Bimetaliczne nanocząstki metali szlachetnych o kontrolowanym
Transkrypt
Bimetaliczne nanocząstki metali szlachetnych o kontrolowanym
Nr wniosku: 185498, nr raportu: 18673. Kierownik (z rap.): dr hab. Paweł Wojciech Uznański Bimetaliczne nanocząstki metali szlachetnych o kontrolowanym składzie i strukturze Nanocząstki (NCz) metali szlachetnych są szczególnie interesujące ze względu na swoją odporność korozyjną, stabilność oraz wyjątkowe właściwości absorpcyjno-elektronowe. Celem projektu była synteza i szeroka charakterystyka bimetalicznych nanocząstek palladu, złota i srebra (Pd, Au, Ag) w postaci stopów (Pdx:Ag1-x) i kompozytów typu rdzeń-powłoka (Pd@Ag) oraz poznanie wpływu bimetalizacji na właściwości elektronowe, optyczne i przewodzące w porównaniu z jednoskładnikowymi układami tych metali. Nanocząstki były stabilizowane ligandami karboksylanowymi i aminowymi, które słabo oddziałują z powierzchnią metalu, w przeciwieństwie do chemicznie silnie adsorbowanych tioli. Takie nanoukłady można w pełni wykorzystać w sensorach wodoru lub heterogennej katalizie. Testowane były niskotemperaturowe metody syntez bimetalicznych NCz: (a) redukcja karboksylanów Pd, Au i Ag wodorem pod ciśnieniem, (b) redukcja z zastosowaniem wodorosilanów ((SiHMe)2O, (SiHMe)2NH), (c) redukcja w plazmie wodorowej w reaktorze CVD (chemiczne osadzanie z fazy gazowej) oraz d) redukcja wysokotemperaturowa. Skład i strukturę bimetalicznych nanocząstek zgodnie z zadaną stechiometrią kontrolowano wprowadzając nadmiarową alkiloaminę, która w niepolarnych rozpuszczalnikach tworzy rozpuszczalne kompleksy z solami karboksylowymi Ag i Pd o stechiometrii 1:2. Kompleksy (bis)amino-karboksylanowe z jednej strony znacząco obniżają temperaturę dekompozycji karboksylanowych prekursorów nanocząstek, z drugiej ligandy kompleksu stabilizują NCz, co umożliwia sporządzenie atramentów. Atramenty są stężonymi roztworami metali stosowane do wytwarzania ciągłych warstw nanocząstek o dużym stopniu uporządkowania (Rys). Rys. (a) Obraz z elektronowego mikroskopu skaningowego (SEM) NCz stopowych Pd20/Ag80 (d~5 nm). (b) Konstrukcja sensorycznej warstwy NCz Pd/Ag do pomiarów przewodnictwa elektrycznego w obecności H2. (c) Zmiany przewodnictwa warstwy sensorycznej NCz w funkcji składu gazowej mieszaniny H2/N2 przepływającej nad warstwą. Obecność wodoru w komórce pomiarowej można zatem monitorować zmianami przewodnictwa elektrycznego warstwy. W oparciu o bimetaliczne NCz Pd/Ag skonstruowano sensor wodoru, którego działanie opiera się na adsorpcji wodoru przez NCz i zmianie przewodnictwa warstwy (Rys). Zaletą bimetalizacji jest zahamowanie mechanicznego zmęczenia metalu w stosunku do czystego Pd podczas cykli adsorpcji/desorpcji wodoru oraz rozszerzenie działania na wyższe stężenia. Wyniki badań mają znaczenie w technologiach stosujących wodór jako alternatywne źródła energii oraz w katalizatorach dzięki tworzeniu się superstruktur NCz. Za pomocą technik NMR badano również mechanizmy stabilizacji koloidów nanocząstek metali szlachetnych oraz tworzenie się trwałych kompleksów amino-karboksylanowych, które obniżają temperaturę dekompozycji karboksylanowych prekursorów.