Opis techniczny Pawilon 24
Transkrypt
Opis techniczny Pawilon 24
PREMM Instalacje Sanitarne Rafał Gorecki adres: ul. Lubichowska 14 83-200 Starogard Gd. NIP: 5921901947 tel. kom. 607-579-226 Regon: 221566555 OBIEKT: Zmiana Pozwolenia na Budowę Nr AB-7351/160/06 StM Rozbudowa, przebudowa, nadbudowa pawilonu Nr 24 - Oddziału dla chorych psychicznie o wzmożonym zabezpieczeniu w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Starogardzie Gdańskim ul. Skarszewska 7 z dostosowaniem do wymogów i warunków wykonania środka leczniczego wraz z instalacjami elektrycznymi, wodno – kanalizacyjnymi, centralnego ogrzewania, rekuperacją, monitoringiem, i kontrolą dostępu wraz z przyłączami wodno - kanalizacyjnymi. ADRES: dz. nr 3/10 obręb: 4 Miasto Starogard Gdański Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Pawilon numer XXIV ZLECENIODAWCA: Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych im. Stanisława Kryzana ul. Skarszewska 7 83-200 Starogard Gdański PROJEKTANT: mgr inż. Rafał Gorecki upr. nr POM/0051/PWOS/10 (do proj. w branży sanitarnej bez ograniczeń) SPRAWDZAJĄCY: mgr inż. Tomasz Firgon upr. nr POM/0054/POOS/10 (do proj. w branży sanitarnej bez ograniczeń) DATA OPRACOWANIA: 7 styczeń 2016 r. ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA I. Część formalno-prawna II. Opis techniczny 1.0 Podstawa opracowania 2.0 Cel i zakres opracowania 3.1 Przyłącze wody oraz instalacja ciepłej i zimnej wody użytkowej 3.1 Przyłącze wody 3.2 Opomiarowanie instalacji wodociągowej 3.3 Instalacja ciepłej i zimnej wody użytkowej 3.4 Próba szczelności 3.5 Instalacja wody hydrantowej 4.0 Projektowana instalacja kanalizacji sanitarnej 5.0 Drenaż opaskowy 6.0 Instalacja centralnego ogrzewania 7.0 Instalacja wentylacji nawiewno-wywiewnej 8.0 Wytyczne montażowe 9.0 Bezpieczeństwo i ochrona zdrowia 9.1 Zakres robót 9.2 Elementy budynku mogące stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi 9.3 Przewidywane zagrożenia występujące podczas realizacji obiektu 9.4 Sposób prowadzenia instruktażu pracowników przed przystąpieniem do realizacji 9.5 Środki techniczne i organizacyjne zapobiegające niebezpieczeństwom 9.6 Uwagi końcowe. III. Część graficzna - Instalacja wody rzut piwnicy skala 1:100 - Instalacja wody rzut parteru skala 1:100 - Instalacja wody rzut I piętra skala 1:100 - Instalacja wody rzut II piętra skala 1:100 - Rozwinięcie instalacji wody skala 1:---- Rozwinięcie instalacji wody skala 1:---- Rozwinięcie instalacji wody skala 1:---- Instalacja kanalizacji sanitarnej rzut piwnicy skala 1:100 - Instalacja kanalizacji sanitarnej rzut parteru skala 1:100 - Instalacja kanalizacji sanitarnej rzut I piętra skala1:100 - Instalacja kanalizacji sanitarnej rzut II piętra skala1:100 - Rozwinięcie instalacji kanalizacji sanitarnej skala 1:---- Rozwinięcie instalacji kanalizacji sanitarnej skala 1:---- Rozwinięcie instalacji kanalizacji sanitarnej skala 1:---- Rozwinięcie instalacji kanalizacji sanitarnej skala 1:---- Instalacja c.o. rzut piwnicy skala 1:100 - Instalacja c.o. rzut parteru skala 1:100 - Instalacja c.o. rzut I piętra skala 1:100 - Instalacja c.o. rzut II piętra skala 1:100 - Rozwinięcie instalacji c.o. skala 1:--- Rozwinięcie instalacji c.o. skala 1:--- Rozwinięcie instalacji c.o. skala 1:--- Rozwinięcie instalacji c.o. skala 1:--- Instalacja wentylacji mechanicznej rzut piwnicy skala 1:100 - Instalacja wentylacji mechanicznej rzut parteru skala 1:100 - Instalacja wentylacji mechanicznej rzut I piętra skala 1:100 - Instalacja wentylacji rzut II piętra skala 1:100 rys. nr W-1 rys. nr W-2 rys. nr W-3 rys. nr W-4 rys. nr W-5 rys. nr W-6 rys. nr W-7 rys. nr Ks-1 rys. nr Ks-2 rys. nr Ks-3 rys. nr Ks-4 rys. nr Ks-5 rys. nr Ks-6 rys. nr Ks-7 rys. nr Ks-8 rys. nr CO-1 rys. nr CO-2 rys. nr CO-3 rys. nr CO-4 rys. nr CO-5 rys. nr CO-6 rys. nr CO-7 rys. nr CO-8 rys. nr WM-1 rys. nr WM-2 rys. nr WM-3 rys. nr WM-4 OPIS TECHNICZNY 1.0 Podstawa opracowania. - zlecenie inwestora - wizja lokalna w terenie - ustalenie z inwestorem o zakresie opracowania - podkłady architektoniczno – budowlane - mapy sytuacyjno-wysokościowe w skali 1:500. - normy, normatywy i katalogi producentów 2.0 Cel i zakres opracowania. Celem opracowania jest uzyskanie pozwolenia na budowę i wykonanie projektowanych instalacji. Dokumentacja techniczna określająca przeprowadzenie niezbędnych robót budowlanych zmierzających do wykonania instalacji i urządzeń sanitarnych w Pawilonie nr 24 – oddział dla chorych psychicznie o wzmożonym zabezpieczeniu w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Starogardzie Gdańskim ul. Skarszewska 7. Projekt obejmuje wewnętrzne instalacje: - ciepłej i zimnej wody użytkowej - wody hydrantowej - kanalizacji sanitarnej - kanalizacji deszczowej - centralnego ogrzewania - wentylacji mechanicznej 3.0 Przyłącze wody oraz instalacja ciepłej i zimnej wody użytkowej. 3.1 Przyłącze wody Budynek zasilany jest w zimną wodę użytkowa z istniejącej wewnętrznej sieci wodociągowej należącej do Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Starogardzie Gdańskim. Z istniejącej sieci wodociągowej wykonane jest przyłącze wody DN50. 3.2. Opomiarowanie instalacji wodociągowej. Przepływ obliczeniowy zimnej wody całego budynku q=2,6 dm3/s=9,36 m3/h Zużycie wody zimnej opomiarowane zostanie poprzez projektowany wodomierz Master+ JS-10-NK DN 32 o przepływie Qnom = 10,0 m3/h fabryki wodomierzy POWOGAZ. Wodomierz posiada nadajnik implusów co umożliwa zdalny odczyt zużycia wody. Wodomierz zlokalizowano w pomieszczeniu 014 w piwnicy budynku. Przed wodomierzem należy zachować odcinek prosty nie krótszy niż 5 x DN oraz za wodomierzem nie krótszy niż 3 x DN. Zaprojektowano zestaw wodomierzowy składający się z wodomierza, pełno przelotowych kulowych zaworów odcinających DN50 oraz zamontowanego od strony instalacji zaworu zwrotnego antyskażeniowego DN50 klasy EA zapobiegającego wtórnemu zanieczyszczeniu wody sieciowej. Wodomierz zamontowany na konsoli wyposażyć w łącznik standardowe umożliwiające wymianę. Przepływ obliczeniowy ciepłej wody całego budynku q=2,1 dm3/s = 7,56 m3/h Zużycie ciepłej wody użytkowej opomiarowane