Opis techniczny Pawilon 24

Transkrypt

Opis techniczny Pawilon 24
PREMM
Instalacje Sanitarne Rafał Gorecki
adres: ul. Lubichowska 14 83-200 Starogard Gd.
NIP: 5921901947
tel. kom. 607-579-226
Regon: 221566555
OBIEKT:
Zmiana Pozwolenia na Budowę Nr AB-7351/160/06 StM
Rozbudowa, przebudowa, nadbudowa pawilonu Nr 24
- Oddziału dla chorych psychicznie o wzmożonym
zabezpieczeniu w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie
Chorych w Starogardzie Gdańskim ul. Skarszewska 7
z dostosowaniem do wymogów i warunków wykonania
środka leczniczego wraz z instalacjami elektrycznymi,
wodno – kanalizacyjnymi, centralnego ogrzewania,
rekuperacją, monitoringiem, i kontrolą dostępu wraz z
przyłączami wodno - kanalizacyjnymi.
ADRES:
dz. nr 3/10 obręb: 4
Miasto Starogard Gdański
Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych
Pawilon numer XXIV
ZLECENIODAWCA:
Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych
im. Stanisława Kryzana
ul. Skarszewska 7
83-200 Starogard Gdański
PROJEKTANT:
mgr inż. Rafał Gorecki
upr. nr POM/0051/PWOS/10
(do proj. w branży sanitarnej
bez ograniczeń)
SPRAWDZAJĄCY:
mgr inż. Tomasz Firgon
upr. nr POM/0054/POOS/10
(do proj. w branży sanitarnej
bez ograniczeń)
DATA OPRACOWANIA: 7 styczeń 2016 r.
ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA
I. Część formalno-prawna
II. Opis techniczny
1.0 Podstawa opracowania
2.0 Cel i zakres opracowania
3.1 Przyłącze wody oraz instalacja ciepłej i zimnej wody użytkowej
3.1 Przyłącze wody
3.2 Opomiarowanie instalacji wodociągowej
3.3 Instalacja ciepłej i zimnej wody użytkowej
3.4 Próba szczelności
3.5 Instalacja wody hydrantowej
4.0 Projektowana instalacja kanalizacji sanitarnej
5.0 Drenaż opaskowy
6.0 Instalacja centralnego ogrzewania
7.0 Instalacja wentylacji nawiewno-wywiewnej
8.0 Wytyczne montażowe
9.0 Bezpieczeństwo i ochrona zdrowia
9.1 Zakres robót
9.2 Elementy budynku mogące stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi
9.3 Przewidywane zagrożenia występujące podczas realizacji obiektu
9.4 Sposób prowadzenia instruktażu pracowników przed przystąpieniem do realizacji
9.5 Środki techniczne i organizacyjne zapobiegające niebezpieczeństwom
9.6 Uwagi końcowe.
III. Część graficzna
- Instalacja wody rzut piwnicy skala 1:100
- Instalacja wody rzut parteru skala 1:100
- Instalacja wody rzut I piętra skala 1:100
- Instalacja wody rzut II piętra skala 1:100
- Rozwinięcie instalacji wody skala 1:---- Rozwinięcie instalacji wody skala 1:---- Rozwinięcie instalacji wody skala 1:---- Instalacja kanalizacji sanitarnej rzut piwnicy skala 1:100
- Instalacja kanalizacji sanitarnej rzut parteru skala 1:100
- Instalacja kanalizacji sanitarnej rzut I piętra skala1:100
- Instalacja kanalizacji sanitarnej rzut II piętra skala1:100
- Rozwinięcie instalacji kanalizacji sanitarnej skala 1:---- Rozwinięcie instalacji kanalizacji sanitarnej skala 1:---- Rozwinięcie instalacji kanalizacji sanitarnej skala 1:---- Rozwinięcie instalacji kanalizacji sanitarnej skala 1:---- Instalacja c.o. rzut piwnicy skala 1:100
- Instalacja c.o. rzut parteru skala 1:100
- Instalacja c.o. rzut I piętra skala 1:100
- Instalacja c.o. rzut II piętra skala 1:100
- Rozwinięcie instalacji c.o. skala 1:--- Rozwinięcie instalacji c.o. skala 1:--- Rozwinięcie instalacji c.o. skala 1:--- Rozwinięcie instalacji c.o. skala 1:--- Instalacja wentylacji mechanicznej rzut piwnicy skala 1:100
- Instalacja wentylacji mechanicznej rzut parteru skala 1:100
- Instalacja wentylacji mechanicznej rzut I piętra skala 1:100
- Instalacja wentylacji rzut II piętra skala 1:100
rys. nr W-1
rys. nr W-2
rys. nr W-3
rys. nr W-4
rys. nr W-5
rys. nr W-6
rys. nr W-7
rys. nr Ks-1
rys. nr Ks-2
rys. nr Ks-3
rys. nr Ks-4
rys. nr Ks-5
rys. nr Ks-6
rys. nr Ks-7
rys. nr Ks-8
rys. nr CO-1
rys. nr CO-2
rys. nr CO-3
rys. nr CO-4
rys. nr CO-5
rys. nr CO-6
rys. nr CO-7
rys. nr CO-8
rys. nr WM-1
rys. nr WM-2
rys. nr WM-3
rys. nr WM-4
OPIS TECHNICZNY
1.0 Podstawa opracowania.
- zlecenie inwestora
- wizja lokalna w terenie
- ustalenie z inwestorem o zakresie opracowania
- podkłady architektoniczno – budowlane
- mapy sytuacyjno-wysokościowe w skali 1:500.
- normy, normatywy i katalogi producentów
2.0 Cel i zakres opracowania.
Celem opracowania jest uzyskanie pozwolenia na budowę i wykonanie
projektowanych instalacji. Dokumentacja techniczna określająca
przeprowadzenie niezbędnych robót budowlanych zmierzających do
wykonania instalacji i urządzeń sanitarnych w Pawilonie nr 24 – oddział dla
chorych psychicznie o wzmożonym zabezpieczeniu w Szpitalu dla Nerwowo i
Psychicznie Chorych w Starogardzie Gdańskim ul. Skarszewska 7.
Projekt obejmuje wewnętrzne instalacje:
- ciepłej i zimnej wody użytkowej
- wody hydrantowej
- kanalizacji sanitarnej
- kanalizacji deszczowej
- centralnego ogrzewania
- wentylacji mechanicznej
3.0 Przyłącze wody oraz instalacja ciepłej i zimnej wody użytkowej.
3.1 Przyłącze wody
Budynek zasilany jest w zimną wodę użytkowa z istniejącej
wewnętrznej sieci wodociągowej należącej do Szpitala dla Nerwowo i
Psychicznie Chorych w Starogardzie Gdańskim. Z istniejącej sieci
wodociągowej wykonane jest przyłącze wody DN50.
3.2. Opomiarowanie instalacji wodociągowej.
Przepływ obliczeniowy zimnej wody całego budynku q=2,6 dm3/s=9,36 m3/h
Zużycie wody zimnej opomiarowane zostanie poprzez projektowany
wodomierz Master+ JS-10-NK DN 32 o przepływie Qnom = 10,0 m3/h fabryki
wodomierzy POWOGAZ. Wodomierz posiada nadajnik implusów co umożliwa
zdalny odczyt zużycia wody. Wodomierz zlokalizowano w pomieszczeniu 014
w piwnicy budynku. Przed wodomierzem należy zachować odcinek prosty nie
krótszy niż 5 x DN oraz za wodomierzem nie krótszy niż 3 x DN.
