Monoclonal Mouse Anti-Human PTEN Clone 6H2.1 Nr kat

Monoclonal Mouse
Anti-Human PTEN
Clone 6H2.1
Nr kat. M3627
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciała przeznaczone do zastosowań laboratoryjnych w celu identyfikacji jakościowej komórek
wykazujących ekspresję PTEN w tkankach prawidłowych i nowotworowych, przy użyciu mikroskopii świetlnej
i metod immunohistochemicznych (IHC). Wyniki panelu przeciwciał są pomocne w diagnostyce różnicowej.
Interpretacja wyniku musi być przeprowadzona przez wykwalifikowanego patologa z uwzględnieniem kontekstu
klinicznego oraz wyników innych metod diagnostycznych.
Synonim
MMAC (ang. mutated in multiple advanced cancers — zmutowany w mnogich rakach zaawansowanych),
TEP1 (ang. TGF-β-regulated and epithelial cell-enriched phosphatase — fosfataza regulowana przez TGF-β
i wzbogacona w komórkach nabłonkowych)
Streszczenie i
informacje ogólne
PTEN (ang. Phosphatase and Tensin Homolog Deleted on Chromosome Ten) to gen wywierający działanie
supresorowe na nowotwory podlegający mutacjom w wielu różnych rakach.1-4 PTEN ulokowany jest na
podprążku 10q23.3 chromosomu i koduje białko złożone z 403 aminokwasów pełniące rolę białka o podwójnej
swoistości i fosfatazy fosfolipidowej.2, 3, 5, 6 Jako fosfataza lipidowa PTEN reguluje aktywność fosfatydyloinozytol3’-kinazy poprzez defosforylację pozycji D3 (3,4,5)-trifosforanu fosfatydyloinozytolu i (3,4)-biofosforanu
fosfatydyloinozytolu, prowadząc do antagonizacji przekaźnictwa sygnału za fosfatydyloinozytol-(PI-3)-kinazą.7
Mutacje w genie PTEN powodujące utratę funkcji białka prowadzą do konstytutywnej aktywacji wielu szlaków
sygnalizacji, w tym szlaku PI3K/Akt, co ma wpływ na proliferację, apoptozę i migrację komórek.8, 9 Wykazano
ponadto, że PTEN kontroluje poziom i aktywność transkrypcyjną białka p53.10
Zobacz dokument „Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych” firmy
DakoCytomation lub następujące części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne
materiały niedostarczone z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie
odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia
metody.
Dostarczany
odczynnik
Nr kat. M3627
Przeciwciała przeciwko PTEN są dostarczane w postaci płynnej jako nadsącz hodowli tkankowej (zawierający
płodową surowicę bydlęcą), dializowany wobec roztworu Tris-HCl o stężeniu 0,05 mol/L, pH 7,2 i azydku sodu
o stężeniu 0,015 mol/L. Zawiera białko stabilizujące.
Izotyp: IgG2a, kappa
Klon: 6H2.111
Stężenie mysich lgG [mg/L]: patrz etykieta na fiolce.
Preparat M3627 może być stosowany w rozcieńczeniu 1:100 w badaniach IHC przy użyciu systemu detekcji
EnVision™+. Podane informacje mają charakter wyłącznie orientacyjny. Optymalne stężenie przeciwciał może
się zmieniać w zależności od rodzaju materiału i sposobu jego przygotowania. Optymalne stężenie powinno
być określone indywidualnie w każdym laboratorium.
Immunogen
Rekombinowane ludzkie białko PTEN o pełnej długości
Swoistość
W testach Western Blot wykonywanych na liniach komórkowych MCF-7, T-47D i MDA-MB-435S
homozygotycznych ze względu na PTEN monokolonalne przeciwciała mysie przeciwko PTEN, klon 6H2.1,
identyfikują pojedynczy prążek odpowiadający masie 55 kD, która z kolei odpowiada masie cząsteczkowej
białka PTEN. Linie komórkowe BT-549 niezawierające PTEN i linie komórkowe MDA-MB-468 nie wykazywały
reaktywności z klonem 6H2.1 w analizie Western Blot. W badaniach metodą immunoblotting na komórkach
MCF-7, w których wyindukowano ekspresję PTEN, stwierdzono wzmocnienie prążka dla oczekiwanej masy,
zaś w badaniach metodą immunoblotting lizatów komórek ZR-75-1 z hemizygotyczną delecją PTEN i mutacją
zmiany sensu w pozostałym allelu.11 W barwionych immunohistochemicznie zatopionych w parafinie bloczkach
komórek Ishikawa 3-H-12 transfekowanych PTEN uzyskano odczyn dodatni, natomiast w skrawkach
preparatów z komórkami 3-H-12 niezawierającymi PTEN nie stwierdzono reaktywności.12
Materiały wymagane,
ale niedostarczane
Zobacz „Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych” firmy DakoCytomation i/lub
instrukcje do systemu detekcji. Zalecany rozcieńczalnik do stosowania przy odczynach IHC:
Antibody Diluent with Background Reducing Components (nr kat. S3022)
Zalecana ujemna kontrola odczynów IHC:
Mouse IgG2a (nr kat. X0943)
(113998-001)
