Wychowawczy - Pm5.lubin.pl

Pomóżmy dzieciom,
by każdy z nich stał się tym,
kim stać się może.
~ J. Korczak
PROGRAM WYCHOWAWCZY
PRZEDSZKOLA MIEJSKIEGO NR 5
W LUBINIE
Podstawa prawna:
 Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka
 Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty ( tekst jednolity Dz. U. z
2004r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.)
 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w
sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia
ogólnego w poszczególnych typach szkół ( Dz. U. z 2009r. Nr 4, poz 17)
 Rozporządzenie ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 czerwca 2009r. w
sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania
przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku
podręczników ( Dz. U. Nr 89. poz. 730)
 Statut Przedszkola
OPRACOWANIE PROGRAMU:
KATARZYNA KOZŁOWSKA
MAŁGORZATA BIEZA
SPIS TREŚCI:
1. WSTĘP ........................................................................................................ 3
2. CELE WYCHOWAWCZE PRZEDSZKOLA ............................................... 3
3. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW .......................................................... 4
4. STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI ............................................................ 4
WARTOŚĆ: JESTEM KULTURALNY ........................................................ 4
WARTOŚĆ: JESTEM KOLEŻEŃSKI ......................................................... 5
WARTOŚĆ: KONTROLUJE SWOJE ZACHOWANIE ............................... 5
WARTOŚĆ: POZNAJE TRADYCJE RODZINNE I NARODOWE .............. 6
WARTOŚĆ: DBA O ZDROWIE I BEZPIECZEŃSTWO SWOJE I INNYCH 7
5. SYSTEM NAGRÓD I KONSEKWENCJI NIE PRZESTRZEGANIA ZASAD
KODEKSU PRZEDSZKOLAKA ……………………………………………… 9
6. ZASADY WSPÓŁPRACY WYCHOWAWCZEJ Z RODZICAMI ............... 10
7. ZASADY WSPÓŁPRACY ZE ŚRODOWISKIM LOKALNYM .................. 10
8. KRYTERIA SUKCESU I EWALUACJA ................................................... 10
9. UWAGI KOŃCOWE .................................................................................. 11
10. SPOSOBY EWALUACJI .......................................................................... 11
11. KODEKS PRZEDSZKOLAKA ………………………………...…….………. 12
2
1. WSTĘP - Idea wiodąca programu
Naczelnym celem wychowania jest ukształtowanie osobowości, która
kierując się własną wolą dokonywać będzie wyborów zgodnych z moralnymi
zasadami. To przez wychowanie kształtuje się system wartości, normy i cel życia
człowieka. Do uniwersalnych ogólnoludzkich wartości zalicza się: sprawiedliwość,
wolność, godność, humanizm, solidarność, pokój. Podmiotem tych wartości jest
człowiek. Wartości uniwersalne określane w podstawach programowych to:
piękno, dobro, prawda i miłość. Z tych wartości wynikają normy postępowania
etycznego, które przyswojone we wczesnym dzieciństwie wywierają duży wpływ
na decyzje człowieka w wieku późniejszym.
Wychowanie odbywa się na dwa sposoby:
 Wychowanie naturalne – pod wpływem środowiska, np. w rodzinie
 Wychowanie instytucjonalne – przez oddziaływanie instytucji wychowujących
np. przedszkola
Bezwzględny priorytet w wychowaniu dziecka ma dom rodzinny. To rodzice
są najważniejszymi i pierwszymi nauczycielami swojego dziecka.
Przedszkole nie może zastąpić domu rodzinnego, może uzupełnić jedynie
i wzbogacić doświadczenia dziecka w tych sferach, w których oddziaływanie domu
jest niewystarczające. Celem działań nauczycieli powinno być pośredniczenie
w przekazywaniu i nadawaniu konkretnych treści wartościom uniwersalnym
w czasie wspólnego działania, a przez to powodowanie wewnętrznego rozwoju
dziecka.
Wartości wiążą się z pewnymi zasadami, normami, których należy
przestrzegać. Dla dzieci ważne jest, aby te wymagania były jasne i jednoznaczne.
Ważne jest, aby były dostosowane do wieku i etapu rozwoju dziecka. Dzieci
w przedszkolu wchodzą w swój pierwszy społeczny świat. Tutaj powinny się
nauczyć przestrzegać zasad współżycia w grupie, aby w przyszłości umieć
kochać, szanować, pomagać i nie krzywdzić innych.
Program Wychowawczy Przedszkola Miejskiego nr 5 w Lubinie powstał
z myślą o potrzebach przedszkola, aby usystematyzować pracę wychowawczą
prowadzoną w placówce.
2. CELE WYCHOWAWCZE PRZEDSZKOLA
1. Wzmocnienie więzi emocjonalnej z rodziną oraz najbliższym środowiskiem
dziecka.
2. Poszukiwanie wiedzy o otaczającym świecie i zdobywanie nowych
doświadczeń.
3. Stwarzanie dzieciom warunków do odkrywania siebie i innych przez własne
działania.
4. Rozwijanie umiejętności komunikowania się w sposób werbalny i niewerbalny.
3
5. Umożliwienie dzieciom dokonywania wyborów i przeżywania pozytywnych
efektów własnych działań.
6. Wdrożenie do przestrzegania zasad warunkujących bezpieczeństwo.
7. Kształtowanie u dzieci właściwych postaw akceptowanych społecznie oraz
postawy patriotycznej.
8. Pomoc dziecku w budowaniu pozytywnego obrazu własnego „JA”.
9. Kształtowanie życzliwego i otwartego stosunku do ludzi oraz przyrody.
10. Budowanie systemu wartości, w tym wychowanie dzieci tak, żeby lepiej
orientowały się w tym co dobre, a co złe.
11. Uczenie dzieci rozwiązywania sytuacji trudnych na zasadzie kompromisu
i uwzględniania potrzeb innych.
3. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
A. METODY PRACY:




