SEE 2000 Demo

SEE 2000
Wersja Demonstracyjna
Instalacja
Przykład rysunkowy
Wersja Demonstracyjna
1. Instalujemy
Program instalujemy na komputerach wyposażonych w system operacyjny Windows XP, Windows 2000, Windows NT, (zalecamy Windows XP lub Windows 2000):
System operacyjny Windows 98 lub Windows Millenium nie są zalecane ze względu na to, iż
program nie był testowany na tych platformach.
Wkładamy płytę CD do napędu. Automatycznie uruchomi się instalator programu SEE 2000
(jeżeli tak się nie stanie należy uruchomić z CD program Launch.exe).
Kolejno wybieramy typ instalacji (Standard), katalog standardowy i instalujemy program.
2. Uruchamiamy
Program SEE 2000 uruchamiamy wybierając odpowiedni skrót z Menu Start.
Start Programy SEE2000 V2.5 – Grupa IGE+XAO See2000 wersja V2.5
lub klikając na utworzonej na pulpicie ikonie skrótu.
3. Określamy środowisko pracy programu.
Jeśli przy uruchomieniu programu pojawia się poniższe okno, wybieramy ścieżki dostępu jak na
rysunku. Ustalamy w ten sposób środowisko pracy projektu.
4. Uruchamiamy Edytor schematów
Po ukazaniu się Startera programu, klikamy na ikonie Edytor schematów.
W przypadku braku klucza sprzętowego pojawia się komunikat informujący o uruchomieniu programu w wersji demonstracyjnej. W tym przypadku nie ma możliwości zapisania tworzonego
projektu oraz tworzenia własnego środowiska pracy.
IGE-XAO Polska Sp. z o.o.
2
5. Przeglądamy projekt przykładowy
Został wyświetlony schemat zasadniczy o numerze 05. Informacja o tym jest wyświetlona w nagłówku schematu.
Korzystając z Eksploratora projektów (skrót Ctrl+O lub PlikOtwórz schemat) wybieramy
dowolny rysunek identyfikowany numerem i tytułem. Wybieramy np. numer 04 i dwuklikiem go
otwieramy. Możemy przeglądać dowolne rysunki, edytować je oraz drukować.
6. Prosty przykład rysunkowy – schemat sterowania w nowym projekcie
W celu przetestowania programu założymy nowy projekt. Klikamy na ikonie
Projekt).
(Polecenie Plik
Po ukazaniu się Eksploratora projektów (okno Projekt) najeżdżamy myszką na katalog
PROJEKT, klikamy prawym klawiszem myszki i wybieramy polecenie Nowy projekt.
W polu Nazwa projektu wpisujemy TEST. Klikamy dwukrotnie na ikonie Nowy_standard na zakładce See2000_Standard, znajdującej się poniżej, wybierając w ten sposób szablon (projekt
wg normy IEC). Program zakłada projekt i wstawia do niego stronę tytułową, spis rysunków oraz
pusty rysunek o numerze 03. Numer rysunku i nazwa rysunku widoczne są na niebieskim pasku
u góry ekranu. Od tej chwili naszym katalogiem pracy jest - C:\PROGRAM FILES\SEE2000
V2.5\PROJEKT\TEST. W związku z tym nasze rysunki będą się znajdować w tym właśnie katalogu.
Schemat z połączeniami i symbolami widoczny jest na załączonym wydruku.
6.1.
Idea rysowania w SEE
Praktycznie do rysowania wystarczy używanie 4 ikonek. Rysunek składa się z symboli
łączeń
, tekstów
oraz obiektów
, po-
.
Poprawki, przesunięcia, kopie itd. wykonujemy w trybie edycyjnym
.
Jeśli wstawimy coś przypadkowo np. symbol lub tekst to możemy go usunąć naciskając klawisz
Delete z klawiatury. Jeśli coś przypadkiem przesuniemy np. połączenie czy strefę rysunku wystarczy wybrać polecenie Edycja Cofnij. Zanim zaczniemy pracę warto się upewnić, czy jest
to polecenie aktywne. Sprawdzamy poleceniem Opcje Parametry edytora kliknąć na przycisk Edycja. W polu Cofnij należy zaznaczyć Włącz polecenie cofnij i wpisujemy liczbę kroków
wstecz. Zatwierdzamy <OK>
6.2.