306645PL_110905 s. 1/4
Środki ostrożności
1. Odczynniki są przeznaczone dla przeszkolonych Użytkowników.
2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. Stężenie
NaN3 występujące w produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3
z ołowiem lub miedzią, wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe
azydki metali. Przy usuwaniu resztek odczynnika używać dużych ilości wody do przepłukiwania, aby uniknąć
gromadzenia się azydków w instalacji kanalizacyjnej.
3. Podobnie jak w przypadku każdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, należy stosować
odpowiednie procedury postępowania.
4. Należy stosować właściwe wyposażenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą
bądź oczami.
5. Niewykorzystane odczynniki należy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i
ogólnokrajowymi.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8°C.
Nie należy używać odczynników po upływie terminu ważności podanego na fiolce. Jeżeli odczynniki są
przechowywane w warunkach innych niż podane na ulotce dołączanej do opakowania, Użytkownik powinien je
zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego produktu. Dlatego równolegle
z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów należy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne.
W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie można wyjaśnić różnicami w procedurach
laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, należy się skontaktować z działem wsparcia
technicznego firmy DakoCytomation.
Przygotowanie
próbek
Skrawki parafinowe
Przeciwciała przeciwko PTEN można stosować do skrawków utrwalanych w formalinie i zatapianych
w parafinie. Nie zaleca się trawienia tkanki enzymami proteolitycznymi.
Po odparafinowaniu, przed wykonaniem odczynu IHC skrawki powinny być poddane obróbce cieplnej
(odmaskowaniu antygenu). Cieplne odmaskowanie antygenu (ang. Heat-induced epitope retrieval — HIER)
polega na umieszczeniu skrawków w ogrzanym uprzednio roztworze buforu i utrzymaniu temperatury w kąpieli
wodnej (95–99°C). Do odmaskowania HIER można używać również innych źródeł ciepła po zweryfikowaniu ich
pod kątem zgodności z zalecaną procedurą. Zaleca się stosowanie protokołu ogrzewania HIER przez 40 minut
w temperaturze 95–99°C. Po zakończeniu ogrzewania należy odstawić pojemnik z buforem zawierającym
preparaty do ostygnięcia w temperaturze pokojowej przez 20 minut. Po zakończeniu HIER dokładnie przepłukać
roztworem buforu lub wodą dejonizowaną. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek
podstawowych zaleca się stosowanie szkiełek Silanized Slides (nr kat. S3003). Zaleca się stosowanie roztworu
do odmaskowania antygenu Target Retrieval Solution pH 9,0 (nr kat. S2368) lub 10x Concentrate (nr kat.
S2367).
Skrawki mrożakowe i rozmazy cytologiczne
Przeciwciała przeciwko PTEN mogą być stosowane do odczynów na utrwalonych w acetonie skrawkach
mrożakowych lub utrwalonych rozmazach cytologicznych.
Wykonanie odczynu
Postępować według procedury, stosownie do wybranego systemu detekcji.
Interpretacja odczynu
Przeciwciała przeciwko PTEN dają reakcję cytoplazmatyczną i (lub) jądrową.