będzie poprzez projektowany wodomierz Master+ JS130-10-NK DN 32 o przepływie Qnom = 10,0 m3/h fabryki wodomierzy POWOGAZ. Wodomierz posiada nadajnik impulsów co umożliwia zdalny odczyt zużycia wody. Przed wodomierzem należy zachować odcinek prosty nie krótszy niż 5 x DN oraz za wodomierzem nie krótszy niż 3 x DN. Zaprojektowano zestaw wodomierzowy składający się z wodomierza oraz pełno przelotowych kulowych zaworów odcinających DN50. Wodomierz zamontować w pomieszczeniu 0,14. Przepływ obliczeniowy cyrkulacji całego budynku q=0,14dm3/s = 0,5 m3/h Zużycie wody cyrkulacyjnej opomiarowane będzie poprzez projektowany wodomierz JS90-1,0-04 DN 15 o przepływie Qnom = 1,0 m3/h fabryki wodomierzy POWOGAZ. Na kanale wylotowym wodomierza DN15 zastosować zawór zwrotny EA producenta POWOGAZ. Wodomierz jest przystosowany do nakładi impulsowej. Przed wodomierzem należy zachować odcinek prosty nie krótszy niż 5 x DN oraz za wodomierzem nie krótszy niż 3 x DN. Zaprojektowano zestaw wodomierzowy składający się z wodomierza oraz pełno przelotowych kulowych zaworów odcinających DN25. Wodomierz zamontować w pomieszczeniu 0.14. 3.3. Projektowana instalacja ciepłej i zimnej wody użytkowej. Projektuje się wykonanie instalacji wodociągowej składającej się z przewodów wody zimnej, wody ciepłej oraz cyrkulacji. Instalacje zaprojektowano z rur KAN-therm PP PN16 Stabi Al. Klasa zastosowania rur zgodnie z normą ISO 10508:1995. Zgodnie z wytycznymi producenta rury KAN-therm PP PN16 Stabi Al mogą pracować w instalacji z.w.u, c.w.u i wody cyrkulacyjnej przy ciśnieniu roboczym 10 bar. Temperatura pracy instalacji c.w.u. i cyrkulacji 60ºC przez 49 lat, 80ºC przez 1 rok oraz przy 100ºC przez 100 godzin. Instalacje wodociągową projektuje się wykonać w systemie trójnikowym. Przewody rozprowadzające i gałązki wykonane z PP prowadzić w bruzdach ściennych, piony i podejścia pod przybory wykonać w bruzdach ściennych. Podejścia doprowadzone do zlewów i umywalek zakończyć zaworem kątowym do podłączenia wężyków baterii stojącej 1/2”x3/8”. Wężyki ukryć w półnodze ceramicznej. W kabinach prysznicowych zamontować podejścia pod baterie prysznicowe zaścienne. Podejścia płuczek zbiorniczkowych wyposażyć w zawory odcinające. Podejścia do pisuarów zakończyć zaworem pisuarowym czasowo samozamykalnym. Przewody podejść wody zimnej i ciepłej powinny być dodatkowo mocowane przy punktach poboru wody lub zaworów. Połączenia przewodów: Projektuje się łączenie przewodów poprzez zaprasowywanie lub zgrzewanie. Połączenia wykonać zgodnie z instrukcją producenta rury. Przy układaniu podtynkowym i pod posadzkowym nie uwzględnia się wydłużenia termicznego przewodów pod warunkiem stworzenia rurom warunków do pracy termicznej. W tym celu przewody polipropylenowe należy prowadzić w izolacjach termicznych gwarantujących brak możliwości zamontowania rur na sztywno poprzez zalanie szlichtą betonową lub zarzucanie tynkiem. Minimalna warstwa betonu nad rurą powinna ze względów wytrzymałościowych wynosić 4 cm. W przypadku tynku wymagana grubość mieści się w zakresie 3 – 4 cm, zależnie od średnicy rury, przy czym zaleca się tu stosowanie siatki tynkarskiej. Przejścia przewodów przez przegrody budowlane powinny być prowadzone w tulejach osłonowych z materiału nie twardszego niż sama rura np. w tulejach z tworzywa sztucznego. W miejscach przejść nie mogą występować połączenia rur. Przestrzeń między tuleją a rurą powinna być wypełniona materiałem plastyczny nie oddziałującym na przewody. Rura ochronna powinna być dłuższa od grubości ściany lub stropu o ok. 2 cm. Izolacja cieplna: Przewody instalacji wodociągowej PP wody ciepłej i cyrkulacji izolować termicznie otuliną z pianki PE (materiał 0,035 [W/m*K]) z nacięciem wzdłużnym. Przewody montowane w posadzkach i bruzdach (do dn 22) izolować otuliną o grubości min. 20mm, (dn22-dn35) izolować otuliną o gr. min. 30mm, (dn35-dn100) izolować otuliną o gr. równej średnicy wewnętrznej rury. Wszystkie przewody wody zimnej izolować termicznie otuliną z pianki PE (materiał 0,035[W/m*K]) z nacięciem wzdłużnym o gr. min. 6 – 9 mm. Materiały izolacyjne, przeznaczone do wykonania izolacji cieplnej, powinny być w stanie suchym, czyste i nie uszkodzone, a sposób składowania materiałów na stanowisku pracy powinien wykluczać możliwość ich zawilgocenia lub uszkodzenia. Powierzchnia jaką jest wykonywana izolacja cieplna powinna być czysta i sucha. Nie dopuszcza się wykonywania izolacji cieplnych na powierzchniach zanieczyszczonych ziemią, cementem, smarami,itp., oraz na powierzchniach z niecałkowicie wyschniętą lub uszkodzoną powłoką antykorozyjną. Armatura: Projektuje się zastosowanie armatury odcinającej w postaci kurków ćwierćobrotowych montowanych przy przyborach, na pionach i na gałązkach. Na podejściu pod piony wody cyrkulacyjnej zamontować zawór równoważący c.w.u. firmy Honeywell Alwa-Kombi-4 DN15. Jest to zawór dławiąco-odcinający do ciepłej wody użytkowej do montażu na przewodzie cyrkulacyjnym w celu zrównoważenia instalacji. Zawór może pracować jako zawór dławiący z nastawą wstępną w regulacji statycznej lub w regulacji dynamicznej z zamontowaną nasadką termiczną umożliwiającą regulację przepływu zależną od nastawy temperatury. Zawór z nasadką zachowuje własności regulacyjne i równoważące nawet podczas dezynfekcji termicznej systemu ciepłej wody użytkowej. Przy pomocy nasadki spustowej istnieje możliwość opróżniania i nawadniania pionu. Dopuszczenia: COBRTI INSTAL, DVGW, PZH Materiały: Obudowa zaworu i części pozostające w kontakcie z wodą wykonane z odpornego na korozję brązu Korpus: skośny Nastawa wstępna: tak Wskazanie położenia: Widoczny wskaźnik z ukrytym pokrętłem nastawy Możliwość automatycznego wyrównoważenia: tak Możliwość odwadniania-napełniania: tak Wbudowany zawór zwrotny: nie Maks. temp. medium: 130C Ciśn. statyczne: PN16 Alwa-Kombi-4 DN: 15mm Średnica przyłącza: R1/2cal Kvs: 2,7 W łazienkach (pomieszczenie nr 42 i 131) zamontować czasowe, zaścienne zestawy natryskowe, wylewka natryskowa wykonana z litego chromowanego mosiądzu, odporna na wandalizm z antyosadowym dyfuzorem i automatycznym regulatorem wypływu, zawór