Rysujemy połączenia
(lub polecenie Wstaw Połączenie).
Klikamy na
Wybieramy z listy dostępnych połączeń 230V~.
Naprowadzamy kursor na odpowiedni punkt i kolejno wstawiamy kolejne odcinki połączeń
(patrz rysunek zamieszczony na końcu).
6.3.
Wstawiamy symbole
Symbole są uporządkowane zgodnie z PN na oznaczenia. Czyli wpisując na rozwijalnej liście
rodzin Q wyświetli się rodzina symboli wyłączników, wpisując H wyświetli się rodzina symboli z
lampkami.
Klikamy na
(lub polecenie Wstaw Symbol).
IGE-XAO Polska Sp. z o.o.
3
Klikamy prawym przyciskiem myszki na rysunku. W ten sposób włączamy podgląd ikon
symboli. Z listy nazw rodzin symboli wybieramy rodzinę K-Cewki styczników i przekaźników, natomiast z listy symboli wybieramy Cewka stycznika mocy. Wstawiamy go
zgodnie z rysunkiem. Jeśli zamiast powyższych opisów pojawią się oznaczenia kodowe,
(Nazwa/opis symbolu).
należy kliknąć na przycisku
Wstawiamy kolejne symbole, klikając prawym przyciskiem myszki na obszarze roboczym
rysunku.
Z rodziny K-Zestyki pomocnicze wybieramy symbol Zestyk ZZ. Na schemacie są dwa
takie symbole.
Z rodziny S-Przyciski, przełączniki wybieramy Przycisk sterowniczy rozwierny.
Z rodziny S-Przyciski, przełączniki wybieramy Przycisk sterowniczy zwierny.
Z rodziny F-Zabezpieczenia-Zestyki wybieramy Zestyk ZR.
Z rodziny H-Sygnalizacja wybieramy Lampka 2.
Z rodziny Q-Wyłączniki wybieramy Wyłącznik S.
Teraz wstawimy zaciski listwy. Z rodziny X-Zaciski logiczne sterowania wybieramy
symbol Zacisk (dowolny z dostępnych różniących się tylko grafiką).
Aby opisać symbole oraz nadać im typy przechodzimy do trybu edycyjnego
(polecenie Opcje Tryb wyboru).
Wykonujemy dwuklik lewym przyciskiem myszki na cewce i w polu Numer kolejny zamiast ? wybieramy 1. W ten sposób nadaliśmy oznaczenie KM1. Klikamy na przycisk
. Pojawia się okno Wybór kodu katalogowego. Klikamy na duży
przycisk Styczniki obok pola Klasa. Zmieniamy klasę na Przekaźniki. W podświetlonym
polu Kod wpisujemy pierwsze znaki kodu – 3RH i naciskamy <Enter>. W dolnej części
okna zostały wyszukane aparaty o nazwie rozpoczynającej się na 3RH.
Dwuklikiem wybieramy stycznik 3RH1122-1AP00 i zatwierdzamy wybór. W tym momencie pod cewką wyświetlą się rodzaje zestyków wraz z numerami zacisków. Wybrany
przez nas stycznik posiada dwa styki zwierne i dwa rozwierne. Program będzie kontrolował naszą pracę nie pozwalając na przekroczenie rzeczywistej ilości zestyków. Przy
wstawianiu np. trzeciego styku zwiernego z oznaczeniem KM1 pojawi się komunikat
„Zestyk niekompatybilny z kodem katalogowym mastra”.
Dwukrotnie klikamy na zestyku podtrzymania. W polu Oznaczenie wpisujemy KM1. W
ten sposób (za pomocą oznaczenia) wiążemy cewkę z zestykiem i zatwierdzamy. Pojawia się okno Numer zestyku, w którym wskazujemy zestyk z numerami końcówek 13-14
i wybieramy OK. Obok zestyku program wyświetla adres krosowy informujący o tym, w
którym miejscu wstawiliśmy cewkę (3-3) co oznacza 3 rysunek 3 kolumna.