Zaprojektowano zestaw wodomierzowy składający się z wodomierza, pełno
przelotowych kulowych zaworów odcinających DN50 oraz zamontowanego od
strony instalacji zaworu zwrotnego antyskażeniowego DN50 klasy EA
zapobiegającego wtórnemu zanieczyszczeniu wody sieciowej. Wodomierz
zamontowany na konsoli wyposażyć w łącznik standardowe umożliwiające
wymianę.
Przepływ obliczeniowy ciepłej wody całego budynku q=2,1 dm3/s = 7,56 m3/h
Zużycie ciepłej wody użytkowej opomiarowane będzie poprzez
projektowany wodomierz Master+ JS130-10-NK DN 32 o przepływie
Qnom = 10,0 m3/h fabryki wodomierzy POWOGAZ. Wodomierz posiada nadajnik
impulsów co umożliwia zdalny odczyt zużycia wody. Przed wodomierzem należy
zachować odcinek prosty nie krótszy niż 5 x DN oraz za wodomierzem nie krótszy
niż 3 x DN. Zaprojektowano zestaw wodomierzowy składający się z wodomierza
oraz pełno przelotowych kulowych zaworów odcinających DN50. Wodomierz
zamontować w pomieszczeniu 0,14.
Przepływ obliczeniowy cyrkulacji całego budynku q=0,14dm3/s = 0,5 m3/h
Zużycie wody cyrkulacyjnej opomiarowane będzie poprzez projektowany
wodomierz JS90-1,0-04 DN 15 o przepływie Qnom = 1,0 m3/h fabryki wodomierzy
POWOGAZ. Na kanale wylotowym wodomierza DN15 zastosować zawór zwrotny
EA producenta POWOGAZ. Wodomierz jest przystosowany do nakładi
impulsowej. Przed wodomierzem należy zachować odcinek prosty nie krótszy
niż 5 x DN oraz za wodomierzem nie krótszy niż 3 x DN. Zaprojektowano
zestaw wodomierzowy składający się z wodomierza oraz pełno przelotowych
kulowych zaworów odcinających DN25. Wodomierz zamontować w
pomieszczeniu 0.14.
3.3. Projektowana instalacja ciepłej i zimnej wody użytkowej.
Projektuje się wykonanie instalacji wodociągowej składającej się z
przewodów wody zimnej, wody ciepłej oraz cyrkulacji. Instalacje
zaprojektowano z rur KAN-therm PP PN16 Stabi Al. Klasa zastosowania rur
zgodnie z normą ISO 10508:1995. Zgodnie z wytycznymi producenta rury
KAN-therm PP PN16 Stabi Al mogą pracować w instalacji z.w.u, c.w.u i wody
cyrkulacyjnej przy ciśnieniu roboczym 10 bar. Temperatura pracy instalacji
c.w.u. i cyrkulacji 60ºC przez 49 lat, 80ºC przez 1 rok oraz przy 100ºC przez
100 godzin. Instalacje wodociągową projektuje się wykonać w systemie
trójnikowym. Przewody rozprowadzające i gałązki wykonane z PP prowadzić
w bruzdach ściennych, piony i podejścia pod przybory wykonać w bruzdach
ściennych. Podejścia doprowadzone do zlewów i umywalek zakończyć
zaworem kątowym do podłączenia wężyków baterii stojącej 1/2”x3/8”. Wężyki
ukryć w półnodze ceramicznej. W kabinach prysznicowych zamontować
podejścia pod baterie prysznicowe zaścienne. Podejścia płuczek
zbiorniczkowych wyposażyć w zawory odcinające. Podejścia do pisuarów
zakończyć zaworem pisuarowym czasowo samozamykalnym. Przewody
podejść wody zimnej i ciepłej powinny być dodatkowo mocowane przy
punktach poboru wody lub zaworów.
Połączenia przewodów:
Projektuje się łączenie przewodów poprzez zaprasowywanie lub
zgrzewanie. Połączenia wykonać zgodnie z instrukcją producenta rury. Przy
układaniu podtynkowym i pod posadzkowym nie uwzględnia się wydłużenia
termicznego przewodów pod warunkiem stworzenia rurom warunków do
pracy termicznej. W tym celu przewody polipropylenowe należy prowadzić w
izolacjach termicznych gwarantujących brak możliwości zamontowania rur na
sztywno poprzez zalanie szlichtą betonową lub zarzucanie tynkiem.
Minimalna
warstwa
betonu
nad
rurą
powinna
ze
względów
wytrzymałościowych wynosić 4 cm. W przypadku tynku wymagana grubość
mieści się w zakresie 3 – 4 cm, zależnie od średnicy rury, przy czym zaleca
się tu stosowanie siatki tynkarskiej. Przejścia przewodów przez przegrody
budowlane powinny być prowadzone w tulejach osłonowych z materiału nie
twardszego niż sama rura np. w tulejach z tworzywa sztucznego. W miejscach
przejść nie mogą występować połączenia rur. Przestrzeń między tuleją a rurą
powinna być wypełniona materiałem plastyczny nie oddziałującym na
przewody. Rura ochronna powinna być dłuższa od grubości ściany lub stropu
o ok. 2 cm.
Izolacja cieplna:
Przewody instalacji wodociągowej PP wody ciepłej i cyrkulacji izolować
termicznie otuliną z pianki PE (materiał 0,035 [W/m*K]) z nacięciem
wzdłużnym. Przewody montowane w posadzkach i bruzdach (do dn 22)
izolować otuliną o grubości min. 20mm, (dn22-dn35) izolować otuliną o gr.
min. 30mm, (dn35-dn100) izolować otuliną o gr. równej średnicy wewnętrznej
rury. Wszystkie przewody wody zimnej izolować termicznie otuliną z pianki PE
(materiał 0,035[W/m*K]) z nacięciem wzdłużnym o gr. min. 6 – 9 mm.
Materiały izolacyjne, przeznaczone do wykonania izolacji cieplnej, powinny
być w stanie suchym, czyste i nie uszkodzone, a sposób składowania
materiałów na stanowisku pracy powinien wykluczać możliwość ich
zawilgocenia lub uszkodzenia. Powierzchnia jaką jest wykonywana izolacja
cieplna powinna być czysta i sucha. Nie dopuszcza się wykonywania izolacji
cieplnych na powierzchniach zanieczyszczonych ziemią, cementem,
smarami,itp., oraz na powierzchniach z niecałkowicie wyschniętą lub
uszkodzoną powłoką antykorozyjną.
Armatura:
Projektuje się zastosowanie armatury odcinającej w postaci kurków
ćwierćobrotowych montowanych przy przyborach, na pionach i na gałązkach.
Na podejściu pod piony wody cyrkulacyjnej zamontować zawór
równoważący c.w.u. firmy Honeywell Alwa-Kombi-4 DN15. Jest to zawór
dławiąco-odcinający do ciepłej wody użytkowej do montażu na przewodzie
cyrkulacyjnym w celu zrównoważenia instalacji. Zawór może pracować jako
zawór dławiący z nastawą wstępną w regulacji statycznej lub w regulacji
dynamicznej z zamontowaną nasadką termiczną umożliwiającą regulację
przepływu zależną od nastawy temperatury. Zawór z nasadką zachowuje
własności regulacyjne i równoważące nawet podczas dezynfekcji termicznej
systemu ciepłej wody użytkowej. Przy pomocy nasadki spustowej istnieje
możliwość opróżniania i nawadniania pionu.