Przyswajanie –metody podające: opowiadania, wiersze, piosenki, rozmowa,
historyjka obrazkowa, praca z tekstem;
Odkrywanie - metody problemowe: gry dydaktyczne, giełda pomysłów –
„Burza mózgów”, inscenizacja;
Przeżywanie - metody aktywizujące: pokaz, drama, wystawa - ekspozycja;
Działanie - metody praktyczne: ćwiczenia, gry dydaktyczne, zabawy
intelektualne np. krzyżówki, rebusy, rozsypanki;
B. FORMY PRACY:







praca indywidualna,
zabawa oraz inne rodzaje działalności dzieci pozwalające na rozwijaniu
własnej inicjatywy,
czynności samoobsługowe dzieci (np. związane z utrzymaniem higieny
osobistej, porządku w sali, szatni) oraz prace użyteczne na rzecz przedszkola,
domu itp.,
spacery i wycieczki,
zajęcia organizowane przez nauczycielkę z całą grupą lub prowadzone
zespołach mniejszych zespołach,
udział w imprezach i uroczystościach organizowanych w przedszkolu i poza
nim,
udział w konkursach, festiwalach, przeglądach, quizach, turniejach.
4
4. STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI
WARTOŚĆ: JESTEM KULTURALNY
OBSZAR 1 PODSTAWY PROGRAMOWEJ: Kształtowanie umiejętności
społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne
funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI:
PRZYKŁADOWE SPOSOBY REALIZACJI:
Używa
form
grzecznościowych 
(proszę, dziękuję, przepraszam)

Uczenie
się
używania
zwrotów
grzecznościowych w określonych sytuacjach,
Dostarczenie dzieciom wzorców właściwego
zachowania się (postawa nauczyciela, postacie
z literatury itp.)
Utrwalenie nawyków kulturalnego zachowania
się w miejscach publicznych (sklep, kino, itp.)
Uwrażliwienie dzieci na potrzeby innych osób
(np. członków rodziny) - spokojne i ciche
zachowanie
podczas
odpoczynku,
opiekowanie się osobami starszymi, chorymi,
Utrwalanie
używania
zwrotów
grzecznościowych: dzień dobry, do widzenia,
itd.