Pod symbolem cewki zostaje wprowadzony adres krosowy informujący o tym, w którym
miejscu wstawiliśmy zestyk w projekcie (3-4)
Analogicznie, za pomocą dwukliku przypisujemy oznaczenie KM1 zestykowi do sygnalizacji. Do wyboru pozostały zaciski 43 i 44. Wykorzystane wcześniej zaciski oraz zestyki
innego typu są wyszarzone.
Nadajemy oznaczenia i wybieramy kody katalogowe następnym symbolom. Wracamy do
i dwukrotnie klikamy na wyłączniku. Nadajemy oznaczenie Q10 i dobieramy
trybu
kod A960-110002.
Przyciskowi rozwiernemu nadajemy oznaczenie S1 i dobieramy kod 3SB3205-0AA21
a następnie zmieniamy jego numery końcówek na 21 i 22 poleceniem Edycja Zmień
Symbol Numery końcówek. Przyciskowi zwiernemu przypisujemy kod 3SB32010AA41, oznaczenie S2 a końcówki zostawiamy 13, 14.
Zestykowi termika nadajemy oznaczenie F1 i zmieniamy numery końcówek na 95, 96.
Lampce nadajemy oznaczenie H1 i kod A200-220046.
IGE-XAO Polska Sp. z o.o.
4
6.4.
Wykonujemy dwuklik na jednym z zacisków i w polu Rdzeń oznaczenia wpisujemy nazwę listwy L1, poniżej klikamy w przycisk Następny, aby nadać numer zaciskowi. Operację tą wykonujemy także dla kolejnych zacisków, nazwę listwy możemy dla nich wybrać
z listy.
Opisujemy rysunek
Nadamy teraz tytuł rysunku (opiszemy tabelkę). Wykonujemy polecenie Plik Atrybuty
schematu.... Pojawia się okno Eksploratora projektu. Po prawej stronie są referencje, które
zostaną automatycznie po wypełnieniu wstawione na schemat. W pozycji Tytuł wpisujemy
Schemat zasadniczy, natomiast w polu Podtytuł sterowania i zamykamy okno.
UWAGA:
PEWNE DANE JAK NP. NAZWISKA PROJEKTANTÓW MOŻNA OD RAZU ZDEFINIOWAĆ DLA CAŁEGO PROJEKTU. W
TYM CELU KLIKAMY NA ŻÓŁTEJ IKONIE PROJEKT: TEST. WYPEŁNIAMY REFERENCJE W IDENTYCZNY SPOSÓB
JAK WYŻEJ. OD TEJ PORY W KAŻDYM NOWYM SCHEMACIE ODPOWIEDNIE REFERENCJE ZOSTANĄ WYPEŁNIONE
W SPOSÓB AUTOMATYCZNY. MOŻLIWE JEST TAKŻE W POJEDYNCZYCH SCHEMATACH ZMIANA WPISANYCH REFERENCJI MIMO GLOBALNIE NARZUCONYCH DANYCH.
6.5.
Kolejny rysunek
Stworzymy następny rysunek na tej samej formatce z numerem 4.
6.6.
6.7.
Klikamy na ikonie
(polecenie Plik Otwórz).
Pojawia się okno Eksploratora projektu. Klikamy prawym przyciskiem myszki na żółtej ikonie Projekt i wybieramy polecenie Utwórz schemat zasadniczy.
Nadajemy schematowi numer 4 lub klikamy na <Następny>. Program wyświetla listę dostępnych formatek. Wybieramy 6 Arkusz A3 – Poziomy 1.
Opisujemy rysunek (tytuł, nazwiska osób).
Otwieramy pusty rysunek za pomocą dwukliku na jego nazwie.
Bloki typowe podstawą efektywnego rysowania
Klikamy na ikonie obsługującej bloki
(polecenie Wstaw Blok). Ukazuje się okno
Eksploratora bloków. Zaznaczamy na liście blok o nazwie Schemat jednokreskowy poziomy 1 znajdujący się w katalogu Schematy typowe. Klikamy na nim prawym przyciskiem myszki i wybieramy polecenie Wstaw blok, wstawiamy go na rysunku. Wstawiony blok można dowolnie zmieniać, dostosowując go do własnych potrzeb.
Montażówki
Następnym etapem będzie automatyczne wygenerowanie montażówki – przykładowo listwy L1.
