Ziemia Święta

Wtedy wyszli wszyscy Izraelici
i jak jeden mąż zgromadzili się
jednomyślnie od Dan do BeerSzeby.
(Sdz 20,1)
Ziemia Święta
22
Kiedy będę starszy, pojadę
do Ziemi Świętej i zobaczę wszystkie miejsca,
w których przebywał Jezus. Już teraz sporo wiem na ten
temat. Palestyna, mimo niewielkiej powierzchni, jest bardzo
ciekawa i zróżnicowana geograficznie. Na północy wznoszą się
wysokie góry Hermonu, a na południu znajduje się depresja Morza
Martwego, sięgająca ponad 400 metrów poniżej poziomu morza.
W Palestynie jest także bardzo zróżnicowany klimat. To wynik ścierania się
dwóch żywiołów: morza i pustyni. Zimą pada tam dużo deszczu, a latem jest
bardzo sucho, dlatego w Ziemi Świętej są nie cztery, a dwie pory roku: sucha
i deszczowa. W Palestynie można zaobserwować także wiele ciekawych roślin
i zwierząt, zupełnie nieznanych w Polsce. Są tam oliwki, figi, pomarańcze,
grejpfruty, cytryny i drzewa cedrowe. Słyszałem, że w Palestynie wiele osób
nadal jeździ nie tylko konno, ale także na osiołkach, mułach
i wielbłądach. Może ja też mógłbym spróbować takiej jazdy?
Ziemia pomiędzy Pustynią Arabską i Morzem Śródziemnym
w pełni zasługuje na miano „Ziemi Biblii”. Na tym
terytorium żyli biblijni bohaterowie i dokonały się
wydarzenia historii zbawienia. Ten niewielki pas ziemi
ma kilka nazw: Ziemia Obiecana, Kanaan, Izrael, Ziemia
Święta, Palestyna. W Biblii kilkakrotnie terytorium
Izraela zostało określone formułą „od Dan do BeerSzeby”. Dla chrześcijan świętość tej ziemi jest wynikiem
przede wszystkim wiary w Jezusa Chrystusa. Jedynie tam
chrześcijanie mogą chodzić ziemskimi śladami swojego
Nauczyciela, Jego Matki i Apostołów.
Pielgrzymowanie po Ziemi Świętej jest podróżą w głąb naszej wiary. Jej
celem jest osobiste spotkanie z Jezusem, który tu właśnie przyszedł na
świat, tu się wychowywał, tu nauczał, dokonał dzieła zbawienia
i tu pożegnał uczniów, wstępując do nieba. Dlatego ziemia Zbawiciela,
Ziemia Święta jest nam tak droga. To ziemia Bożej obecności.
D. Bahat, Atlas biblijnej
Jerozolimy, Warszawa 2004.
S. Markowski, Ziemia
Zbawiciela, Kraków 2003.
http://www.swiatbiblii.com
Od czasów Jezusa Chrystusa Ziemia Święta
doświadczała wielu krwawych walk.
Naznaczona jest miłością Boga, ale też jej
brakiem ze strony człowieka. Jedno
z powiedzeń głosi:
„Bóg wlał na świat dziesięć miar piękna,
dziewięć przypadło Jerozolimie.
Bóg wlał na świat dziesięć miar mądrości,
dziewięć przypadło Jerozolimie.
Bóg wlał na świat dziesięć miar cierpienia,
dziewięć przypadło Jerozolimie”.
23
W mojej wsi jest wielu
rolników i rzemieślników.
Rolnicy zajmują się hodowlą
i uprawą roli. Najczęściej uprawiają
pszenicę i jęczmień, a na stokach wzgórz
zakładają winnice, które otaczają murem
lub płotem. Niektórzy uprawiają także oliwki.
Czasem przyglądam się pracy miejscowych
rzemieślników: garncarzy, wyrabiających
z gliny piękne naczynia, oraz cieśli, którzy
wykonują drewnie zamki, klucze, drzwi
i ich dekoracje, dachy, ławy, stołki i skrzynie
oraz kraty okienne. Obserwuję także
pracę rybaków, łowiących ryby – a te są
naprawdę smaczne! Lubię podpatrywać
garbarzy, zajmujących się wyprawieniem
skór, i farbiarzy, barwiących skórę na kolor
żółty, czerwony albo niebieski. Ciekawi
mnie również praca wytwórców namiotów,
kupców, bankierów i poborców podatków.
Kupcy handlują na targowiskach,
bankierzy pożyczają pieniądze
na procent w kantorach, a poborcy
ściągają podatki, zapewniając sobie zysk.
Jeszcze nie wiem, kim będę,
ale chłopcy mają
znacznie więcej możliwości
wyboru pracy niż dziewczęta.
czasy Jezusa
24
Nie bierzcie na drogę torby,
ani dwóch sukni, ani sandałów,
ani laski. (Mt 10,10)
W mojej wiosce
wszyscy wstają bardzo wcześnie
rano. Pierwszy dźwięk, słyszany
każdego ranka w palestyńskiej wiosce,
to odgłos mielenia ziarna. Zajmują się
tym kobiety. Żarna składają się z dwóch
leżących na sobie kamieni. Pierwszy
posiłek jemy zwykle około południa,
a główny późnym wieczorem. Do
obowiązków kobiet należy tkanie wełny,
szycie odzieży oraz pranie. Często
pomagam mamie w praniu brudnej
odzieży. Zanurzamy ją w strumieniu,
a następnie układamy na kamieniach
i bijemy kijami. W porze największego
upału, czyli od południa
do godz. 15.00, odpoczywamy,
ale późnym popołudniem
lub wieczorem dziewczęta
i kobiety przynoszą w glinianych
dzbanach wodę ze źródła
lub studni.
D. Bahat, Atlas biblijnej Jerozolimy, Warszawa 2004.
S. Markowski, Ziemia Zbawiciela, Kraków 2003.
S. Werner, Zagadki biblijne, Warszawa 2002.
F.H. Wright, Obyczaje krajów biblijnych, Warszawa 2002.
http://www.katolik.pl
Życie mieszkańców Europy bardzo
zmieniło się od czasów Jezusa,
natomiast na Bliskim Wschodzie
ludzie często zachowują podobny
ubiór, mieszkają w podobnych
domach i wykonują czynności
podobne do tych, które wykonywali
za czasów Jezusa.
25