czasowy 1/2” zasilany w wodę zmieszaną, czas wypływu 30 sekund, wypływ 6 litrów na minutę. Zastosować zestawy natryskowe np. firmy MAKOINSTAL. Przed zestawami natryskowymi należy zastosować termostatyczne mieszacze wody 3/4”, wyposażone w automatyczną ochronę antyoparzeniową. Maksymalna temperatura ciepłej wody 85ºC. Mieszacz zapewnia dystrybucję wody zmieszanej w wybranej temperaturze. Źródło ciepłej wody użytkowej: Ciepła woda użytkowa doprowadzana jest do budynku z zewnątrz poprzez istniejąca instalacje c.w.u i cyr. Przechowywana jest w zasobniku c.w.u. o pojemności 500 litrów. Wysokości montażu przyborów sanitarnych: Rodzaj przyboru sanitarnego Wysokość montażu Zlewozmywak 80cm - 90cm Umywalka 75cm – 80cm Natrysk brodzik 20cm - 30cm Pisuar 55cm - 65cm Miska ustępowa Miska ustępowa dla niepełnosprawnych 40cm 45cm - 50cm Przybory sanitarne w łazienkach dla niepełnosprawnych na parterze i I piętrze budynku należy zaopatrzyć w pochwyty i poręcze dla osób niepełnosprawnych. 3.4. Próba szczelności. Zgodnie z wytycznymi próbę szczelności należy przeprowadzać przed zakryciem instalacji. Przed rozpoczęciem próby ciśnienia niezbędne jest odłączenie dodatkowych urządzeń instalacji, które mogą ulec uszkodzeniu lub zakłócić przebieg próby. W celu kontroli zmiany ciśnienia w najniższym punkcie instalacji konieczne jest podłączenie manometru z dokładnością odczytu 0,01 MPa. Przygotowaną do próby instalację należy napełnić wodą i odpowietrzyć. Aby przeprowadzić próbę, ciśnienie próbne należy podnieść do 1,5 krotnej wartości ciśnienia roboczego. Podczas próby wstępnej ciśnienie próbne w ciągu 30 minut należy dwukrotnie podnieść do pierwotnej wartości w odstępie 10 minut. W ciągu następnych 30 min spadek ciśnienia nie może przekroczyć 0,06 MPa. Bezpośrednio po badaniu wstępnym należy przeprowadzić 120 minutową próbę główną. W tym czasie ciśnienie pozostałe po próbie wstępnej nie może spaść więcej niż 0,02 MPa. Podczas wykonywanej próby szczelności należy dokonać wizualnej oceny szczelności wykonanych połączeń. Jeżeli jakieś połączenie okaże się nieszczelne próbę należy przeprowadzić od początku. 3.5. Instalacja wody hydrantowej. W budynku objętym niniejszym opracowaniem projektowane są dwa hydranty wewnętrzne DN25. Ze względu na kolizje z projektowanymi rozwiązaniami techicznymi w piwnicy przewiduje się demontaż części instalacji przeciwpożarowej wykonanej z rur stalowych ocynkowanych. Lokalizację hydrantów, instalację przeznaczoną do demontażu, trasę projektowanej instalacji p.poż i miejsce włączenia do projektowanej instalacji zimnej wody pokazano w części graficznej opracowania. Na projektowanej instalacji p.poż w pomieszczeniu 013 (piwnica budynku) zainstalować zawór odcinający DN50 oraz zawór antyskażeniowy EA DN50. Zawór ten zabezpiecza instalację wody socjalno-bytowej przed ewentualnym skażeniem. Instalację p.poż. wykonać należy np. z rur stalowych ocynkowanych łączonych za pomocą kształtek gwintowanych przy zastosowaniu konopi czesanych i pasty uszczelniającej lub taśm teflonowych. Można zastosować inne rozwiązanie materiałowe przewodów pod warunkiem wymaganej odporności ogniowej przewodu lub jego izolacji. Szafki hydrantowe DN25 wyposażone zostaną w prądownice i wąż półsztywny. Zawór powinien być umieszczony na wysokości (1,35 ±0,1) m od poziomu podłogi. Nasada tłoczna powinna być skierowana do dołu. Usytuowanie nasady tłocznej oraz pokrętła zaworu względem ścian lub względem obudowy powinno umożliwiać łatwe przyłączenie węża tłocznego wg PN-M-51151:1987 (PN-87/M-51151) o wielkości zgodnej z wielkością nasady klucza do łączników wg PN-M51014:1953 (PN-53/M-51014), odkręcanie i zamykanie zaworu oraz umieszczenie w szafce węża i prądownicy. Przed hydrantem lub zaworem powinna być dostateczna przestrzeń do rozwinięcia linii gaśniczej. Wydajność jednego hydrantu DN25 – 1,0 dm3/s. Minimalne ciśnienie na wylocie z prądownicy 0,2 MPa. Instalację w pomieszczeniach o temperaturze >16oC należy zaizolować termicznie izolacją z pianki poliuretanowej odpornej na działanie wilgoci o grubości minimum 6mm np. FRZ firmy THERMAFLEX. Sprawdzenie sprawności działania hydrantu – minimum raz w roku zgodnie z rozporządzeniem ministra. 4.0. Projektowana instalacja kanalizacji sanitarnej. Z istniejącego budynku ścieki bytowo – gospodarcze oraz deszczowe odprowadzone są grawitacyjnie do sieci kanalizacji ogólnospławnej. Podczas wykonywania robót budowlanych system kanalizacji ogólnospławnej należy rozdzielić na system kanalizacji rozdzielczej (osobno kanalizacja deszczowa i sanitarna). W pomieszczeniu szatni damskiej oraz szatni męskiej (piwnica budynku) należy zamontować zasuwę burzową przeznaczoną do ścieków fekalnych. Zastosować np. zasuwę burzową ZB110 DN110 firmy KARMAT. Wewnętrzną instalację kanalizacji sanitarnej wykonać z rur i kształtek kanalizacyjnych Dn 50-160 z kielichem i uszczelka. Przewody układać z co najmniej 2%-3% spadkiem po trasach wskazanych w części rysunkowej projektu. Nie należy zmniejszać spadków rur ułożonych w posadzkach gdyż grozi to zapchaniem przewodu kanalizacyjnego. Wszystkie podłączone przybory oprócz miski ustępowej należy wyposażyć w syfony. Przewody w budynku prowadzić w posadzkach lub bruzdach ściennych. Zaleca się wykonanie na końcu instalacji pionów odpowietrzających wyprowadzonych ponad dach budynku. Wszystkie piony zakończone wywiewką kanalizacyjną Ø 110 i Ø 160 mm należy wyprowadzić powyżej górnej krawędzi okien dachowych w odległości nie mniejszej niż 4 metry. W dolnej części każdego pionu przed przejściem w przewód odpływowy, powinna być umieszczona kształtka rewizyjna, niezbędna do eksploatacji instalacji. Kompensacje wydłużeń termicznych przewodów należy zapewnić poprzez pozostawienie w kielichach podczas montażu rur i kształtek luzu kompensacyjnego. Przy przejściach pionów kanalizacyjnych przez stropy należy stosować tuleje ochronne z PVC, wystające około 3cm powyżej podłogi. Średnica wewnętrzna tulei powinna być większa od średnicy zewnętrznej przewodu o około 5cm. Przestrzeń między przewodem a tuleją należy wypełnić masą elastyczną zapewniającą swobodny przesuw przewodu. Po zakończeniu robót montażowych instalacji kanalizacyjnej przeprowadzić badanie szczelności. Podejścia i przewody spustowe (piony) sprawdzić na szczelność w czasie swobodnego przepływu przez nie wody. Przewody odpływowe (poziomy) napełnić wodą powyżej kolana łączącego pion z poziomem, sprawdzić poprzez oględziny. 