SOS Wioski Dziecięce w Ugandzie

SOS Wioski Dziecięce w Ugandzie
SOS Wioski Dziecięce w Ugandzie rozpoczęły swoją misję w 1988 roku na mocy porozumienia międzyrządowego.
Pierwsza wioska powstała w małym miasteczku Kakiri niedaleko stolicy kraju Kampali. Lokalizacja ta została specjalnie wybrana, ponieważ obszar ten został dotknięty w roku 1985 działaniami wojennymi. W skład wioski weszło
przedszkole, szkoła podstawowa i średnia i centrum medyczne, co miało na celu pomóc w poprawie warunków
życiowych w tym regionie. W czerwcu 1997 roku, po wielu latach nieprzerwanych starań, SOS Wioski Dziecięce zostały
uznane przez rząd Ugandy. Pierwsza dama Ugandy, Pani Museveni, od roku 2007 jest patronem SOS Wioski Dziecięce
u Ugandzie.
W wyniku ogromnego zapotrzebowania i chęci niesienia pomocy dzieciom opuszczonym i osieroconym, powstała
druga Wioska Dziecięca w mieście Entebbe. Nowa umowa z Republiką Ugandy została podpisana 14 marca 2002 roku.
Gwarantowała ona pomoc i wsparcie rządowe w realizowaniu celu i misji Wiosek Dziecięcych.
W czerwcu 2002 roku, SOS Wioski Dziecięce rozpoczęły wdrażanie programu szybkiej pomocy w Gulu, aby poprawić
ciężką sytuację uchodźców na północy kraju. Od tego czasu zadania związane z udzielaniem szybkiej pomocy weszły
na stałe do działalności stowarzyszenia. W kwietniu 2009 roku, połączone SOS Wioski Dziecięce i przedszkola SOS
przestały funkcjonować w tym kształcie, a SOS rodziny, które spędziły sześć lat w prowizorycznych warunkach
wprowadziły się do swojego nowego domu.
Każdy oddział na własny program umacniania rodzin. Zapobiega to
separowaniu dzieci od rodzin z których pochodzą. Jest to osiągane
dzięki ścisłej współpracy SOS Wioski Dziecięce z rodzinami,
respektowaniu praw danej społeczności i wierze, że rodzice mogą
zapewnić dziecku najlepsze warunki. Takie działania są podejmowane przy współpracy w lokalnymi autorytetami i
innymi partnerami.
W Ugandzie funkcjonują obecnie trzy SOS wioski dziecięce, ośrodek
pomocy młodym, trzy SOS przedszkola, szkoła SOS Hermana
Gmeiner’a, trzy SOS centra socjalne i dwa SOS centra medyczne.
Dodatkowo, kolejna SOS wioska dziecięca jest w trakcie budowy.