Okazuje
szacunek
osobom starszym.
dorosłym, 
Posiada nawyk witania się i 
żegnania z innymi osobami poprzez
stosowanie
odpowiednich
form
grzecznościowych.
Jest miłe dla innych osób (dorosłych, 
kolegów)
Dba o porządek wokół siebie.



Słucha kiedy inni mówią, mówi kiedy 
inni słuchają.
Nie mówi z pełnymi ustami.

Uczenie się mówienia miłych słów oraz
dziękowania innym za te słowa.
Samodzielne
podejmowanie
prostych
obowiązków w domu i w przedszkolu –
sprzątanie zabawek, układanie książek.
Szanowanie wspólnych zabawek i odkładanie
ich na wyznaczone miejsce.
Przyzwyczajenie dzieci do przestrzegania
zasad dotyczących utrzymywania porządku
i szanowania zieleni w najbliższym otoczeniu
(papiery wrzucamy do kosza, nie niszczymy
drzew, krzewów).
Rozmowy z dziećmi na temat savoir-vivr’u –
stosowanie ich w codziennych sytuacjach.
Opanowanie
umiejętności
kulturalnego
jedzenia
WARTOŚĆ: JESTEM KOLEŻEŃSKI
OBSZAR 1 PODSTAWY PROGRAMOWEJ: Kształtowanie umiejętności
społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne
funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
5
STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI:
PRZYKŁADOWE SPOSOBY REALIZACJI:
Bawi się zgodnie z rówieśnikami.

Szanuje cudzą własność.

Potrafi podzielić się z kolegami 
zabawką, itp.
Nie wyrządza nikomu krzywdy – nie 
wyśmiewa się, nie przedrzeźnia, nie
przezywa.
Pomaga potrzebującym kolegom.

Zawieranie umów z dziećmi (KODEKSÓW
GRUPOWYCH)
dotyczących
właściwego
zachowania w przedszkolu, konsekwentne ich
przestrzeganie
Interesowanie się wytworami swoich kolegów,
dostrzeganie trudu włożonego w ich powstanie,
poszanowanie własności i wytworów pracy
kolegów.
Rozumienie,
że
inni
mają
potrzebę
uczestnictwa
w
zabawach,
korzystania
z zabawek i w związku z tym dzielenie się nimi.
Dostrzeganie i przeciwstawianie się przejawom
samolubstwa, okrucieństwa, przezywania,
dokuczania- rozumienie przeżyć z tym
związanych.
Opiekowanie się nowymi kolegami oraz tymi,
którzy tej pomocy potrzebują
WARTOŚĆ: KONTROLUJE SWOJE ZACHOWANIE
OBSZAR 2 PODSTAWY PROGRAMOWEJ: Kształtowanie czynności
samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do
utrzymywaniu ładu i porządku.
STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI:
PRZYKŁADOWE SPOSOBY REALIZACJI:
Unika krzyku, kłótni, przestrzega  Ustalenie reguł i norm życia w grupie,
określonych umów – rozumie
przestrzeganie ich:
konsekwencje łamania przyjętych
o posługiwanie się umiarkowanym głosem,
umów.
o mądre rozwiązywanie zaistniałych konfliktów,
o podporządkowanie się dyżurnemu np.
w łazience,
o ponoszenie konsekwencji łamania przyjętych
umów,
o reagowanie na umówiony sygnał np.
kończący zabawę.
Wyraża swoje emocje w sposób  Uczenie dzieci umiejętności określania swoich
kontrolowany, korzysta z pomocy
uczuć, wyrażania swoich oczekiwań w sposób
dorosłych w trudnych sytuacjach.
zrozumiały dla innych;
 Zapoznawanie z bezpiecznymi sposobami
rozładowywania emocji nie wyrządzając
krzywdy innym np. darcie papieru, dmuchanie
na bibułkę przyczepioną do nosa, zgniatanie
gazety;
 Poznawanie wzorców właściwego zachowania
– postawa nauczyciela, postacie z literatury.
Prawidłowo
przyjmuje
krytykę,  Uczenie właściwego przyjmowania pochwał
6
cieszy się z sukcesów.
Unika kłamstwa


Rozróżnia prawdę, fałsz ; dobro od 
zła.