5.0 Drenaż opaskowy. W celu ograniczenia ilości gromadzonych wód opadowych w gruncie zalegającym bezpośrednio przy murach fundamentowych budynku, należy wykonać drenaż odwadniający, który będzie zbierał zarówno lokalnie spiętrzane wody gruntowe jak i wody opadowe. Pozwoli on skutecznie chronić ściany przyziemia przed naporem oraz infiltracją wód gruntowych. Opis wymaganych robót: – wykonać wykopy liniowe(odcinkami) wzdłuż budynku – zabezpieczyć wykop zgodnie z przyjętymi zasadami BHP – po wykonaniu właściwych izolacji pionowych wraz z dociepleniem, wykonać drenaż opaskowy – zasypać wykop zagęszczając grunt warstwami co 15-20 cm Drenaż liniowy odwadniający zaprojektowano w postaci ciągów drenarskich połączonych studniami rewizyjnymi w obszarze nieutwardzonym budynku, gdzie przyległy teren znajduje się powyżej posadzek piwnicy. Należy zastosować system np. firmy „Wavin” mający w swojej ofercie kompleksowe materiały drenarskie lub inny o podobnych parametrach , posiadający odpowiednie aprobaty i certyfikaty dopuszczające te wyroby do stosowania w budownictwie. Ciąg drenarski należy wykonać z rury perforowanej 100mm w oplocie kokosowym zaczynając od głębokości poniżej posadzek piwnic, równolegle do muru z zachowaniem 0,2% spadku w kierunku studni rewizyjnej. W studni S2 należy zamontować pompę zatapialną do wód zanieczyszczonych z łącznikiem pływakowym np. pompę Unilift KP 150-A1 firmy Grundfos. Pompę zasilić z wewnętrzej elektrycznej instalacji budynku z zachowaniem warunków bezpieczeństwa osób postronnych. Natomiast wody z studni S1 będą odpływać grawitacyjnie do istniejącej sieci kanalizacji deszczowej. Rurę drenażową należy obsypać warstwą żwiru i frakcji 15-25mm o grubości w przedziale 20-40 cm, a następnie żwir owinąć i zabezpieczyć geowłókniną. Warstwa żwiru na całej długości drenażu musi przylegać do izolacji budynku. 6.0. Instalacja centralnego ogrzewania. Budynek ogrzewany jest z istniejącego przyłącza ciepłowniczego należącego do Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Starogardzie Gdańskim. W piwnicy budynku na istniejącym przyłączu ciepłowniczym zaprojektowano ciepłomierz Kamstrup Multical 602 DN40 o przepływie Qnom = 10,0 m3/h. Ciepłomierz podłączony do zasilania zewnętrznego 230 V AC. Przelicznik powinien mieć możliwość zamontownia dodatkowego modułu komunikacyjnego magistralii ModbusRTU. Zaprojektowano instalację centralnego ogrzewania wodną, pompową, dwuprzewodową pracującą w układzie zamkniętym. Jako odbiorniki ciepła zastosowano grzejniki stalowe płytowe, grzejniki żeliwne, grzejniki łazienkowe, nagrzewnice wodne oraz centrale wentylacyjne. Parametry czynnika grzejnego 75°C/55°C. Temperatury w pomieszczeniach oraz temperatury zewnętrzne zostały przyjęte zgodnie z normami PN-82/B-02402 i PN-82/B-02403. Obliczenia zapotrzebowania na ciepło wykonano na podstawie projektu architektonicznego zgodnie z normą PN EN 12831. Sterowanie rozdzielnią ciepła w budynku objętym niniejszym opracowaniem będzie odbywało się poprzez dwa niezależne regulatory ciepłownicze RVD 120 firmy Siemens. Każdy z sterowników będzie obsługiwał jeden obieg c.o. Pompa każdego z obiegów sterowana z regulatora RVD startuje równolegle zuruchomieniem trybu grzania obiegu. Regulator RVD II piętra powinien pracować z nocnym i weekendowym obniżeniem temperatury. Natomiast regulator oddziałowy powinien pracować w trybie utrzymania określonej temperatury oraz z obsługą kalendarza czasowego. Dla obiegu c.o. obsługującego tylko II piętro budynku czujnik temperatury wewnętrznej QAA26 firmy Siemens zlokalizowany będzie w pomieszczeniu kierownika oddziału. Natomiast dla obiegu c.o. obsługującego pozostałą część budynku czujnik temperatury wewnętrznej QAA26 firmy Siemens zlokalizowany będzie w dyżurce pielęgniarek na parterze budynku. Zewnętrzny czujnik temperaturowy QAC32 firmy Siemens dla obu obiegów zlokalizowany zostanie od strony północnej na zewnętrznej ścianie budynku. Na rozdzielaczach zasilania i powrotu c.o. zaprojektowano manometry i termometry tarczowe. Na zasilaniu każdego obiegu należy zamontować czujnik temperatury medium grzewczego QAD22 firmy Siemens. Na rozdzielaczach zamontowane są następujące pompy obiegowe: - istniejąca pompa obiegu c.o. Grundfos 65-120F - projektowana pompa obiegu c.o. Grundfos ALPHA2 25-60 Na zakończeniu każdego pionu c.o. zastosować automatyczne odpowietrzniki instalacji centralnego ogrzewania. Na każdym podejściu pod pion należy zamontować: - na powrocie zawór równoważący, np. typu Hycocon VTZ DN15 (kvs–1,7) lub DN 20 (kvs-2,7) firmy Oventrop , oraz kulowy zawór odcinający ze spustem wody DN15 – DN20 przystosowany do pracy w instalacji c.o., max. temperatura pracy zaworu 110ºC, średnica zamontowanego zaworu zależy od średnicy pionu - na zasilaniu kulowy zawór odcinający ze spustem wody DN15 – DN20, max. temperatura pracy zaworu 110ºC, średnica zamontowanego zaworu zależy od średnicy pionu. Wykonawca powinien przeprowadzić równoważenie przepływów w instalacji z przeprowadzonych prac należy wystawić protokół. Każdy z zaworów równoważących powinien być oznaczony za pomocą plakietki z tworzywa z określeniem wprowadzonych nastaw na etapie uruchomienia instalacji. Przewody: Projektuje się wykonanie instalacji centralnego ogrzewania składającej się z przewodów zasilania i powrotu. Instalacje dla grzejników na poddaszu zaprojektowano z rur PEX-Al-PEX z warstwą antydyfuzyjną (Al). Natomiast pozostałe instalacje projektowane z rur stalowych czarnych bez szwu zgodnie z normą PN-EN 10220:2005 lub ze szwem. Przewody wykonać w systemie trójnikowym. Połączenia przewodów PEX/AL/PEX wykonać przez złączki zaciskane tulejami zaciskowymi do instalacji centralnego ogrzewania, natomiast połączenia rur stalowych za pomocą spawania gazowego i połączeń kołnierzowych lub gwintowanych. Połączenia