(113998-001)
306645PL_110905 s. 2/4
Charakterystyka
wydajnościowa
Tkanki prawidłowe13
Rodzaj tkanki
(liczba badanych
przypadków)
Nadnercza (3)
Szpik kostny (3)
Gruczoły sutkowe (3)
Mózg/móżdżek (3)
Mózg/mózgowie (3)
Szyjka macicy (3)
Jelito grube (2)
Przełyk (3)
Serce (3)
Nerki (3)
Wątroba (3)
Płuca (3)
Komórki
międzybłonka (3)
Nerwy obwodowe (2)
Jajniki (3)
Trzustka (3)
Przytarczyce (3)
Przysadka mózgowa
(3)
Gruczoł krokowy (3)
Ślinianki (3)
Mięśnie szkieletowe
(3)
Skóra (3)
Jelito cienkie (3)
Śledziona (3)
Żołądek (3)
Jądra (3)
Grasica (3)
Tarczyca (2)
Migdałki (3)
Macica (3)
Składniki komórkowe dające dodatni odczyn
2/3 warstwa kłębkowata; 2/3 śródbłonek naczyń
1/3 makrofagi
2/3 komórki nabłonka przewodowego; 1/3 komórki nabłonka zrazikowego;
1/3 śródbłonek naczyń
3/3 warstwa drobinowa i ziarnista, neuropil
3/3 neurony, astrocyty; 2/3 neuropil
3/3 nabłonek płaski śluzówki; 1/3 mięśnie gładkie naczyń, śródbłonek naczyń
1/2 nabłonek gruczołowy, komórki zwojowe, makrofagi; 1/2 komórki
ośrodków rozmnażania; 2/2 nerwy, śródbłonek naczyń
1/3 nabłonek płaski śluzówki; 2/3 nerwy; 1/3 śródbłonek naczyń
3/3 nabłonek naczyń ;1/3 mięśnie gładkie naczyń; 1/3 nerwy
2/3 kłębuszki, nabłonek kanalików, komórki śródbłonka; 1/3 komórki
mezangialne, naczynia; 1/3 komórki wyściełające, komórki śródmiąższowe
3/3 hepatocyty; 1/3 drogi żółciowe
2/3 nabłonek oskrzeli; 3/3 śródbłonek naczyń; 1/3 mięśnie gładkie naczyń,
makrofagi
3/3 komórki śródbłonka naczyń
2/2 komórki nerwowe
3/3 zręb; 1/3 nabłonek powierzchniowy
2/3 nabłonek przewodowy, nerwy; 1/3 nabłonek zrazikowy; 3/3 wysepki
Langerhansa; 2/3 śródbłonek naczyń
2/3 komórki główne
3/3 komórki przysadki, neuropil; 2/3 śródbłonek naczyń; 1/3 nerwy, mięśnie
gładkie naczyń
3/3 nabłonek gruczołowy, zręb włóknisto-mięśniowy; 1/3 śródbłonek naczyń
1/3 nabłonek zrazikowy i przewodowy; 2/3 nerwy
3/3 śródbłonek naczyń; 1/3 mięśnie gładkie naczyń
3/3 naskórek, mieszki włosowe, gruczoły łojowe; 1/3 gruczoły apokrynowe
1/3 nabłonek gruczołowy, mięśnie gładkie, makrofagi, komórki ośrodków
rozmnażania; 1/3 nabłonek powierzchniowy; 3/3 nerwy; 3/3 śródbłonek
naczyń
1/3 makrofagi (rzadko); 1/3 komórki brzeżne
3/3 nabłonek gruczołowy; 2/3 śródbłonek naczyń; 1/3 mięśnie gładkie
naczyń, makrofagi; 1/3 nerwy; 1/3 komórki ośrodków rozmnażania
3/3 kanaliki nasienne; 1/3 komórki Leydiga, śródbłonek naczyń
3/3 nabłonek grasicy
2/2 ujemne
3/3 nabłonek płaski; 2/3 komórki ośrodków rozmnażania
3/3 gruczoły endometrium, zrąb endometrium, mięśniówka macicy
Tkanki nieprawidłowe 11, 12, 14-16
Rodzaj nowotworu (liczba badanych przypadków)
Rak sutka, sporadyczne raki pierwotne (33)
Liczba preparatów z nowotworów
dających odczyn dodatni
28/33
Rak jelita grubego i odbytu (90)
82/90
Wrodzony rak jelita grubego niezwiązany
z polipowatością (HNPCC), MSI+ (45)
(113998-001)
40/45
Raki sporadyczne jelita grubego i odbytu, MSI+ (22)
19/22
Raki sporadyczne jelita grubego i odbytu, MSI- (23)
23/23
Rak endometrium (72)
50/72
Sporadyczne guzy endokrynne trzustki (24)
23/24
Nierdzeniasty sporadyczny rak tarczycy (91)
83/91
Rak pęcherzykowaty tarczycy (28)
27/28
Rak brodawkowaty tarczycy (37)
35/37
Niezróżnicowany rak tarczycy (26)
21/26
306645PL_110905 s. 3/4
Piśmiennictwo
(113998-001)
1. Li J, Yen C, Liaw D, Podsypanina K, Bose S, Wang SI, Puc J, Miliaresis C, Rodgers L, McCombie R,
Bigner SH, Giovanella BC, Ittmann M, Tycko B, Hibshoosh H, Wigler MH, Parsons R. PTEN, a putative
protein tyrosine phosphatase gene mutated in human brain, breast, and prostate cancer. Science 1997;
275(5308):1943-1947