Mówi o swoich uczuciach


i krytyki; poszukiwanie sposobów nagradzania
sukcesów innych.
Rozumienie konsekwencji kłamstwa dla siebie
i innych.
Podejmowanie oceny postępowania własnego
i kolegów w konkretnych sytuacjach.
Rozróżnianie prawdy, fałszu, fantazji, kłamstwa
w utworach literackich i w sytuacjach
codziennych,
Podejmowanie prób oceny i ocenianie
postępowania bohaterów bajek i opowiadań,
Układanie zakończeń historyjek obrazkowych,
przewidywanie skutków złego postępowania,
wyciąganie wniosków.
Uczenie dzieci umiejętności określania swoich
uczuć,
Prowadzenie rozmów dotyczących własnych
ocen i odczuć, liczenie się z uczuciami drugiej
osoby,
WARTOŚĆ: POZNAJ TRADYCJE RODZINNE I NARODOWE
OBSZAR 15 PODSTAWY PROGRAMOWEJ: Wychowanie rodzinne, obywatelskie
i patriotyczne.
STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI:
PRZYKŁADOWE SPOSOBY REALIZACJI:
Kultywuje tradycje swojej rodziny.

Pamięta o uroczystościach
rodzinnych,

Wie, gdzie pracują jego rodzice i zna
wartości wypływające
z wykonywanego zawodu.


Jest dumne z kraju, w którym 
mieszka.

Szanuje język ojczysty i tradycje 
narodowe.
Zna piękno swojego kraju, regionu, 
miasta.
Pobudzanie ciekawości do interesowania się
historią i tradycjami swojej rodziny.
Wzmacnianie więzi rodzinnych poprzez udział
członków
rodziny
w
uroczystościach
organizowanych w przedszkolu, zajęciach
otwartych itp.
Prowadzenie rozmów, zajęć dotyczących
poznawania pracy zawodowej rodziców,
dziadków, zapraszanie przedstawicieli różnych
zawodów na zajęcia do przedszkola,
Realizowanie
tematów
kompleksowych
dotyczących
poznawania
zawodów
np.
strażaka, lekarza, policjanta, nauczyciela itp.
Uświadomienie dzieciom ich przynależności
narodowej (zajęcia, każda nadarzająca się
okazja) – jesteśmy Polakami, mieszkamy
w Polsce,
Poznawanie mapy Polski, najważniejszych
miast i rzek.
Zapoznanie dzieci z barwami narodowymi,
godłem, hymnem Polski.
Organizowanie spacerów i wycieczek –
kierowanie obserwacji dziecka na miejsca
7

