mlodzianki 180 - Kościół Akademicki św. Anny

Pismo studentów od św Anny
MŁODZI
ANKI
Nr 2 (180)
22 X 2006
XXIX
Niedziela
Zwykła
Każdy z nas ma wpływ
na to co się dzieje…
Każdy z nas ma wpływ na swoje życie, każdy może
je zmienić i zmieniać każdego dnia. Ważne byśmy
naszego życia „nie przespali”, może zamiast tkwić
przed telewizorem, internetem , zajadając się
kolejną porcją chipsów warto jest przerwać „błędne
koło”, a może obok nas jest ktoś kogo trzeba
wyciągnąć na powierzchnię?
s. 3
Dzień, który zmienił
świat
Zmieniło się wszystko; od narodowości nowego papieża, poprzez jego bardzo młody
wiek, niezwykły umysł, erudycję, talenty dyplomatyczne i lingwistyczne,
zamiłowanie do sportu, poczucia humoru i zupełnie nowej (a jednocześnie
jakośstarej) wizji Kościoła. Jan Paweł II zaczął zaskakiwać, ba! Wręcz szokować od
pierwszych dni po objęciu urzędu.
s. 4
Papież w Warszawie
Guziki od papieskiej sutanny, fragment ołtarza z pielgrzymki w 1983 roku,
okulary, stare numery Słowa i Trybuny z artykułami o ojcu świętym –
między innymi takie eksponaty dostępne są od 14 października na wystawie
zorganizowanej przez Centrum Myśli Jana Pawła II Papież w Warszawie.
s. 6
KOMENTARZ DO NIEDZIELNEJ
EWANGELII (
"Kielich, który Ja mam pić, pić
będziecie; i chrzest, który Ja mam
przyjąć, wy również przyjmiecie. Lecz
kto by między wami chciał się stać
wielki, niech będzie sługą waszym. A kto
by chciał być pierwszym między wami,
niech będzie niewolnikiem wszystkich”.
Mk 10,17-30)
szukanie alternatywnych dróg lecz
świadome przyjmowanie woli Boga,
który jest przecież miłością (J 4,8.16).
Prośba apostołów i spokojna, choć
stanowcza odpowiedź Chrystusa
uświadamia nam ponownie, że nie da się
osiągnąć zbawienia po ludzku, według
naszych własnych kryteriów czy
Poprzedniej niedzieli
wyobrażeń. Oto pierwszy ma się stać
słyszeliśmy, że nie należy pokładać
sługą, a wręcz niewolnikiem wszystkich.
ufności w rzeczach doczesnych oraz
Po ludzku patrząc jest to przecież
wiązać się zbytnio z materialnymi
postulat zupełnie nie przystający do
przejawami naszego życia. Tamto
naszych codziennych realiów. Nie
wezwanie do wewnętrznego wyzwolenia oznacza to jednak, że słowa Chrystusa
się od szeroko rozumianych spraw tego mamy traktować wyłącznie jako zbiór
świata, ma dzisiaj swoją kontynuację w pobożnych życzeń, których brutalna
Chrystusowej nauce o przyjmowaniu
weryfikacja następuje już za progiem
przez każdego jego własnego „kielicha”. kościoła. Dla Boga nie ma rzeczy
I choć mogłoby się wydawać, że w
niemożliwych, ale potrzebna jest
dzisiejszych czasach nikt już nie
bezwzględnie nasza dobrowolna i
formułuje tak niedorzecznych próśb jak szczera współpraca. Przyjąć ów „kielich”
ta wyrażona przez apostołów, to jednak można zatem tylko w stałej łączności z
ciągle wielu z nas pragnie samemu
Chrystusem, spotykając Go codziennie
określać warunki własnego zbawienia.
na modlitwie oraz dzięki sakramentom.