Dopuszczenia: COBRTI INSTAL, DVGW, PZH
Materiały: Obudowa zaworu i części pozostające w kontakcie z wodą
wykonane z odpornego na korozję brązu
Korpus: skośny
Nastawa wstępna: tak
Wskazanie położenia: Widoczny wskaźnik z ukrytym pokrętłem nastawy
Możliwość automatycznego wyrównoważenia: tak
Możliwość odwadniania-napełniania: tak
Wbudowany zawór zwrotny: nie
Maks. temp. medium: 130C
Ciśn. statyczne: PN16
Alwa-Kombi-4
DN: 15mm
Średnica przyłącza: R1/2cal
Kvs: 2,7
W łazienkach (pomieszczenie nr 42 i 131) zamontować czasowe,
zaścienne zestawy natryskowe, wylewka natryskowa wykonana z litego
chromowanego mosiądzu, odporna na wandalizm z antyosadowym
dyfuzorem i automatycznym regulatorem wypływu, zawór czasowy 1/2”
zasilany w wodę zmieszaną, czas wypływu 30 sekund, wypływ 6 litrów na
minutę. Zastosować zestawy natryskowe np. firmy MAKOINSTAL. Przed
zestawami natryskowymi należy zastosować termostatyczne mieszacze wody
3/4”, wyposażone w automatyczną ochronę antyoparzeniową. Maksymalna
temperatura ciepłej wody 85ºC. Mieszacz zapewnia dystrybucję wody
zmieszanej w wybranej temperaturze.
Źródło ciepłej wody użytkowej:
Ciepła woda użytkowa doprowadzana jest do budynku z zewnątrz
poprzez istniejąca instalacje c.w.u i cyr. Przechowywana jest w zasobniku
c.w.u. o pojemności 500 litrów.
Wysokości montażu przyborów sanitarnych:
Rodzaj przyboru sanitarnego
Wysokość montażu
Zlewozmywak
80cm - 90cm
Umywalka
75cm – 80cm
Natrysk brodzik
20cm - 30cm
Pisuar
55cm - 65cm
Miska ustępowa
Miska ustępowa dla niepełnosprawnych
40cm
45cm - 50cm
Przybory sanitarne w łazienkach dla niepełnosprawnych na parterze
i I piętrze budynku należy zaopatrzyć w pochwyty i poręcze dla osób
niepełnosprawnych.
3.4. Próba szczelności.
Zgodnie z wytycznymi próbę szczelności należy przeprowadzać przed
zakryciem instalacji. Przed rozpoczęciem próby ciśnienia niezbędne jest
odłączenie dodatkowych urządzeń instalacji, które mogą ulec uszkodzeniu lub
zakłócić przebieg próby. W celu kontroli zmiany ciśnienia w najniższym punkcie
instalacji konieczne jest podłączenie manometru z dokładnością odczytu 0,01
MPa. Przygotowaną do próby instalację należy napełnić wodą i odpowietrzyć.
Aby przeprowadzić próbę, ciśnienie próbne należy podnieść do 1,5 krotnej
wartości ciśnienia roboczego. Podczas próby wstępnej ciśnienie próbne w ciągu
30 minut należy dwukrotnie podnieść do pierwotnej wartości w odstępie 10
minut. W ciągu następnych 30 min spadek ciśnienia nie może przekroczyć 0,06
MPa. Bezpośrednio po badaniu wstępnym należy przeprowadzić 120 minutową
próbę główną. W tym czasie ciśnienie pozostałe po próbie wstępnej nie może
spaść więcej niż 0,02 MPa. Podczas wykonywanej próby szczelności należy
dokonać wizualnej oceny szczelności wykonanych połączeń. Jeżeli jakieś
połączenie okaże się nieszczelne próbę należy przeprowadzić od początku.
3.5. Instalacja wody hydrantowej.
W budynku objętym niniejszym opracowaniem projektowane są dwa
hydranty wewnętrzne DN25. Ze względu na kolizje z projektowanymi
rozwiązaniami techicznymi w piwnicy przewiduje się demontaż części
instalacji przeciwpożarowej wykonanej z rur stalowych ocynkowanych.
Lokalizację hydrantów, instalację przeznaczoną do demontażu, trasę
projektowanej instalacji p.poż i miejsce włączenia do projektowanej instalacji
zimnej wody pokazano w części graficznej opracowania. Na projektowanej
instalacji p.poż w pomieszczeniu 013 (piwnica budynku) zainstalować zawór
odcinający DN50 oraz zawór antyskażeniowy EA DN50. Zawór ten
zabezpiecza instalację wody socjalno-bytowej przed ewentualnym skażeniem.
Instalację p.poż. wykonać należy np. z rur stalowych ocynkowanych łączonych
za pomocą kształtek gwintowanych przy zastosowaniu konopi czesanych i
pasty uszczelniającej lub taśm teflonowych. Można zastosować inne
rozwiązanie materiałowe przewodów pod warunkiem wymaganej odporności
ogniowej przewodu lub jego izolacji. Szafki hydrantowe DN25 wyposażone
zostaną w prądownice i wąż półsztywny. Zawór powinien być umieszczony na
wysokości (1,35 ±0,1) m od poziomu podłogi. Nasada tłoczna powinna być
skierowana do dołu. Usytuowanie nasady tłocznej oraz pokrętła zaworu
względem ścian lub względem obudowy powinno umożliwiać łatwe
przyłączenie węża tłocznego wg PN-M-51151:1987 (PN-87/M-51151) o
wielkości zgodnej z wielkością nasady klucza do łączników wg PN-M51014:1953 (PN-53/M-51014), odkręcanie i zamykanie zaworu oraz
umieszczenie w szafce węża i prądownicy. Przed hydrantem lub zaworem
powinna być dostateczna przestrzeń do rozwinięcia linii gaśniczej. Wydajność
jednego hydrantu DN25 – 1,0 dm3/s. Minimalne ciśnienie na wylocie z
prądownicy 0,2 MPa.
Instalację w pomieszczeniach o temperaturze >16oC należy zaizolować
termicznie izolacją z pianki poliuretanowej odpornej na działanie wilgoci o
grubości minimum 6mm np. FRZ firmy THERMAFLEX.
Sprawdzenie sprawności działania hydrantu – minimum raz w roku zgodnie z
rozporządzeniem ministra.
4.0. Projektowana instalacja kanalizacji sanitarnej.
Z istniejącego budynku ścieki bytowo – gospodarcze oraz deszczowe
odprowadzone są grawitacyjnie do sieci kanalizacji ogólnospławnej. Podczas
wykonywania robót budowlanych system kanalizacji ogólnospławnej należy
rozdzielić na system kanalizacji rozdzielczej (osobno kanalizacja deszczowa i
sanitarna). W pomieszczeniu szatni damskiej oraz szatni męskiej (piwnica
budynku) należy zamontować zasuwę burzową przeznaczoną do ścieków fekalnych. Zastosować np. zasuwę burzową ZB110 DN110 firmy KARMAT.
Wewnętrzną instalację kanalizacji sanitarnej wykonać z rur i kształtek
kanalizacyjnych Dn 50-160 z kielichem i uszczelka. Przewody układać z co
najmniej 2%-3% spadkiem po trasach wskazanych w części rysunkowej
projektu. Nie należy zmniejszać spadków rur ułożonych w posadzkach gdyż
grozi to zapchaniem przewodu kanalizacyjnego. Wszystkie podłączone
przybory oprócz miski ustępowej należy wyposażyć w syfony. Przewody w
budynku prowadzić w posadzkach lub bruzdach ściennych.