charakterystyczne dla dzielnicy, miasta, kraju.
Zapoznanie z herbem miasta, historią, itp.
WARTOŚĆ: DBA O ZDROWIE I BEZPIECZEŃSTWO SWOJE I INNYCH
OBSZAR 5
PODSTAWY PROGRAMOWEJ: Wychowanie zdrowotne
i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.
OBSZAR 6 PODSTAWY PROGRAMOWEJ: Wdrażanie dzieci do dbałości
o bezpieczeństwo własne oraz innych.
STANDARDY OSIĄGNIĘĆ DZIECI:
PRZYKŁADOWE SPOSOBY REALIZACJI:
Przestrzega zakazu nieoddalania się 
od grupy (z określonego miejsca)
Ustalenie
zasad
warunkujących
bezpieczeństwo
podczas
pobytu
w przedszkolu (sala, ogród przedszkolny) oraz
na wycieczkach.
Przestrzeganie zakazu spożywania produktów
nieznanego pochodzenia (owoce, rośliny,
grzyby, słodycze itp. otrzymywane od obcych).
Omówienie sposobu postępowania w razie
złego samopoczucia, skaleczenia czy innej
dolegliwości.
Zapamiętanie własnego imienia, nazwiska
i adresu zamieszkania.
Dostarczenie dzieciom wzorów zachowania
(filmy edukacyjne, teatrzyki, pogadanki) –
poznanie
konsekwencji
niebezpiecznych
zabaw i zachowań.
Poznanie niektórych możliwości radzenia sobie
w
sytuacjach
zagrażających
własnemu
bezpieczeństwu.
Oglądanie slajdów, filmów o właściwym
zachowaniu w zoo, omówienie zachowań
zwierząt, które dzieci mogą spotkać, gdy:
zwierzę jest zdenerwowane, chore, boi się,
Organizowanie spotkań z weterynarzem.
Dostarczenie wzorców właściwego zachowania
się na ulicy (wycieczki na skrzyżowanie, filmy
edukacyjne, książki),
Organizowanie
spotkań
z
policjantem,
strażnikiem miejskim.
Ustalenie jasnych zasad warunkujących
bezpieczeństwo
podczas
pobytu
w przedszkolu
–
przestrzeganie
umów
grupowych.
Dostarczenie wzorców właściwego zachowania
w różnych miejscach i sytuacjach.
Codzienne korzystanie z pobytu w ogrodzie.
Organizowanie zabaw na terenie ogrodu.
Uczenie umiejętności dokonywania wyboru
Rozumie zakaz brania do rąk
nieznanych przedmiotów,
produktów.
Informuje dorosłych o swoich
dolegliwościach, złym
samopoczuciu.
Zna swoje imię, nazwisko i adres
zamieszkania.
Unika
niebezpiecznych
zabaw
i zachowań.




Zachowuje ostrożność w kontaktach 
z obcymi.
Nie zbliża
zwierząt.
się
do
nieznanych 

Przestrzega zasad ruchu drogowego 
dla pieszych.

Uważnie porusza się po budynku 
przedszkola oraz w ogrodzie
przedszkolnym.
Zna zasady porozumiewania się 
z nauczycielem i kolegami.
Rozumie znaczenie pobytu na 
świeżym powietrzu.

Rozumie potrzebę ubierania się 
8
odpowiednio do pogody.

Dba o czystość
i ubrania.
swojego
ciała 


Rozumie
potrzebę
warzyw i owoców.
spożywania 


Rozumienie
odżywiania.
znaczenia
zdrowego 


Porozumiewa się umiarkowanym 
głosem, unika hałasu.


Lubi zabawy ruchowe i ćwiczenia 
gimnastyczne.