wykonać wg technologii i wytycznych producenta rury. Przy układaniu podtynkowym i podposadzkowym przewody należy prowadzić w izolacjach termicznych z pianki PE, uszczelnianych na końcach. Minimalna warstwa betonu nad rurą ze względów wytrzymałościowych powinna wynosić 4cm. W przypadku tynku wymagana grubość mieści się w zakresie 3-4cm zależnie od średnicy rury, przy czym zaleca się tu stosowanie siatki tynkarskiej. Kompensację wykonać wg wytycznych producenta rur. Przejścia przewodów przez przegrody budowlane powinny być prowadzone w tulejach osłonowych z materiału nie twardszego niż sama rura np. w tulejach z tworzywa sztucznego. W miejscach przejść nie mogą występować połączenia rur. W rurze osłonowej izolację rury zmniejszyć o 50%. Przestrzeń między tuleją a izolacją powinna być wypełniona materiałem plastycznym nie oddziałującym na przewody. Rura ochronna powinna być dłuższa od grubości ściany lub stropu o ok. 2 cm. W piwnicy instalację c.o. prowadzoną na wierzchu ścian należy obudować płytami kartonowo – gipsowymi. Grzejniki: Zaprojektowano grzejniki stalowe płytowe typu CV oraz HV, producenta PURMO w wersji dolnego zasilania. Grzejniki wyposażone fabrycznie w odpowietrzniki i uchwyty do wieszania grzejnika na ścianie. Podłączenia grzejnika w wersji dolnego zasilania do instalacji c.o. wykonać od ściany poprzez zestaw podłączeniowy kątowy typu Vekotec do podłączenia grzejników zaworowych. Wyłącznie w łazienkach dla personelu zlokalizowanych w piwnicy zamontować grzejniki drabinkowe typu Santorini. Podejścia pod grzejniki wykonać w bruzdach ściennych. Grzejniki zlokalizowane na poddaszu, pomieszczeniach w których przebywa personel oraz w gabinetach zabiegowych, wyposażyć na gałązce zasilającej przy grzejniku w termostatyczny zawór grzejnikowy kątowy z regulowaną nastawą wstępną. Na powrocie zamontować zawór odcinający. W pomieszczeniach gdzie przebywają pacjenci zaprojektowano grzejniki żeliwne Kalor w wersji bocznego zasilania. Przy grzejnikach typu Kalor nie stosować zawórów termostatycznych. Nagrzewnica wodna: Na parterze w sali terapii zajęciowej projektowane są dwie nagrzewnice powietrza LEO AGRO. Nagrzewnice posiadają obudowę wykonaną ze stali ocynkowanej malowanej proszkowo. Silnik o klasie izolacji IP66, grubsze lamele wymiennika oraz duży prześwit między nimi umożliwiają mycie urządzenia wodą pod ciśnieniem. Możliwy demontaż dolnej części obudowy co ułatwia utrzymanie urządzeń w czystości, a tym samym zachowanie jego optymalnych parametrów pracy. Kierownice powietrza umożliwiają płynną zmianę kąta wylotu nawiewanego powietrza. Specjalna dysza kierująca powietrze z wentylatora na okno nagrzewnicy znacząco redukuje głośność urządzenia. Pracę dwóch nagrzewnic reguluje termostat RD, który załącza równolegle urządzenia w przypadku spadku temperatury w pomieszczeniu poniżej wartości zadanej. Termostat powinien być zamontowany na wysokości 1,5m nad ziemią w miejscu o dobrej cyrkulacji powietrza. Nie należy umieszczać go przy źródłach ciepła, oświetleniu, nawiewnikach, otworach okiennych i drzwiowych. Praca wentylatora regulowana będzie poprzez transformatorowy regulator obrotów wentylatora, który pozwala na pięciostopniową regulację wydajności wentylatora. Nagrzewnice wraz z zaworem odcinającym automatycznym podłączyć do sterownika czasowego obsługującego tryb kalendarzowy 24/7. Regulator powinien automatycznie odcinać ogrzewanie od hali gimnastycznej w godzinach wieczornych i samoczynnie załączać ogrzewanie przed rozpoczęciem zajęć. Charakterystyka urządzenia: – wentylator osiowy, jednofazowy, prądu zmiennego – max. strumień przepływu powietrza 3700m3/h – zasilanie 230V/50Hz – pobór prądu 1,8 A – pobór mocy 350 W – wymiennik 3-rzędowy – przyłącza 3/4” – max. temperatura wody grzewczej 130°C – obudowa stalowa – pozycja pracy pionowo (na ścianie) Armatura przy nagrzewnicy wodnej: – zasilanie: zawór odcinający dn20, filtr siatkowy dn 20, zawór dwudrogowy dn 20, – powrót: zawór odcinający dn20, zawór regulacyjny dn 20 Płukanie i próba szczelności: Wykończoną instalację grzewczą należy przed uruchomieniem dokładnie przepłukać. Proces ten pozwala usunąć zanieczyszczenia, jakie mogły przedostać się do systemu rur w czasie robót budowlanych. Zwłaszcza zanieczyszczenia metaliczne mogą na skutek korozji spowodować w dłuższym okresie uszkodzenia źródła ciepła lub grzejników. Przed wykonaniem izolacji należy wykonać próbę szczelności całej instalacji. Aby wykonać próbę szczelności instalacji centralnego ogrzewania, należy zastosować ciśnienie próbne wynoszące 0,2 MPa + najwyższe ciśnienie robocze w instalacji. Próbę szczelności należy wykonać tak jak dla wody pitnej. Po wykonaniu próby szczelności zaleca się przeprowadzenie próby na gorąco, sprawdzając w warunkach roboczych szczelność instalacji. 7.0. Instalacja wentylacji nawiewno – wywiewnej. Opis systemu wentylacji budynku: W sanitariatach oraz szatniach w celu zapewnienia wymagań sanitarnohigienicznych oraz komfortu osób przebywających zaprojektowano wentylację mechaniczną. Zaprojektowano centralę sekcyjną montowaną w pomieszczeniu nr 019, obsługującą sanitariaty oraz szatnie i łazienki w piwnicy budynku. Wydatek centrali na nawiewie V-1850 m3/h, natomiast na wywiewie V-2000 m3/h. W skład automatyki centrali wchodzi: kanałowy czujnik temperatury, czujnik pomieszczeniowy, moduł wejściowy, presostat różnicowy mierzący zabrudzenie filtra, termostat przeciwzamrożeniowy, zawór trójdrogowy, moduł siłowo - sterujący, wkładka bezpiecznikowa, sterownik z wyświetlaczem oraz siłownik przepustnicy. W łazienkach gdzie znajdują się prysznice i wanny założono 5 krotną wymianę powietrza. W łazienkach tych projektowane jest 10% podciśnienie. W szatniach dla pracowników założona jest 4 krotna wymiana powietrza. Projektowana centrala zostanie podłączona do ręcznego systemu oddymiania, który funkcjonuje w budynku objętym niniejszym opracowaniem. Dobrano centralę z glikolowym odzyskiem ciepła w celu niedopuszczenia do mieszania się strumienia nawiewanego z wywiewanym. Centrale montować w sposób zapewniający wolną przestrzeń do demontażu drzwiczek