Zaleca się wykonanie na końcu instalacji pionów odpowietrzających
wyprowadzonych ponad dach budynku. Wszystkie piony zakończone
wywiewką kanalizacyjną Ø 110 i Ø 160 mm należy wyprowadzić powyżej
górnej krawędzi okien dachowych w odległości nie mniejszej niż 4 metry. W
dolnej części każdego pionu przed przejściem w przewód odpływowy,
powinna być umieszczona kształtka rewizyjna, niezbędna do eksploatacji
instalacji. Kompensacje wydłużeń termicznych przewodów należy zapewnić
poprzez pozostawienie w kielichach podczas montażu rur i kształtek luzu
kompensacyjnego. Przy przejściach pionów kanalizacyjnych przez stropy
należy stosować tuleje ochronne z PVC, wystające około 3cm powyżej
podłogi. Średnica wewnętrzna tulei powinna być większa od średnicy
zewnętrznej przewodu o około 5cm. Przestrzeń między przewodem a tuleją
należy wypełnić masą elastyczną zapewniającą swobodny przesuw
przewodu. Po zakończeniu robót montażowych instalacji kanalizacyjnej
przeprowadzić badanie szczelności. Podejścia i przewody spustowe (piony)
sprawdzić na szczelność w czasie swobodnego przepływu przez nie wody.
Przewody odpływowe (poziomy) napełnić wodą powyżej kolana łączącego
pion z poziomem, sprawdzić poprzez oględziny.
5.0 Drenaż opaskowy.
W celu ograniczenia ilości gromadzonych wód opadowych w gruncie
zalegającym bezpośrednio przy murach fundamentowych budynku, należy
wykonać drenaż odwadniający, który będzie zbierał zarówno lokalnie
spiętrzane wody gruntowe jak i wody opadowe. Pozwoli on skutecznie chronić
ściany przyziemia przed naporem oraz infiltracją wód gruntowych.
Opis wymaganych robót:
–
wykonać wykopy liniowe(odcinkami) wzdłuż budynku
–
zabezpieczyć wykop zgodnie z przyjętymi zasadami BHP
–
po wykonaniu właściwych izolacji pionowych wraz z dociepleniem,
wykonać drenaż opaskowy
–
zasypać wykop zagęszczając grunt warstwami co 15-20 cm
Drenaż liniowy odwadniający zaprojektowano w postaci ciągów
drenarskich połączonych studniami rewizyjnymi w obszarze nieutwardzonym
budynku, gdzie przyległy teren znajduje się powyżej posadzek piwnicy.
Należy zastosować system np. firmy „Wavin” mający w swojej ofercie
kompleksowe materiały drenarskie lub inny o podobnych parametrach ,
posiadający odpowiednie aprobaty i certyfikaty dopuszczające te wyroby do
stosowania w budownictwie. Ciąg drenarski należy wykonać z rury
perforowanej 100mm w oplocie kokosowym zaczynając od głębokości poniżej
posadzek piwnic, równolegle do muru z zachowaniem 0,2% spadku w
kierunku studni rewizyjnej. W studni S2 należy zamontować pompę zatapialną
do wód zanieczyszczonych z łącznikiem pływakowym np. pompę Unilift KP
150-A1 firmy Grundfos. Pompę zasilić z wewnętrzej elektrycznej instalacji
budynku z zachowaniem warunków bezpieczeństwa osób postronnych.
Natomiast wody z studni S1 będą odpływać grawitacyjnie do istniejącej sieci
kanalizacji deszczowej. Rurę drenażową należy obsypać warstwą żwiru i
frakcji 15-25mm o grubości w przedziale 20-40 cm, a następnie żwir owinąć i
zabezpieczyć geowłókniną. Warstwa żwiru na całej długości drenażu musi
przylegać do izolacji budynku.
6.0. Instalacja centralnego ogrzewania.
Budynek ogrzewany jest z istniejącego przyłącza ciepłowniczego
należącego do Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Starogardzie
Gdańskim. W piwnicy budynku na istniejącym przyłączu ciepłowniczym
zaprojektowano ciepłomierz Kamstrup Multical 602 DN40 o przepływie
Qnom = 10,0 m3/h. Ciepłomierz podłączony do zasilania zewnętrznego 230 V
AC. Przelicznik powinien mieć możliwość zamontownia dodatkowego modułu
komunikacyjnego magistralii ModbusRTU.
Zaprojektowano instalację centralnego ogrzewania wodną, pompową,
dwuprzewodową pracującą w układzie zamkniętym. Jako odbiorniki ciepła
zastosowano grzejniki stalowe płytowe, grzejniki żeliwne, grzejniki
łazienkowe, nagrzewnice wodne oraz centrale wentylacyjne. Parametry
czynnika grzejnego 75°C/55°C. Temperatury w pomieszczeniach oraz
temperatury zewnętrzne zostały przyjęte zgodnie z normami PN-82/B-02402 i
PN-82/B-02403. Obliczenia zapotrzebowania na ciepło wykonano na
podstawie projektu architektonicznego zgodnie z normą PN EN 12831.
Sterowanie rozdzielnią ciepła w budynku objętym niniejszym
opracowaniem będzie odbywało się poprzez dwa niezależne regulatory
ciepłownicze RVD 120 firmy Siemens. Każdy z sterowników będzie
obsługiwał jeden obieg c.o. Pompa każdego z obiegów sterowana z
regulatora RVD startuje równolegle zuruchomieniem trybu grzania obiegu.
Regulator RVD II piętra powinien pracować z nocnym i weekendowym
obniżeniem temperatury. Natomiast regulator oddziałowy powinien pracować
w trybie utrzymania określonej temperatury oraz z obsługą kalendarza
czasowego. Dla obiegu c.o. obsługującego tylko II piętro budynku czujnik
temperatury wewnętrznej QAA26 firmy Siemens zlokalizowany będzie w
pomieszczeniu kierownika oddziału. Natomiast dla obiegu c.o. obsługującego
pozostałą część budynku czujnik temperatury wewnętrznej QAA26 firmy
Siemens zlokalizowany będzie w dyżurce pielęgniarek na parterze budynku.
Zewnętrzny czujnik temperaturowy QAC32 firmy Siemens dla obu obiegów
zlokalizowany zostanie od strony północnej na zewnętrznej ścianie budynku.
Na rozdzielaczach zasilania i powrotu c.o. zaprojektowano manometry i
termometry tarczowe. Na zasilaniu każdego obiegu należy zamontować
czujnik temperatury medium grzewczego QAD22 firmy Siemens.
Na rozdzielaczach zamontowane są następujące pompy obiegowe:
- istniejąca pompa obiegu c.o. Grundfos 65-120F
- projektowana pompa obiegu c.o. Grundfos ALPHA2 25-60
Na zakończeniu każdego pionu c.o. zastosować automatyczne
odpowietrzniki instalacji centralnego ogrzewania. Na każdym podejściu pod
pion należy zamontować:
- na powrocie zawór równoważący, np. typu Hycocon VTZ DN15 (kvs–1,7)
lub DN 20 (kvs-2,7) firmy Oventrop , oraz kulowy zawór odcinający ze
spustem wody DN15 – DN20 przystosowany do pracy w instalacji c.o.,
max. temperatura pracy zaworu 110ºC, średnica zamontowanego zaworu
zależy od średnicy pionu
- na zasilaniu kulowy zawór odcinający ze spustem wody DN15 – DN20,
max. temperatura pracy zaworu 110ºC, średnica zamontowanego zaworu
zależy od średnicy pionu.
Wykonawca powinien przeprowadzić równoważenie przepływów w
instalacji z przeprowadzonych prac należy wystawić protokół. Każdy z
zaworów równoważących powinien być oznaczony za pomocą plakietki z
tworzywa z określeniem wprowadzonych nastaw na etapie uruchomienia
instalacji.