Nie boi się wizyty u lekarza



odpowiedniego ubierania w zależności od
warunków atmosferycznych.
Rozumie zależność przegrzewania organizmu
a zachorowalność.
Rozumienie znaczenia codziennego mycia
ciała.
Wdrażanie do konieczności codziennego
zmieniania ubrania.
Przestrzeganie zasady mycia rąk np. po
pobycie w toalecie
Przełamywanie niechęci do spożywania
surówek i owoców.
Rozumienie znaczenia spożywania warzyw
i owoców dla organizmu jako źródła witamin.
Samodzielne przyrządzanie surówek dla
swoich kolegów.
Organizowanie wycieczek do gospodarstwa
ekologicznych.
Zakładanie małych hodowli – rzeżucha,
pietruszka, szczypior.
Organizowanie spotkań ze specjalistami ds.
żywienia.
Uczenie się mówienia cichym głosem.
Rozumienie znaczenia cichej zabawy i nie
przeszkadzania innym.
Rozumienie znaczenia hałasu dla organizmu.
Czynne
uczestniczenie
w
zabawach
ruchowych,
terenowych,
ćwiczeniach
porannych,
gimnastycznych,
spacerach,
wycieczkach.
Wykorzystanie potrzeby spontanicznego ruchu
dziecka.
Doskonalenie sprawności fizycznej.
Rozumie potrzeby kontrolnych wizyt u lekarza
pediatry i stomatologa.
Wdrażanie
do
potrzeby
kontrolowania
i leczenia zębów.
Wskazywanie
przykładów
zaniedbywania
własnego zdrowia.
9
5. SYSTEM NAGRÓD I KONSEKWENCJI NIEPRZESTRZEGANIA ZASAD
KODEKSU PRZEDSZKOLAKA
Dzieci potrzebują precyzyjnego określenia, co jest dozwolone, a czego nie
wolno. Opracowując wspólnie z nimi ,,KODEKS PRZEDSZKOLAKA” (załącznik
nr 1) musimy zarówno wspierać i motywować je do przestrzegania
obowiązujących norm i zasad, jak również konsekwentnie egzekwować jego
zapisy. Skutecznym środkiem wychowania są nagrody i pochwały. Mają one
wartość zachęcającą do pracy dla każdego człowieka, a tym bardziej dla dziecka.
Uznanie i akceptacja mobilizują do dalszych wysiłków.
Formy nagradzania
 pochwała wobec grupy,
 pochwała indywidualna,
 pochwała przed rodzicami,
 atrakcyjne spędzanie czasu, atrakcyjna zabawa w grupie według pomysłu
dzieci,
 darzenie dziecko szczególnym zaufaniem np. zwiększając zakres jego
samodzielności,
 drobne nagrody rzeczowe, np. naklejki, dyplomy, itp.
Nagradzamy za:
 stosowanie ustalonych umów i zasad,
 wysiłek włożony w wykonanie pracy, zadania,
 wypełnienie podjętych obowiązków,
 bezinteresowną pomoc innym,
 stosowanie zasad ochrony przyrody,
 aktywny udział w pracach grupy.
Po ustaleniu norm postępowania powinniśmy także ustalić konsekwencje za brak
podporządkowania się im.
Formy konsekwencji za niestosowanie ustalonych zasad
 kara naturalna jako bezpośrednie następstwo winy (w sytuacjach nie
zagrażających zdrowiu dziecka),
 zastosowanie aktywności mającej na celu rozładowanie negatywnych emocji,
 upomnienie słowne (przypomnienie obowiązujących zasad),
 rozmowa – przedstawienie następstw zachowania (skłonienie dziecka do
autorefleksji),
 wyrażenie przez nauczyciela smutku i niezadowolenia z powodu zachowania
dziecka,
 odsunięcie na krótki czas od zabawy,
 poinformowanie rodziców o przewinieniu.
Kary stosujemy za:
 nieprzestrzeganie ustalonych norm i zasad współżycia w grupie i przedszkolu,
 stwarzanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu i zdrowiu własnemu
i innych,
10



zachowania agresywne,
niszczenie wytworów pracy innych, ich własności,
celowe niewywiązanie się z podjętych obowiązków.
6. ZASADY WSPÓŁPRACY WYCHOWAWCZEJ Z RODZICAMI
1.
2.
3.
4.
5.
Poznanie środowiska rodzinnego wychowanków.
Współdziałanie obu środowisk w celu ujednolicenia działań wychowawczych.
Prowadzenie pedagogizacji rodziców (np. warsztaty, pogadanki, referaty).
Stwarzanie pozytywnej atmosfery we wzajemnych kontaktach.
Inspirowanie rodziców do działań na rzecz grupy, przedszkola i ochrony
środowiska.
6. Przekazywanie rzetelnych informacji na temat dziecka, jego postępów
i przyczyn trudności w zdobywaniu umiejętności i wiedzy.
7. Przedstawianie pozytywnych zachowań i osiągnięć dziecka, a dopiero
w drugiej kolejności uwag negatywnych.
8. Inicjowanie pomocy rodziców w ulepszaniu warunków pracy placówki.
9. Prowadzenie zajęć otwartych dla rodziców.
10.Prowadzenie przez nauczycieli konsultacji dla rodziców, zebrań grupowych –
informowanie o osiągnięciach i trudnościach dziecka.
11.Systematyczne informowanie rodziców poprzez kąciki dla rodziców, informacja
pisemna – o realizowanym materiale,
12.Organizowanie uroczystości i imprez – festyny, dzień Matki i Ojca, dzień Babci
i Dziadka itp..
7. ZASADY WSPÓŁPRACY ZE ŚRODOWISKIM LOKALNYM
1. Kontynuowanie współpracy z Poradnią Psychologiczno - Pedagogiczną,
placówkami oświatowymi i organizacjami społecznymi działającymi na rzecz
oświaty poprzez udział w przygotowywanych imprezach i akcjach
charytatywnych.
2. Organizowanie imprez kulturalnych dla rodziców i środowiska lokalnego.
3. Współdziałanie w pozyskiwaniu sponsorów na potrzeby związane z pracą
edukacyjno-wychowawczą.
8. KRYTERIA SUKCESU I EWALUACJA
Miarą osiągnięcia celu programu wychowawczego będzie:
obraz dziecka, które:
 zna normy i zasady obowiązujące w przedszkolu,
 jest zainteresowane otaczającym światem,
 wie, co sprzyja i zagraża jemu samemu i kolegom,
 jest samodzielne, bezinteresownie pomaga innym,
 jest tolerancyjne,
 podejmuje próby oceny swojego postępowania,
 szanuje swoją i cudzą własność,
11



