
ostatnich dni ¿ycia przygotowywa³
materia³y do 10-go Zeszytu Odrzykoñskiego.
Ca³e swoje ¿ycie profesor poœwiêci³ pracy dydaktycznej i naukowej, maj¹c ogromny wp³yw na
wychowanie wielu pokoleñ absolwentów zwi¹zanych z przemys³em
naftowym.
Przez ostatnie lata ¿ycia Profesor zmaga³ siê z ciê¿k¹ chorob¹,
wykazuj¹c niezwykle siln¹ wolê do
jej przezwyciê¿ania. Jego si³y
znacznie nadw¹tli³a œmieræ jego
m³odszego brata Józefa (13 paŸdziernika 2002), który to fakt bardzo boleœnie prze¿ywa³.
Nag³a œmieræ zakoñczy³a jego
ziemskie wêdrowanie i jak wspomina Jego najbli¿sza Rodzina: „Takie
jakie by³o Twoje ¿ycie, by³a i Twoja
œmieræ, nag³a i zaskakuj¹ca”.
12 marca 2003 roku po¿egnaliœmy Profesora Stanis³awa F. Juchê
na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. ¯egna³y Go rzesze przyjació³, kolegów, studentów oraz
przedstawiciele œrodowisk, dla których pracowa³. ¯egna³a Go równie¿ orkiestra dêta z Sanockiego
Zak³adu Górnictwa, Nafty i Gazu,
która m.in. zaintonowa³a Mu melodiê popularnej w œrodowisku akademickim pieœni „Ukraina”, oddaj¹c tym samym ho³d Jego niezwyk³ej osobowoœci, zwi¹zanej z Polsk¹ oraz jej dawnymi kresami.
Pozostanie w naszej pamiêci
jako niezwykle barwna postaæ, imponuj¹ca swoj¹ erudycj¹, Cz³owiek o wyj¹tkowej osobowoœci
i rozleg³ych zainteresowaniach,
wspania³y Znawca historii Polski
i Ukrainy, kochaj¹cy Polskie Kresy
Wschodnie, czêsto goszcz¹cy we
Lwowie i Stanis³awowie.
BIP 124 – grudzieñ 2003 r.