Przewody:
Projektuje się wykonanie instalacji centralnego ogrzewania składającej
się z przewodów zasilania i powrotu. Instalacje dla grzejników na poddaszu
zaprojektowano z rur PEX-Al-PEX z warstwą antydyfuzyjną (Al). Natomiast
pozostałe instalacje projektowane z rur stalowych czarnych bez szwu zgodnie
z normą PN-EN 10220:2005 lub ze szwem. Przewody wykonać w systemie
trójnikowym. Połączenia przewodów PEX/AL/PEX wykonać przez złączki
zaciskane tulejami zaciskowymi do instalacji centralnego ogrzewania,
natomiast połączenia rur stalowych za pomocą spawania gazowego i
połączeń kołnierzowych lub gwintowanych. Połączenia wykonać wg
technologii i wytycznych producenta rury. Przy układaniu podtynkowym i
podposadzkowym przewody należy prowadzić w izolacjach termicznych z
pianki PE, uszczelnianych na końcach. Minimalna warstwa betonu nad rurą
ze względów wytrzymałościowych powinna wynosić 4cm. W przypadku tynku
wymagana grubość mieści się w zakresie 3-4cm zależnie od średnicy rury,
przy czym zaleca się tu stosowanie siatki tynkarskiej. Kompensację wykonać
wg wytycznych producenta rur. Przejścia przewodów przez przegrody
budowlane powinny być prowadzone w tulejach osłonowych z materiału nie
twardszego niż sama rura np. w tulejach z tworzywa sztucznego. W miejscach
przejść nie mogą występować połączenia rur. W rurze osłonowej izolację rury
zmniejszyć o 50%. Przestrzeń między tuleją a izolacją powinna być
wypełniona materiałem plastycznym nie oddziałującym na przewody. Rura
ochronna powinna być dłuższa od grubości ściany lub stropu o ok. 2 cm.
W piwnicy instalację c.o. prowadzoną na wierzchu ścian należy
obudować płytami kartonowo – gipsowymi.
Grzejniki:
Zaprojektowano grzejniki stalowe płytowe typu CV oraz HV, producenta
PURMO w wersji dolnego zasilania. Grzejniki wyposażone fabrycznie w
odpowietrzniki i uchwyty do wieszania grzejnika na ścianie. Podłączenia
grzejnika w wersji dolnego zasilania do instalacji c.o. wykonać od ściany
poprzez zestaw podłączeniowy kątowy typu Vekotec do podłączenia
grzejników zaworowych. Wyłącznie w łazienkach dla personelu
zlokalizowanych w piwnicy zamontować grzejniki drabinkowe typu Santorini.
Podejścia pod grzejniki wykonać w bruzdach ściennych. Grzejniki
zlokalizowane na poddaszu, pomieszczeniach w których przebywa personel
oraz w gabinetach zabiegowych, wyposażyć na gałązce zasilającej przy
grzejniku w termostatyczny zawór grzejnikowy kątowy z regulowaną nastawą
wstępną. Na powrocie zamontować zawór odcinający. W pomieszczeniach
gdzie przebywają pacjenci zaprojektowano grzejniki żeliwne Kalor w wersji
bocznego zasilania. Przy grzejnikach typu Kalor nie stosować zawórów
termostatycznych.
Nagrzewnica wodna:
Na parterze w sali terapii zajęciowej projektowane są dwie nagrzewnice
powietrza LEO AGRO. Nagrzewnice posiadają obudowę wykonaną ze stali
ocynkowanej malowanej proszkowo. Silnik o klasie izolacji IP66, grubsze
lamele wymiennika oraz duży prześwit między nimi umożliwiają mycie
urządzenia wodą pod ciśnieniem. Możliwy demontaż dolnej części obudowy
co ułatwia utrzymanie urządzeń w czystości, a tym samym zachowanie jego
optymalnych parametrów pracy. Kierownice powietrza umożliwiają płynną
zmianę kąta wylotu nawiewanego powietrza. Specjalna dysza kierująca
powietrze z wentylatora na okno nagrzewnicy znacząco redukuje głośność
urządzenia. Pracę dwóch nagrzewnic reguluje termostat RD, który załącza
równolegle urządzenia w przypadku spadku temperatury w pomieszczeniu
poniżej wartości zadanej. Termostat powinien być zamontowany na
wysokości 1,5m nad ziemią w miejscu o dobrej cyrkulacji powietrza. Nie
należy umieszczać go przy źródłach ciepła, oświetleniu, nawiewnikach,
otworach okiennych i drzwiowych. Praca wentylatora regulowana będzie
poprzez transformatorowy regulator obrotów wentylatora, który pozwala na
pięciostopniową regulację wydajności wentylatora.
Nagrzewnice wraz z zaworem odcinającym automatycznym podłączyć do
sterownika czasowego obsługującego tryb kalendarzowy 24/7. Regulator
powinien automatycznie odcinać ogrzewanie od hali gimnastycznej w
godzinach wieczornych i samoczynnie załączać ogrzewanie przed
rozpoczęciem zajęć.
Charakterystyka urządzenia:
–
wentylator osiowy, jednofazowy, prądu zmiennego
–
max. strumień przepływu powietrza 3700m3/h
–
zasilanie 230V/50Hz
–
pobór prądu 1,8 A
–
pobór mocy 350 W
–
wymiennik 3-rzędowy
–
przyłącza 3/4”
–
max. temperatura wody grzewczej 130°C
–
obudowa stalowa
–
pozycja pracy pionowo (na ścianie)
Armatura przy nagrzewnicy wodnej:
–
zasilanie: zawór odcinający dn20, filtr siatkowy dn 20, zawór
dwudrogowy dn 20,
–
powrót: zawór odcinający dn20, zawór regulacyjny dn 20
Płukanie i próba szczelności:
Wykończoną instalację grzewczą należy przed uruchomieniem
dokładnie przepłukać. Proces ten pozwala usunąć zanieczyszczenia, jakie
mogły przedostać się do systemu rur w czasie robót budowlanych. Zwłaszcza
zanieczyszczenia metaliczne mogą na skutek korozji spowodować w
dłuższym okresie uszkodzenia źródła ciepła lub grzejników. Przed
wykonaniem izolacji należy wykonać próbę szczelności całej instalacji. Aby
wykonać próbę szczelności instalacji centralnego ogrzewania, należy
zastosować ciśnienie próbne wynoszące 0,2 MPa + najwyższe ciśnienie
robocze w instalacji. Próbę szczelności należy wykonać tak jak dla wody
pitnej. Po wykonaniu próby szczelności zaleca się przeprowadzenie próby na
gorąco, sprawdzając w warunkach roboczych szczelność instalacji.
7.0. Instalacja wentylacji nawiewno – wywiewnej.
Opis systemu wentylacji budynku:
W sanitariatach oraz szatniach w celu zapewnienia wymagań
sanitarnohigienicznych oraz komfortu osób przebywających zaprojektowano
wentylację mechaniczną. Zaprojektowano centralę sekcyjną montowaną w
pomieszczeniu nr 019, obsługującą sanitariaty oraz szatnie i łazienki w
piwnicy budynku. Wydatek centrali na nawiewie V-1850 m3/h, natomiast na
wywiewie V-2000 m3/h. W skład automatyki centrali wchodzi: kanałowy
czujnik temperatury, czujnik pomieszczeniowy, moduł wejściowy, presostat
różnicowy mierzący zabrudzenie filtra, termostat przeciwzamrożeniowy,
zawór trójdrogowy, moduł siłowo - sterujący, wkładka bezpiecznikowa,
sterownik z wyświetlaczem oraz siłownik przepustnicy.
W łazienkach gdzie znajdują się prysznice i wanny założono 5 krotną
wymianę powietrza. W łazienkach tych projektowane jest 10% podciśnienie.