rozumie konieczność ponoszenia konsekwencji swojego postępowania,
zna swoje prawa i obowiązki,
działa na rzecz środowiska naturalnego.
dobra współpraca z rodzicami:
 podejmują systematyczną współpracę z placówką,
 są otwarci na rady i sugestie nauczyciela,
 czują się współgospodarzami,
 biorą czynny udział w życiu przedszkolaka,
 służą radą i pomocą.
zadowolenie nauczycieli wynikające z:
 jednolitych oddziaływań wychowawczych wszystkich nauczycieli,
 osiągania dobrych efektów pracy,
 bliższego kontaktu z dzieckiem, akceptowania jego podmiotowości,
 wzrostu poziomu kompetencji wychowawczych.
9. UWAGI KOŃCOWE
1. Za realizację programu wychowawczego odpowiedzialne są wszystkie
nauczycielki.
2. Program zostanie wykorzystany do tworzenia mikrosystemów wychowawczych
dla poszczególnych grup.
3. Zadania realizowane będą wspólnie z rodzicami.
4. W ewaluacji uwzględnia się opinie wychowanków, rodziców, nauczycieli,
pracowników przedszkola, przedstawicieli organów prowadzących oraz
sugestie nadzoru pedagogicznego.
10. SPOSOBY EWALUACJI