2. Steck PA, Pershouse MA, Jasser SA, Yung WK, Lin H, Ligon AH, Langford LA, Baumgard ML, Hattier T,
Davis T, Frye C, Hu R, Swedlund B, Teng DH, Tavtigian SV. Identification of a candidate tumour
suppressor gene, MMAC1, at chromosome10q23.3 that is mutated in multiple advanced cancers. Nat
Genet 1997; 15(4):356-362
3. Li DM, Sun H. TEP1, encoded by a candidate tumor suppressor locus, is a novel protein tyrosine
phosphatase regulated by transforming growth factor beta. Cancer Res 1997; 57(11):2124-2129
4. Teng DH, Hu R, Lin H, Davis T, Iliev D, Frye C, Swedlund B, Hansen KL, Vinson VL, Gumpper KL, Ellis L,
El-Naggar A, Frazier M, Jasser S, Langford LA, Lee J, Mills GB, Pershouse MA, Pollack RE, Tornos C,
Troncoso P, Yung WK, Fujii G, Berson A, Steck PA, et al. MMAC1/PTEN mutations in primary tumor
specimens and tumor cell lines. Cancer Res 1997; 57(23):5221-5225
5. Maehama T, Dixon JE. The tumor suppressor, PTEN/MMAC1, dephosphorylates the lipid second
messenger, phosphatidylinositol 3,4,5-trisphosphate. J Biol Chem 1998; 273(22):13375-13378
6. Myers MP, Stolarov JP, Eng C, Li J, Wang SI, Wigler MH, Parsons R, Tonks NK. P-TEN, the tumor
suppressor from human chromosome 10q23, is a dual-specificity phosphatase. Proc Natl Acad Sci USA.
1997; 94(17):9052-9057
7. Cantley LC, Neel BG. New insights into tumor suppression: PTEN suppresses tumor formation by
restraining the phosphoinositide 3-kinase/AKT pathway. Proc Natl Acad Sci USA 1999; 96(8):4240-4245.
Review
8. Downward J. Mechanisms and consequences of activation of protein kinase B/Akt. Curr Opin Cell Biol
1998; 10(2):262-267
9. Hill MM, Hemmings BA. Inhibition of protein kinase B/Akt: implications for cancer therapy. Pharmacol Ther
2002; 93(2-3):243-251
10. Freeman DJ, Li AG, Wei G, Li HH, Kertesz N, Lesche R, Whale AD, Martinez-Diaz H, Rozengurt N, Cardiff
RD, Liu X, Wu H. PTEN tumor suppressor regulates p53 protein levels and activity through phosphatasedependent and -independent mechanisms. Cancer Cell 2003; 3(2):117-130
11. Perren A, Weng LP, Boag AH, Ziebold U, Thakore K, Dahia PL, Komminoth P, Lees JA, Mulligan LM,
Mutter GL, Eng C. Immunohistochemical evidence of loss of PTEN expression in primary ductal
adenocarcinomas of the breast. Am J Pathol 1999; 155(4):1253-1260
12. Pallares J, Bussaglia E, Martinez-Guitarte JL, Dolcet X, Llobet D, Rue M, Sanchez-Verde L, Palacios J,
Prat J, Matias-Guiu X. Immunohistochemical analysis of PTEN in endometrial carcinoma: a tissue
microarray study with a comparison of four commercial antibodies in correlation with molecular
abnormalities. Mod Pathol 2005; 18(5):719-727
13. Raport IHC003 w dokumentacji
14. Zhou XP, Loukola A, Salovaara R, Nystrom-Lahti M, Peltomaki P, de la Chapelle A, Aaltonen LA, Eng C.
PTEN mutational spectra, expression levels, and subcellular localization in microsatellite stable and
unstable colorectal cancers. Am J Pathol 2002; 161(2):439-447
15. Perren A, Komminoth P, Saremaslani P, Matter C, Feurer S, Lees JA, Heitz PU, Eng C. Mutation and
expression analyses reveal differential subcellular compartmentalization of PTEN in endocrine pancreatic
tumors compared to normal islet cells. Am J Pathol 2000; 157(4):1097-1103
16. Gimm O, Perren A, Weng LP, Marsh DJ, Yeh JJ, Ziebold U, Gil E, Hinze R, Delbridge L, Lees JA, Mutter
GL, Robinson BG, Komminoth P, Dralle H, Eng C. Differential nuclear and cytoplasmic expression of PTEN
in normal thyroid tissue, and benign and malignant epithelial thyroid tumors. Am J Pathol 2000;
156(5):1693-1700
306645PL_110905 s. 4/4