W szatniach dla pracowników założona jest 4 krotna wymiana powietrza.
Projektowana centrala zostanie podłączona do ręcznego systemu
oddymiania, który funkcjonuje w budynku objętym niniejszym opracowaniem.
Dobrano centralę z glikolowym odzyskiem ciepła w celu
niedopuszczenia do mieszania się strumienia nawiewanego z wywiewanym.
Centrale montować w sposób zapewniający wolną przestrzeń do
demontażu drzwiczek rewizyjnych i głównych komponentów wewnętrznych
centrali. Centrale należy montować na dostarczanych wraz z centralą
podkładkach antywibracyjnych. Zaleca się zamówienie centrali wraz z
przyłączem odpływu skroplin. Skropliny odprowadzić do instalacji kanalizacji
sanitarnej. Odprowadzenie wykonać z rur polipropylenowych o klasie PN10
zgrzewanych. Włączenie instalacji odprowadzenia skroplin do instalacji
kanalizacyjnej poprzez zamknięcie syfonowe o wysokości min. 150mm.
Wszystkie poziome odcinki instalacji odprowadzenia skroplin prowadzić ze
spadkiem 1,0%. Przed syfonami wykonać dodatkowe króćce do zalewania
syfonów. Za centralami na kanałach [nawiewnym, wywiewnym, czerpnym i
wyrzutowym] należy zamontować tłumiki akustyczne. Centralę należy łączyć
z instalacją za pomocą elementów elastycznych w celu ograniczenia
przenoszenia drgań na instalację.
Bilans powietrza wentylacyjnego:
Bilans powietrza, w tym ilość wymian powietrza przypadających na
poszczególne pomieszczenia, wyznaczono zgodnie z Polską Normą i podano
na rysunkach.
Przyjęte do obliczeń dane wejściowe: normatywne parametry powietrza
wg poniższej tabeli:
Parametry powietrza zewnętrznego
wg PN-76/B-03420
ts=+30oC
Lato:
tm=+21oC
45,00%
Zima:
ts=-18oC
tm=-18oC
100,00%
Parametry powietrzna wewnętrznego
wg PN-78/B-03421
ts= +35oC
Lato:
wynikowe
ts=+20oC
Zima:
wynikowe
Sterowanie pracą centrali:
Sterownie pracą centrali będzie się odbywało w oparciu o automatykę i
panel kontrolny dostarczany przez producenta. Automatyka central umożliwia
pracę central wg harmonogramu dobowego czy tygodniowego. Lokalizację
panelu sterującego centrali należy umieścić np. dyżurce pielęgniarek na
parterze budynku.
Układ automatyki centrali wentylacyjnej:
nastawa parametrów pracy centrali z naściennego sterownika z
wyświetlaczem,
–
czujnik temperatury zewnętrznej pozwala na „gorący start” układu w
zależności od temperatury zewnętrznej
–
przepustnice otwierają się po starcie wentylatorów
–
regulacja temperatury powietrza nawiewanego przy pomocy wiodącego
czujnika temperatury, sterującego pracą wymiennika glikolowego oraz
nagrzewnicę wodną. Czujnik temperatury ogranicza max/min temperaturę
nawiewu
–
sygnalizacja zanieczyszczenia filtra
–
zabezpieczenie wymiennika glikolowego przed zaszronieniem poprzez
presostat. Wzrost ciśnienia powyżej nastawy / zaszronienie wymiennika /
powoduje otwarcie by-passu układu glikolowego
–
zabezpieczenie nagrzewnicy wodnej przed zamarzaniem – termostat
–
regulacja wydajności powietrza (przemienniki częstotliwości)
–
Właściwości dodatkowe układu:
–
praca układu według kalendarza godzinowego, dobowego
tygodniowego
–
zabezpieczenie układu napędowego przed przeciążeniem
–
możliwość pracy w protokole komunikacyjnym Modbus RTU
–
sygnalizacja zanieczyszczenia filtra dodatkowego
–
utrzymanie stałego wydatku
lub
Czerpnia i wyrzutnia powietrza:
Zewnętrzne przewody wentylacji mechanicznej należy mocować w
fugach. Zabrania się wiercenia mocowań w cegle licowej.
Dostęp do czerpni i wyrzutni powietrza zostanie oddzielony
ogrodzeniem 1,5m x 1,5m.
Czerpnia powietrza w instalacji wentylacji mechanicznej powinna być
zabezpieczona przed opadami atmosferycznymi i działaniem wiatru oraz być
zlokalizowana w sposób umożliwiający pobieranie w danych warunkach jak
najczystszego i, w okresie letnim, najchłodniejszego powietrza.
Czerpni powietrza nie należy lokalizować w miejscach, w których
istnieje niebezpieczeństwo napływu powietrza wywiewanego z wyrzutni oraz
powietrza z rozpyloną wodą pochodzącą z chłodni kominowej lub innych
podobnych urządzeń.
Czerpnie powietrza sytuowane na poziomie terenu lub na ścianie
dwóch najniższych kondygnacji nadziemnych budynku powinny znajdować się
w odległości co najmniej 8 m w rzucie poziomym od ulic i zgrupowania miejsc
postojowych dla więcej niż 20 samochodów, miejsc gromadzenia odpadów
stałych, wywiewek kanalizacyjnych oraz innych źródeł zanieczyszczenia
powietrza. Odległość dolnej krawędzi otworu wlotowego czerpni od poziomu
terenu powinna wynosić co najmniej 2 m.
Powietrze wywiewane z budynków lub pomieszczeń, zanieczyszczone
w stopniu przekraczającym wymagania określone w przepisach odrębnych,
dotyczących dopuszczalnych rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających
powietrze zewnętrzne, powinno być oczyszczone przed wprowadzeniem do
atmosfery.
Wyrzutnie powietrza w instalacjach wentylacji mechanicznej powinny
być zabezpieczone przed opadami atmosferycznymi i działaniem wiatru oraz
być zlokalizowane w miejscach umożliwiających odprowadzenie
wywiewanego powietrza bez powodowania zagrożenia zdrowia użytkowników
budynku i ludzi w jego otoczeniu oraz wywierania szkodliwego wpływu na
budynek.
Dolna krawędź otworu wyrzutni z poziomym wylotem powietrza,
usytuowanej na dachu budynku, powinna znajdować się co najmniej 0,4 m
powyżej powierzchni, na której wyrzutnia jest zamontowana, oraz 0,4 m
powyżej linii łączącej najwyższe punkty wystających ponad dach części
budynku, znajdujących się w odległości do 10 m od wyrzutni, mierząc w rzucie
poziomym.
Usytuowanie wyrzutni powietrza na poziomie terenu jest dopuszczalne
tylko za zgodą i na warunkach określonych przez właściwego państwowego
inspektora sanitarnego.
Dopuszcza się sytuowanie wyrzutni powietrza w ścianie budynku, pod
warunkiem że:
- powietrze wywiewane nie zawiera uciążliwych zapachów oraz
zanieczyszczeń szkodliwych dla zdrowia,
-przeciwległa ściana sąsiedniego budynku z oknami znajduje się w odległości
co najmniej 10 m lub bez okien w odległości co najmniej 8 m,
-okna znajdujące się w tej samej ścianie są oddalone w poziomie od wyrzutni
co najmniej 3 m, a poniżej lub powyżej wyrzutni - co najmniej 2 m,
-czerpnia powietrza, usytuowana w tej samej ścianie budynku, znajduje się
poniżej lub na tym samym poziomie co wyrzutnia, w odległości co najmniej
1,5 m.