rewizyjnych i głównych komponentów wewnętrznych centrali. Centrale należy montować na dostarczanych wraz z centralą podkładkach antywibracyjnych. Zaleca się zamówienie centrali wraz z przyłączem odpływu skroplin. Skropliny odprowadzić do instalacji kanalizacji sanitarnej. Odprowadzenie wykonać z rur polipropylenowych o klasie PN10 zgrzewanych. Włączenie instalacji odprowadzenia skroplin do instalacji kanalizacyjnej poprzez zamknięcie syfonowe o wysokości min. 150mm. Wszystkie poziome odcinki instalacji odprowadzenia skroplin prowadzić ze spadkiem 1,0%. Przed syfonami wykonać dodatkowe króćce do zalewania syfonów. Za centralami na kanałach [nawiewnym, wywiewnym, czerpnym i wyrzutowym] należy zamontować tłumiki akustyczne. Centralę należy łączyć z instalacją za pomocą elementów elastycznych w celu ograniczenia przenoszenia drgań na instalację. Bilans powietrza wentylacyjnego: Bilans powietrza, w tym ilość wymian powietrza przypadających na poszczególne pomieszczenia, wyznaczono zgodnie z Polską Normą i podano na rysunkach. Przyjęte do obliczeń dane wejściowe: normatywne parametry powietrza wg poniższej tabeli: Parametry powietrza zewnętrznego wg PN-76/B-03420 ts=+30oC Lato: tm=+21oC 45,00% Zima: ts=-18oC tm=-18oC 100,00% Parametry powietrzna wewnętrznego wg PN-78/B-03421 ts= +35oC Lato: wynikowe ts=+20oC Zima: wynikowe Sterowanie pracą centrali: Sterownie pracą centrali będzie się odbywało w oparciu o automatykę i panel kontrolny dostarczany przez producenta. Automatyka central umożliwia pracę central wg harmonogramu dobowego czy tygodniowego. Lokalizację panelu sterującego centrali należy umieścić np. dyżurce pielęgniarek na parterze budynku. Układ automatyki centrali wentylacyjnej: nastawa parametrów pracy centrali z naściennego sterownika z wyświetlaczem, – czujnik temperatury zewnętrznej pozwala na „gorący start” układu w zależności od temperatury zewnętrznej – przepustnice otwierają się po starcie wentylatorów – regulacja temperatury powietrza nawiewanego przy pomocy wiodącego czujnika temperatury, sterującego pracą wymiennika glikolowego oraz nagrzewnicę wodną. Czujnik temperatury ogranicza max/min temperaturę nawiewu – sygnalizacja zanieczyszczenia filtra – zabezpieczenie wymiennika glikolowego przed zaszronieniem poprzez presostat. Wzrost ciśnienia powyżej nastawy / zaszronienie wymiennika / powoduje otwarcie by-passu układu glikolowego – zabezpieczenie nagrzewnicy wodnej przed zamarzaniem – termostat – regulacja wydajności powietrza (przemienniki częstotliwości) – Właściwości dodatkowe układu: – praca układu według kalendarza godzinowego, dobowego tygodniowego – zabezpieczenie układu napędowego przed przeciążeniem – możliwość pracy w protokole komunikacyjnym Modbus RTU – sygnalizacja zanieczyszczenia filtra dodatkowego – utrzymanie stałego wydatku lub Czerpnia i wyrzutnia powietrza: Zewnętrzne przewody wentylacji mechanicznej należy mocować w fugach. Zabrania się wiercenia mocowań w cegle licowej. Dostęp do czerpni i wyrzutni powietrza zostanie oddzielony ogrodzeniem 1,5m x 1,5m. Czerpnia powietrza w instalacji wentylacji mechanicznej powinna być zabezpieczona przed opadami atmosferycznymi i działaniem wiatru oraz być zlokalizowana w sposób umożliwiający pobieranie w danych warunkach jak najczystszego i, w okresie letnim, najchłodniejszego powietrza. Czerpni powietrza nie należy lokalizować w miejscach, w których istnieje niebezpieczeństwo napływu powietrza wywiewanego z wyrzutni oraz powietrza z rozpyloną wodą pochodzącą z chłodni kominowej lub innych podobnych urządzeń. Czerpnie powietrza sytuowane na poziomie terenu lub na ścianie dwóch najniższych kondygnacji nadziemnych budynku powinny znajdować się w odległości co najmniej 8 m w rzucie poziomym od ulic i zgrupowania miejsc postojowych dla więcej niż 20 samochodów, miejsc gromadzenia odpadów stałych, wywiewek kanalizacyjnych oraz innych źródeł zanieczyszczenia powietrza. Odległość dolnej krawędzi otworu wlotowego czerpni od poziomu terenu powinna wynosić co najmniej 2 m. Powietrze wywiewane z budynków lub pomieszczeń, zanieczyszczone w stopniu przekraczającym wymagania określone w przepisach odrębnych, dotyczących dopuszczalnych rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających powietrze zewnętrzne, powinno być oczyszczone przed wprowadzeniem do atmosfery. Wyrzutnie powietrza w instalacjach wentylacji mechanicznej powinny być zabezpieczone przed opadami atmosferycznymi i działaniem wiatru oraz być zlokalizowane w miejscach umożliwiających odprowadzenie wywiewanego powietrza bez powodowania zagrożenia zdrowia użytkowników budynku i ludzi w jego otoczeniu oraz wywierania szkodliwego wpływu na budynek. Dolna krawędź otworu wyrzutni z poziomym wylotem powietrza, usytuowanej na dachu budynku, powinna znajdować się co najmniej 0,4 m powyżej powierzchni, na której wyrzutnia jest zamontowana, oraz 0,4 m powyżej linii łączącej najwyższe punkty wystających ponad dach części budynku, znajdujących się w odległości do 10 m od wyrzutni, mierząc w rzucie poziomym. Usytuowanie wyrzutni powietrza na poziomie terenu jest dopuszczalne tylko za zgodą i na warunkach określonych przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego. Dopuszcza się sytuowanie wyrzutni powietrza w ścianie budynku, pod warunkiem że: - powietrze wywiewane nie zawiera uciążliwych zapachów oraz zanieczyszczeń szkodliwych dla zdrowia, -przeciwległa ściana sąsiedniego budynku z oknami znajduje się w odległości co najmniej 10 m lub bez okien w odległości co najmniej 8 m, -okna znajdujące się w tej samej ścianie są oddalone w poziomie od wyrzutni co najmniej 3 m, a poniżej lub powyżej wyrzutni - co najmniej 2 m, -czerpnia powietrza, usytuowana w tej samej ścianie budynku, znajduje się poniżej lub na tym samym poziomie co wyrzutnia, w odległości co najmniej 1,5 m. Materiały i wykonanie robót: Wszystkie kanały wentylacyjne wykonać z ocynkowanej blachy stalowej (kanały okrągłe łączone na uszczelki) i przewodów elastycznych. Kanały wentylacyjne wykonać i zmontować w klasie szczelności A (PN-B76001:1996, PN-B- 76002:1996, PN-B-03434:1999) z blach stalowych ocynkowanych (przewody o przekroju okrągłym wykonane z blachy ocynkowanej zwiniętej spiralnie). Grubości blach na kanały przyjmować tak, aby przewody poddane działaniu różnicy założonych ciśnień roboczych nie wykazywały słyszalnych odkształceń płaszcza ani widocznych ugięć przewodów między podporami. Minimalne grubości kanałów: Kanały okrągłe – 100 ÷ 125 – 0,50 mm 160 ÷ 250 – 0,60 mm 280 ÷ 710 – 0,75 mm powyżej 710 mm Kanały prostokątne (decyduje długość dłuższego boku): do 750 mm – 0,75 mm powyżej 750 do 1400 mm – 0,9 mm, powyżej 1400 mm – 1,1 mm. Dodatkowe wzmocnienia mają być zapewnione poprzez przetłoczenia na ściankach i profile wzmacniające wspawane z boku. Elementy przejściowe mają mieć kąt maksymalnie 300 w celu uniknięcia turbulencji. Zmiany kierunku i odgałęzienia wyposażyć w łopatki kierownicze, a ich promień wewnętrzny ma wynosić co najmniej 100 [mm]. Przewody i kształtki muszą mieć powierzchnię gładką, bez wgnieceń i uszkodzeń powłoki ochronnej. Technologiczne ubytki powłoki ochronnej zabezpieczyć środkami antykorozyjnymi. Nawiew i wyciąg powietrza z poszczególnych pomieszczeń będzie realizowany przez anemostaty wentylacyjne nawiewne oraz przez prostokątne kratki wywiewne. Na nawiewie dostarczającym świeże powietrze do poszczególnych węzłów sanitarnych zamontować regulator stałego przepływu powietrza VRS firmy SMAY. Regulator ten dostarcza stałą, pożądaną objętość powietrza niezależnie od zmian ciśnienia w instalacji, dzięki czemu eliminuje potrzebę równoważenia instalacji. Wielkość, przepływ i spadek ciśnienia dla każdego kanału pokazano w części graficznej opracowania. Regulację hydrauliczną instalacji należy wykonać w oparciu o ustawienia regulatorów przepływu powietrza i regulację sprężu centrali, a nie w oparciu o ustawienia zaworów wentylacyjnych. Należy przewidzieć otwory rewizyjne umożliwiające czyszczenie wewnętrznych powierzchni kanałów – odległość między otworami nie powinna być większa niż 10m. Wszelkie materiały, urządzenia, wyroby stosowane na budowie powinny odpowiadać Polskim Normom, odnośnym przepisom ich stosowania, wykorzystania i być stosowane zgodnie z ich DTR i art. 10 prawa Budowlanego i rozporządzeniami Ministra Planowania Przestrzennego i Budownictwa. Wszystkie materiały, urządzenia, elementy budowlane dopuszczone do stosowania na budowie winny posiadać stosowne polskie certyfikaty, atesty i świadectwa dopuszczenia ITB, PZH, oraz innych wymaganych instytucji, wymagają zatwierdzenia przez Inspektora nadzoru w konsultacji z Biurem Projektów. Przejścia instalacji wentylacji mechanicznej przez strop piwnicy należy zabezpieczyć klapami p. poż EI-120 firmy SMAY. Na korytarzu przewody instalacji wentylacji – mechanicznej należy obudować płytami ognioodpornymi. Zmiana technologii wykonania kanałów wentylacyjnych wymaga przeliczenia hydraulicznego instalacji oraz zweryfikowania sprężu centrali wentylacyjnej. Dopuszczalne wartości dźwięku w pomieszczeniach: Dopuszczalny poziom dźwięku A hałasu przenikającego do pomieszczenia od wyposażenia technicznego budynku oraz innych urządzeń w budynku i poza budynkiem (średni poziom dźwięku A - przy hałasie ustalonym lub równoważny poziom dźwięku A - przy hałasie nieustalonym) nie powinien przekraczać wartości wyspecyfikowanych w poniższej tabeli oraz wartości podanych w PN-87/B-02151/02. Rodzaj pomieszczenia Biura Sale konferencyjne, sale szkoleniowe Pomieszczenie socjalne Toalety Pomieszczenia techniczne Poziom dźwięku dB(A) 40 35 45 45 65* * dopuszczalny, maksymalny poziom dźwięku A, w odległości 1m od urządzenia. Dopuszczalny poziom dźwięku dB(A) w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi nie będzie przekraczać wartości podanych w aktualnej Polskiej Normie dot. dopuszczalnych wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach. Dopuszczalne wartości hałasu na stanowiskach pracy będą zgodne z wymaganiami Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy oraz PN-N-01307 „Hałas. Dopuszczalne wartości hałasu w środowisku pracy”. Dopuszczalny poziom hałasu emitowanego na zewnątrz wyrażony równoważnym poziomem dźwięku w dB określa aktualne Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku i wynosi 55 dB w porze dnia oraz 45 dB w porach nocnych (na granicy nieruchomości) oraz 65 dB(A) w odległości 1m od centrali wentylacyjnej, agregatu wody lodowej oraz czerpni i wyrzutni powietrza. 8.0. Wytyczne montażowe. Prace wykonać zgodnie z : - Prawo budowlane (Dz. U. nr 106 z 2000r., poz. 1126 ze zmianami zawartymi w Ustawie z dnia 27.03.2003r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw, Dz. U. nr 80 z 2003r. Poz. 718), - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 z 2002r); - Obowiązującymi normami branżowymi -„Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlanomontażowych. Tom II- instalacje sanitarne i przemysłowe „ -„Wytycznymi stosowania i projektowania wewnętrznych instalacji wodociągowych i grzewczych„ - Wytycznymi producentów urządzeń grzewczych i wentylacyjnych, - Instrukcjami producentów rur i urządzeń, - Warunkami BHP wykonania robót instalacyjnych zgodnie z obowiązującymi przepisami, -Eksploatacje instalacji powierzyć należy osobom przeszkolonym w zakresie fachowym i BHP. Wszystkie materiały stosowane do wykonania instalacji muszą posiadać dopuszczenia do stosowania w budownictwie oraz wymagane deklaracje zgodności z Polskimi Normami (PN) lub aprobatami technicznymi. Instalacje wykonać należy zgodnie z informacja zawarta w części opisowej i graficznej projektu. Izolacja cieplna przewodów rozdzielczych i komponentów w instalacjach centralnego ogrzewania, ciepłej wody użytkowej (w tym przewodów cyrkulacyjnych), instalacji chłodu i ogrzewania powietrznego powinna spełniać następujące wymagania minimalne określone w poniższej tabeli: Lp. Rodzaj przewodu lub komponentu 1 2 3 Średnica wewnętrzna do 22 mm Średnica wewnętrzna od 22 do 35 mm Średnica wewnętrzna od 35 do 100 mm Minimalna grubość izolacji cieplnej (materiał 0,035 W/(m · K)1) 20 mm 30 mm równa średnicy wewnętrznej rury 100 mm Średnica wewnętrzna ponad 100 mm Przewody i armatura wg poz. 1-4 przechodzące przez 1 5 /2 wymagań z poz. 1-4 ściany lub stropy, skrzyżowania przewodów Przewody ogrzewań centralnych wg poz. 1 -4, ułożone 1 /2 wymagań z poz. 1-4 6 w komponentach budowlanych między ogrzewanymi pomieszczeniami różnych użytkowników 7 Przewody wg poz. 6 ułożone w podłodze 6 mm Przewody ogrzewania powietrznego (ułożone wewnątrz 8 40 mm izolacji cieplnej budynku) Przewody ogrzewania powietrznego (ułożone na 9 80 mm zewnątrz izolacji cieplnej budynku) Przewody instalacji wody lodowej prowadzone 50 % wymagań z poz. 110 2) wewnątrz budynku 4 Przewody instalacji wody lodowej prowadzone na 100 % wymagań z poz. 11 1-4 zewnątrz budynku2) 4 9.0 Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. 