Bardzo często wydaje nam się, że znamy Każde spotkanie ze Zbawicielem to
lepsze, wygodniejsze i bardziej
także kolejna, niepowtarzalna okazja do
skuteczne metody osiągania tego
refleksji nad tym, czy właściwie
ostatecznego celu. Podobnie jak
określam cele i wartości swojego
uczniowie powtarzamy często z
chrześcijańskiego życia. Nie warto z niej
przekonaniem, że „możemy”. Chrystus rezygnować.
tymczasem przypomina dziś, że każdy z
nas ma swój własny, odrębny kielich i na
każdego czeka jego osobne miejsce
Marcin
wśród zbawionych. Przejawem naszej
ludzkiej wolności nie ma być zatem
2
Każdy z nas ma wpływ na to
co się dzieje…
Zaczął się nowy rok akademicki.
Jedni z nas zaczynają planować
zajęcia,
sposób
spędzania
wolnego czasu na najbliższy
semestr, inni nie mają jeszcze
konkretnych planów.
Zachęcam do tego byśmy już dziś
zaczęli to co mieliśmy zrobić
jutro, a może nawet kilka lat
temu?
Ostatnio usłyszałam wypowiedź
kolegi, który stwierdził, że prasa
katolicka jest na bardzo niskim
poziomie. Zgadzam się z nim,
można jeszcze wiele w tym
kierunku zmienić, jednocześnie
nasunęło mi się pytanie – co robi on, co
może zrobić każdy z nas by to zmienić?. Czy
nie jest tak, że często nasze „działanie”
sprowadza się jedynie do krytykowania,
dawania „dobrych rad”?
Może warto żebyśmy zamiast mówić zaczęli
„działać”, sami wyszli z inicjatywą? Może
zbyt często obiecujemy sami przed sobą, że
zaczniemy coś robić, a kończy się to na
obietnicach i stwierdzeniu – „nie mam
czasu”. W dzisiejszym świecie, pomiędzy
uczelnią, pracą, rodziną ciężko jest go
odnaleźć, ale jeśli chcemy można to zrobić.
Jest mnóstwo możliwości gdzie każdy z nas
może „zaistnieć”, może zrobić coś nie tylko
dla siebie, ale i dla innych. Sposobów i form
jest mnóstwo, chętnie podzielę się własnymi
doświadczeniami i informacjami na ten
temat.
Każdy z nas ma wpływ na swoje życie,
każdy może je zmienić i zmieniać każdego
dnia. Ważne byśmy naszego życia „nie
przespali”, może zamiast tkwić przed
telewizorem, internetem , zajadając się
kolejną porcją chipsów warto jest przerwać
„błędne koło”, a może obok nas jest ktoś
kogo trzeba wyciągnąć na powierzchnię?
Do Was należy decyzja jak zamierzacie
spędzić najbliższe miesiące. Nie zasłaniajmy
się brakiem czasu, tydzień ma 7 dni, doba 24
godziny, czy możliwe więc jest, że nie mamy
godziny dla Boga?
Ze swojej strony zachęcam do redagowania
naszej gazety , czekamy na Wasze uwagi i
propozycje. Każdy z Was ma wpływ na to
jaki będzie ona wyglądać, a przede
wszystkim
ma
możliwość
jej
współtworzenia.
Będziemy
również
publikować informacje o możliwości
ciekawego spędzania czasu. Zachęcam do
dzielenia się własnymi doświadczeniami,
będziemy je umieszczać w gazecie Jesteśmy
otwarci na propozycje, chcemy stworzyć
gazetę, która będzie „żyła” i odpowiadała
Waszym potrzebom”.
Monika
3
Dzień, który zmienił świat
Refleksje na 28. rocznicę wyboru Karola Wojtyły
na Stolicę Piotrową
To już kolejny rok....
Kolejny raz wspominamy dzień, w którym
padły słowa „Habemus papam” o
historycznym znaczeniu . Ku zdumieniu
wszystkich, oczy całego świata skierowano
na człowieka o trudnym do wypowiedzenia
nazwisku, pochodzącego z dalekiego kraju.
Oczy świata skierowano na Jego zniewoloną
jarzmem komunizmu Ojczyznę. ” Kim jest
ten człowiek? Co z sobą przynosi? Czy aby
na pewno to był dobry wybór? Taki młody,
ekscentryczny...”