(polecenie Przetwarzanie Edytor listew).
Klikamy na ikonie
Przechodzimy do programu Edytor listew. Wyświetla się okno Eksploratora listew.
Wykonujemy dwuklik na żółtej ikonie Projekt: TEST, klikamy prawym przyciskiem myszki
na nazwie listwy L1 i wybieramy polecenie Otwórz.
Zaciski są posortowane w kolejności ich położenia na schemacie.
Ponumerujemy teraz zaciski poleceniem:
Przetwarzanie Numeruj zaciski Wszystko.
IGE-XAO Polska Sp. z o.o.
5
6.8.
Program automatycznie nadał kolejne numery zaciskom. Numery te są oczywiście widoczne na rysunku ideowym.
Przy zaciskach wypisywane są oznaczenia i numery końcówek aparatów, z którymi są
one połączone. Jeśli aparatów takich jest więcej niż jeden musimy sami wybrać, który z
nich ma zostać wyświetlony poleceniem.
Wstaw Połączenia do zacisku jeżeli wcześniej nic nie było wyświetlone (tylko żółto
czerwona ikona
) a później polecenie Edycja Zmień Zacisk Oznaczenie
wejścia, wyjścia.
Klikamy po prawej lub lewej stronie kolejnych zacisków i wybieramy na jaki aparat ma
wychodzić przewód.
Możemy także zamienić oznaczenia aparatów z wejścia na wyjście zacisku i na odwrót
poleceniem Edycja Przesuń Zamień aparat wejściowy z wyjściowym.
Aby powstał rysunek z listwą wybieramy polecenie Przetwarzanie Generuj na
schemat Bieżącą listwę.
Wygenerowany rysunek oglądamy w Edytorze schematów. W tym celu:
Klikamy na ikonie
(polecenie Przetwarzanie Edytor schematów).
W Eksploratorze rysunków widzimy rysunek montażowy o tytule Listwa: L1, oznaczony
. Otwieramy go (funkcje pod prawym klawiszem) i dokładamy kable użyikoną
wając symboli z rodziny W02 (W–Kable (listwa pionowa)).
Zestawienia
Polecenie Przetwarzanie Utwórz zestawienia aparatów umożliwia wykonanie list zamówieniowych. Możliwe są dwa rodzaje zestawienia: na schemat i na drukarkę. W pierwszym
przypadku tworzona jest dodatkowa strona w projekcie, na której wypisane są oznaczenia aparatów z przyporządkowanymi im kodami katalogowymi, nazwą producenta i nazwą opisową.
W drugim przypadku tworzone są zestawienia, które następnie można wykorzystać np. do tworzenia kosztorysów.
Zestawienie na schemat
W edytorze schematów wybieramy polecenie Przetwarzanie/Utwórz zestawienie aparatów...
Po uruchomieniu polecenia wskazujemy prawym klawiszem formularz Zestawienie i wybieramy polecenie Ekstrakcja.
Tworzy się pozycja INDEKS 1. Klikamy na nią. Po prawej stronie edytora pojawiły się
dwa przyciski. Klikamy na „Ekstakcja i generowanie”.
Wygenerowany został rysunek z kolejnym numerem, który możemy obejrzeć korzystając
z Eksploratora projektów (Ctrl+O).
Zestawienie elementów mamy także dostępne w podkatalogu LIST w katalogu projektu,
w pliku w formacie accessa Parts_list.mdb.
Zestawienie na drukarkę
Wybieramy polecenie Przetwarzanie/Utwórz zestawienie aparatów...
W otwartym oknie wybrać polecenie Opcje/Zestawienie na drukarkę.
Po lewej stronie edytora klikamy prawym przyciskiem myszy na „Zestawienie druk” i
z menu kontekstowego wybieramy Ekstrakcja.
Tworzy się pozycja INDEKS 1. Klikamy na nią. Po prawej stronie edytora pojawiły się
dwa przyciski. Klikamy na „Ekstrakcja i generowanie”.