9.1.Zakres robót Wykonanie projektowanych instalacji w rozbudowywanym, przebudowywanym i nadbudowywanym pawilonie nr 24 – oddziału dla chorych psychicznie o wzmożonym zabezpieczeniu w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Starogardzie Gdańskim, ul. Skarszewska 7, z dostosowaniem do wymogów i warunków wykonania środka leczniczego wraz z instalacjami elektrycznymi, wodno-kanalizacyjnymi, centralnego ogrzewania, rekuperacją, monitoringiem i kontrolą dostępu wraz z przyłączami wodnokanalizacyjnymi. - Organizacja i zabezpieczenie placu budowy wg potrzeb - Dowóz materiałów do budowy instalacji - Wykonanie przejść przez przegrody budowlane i zainstalowanie rur ochronnych - Próba szczelności instalacji 9.2. Elementy budynku mogące stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi -czynna instalacja elektryczna 9.3. Przewidywane zagrożenia występujące podczas realizacji obiektu - Ograniczone przestrzenie - Promieniowanie cieplne - Uszkodzenie przewodów i urządzeń elektrycznych - Porażenie prądem elektrycznym - Uszkodzenie ciała pracownika narzędziem ostrych krawędziach - Upadek przedmiotów z wysokości - Uszkodzenie organizmu od dźwigania dużych ciężarów. 9.4. Sposób prowadzenia instruktażu pracowników przed przystąpieniem do realizacji robót budowlanych (skala, rodzaj ,i miejsce zagrożenia) Wszystkie osoby biorące udział w budowie obiektu budowlanego powinny posiadać aktualne szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996r. w sprawie szczegółowych zasad szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy DZ.U. Nr 62 poz.285 z dnia 1 czerwca 1996r. Ponadto każdy z pracowników przed przystąpieniem do robót powinien otrzymać szczegółowy instruktaż dotyczący możliwych zagrożeń bezpieczeństwa i zdrowia a także skalę i miejsce powstania zagrożeń oraz zasady postępowania przy wykonywaniu prac niebezpiecznych oraz możliwości pierwszej pomocy i ewakuacji z miejsc zagrożonych. Pracownicy powinni być także poinstruowani na temat zastosowania środków i zasad bezpieczeństwa, które mają na celu wyeliminowanie sytuacji zagrażających życiu i zdrowiu ludzi. Instruktaż powinien zawierać także: - imienny podział pracy - kolejność wykonywania zadań - wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych czynnościach. 9.5. Środki techniczne i organizacyjne zapobiegające niebezpieczeństwom - Roboty budowlane powinny być wykonane zgodnie z projektem - Przy robotach budowlanych należy: sprawdzić sprawność sprzętu, pouczyć pracowników o bezpiecznych metodach pracy i stanowiskach, powierzyć obsługę sprzętu pouczonemu pracownikowi. - Teren prowadzenia robót stwarzających zagrożenie, powinien być wydzielony i wyraźnie oznakowany w miejscach niebezpiecznych należy stosować środki zapobiegające przed skutkami zagrożeń( siatki ,barierki , taśmy). - Tam gdzie jest to technicznie możliwe-rozładunek materiałów należy stosować środki ochrony przed spadającymi przedmiotami. - W razie niebezpieczeństwa należy stworzyć możliwość bezpiecznej ewakuacji. - Budowa musi być wyposażona w odpowiedni sprzęt do gaszenia pożaru - Nieautomatyczne gaśnice muszą być łatwo dostępne i proste w użyciu. - Strefy zagrożenia muszą być wyraźnie oznakowane - Pracodawca powinien zapewnić w każdej chwili możliwość udzielenia pierwszej pomocy oraz wezwania przeszkolonego personelu. - Pracownikom którzy ulegli wypadkowi należy zapewnić transport do punktu medycznego. - Wszędzie tam gdzie wymagają tego warunki pracy, środki pierwszej pomocy muszą być łatwo dostępne. - Wszystkie urządzenia i akcesoria przeznaczone do budowy muszą być: a ) Właściwie zaprojektowane i zbudowane oraz wytrzymałe stosownie do wykonywanych czynności. b) Właściwie użytkowane c) Utrzymanie w stanie gwarantującym sprawność d) Sprawdzanie i poddawanie okresowym kontrolą zgodnie z obowiązującymi przepisami. e) Obsługiwanie przez wykwalifikowanych pracowników - Wykonanie prac szczególnie niebezpiecznych dla życia zdrowia ludzi należy zapewnić co najmniej dwie osoby –Do prac takich należą: a) Prace wykonywane w pobliżu urządzeń elektro-energetycznych znajdujących się pod napięciem - W sytuacjach, kiedy nie można uniknąć zagrożeń lub nie można ich wystarczająco ograniczyć za pomocą środków ochrony zbiorowej lub odpowiedniej organizacji pracy, powinny być stosowane środki ochrony indywidualnej, które powinny : a) Być odpowiednie do danego zagrożenia i nie powodować same z siebie zagrożenia. b) Uwzględniać warunki istniejące w danym miejscu pracy c) Uwzględniać wymagania ergonomii oraz stan zdrowia pracownika d) Być odpowiednio dopasowane do użytkownika. 9.6.Uwagi końcowe Przy sporządzaniu informacji na temat bezpieczeństwa i ochrony zdrowia uwzględniono przepisy: - Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki socjalnej w sprawie ogólnych zasad i bezpieczeństwa i higieny pracy Tj. DZ. U. 03.169.1650 - Rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 31 sierpnia 1993r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach produkcji, rozprowadzania i przesyłania gazu oraz prowadzących prace montażowe sieci gazowych. DZ.U z 1993 nr. 83 poz.392 z póź. zmianami. - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych 21(Dz. U. 2003, Nr 47, poz. 401) - Rozporządzenie ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych. (Dz. U. z dnia 15 października 2001 r.) - Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z dnia 18 sierpnia 2004 r.) opracował: mgr inż. Rafał Gorecki