Materiały i wykonanie robót:
Wszystkie kanały wentylacyjne wykonać z ocynkowanej blachy stalowej
(kanały okrągłe łączone na uszczelki) i przewodów elastycznych.
Kanały wentylacyjne wykonać i zmontować w klasie szczelności A (PN-B76001:1996, PN-B- 76002:1996, PN-B-03434:1999) z blach stalowych
ocynkowanych (przewody o przekroju okrągłym wykonane z blachy
ocynkowanej zwiniętej spiralnie). Grubości blach na kanały przyjmować tak,
aby przewody poddane działaniu różnicy założonych ciśnień roboczych nie
wykazywały słyszalnych odkształceń płaszcza ani widocznych ugięć
przewodów między podporami.
Minimalne grubości kanałów:
Kanały okrągłe –
100 ÷ 125 – 0,50 mm
160 ÷ 250 – 0,60 mm
280 ÷ 710 – 0,75 mm
powyżej 710 mm
Kanały prostokątne (decyduje długość dłuższego boku):
do 750 mm – 0,75 mm
powyżej 750 do 1400 mm – 0,9 mm,
powyżej 1400 mm – 1,1 mm.
Dodatkowe wzmocnienia mają być zapewnione poprzez przetłoczenia
na ściankach i profile wzmacniające wspawane z boku. Elementy przejściowe
mają mieć kąt maksymalnie 300 w celu uniknięcia turbulencji. Zmiany
kierunku i odgałęzienia wyposażyć w łopatki kierownicze, a ich promień
wewnętrzny ma wynosić co najmniej 100 [mm]. Przewody i kształtki muszą
mieć powierzchnię gładką, bez wgnieceń i uszkodzeń powłoki ochronnej.
Technologiczne ubytki powłoki ochronnej zabezpieczyć środkami
antykorozyjnymi.
Nawiew i wyciąg powietrza z poszczególnych pomieszczeń będzie
realizowany przez anemostaty wentylacyjne nawiewne oraz przez
prostokątne kratki wywiewne. Na nawiewie dostarczającym świeże powietrze
do poszczególnych węzłów sanitarnych zamontować regulator stałego
przepływu powietrza VRS firmy SMAY. Regulator ten dostarcza stałą,
pożądaną objętość powietrza niezależnie od zmian ciśnienia w instalacji,
dzięki czemu eliminuje potrzebę równoważenia instalacji. Wielkość, przepływ
i spadek ciśnienia dla każdego kanału pokazano w części graficznej
opracowania.
Regulację hydrauliczną instalacji należy wykonać w oparciu o ustawienia
regulatorów przepływu powietrza i regulację sprężu centrali, a nie w oparciu o
ustawienia zaworów wentylacyjnych.
Należy przewidzieć otwory rewizyjne umożliwiające czyszczenie
wewnętrznych powierzchni kanałów – odległość między otworami nie
powinna być większa niż 10m. Wszelkie materiały, urządzenia, wyroby
stosowane na budowie powinny odpowiadać Polskim Normom, odnośnym
przepisom ich stosowania, wykorzystania i być stosowane zgodnie z ich DTR
i art. 10 prawa Budowlanego i rozporządzeniami Ministra Planowania
Przestrzennego i Budownictwa. Wszystkie materiały, urządzenia, elementy
budowlane dopuszczone do stosowania na budowie winny posiadać
stosowne polskie certyfikaty, atesty i świadectwa dopuszczenia ITB, PZH,
oraz innych wymaganych instytucji, wymagają zatwierdzenia przez Inspektora
nadzoru w konsultacji z Biurem Projektów.
Przejścia instalacji wentylacji mechanicznej przez strop piwnicy należy
zabezpieczyć klapami p. poż EI-120 firmy SMAY. Na korytarzu przewody
instalacji
wentylacji
–
mechanicznej
należy
obudować
płytami
ognioodpornymi.
Zmiana technologii wykonania kanałów wentylacyjnych wymaga
przeliczenia hydraulicznego instalacji oraz zweryfikowania sprężu centrali
wentylacyjnej.
Dopuszczalne wartości dźwięku w pomieszczeniach:
Dopuszczalny poziom dźwięku A hałasu przenikającego do
pomieszczenia od wyposażenia technicznego budynku oraz innych urządzeń
w budynku i poza budynkiem (średni poziom dźwięku A - przy hałasie
ustalonym lub równoważny poziom dźwięku A - przy hałasie nieustalonym)
nie powinien przekraczać wartości wyspecyfikowanych w poniższej tabeli oraz
wartości podanych w PN-87/B-02151/02.
Rodzaj pomieszczenia
Biura
Sale konferencyjne, sale
szkoleniowe
Pomieszczenie socjalne
Toalety
Pomieszczenia techniczne
Poziom dźwięku
dB(A)
40
35
45
45
65*
* dopuszczalny, maksymalny poziom dźwięku A, w odległości 1m od
urządzenia.
Dopuszczalny
poziom
dźwięku
dB(A)
w
pomieszczeniach
przeznaczonych na pobyt ludzi nie będzie przekraczać wartości podanych w
aktualnej Polskiej Normie dot. dopuszczalnych wartości poziomu dźwięku w
pomieszczeniach. Dopuszczalne wartości hałasu na stanowiskach pracy będą
zgodne z wymaganiami Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej
w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników
szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy oraz PN-N-01307 „Hałas.
Dopuszczalne wartości hałasu w środowisku pracy”.
Dopuszczalny poziom hałasu emitowanego na zewnątrz wyrażony
równoważnym poziomem dźwięku w dB określa aktualne Rozporządzenie
Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w
środowisku i wynosi 55 dB w porze dnia oraz 45 dB w porach nocnych (na
granicy nieruchomości) oraz 65 dB(A) w odległości 1m od centrali
wentylacyjnej, agregatu wody lodowej oraz czerpni i wyrzutni powietrza.
8.0. Wytyczne montażowe.
Prace wykonać zgodnie z :
- Prawo budowlane (Dz. U. nr 106 z 2000r., poz. 1126 ze zmianami
zawartymi w Ustawie z dnia 27.03.2003r. o zmianie ustawy – Prawo
budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw, Dz. U. nr 80 z 2003r. Poz. 718),
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
(Dz. U. nr 75, poz. 690 z 2002r);
- Obowiązującymi normami branżowymi
-„Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlanomontażowych. Tom II- instalacje sanitarne i przemysłowe „
-„Wytycznymi stosowania i projektowania wewnętrznych instalacji
wodociągowych i grzewczych„
- Wytycznymi producentów urządzeń grzewczych i wentylacyjnych,
- Instrukcjami producentów rur i urządzeń,
- Warunkami BHP wykonania robót instalacyjnych zgodnie z obowiązującymi
przepisami,
-Eksploatacje instalacji powierzyć należy osobom przeszkolonym w zakresie
fachowym i BHP.
Wszystkie materiały stosowane do wykonania instalacji muszą
posiadać dopuszczenia do stosowania w budownictwie oraz wymagane
deklaracje zgodności z Polskimi Normami (PN) lub aprobatami technicznymi.
Instalacje wykonać należy zgodnie z informacja zawarta w części opisowej i
graficznej projektu.