Analiza dokumentów – dziennik, plany miesięczne, karty kontaktów
indywidualnych z rodzicami, listy obecności na zajęciach otwartych
Arkusze obserwacji,
Ankieta –skierowana do rodziców
Ocena realizacji „Programu Wychowawczego” na półrocznej i końcowej radzie
pedagogicznej – sprawozdania nauczycieli
12
„KODEKS PRZEDSZKOLAKA”
- czyli normy i zasady zachowań obowiązujące w naszym przedszkolu
Ustalony został „Kodeks Przedszkolaka”, w którym zawarte są jednakowe dla
wszystkich dzieci w przedszkolu normy, dotyczące:
 zachowania podczas posiłków,
 zachowania w łazience,
 zachowania w szatni,
 zachowania w sali,
 zachowania podczas pobytu w ogrodzie przedszkolnym,
 zachowania podczas wycieczek i spacerów.
Reguły zachowań obowiązujące podczas spożywania posiłków:
1. Siedzimy w pozycji lekko pochylonej ku stołowi i łyżkę lub widelec spokojnie
wkładamy do ust.
2. Kulturalnie zachowujemy się w trakcie jedzenia tj. nie rozmawiamy z pełną
buzią.
3. Jemy z niezbyt otwartymi ustami, powoli (szybkie zjadanie – połykanie jedzenia
jest niezdrowe i nieeleganckie), każdy kęs dobrze gryziemy i żujemy.
4. Sztućcami i innym sprzętem posługujemy się bezpiecznie i kulturalnie, według
ustalonych wzorów.
5. Po skończonym posiłku wycieramy usta serwetką i odkładamy ją na brzeg
talerza.
6. Odchodząc od stołu, cicho wstajemy i lekko odsuwamy krzesło, wychodzimy,
zasuwamy krzesło i mówimy „dziękuję”.
Reguły zachowań w łazience
Mycie rąk:
1. Podwijam rękawy, aby się nie zamoczyły.
2. Moczę ręce, aby rozpuściło się trochę mydło, które usuwa brud.
3. Trę namydlone ręce, by wytworzyć pianę tak, aby każdy palec był umyty.
4. Płuczę ręce wodą, aby całkowicie spłukać pianę mydlaną.
5. Zakręcam kran.
6. Otrząsam ręce z wody nad zlewem, aby nie zamoczyć posadzki.
7. Wycieram bardzo dokładnie dłonie i każdy palec oddzielnie.
8. Na właściwym wieszaku zawieszam ręcznik.
9. Odwijam rękawy i zapinam je (gdy ktoś ma kłopoty, prosi o pomoc kolegę lub
panią).
Myjemy ręce:
 przed oglądaniem książek,
 przed posiłkami i po ich spożyciu,
 po powrocie z toalety, podwórka, wycieczki,
 po wyjściu z toalety.
13
Higiena potrzeb fizjologicznych:
1. Korzystamy z toalety wyłącznie pojedynczo.
2. Zawsze po sobie spłukujemy toaletę.
Reguły zachowań w szatni:
1. Starannie układamy swoją odzież, buty ustawiamy równo na półce.
2. Pamiętamy o kolejności zakładania odzieży przed wyjściem na podwórko
(spodnie – jeśli są zmienne, buty, sweter, szalik, kurtka, czapka, rękawiczki).
3. Po powrocie z podwórka, przed wejściem do budynku – otrzepujemy buty
z piasku, błota, śniegu, a następnie wycieramy buty o wycieraczkę.
4. Przy rozbieraniu się pamiętamy o kolejności zdejmowania odzieży (odwrotnie
niż przy ubieraniu).
5. Starannie składamy odzież i odkładamy na swoją półkę.
6. Pamiętamy, aby pomagać kolegom, którzy oczekują pomocy.
Zasady zachowania się w sali:
1. Nie biegaj po sali.
2. Dziel się wszystkim.
3. Mów umiarkowanym głosem.
4. Graj uczciwie.
5. Nie bij innych.
6. Sprzątaj po sobie.
7. Używaj słów: proszę, przepraszam, dziękuję.
Postaraj się nie mówić głośno:
 gdy inni cicho pracują,
 gdy inni się bawią,
 gdy czytamy i słuchamy,
 gdy inni są zmęczeni,
 gdy inni odpoczywają.
Stosowane nagrody:
 pochwała indywidualna,
 pochwała przed całą grupą,
 pochwała przed rodzicami,
 nagroda poprzez sprawienie dziecku przyjemności wybranej przez niego (np.
ciekawa zabawka, ulubiona gra dziecka, itp.).
Stosowane kary:
 kara naturalna – zadośćuczynienie wyrządzonej krzywdzie, naprawienie
szkody,
 odmówienie dzieciom przyjemności,
 czasowe odbieranie przyznanego przywileju,
 „krzesełko do myślenia” – chwilowe wykluczenie dziecka z zabawy w celu
przemyślenia swojego postępowania.
14
Kodeks przedszkolaka obowiązujący w naszym przedszkolu:
1.
2.
3.
4.
Wspólnie i zgodnie bawię się z dziećmi.
Potrafię czekać na swoją kolej podczas zabawy.
Szanuję cudzą własność.
Wiem, że praca innych jest trudem, który należy szanować i tego samego
oczekuję od innych.
5. Do zabawy biorę tylko te zabawki, którymi teraz będę się bawić, a po
skończonej zabawie odłożę je na miejsce.
6. Bawię się tak, aby nie powodować zagrożenia i przykrości.
7. Pomagam innym: młodszym i mniej sprawnym dzieciom.
8. Próbuję samodzielnie rozwiązywać sytuacje problemowe, zgodnie z ogólnie
przyjętymi normami.
9. Stosuję formy grzecznościowe: proszę, dziękuję, przepraszam.
10. Wiem, że w przedszkolu jestem po to, aby nauczyć się wszystkiego, co będzie
mi potrzebne w szkole.
15