W katalogu, gdzie jest zapisany projekt, w folderze LIST, tworzą się pliki _Zestawienie
druk_0001.PRN i Parts_list.mdb. Pierwszy można otworzyć np. w notatniku lub importować w
EXCEL-u. Drugi jest plikiem programu ACCES 2000. Po otwarciu w tym programie można przetwarzać dane lub dalej eksportować dane np. do programu EXCEL.
IGE-XAO Polska Sp. z o.o.
6
6.9.
Przenumerowanie schematów
W dowolnej chwili pracy z projektem możemy dokonać zmiany numeracji schematów. Wybieramy Plik Otwórz schemat (jeśli zamiast numerów schematów widoczne są nazwy schema.):
tów, wciskamy ikonę
Przy zmianie numeru pojedynczego schematu.
Klikamy na jego numer prawym klawiszem myszy, wybieramy Zmień numer
Zmiana numerów schematów począwszy od wybranego numeru.
Z polecenia tego korzystamy gdy zaistnieje potrzeba wprowadzenia dodatkowego schematu pomiędzy już istniejące. Klikamy prawym klawiszem myszy na numer schematu od
którego chcemy rozpocząć przenumerowanie i wybieramy Przesunięcie schematów. W
oknie Nowy numer początkowy wprowadzamy numer. Pozostałe schematy zostaną przenumerowane automatycznie.
6.10. Generowanie spisów schematów
Wybieramy Plik Otwórz schemat.
Klikamy na żółty folder Projekt: TEST i wybieramy Spis schematów. Program automatycznie wygeneruje schemat numer 2, z listą tytułów wszystkich rysunków znajdujących
się w projekcie.
6.11. Wydruki
Rysunki drukujemy na dowolnej drukarce (polecenie Plik Drukuj).
Otwiera nam się okno Konfiguracja drukarki.
W polu Ograniczenia możemy ustalić rozmiary wydruku, szerokość marginesów itp.. Zostawiamy tak jak jest ustawione
W polu Zakres wydruku wybieramy schematy do druku. Wybierając opcje Schematy
i klikając na przycisk <Wybór>, wyświetla się nam okno Wybór schematów. Możemy
wybrać przy pomocy myszki i klawiszów <Ctrl> i <Shift> schematy do druku. Zatwier-
.
dzamy przyciskiem
Po wybraniu schematów wracamy do okna Konfiguracja drukarki. Klikamy <Drukuj>.
Program zamyka okno Konfiguracja drukarki i otwiera poniższe okno:
Program będzie przed drukiem każdego schematu wyświetlał go. Lewym przyciskiem dajemy polecenie druku wyświetlonego schematu. Środkowym przyciskiem wstrzymujemy drukowanie bieżącego schematu. Prawym przyciskiem anulujemy druk wszystkich schematów.
Wybierając pozostałe opcje (<Wszystko> i <Bieżący>) odpowiednio drukujemy wszystkie
schematy lub jedynie aktywny do edycji.
Na wydruku będzie informacja o tym, że pracujemy na wersji demonstracyjnej.
7. Zapis do pliku graficznego.
Program umożliwia zapis schematów do postaci graficznej. Tworzy pliki o rozszerzeniach .bmp,
.jpg, .TIFF i .pcx, .svg, .cgmv3, .cgmv4, .dwg i .dxf.
Polecenie Plik Drukuj. W otwartym oknie Konfiguracja wydruku po lewej stronie
wyszukujemy przycisku Zapis do pliku.
W polu Właściwości wybieramy rozszerzenie pliku, jego rozdzielczość i rodzaj pisaków.
Jeśli chcemy mieć kolorowy obrazek, to wybieramy Kolory pisaków ekranu.
IGE-XAO Polska Sp. z o.o.
7
Wybór schematów do konwersji dokonujemy w identyczny sposób, jak przy drukowaniu.
Klikamy przycisk <Generuj>.
Pliki są zapisane do folderu C:Program Files\See2000 V2.5\Projekt\TEST\slide
W załączniku przedstawiamy wybrane schematy utworzone według powyższych wskazówek.
Życzymy przyjemnej pracy
IGE-XAO Polska Sp. z o.o.
8
9
IGE-XAO Polska Sp. z o.o.
10
IGE-XAO Polska Sp. z o.o.
11
IGE-XAO Polska Sp. z o.o.
12
IGE-XAO Polska Sp. z o.o.