Izolacja cieplna przewodów rozdzielczych i komponentów w instalacjach
centralnego ogrzewania, ciepłej wody użytkowej (w tym przewodów
cyrkulacyjnych), instalacji chłodu i ogrzewania powietrznego powinna spełniać
następujące wymagania minimalne określone w poniższej tabeli:
Lp. Rodzaj przewodu lub komponentu
1
2
3
Średnica wewnętrzna do 22 mm
Średnica wewnętrzna od 22 do 35 mm
Średnica wewnętrzna od 35 do 100 mm
Minimalna grubość
izolacji cieplnej
(materiał 0,035 W/(m ·
K)1)
20 mm
30 mm
równa średnicy
wewnętrznej rury
100 mm
Średnica wewnętrzna ponad 100 mm
Przewody i armatura wg poz. 1-4 przechodzące przez 1
5
/2 wymagań z poz. 1-4
ściany lub stropy, skrzyżowania przewodów
Przewody ogrzewań centralnych wg poz. 1 -4, ułożone
1
/2 wymagań z poz. 1-4
6 w komponentach budowlanych między ogrzewanymi
pomieszczeniami różnych użytkowników
7 Przewody wg poz. 6 ułożone w podłodze
6 mm
Przewody ogrzewania powietrznego (ułożone wewnątrz
8
40 mm
izolacji cieplnej budynku)
Przewody ogrzewania powietrznego (ułożone na
9
80 mm
zewnątrz izolacji cieplnej budynku)
Przewody instalacji wody lodowej prowadzone
50 % wymagań z poz. 110
2)
wewnątrz budynku
4
Przewody instalacji wody lodowej prowadzone na
100 % wymagań z poz.
11
1-4
zewnątrz budynku2)
4
9.0 Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
9.1.Zakres robót
Wykonanie projektowanych instalacji w rozbudowywanym,
przebudowywanym i nadbudowywanym pawilonie nr 24 – oddziału dla
chorych psychicznie o wzmożonym zabezpieczeniu w Szpitalu dla Nerwowo i
Psychicznie Chorych w Starogardzie Gdańskim, ul. Skarszewska 7, z
dostosowaniem do wymogów i warunków wykonania środka leczniczego wraz
z instalacjami elektrycznymi, wodno-kanalizacyjnymi, centralnego ogrzewania,
rekuperacją, monitoringiem i kontrolą dostępu wraz z przyłączami wodnokanalizacyjnymi.
- Organizacja i zabezpieczenie placu budowy wg potrzeb
- Dowóz materiałów do budowy instalacji
- Wykonanie przejść przez przegrody budowlane i zainstalowanie rur
ochronnych
- Próba szczelności instalacji
9.2. Elementy budynku mogące stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i
zdrowia ludzi
-czynna instalacja elektryczna
9.3. Przewidywane zagrożenia występujące podczas realizacji obiektu
- Ograniczone przestrzenie
- Promieniowanie cieplne
- Uszkodzenie przewodów i urządzeń elektrycznych
- Porażenie prądem elektrycznym
- Uszkodzenie ciała pracownika narzędziem ostrych krawędziach
- Upadek przedmiotów z wysokości
- Uszkodzenie organizmu od dźwigania dużych ciężarów.
9.4. Sposób prowadzenia instruktażu pracowników przed
przystąpieniem do realizacji robót budowlanych (skala, rodzaj ,i miejsce
zagrożenia)
Wszystkie osoby biorące udział w budowie obiektu budowlanego powinny
posiadać aktualne szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy
zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja
1996r. w sprawie szczegółowych zasad szkolenia w dziedzinie
bezpieczeństwa i higieny pracy DZ.U. Nr 62 poz.285 z dnia 1 czerwca 1996r.
Ponadto każdy z pracowników przed przystąpieniem do robót powinien
otrzymać szczegółowy instruktaż dotyczący możliwych zagrożeń
bezpieczeństwa i zdrowia a także skalę i miejsce powstania zagrożeń oraz
zasady postępowania przy wykonywaniu prac niebezpiecznych oraz
możliwości pierwszej pomocy i ewakuacji z miejsc zagrożonych. Pracownicy
powinni być także poinstruowani na temat zastosowania środków i zasad
bezpieczeństwa, które mają na celu wyeliminowanie sytuacji zagrażających
życiu i zdrowiu ludzi. Instruktaż powinien zawierać także:
- imienny podział pracy
- kolejność wykonywania zadań
- wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych
czynnościach.
9.5. Środki techniczne i organizacyjne zapobiegające
niebezpieczeństwom
- Roboty budowlane powinny być wykonane zgodnie z projektem
- Przy robotach budowlanych należy: sprawdzić sprawność sprzętu, pouczyć
pracowników o bezpiecznych metodach pracy i stanowiskach, powierzyć
obsługę sprzętu pouczonemu pracownikowi.
- Teren prowadzenia robót stwarzających zagrożenie, powinien być
wydzielony i wyraźnie oznakowany w miejscach niebezpiecznych należy
stosować środki zapobiegające przed skutkami zagrożeń( siatki ,barierki ,
taśmy).
- Tam gdzie jest to technicznie możliwe-rozładunek materiałów należy
stosować środki ochrony przed spadającymi przedmiotami.
- W razie niebezpieczeństwa należy stworzyć możliwość bezpiecznej
ewakuacji.
- Budowa musi być wyposażona w odpowiedni sprzęt do gaszenia pożaru
- Nieautomatyczne gaśnice muszą być łatwo dostępne i proste w użyciu.
- Strefy zagrożenia muszą być wyraźnie oznakowane
- Pracodawca powinien zapewnić w każdej chwili możliwość udzielenia
pierwszej pomocy oraz wezwania przeszkolonego personelu.
- Pracownikom którzy ulegli wypadkowi należy zapewnić transport do punktu
medycznego.
- Wszędzie tam gdzie wymagają tego warunki pracy, środki pierwszej pomocy
muszą być łatwo dostępne.
- Wszystkie urządzenia i akcesoria przeznaczone do budowy muszą być:
a ) Właściwie zaprojektowane i zbudowane oraz wytrzymałe stosownie do
wykonywanych czynności.
b) Właściwie użytkowane
c) Utrzymanie w stanie gwarantującym sprawność
d) Sprawdzanie i poddawanie okresowym kontrolą zgodnie z obowiązującymi
przepisami.
e) Obsługiwanie przez wykwalifikowanych pracowników
- Wykonanie prac szczególnie niebezpiecznych dla życia zdrowia ludzi należy
zapewnić co najmniej dwie osoby –Do prac takich należą:
a) Prace wykonywane w pobliżu urządzeń elektro-energetycznych
znajdujących się pod napięciem
- W sytuacjach, kiedy nie można uniknąć zagrożeń lub nie można ich
wystarczająco ograniczyć za pomocą środków ochrony zbiorowej lub
odpowiedniej organizacji pracy, powinny być stosowane środki ochrony
indywidualnej, które powinny :
a) Być odpowiednie do danego zagrożenia i nie powodować same z siebie
zagrożenia.
b) Uwzględniać warunki istniejące w danym miejscu pracy
c) Uwzględniać wymagania ergonomii oraz stan zdrowia pracownika
d) Być odpowiednio dopasowane do użytkownika.
9.6.Uwagi końcowe
Przy sporządzaniu informacji na temat bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
uwzględniono przepisy:
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki socjalnej w sprawie ogólnych zasad
i bezpieczeństwa i higieny pracy Tj. DZ. U. 03.169.1650
- Rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 31 sierpnia 1993r. w
sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach produkcji,
rozprowadzania i przesyłania gazu oraz prowadzących prace montażowe
sieci gazowych. DZ.U z 1993 nr. 83 poz.392 z póź. zmianami.
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót
budowlanych 21(Dz. U. 2003, Nr 47, poz. 401)
- Rozporządzenie ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i
innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych.
(Dz. U. z dnia 15 października 2001 r.)
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r.
w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy
(Dz. U. z dnia 18 sierpnia 2004 r.)
opracował: mgr inż. Rafał Gorecki