Te i inne pytania cisnęły się na usta owego
dnia wielu ludziom.
Historia zweryfikowała te i inne spekulacje i
domysły w niedługim czasie. Po rekordowo
krótkim pontyfikacie Jana Pawła I,
trwającym ledwie 33 dni, nastąpił jeden z
najdłuższych pontyfikatów w dziejach
Kościoła.
Dodajmy,
niezwykłych
pontyfikatów.
Zmieniło się wszystko; od narodowości
nowego papieża, poprzez jego bardzo młody
wiek, niezwykły umysł, erudycję, talenty
dyplomatyczne i lingwistyczne, zamiłowanie
do sportu, poczucia humoru i zupełnie nowej
(a jednocześnie jakośstarej) wizji Kościoła.
Jan Paweł II zaczął zaskakiwać, ba! Wręcz
szokować od pierwszych dni po objęciu
urzędu. Wyjście poza Bramę Spiżową,
odwiedziny
wieloletniego
przyjaciela,
kardynała Deskura w szpitalu, liczne
audiencje słynące z bezpośredniego kontaktu
Ojca Świętego z wiernymi. Statyczne mury
Watykanu, kryjące w sobie majestat i
powagę władzy papieskiej, przez setki lat
niedostępnej dla oczu wiernych, zaczęły
tętnić życiem i radością, śmiechem gości,
4
którzy codziennie bawili na śniadaniach u
papieża, wysłuchując wybornych anegdot z
jego ust. Pojawił się basen dla papieża –
obiekt, który stał się niemal przedmiotem
skandalu obyczajowego. „Papież musi być
sprawny i zdrowy. Pogrzeb i wybór nowego
będzie Was więcej kosztował, niż ten obiekt
sportowy”- tak odpowiedział Jan Paweł II na
pytania
oburzonych
pracowników
Watykańskiego Sekretariatu. No i basen
stanął. Dla Ojca Świętego bowiem nie było
barier do przezwyciężenia.
Ale zmieniło się nie tylko życie codzienne w
Watykanie. Zmienił się styl pontyfikatu i
wizerunek Kościoła. Oto przed światem
stanął Papież-Pielgrzym, człowiek, który w
ciągu swojego posługiwania przebył
trzykrotną długość drogi na księżyc( 1,2 mln
km!), dotarł do najdalszych zakątków Ziemi,
odwiedził wszystkie kontynenty, jego homilii
słuchało na żywo 350 mln ludzi – jakaż
gwiazda współczesnego show-biznesu może
poszczycić się taką publiką!? A Papież
gwiazdą absolutnie nie był. Mówił o
rzeczach trudnych, bardzo wymagających,
apelował nie tylko o pokój, bezpieczeństwo i
zażegnanie konfliktów militarnych. Pochylał
się nad każdym człowiekiem ,szczególnie
tym cierpiącym, opuszczonym, wyrzuconym
na margines życia społecznego przez
współczesny, bezlitosny świat. Dopominał
się o ludzką godność, o fundamentalne prawa
człowieka, o obronę życia w każdej jego
formie. Z każdego zakątka Ziemi wlewał w
serca nadzieję, iż prawdziwe życie to życie w
Chrystusie i zgodnie z jego nauką, a nie
życie wyłącznie dla zaspokojenia swoich
(Continued on page 5)
materialnych pragnień. Dodawał otuchy,
słowami „ Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi
Chrystusowi!” otwierał ludzkie serca. Był
gorącym orędownikiem prawdy jako
bezkompromisowej, pełnej i zawsze słusznej
wartości określającej kondycję moralną
współczesnego człowieka. Walczył o
pojednanie i przebaczenie; dostrzegał
ogromną wartość tych zachowań, które
wypływają z miłości do Boga i bliźniego.
Charyzmatyczny styl bycia, tytaniczna praca
i ciągłe, nieustanne wołanie do świata nie
byłyby możliwe gdyby nie modlitwa.
Głęboka, mistyczna modlitwa. Wielu z tych,
którzy mieli zaszczyt uczestniczyć w
porannej Mszy św. w prywatnej papieskiej
kaplicy opowiadało, że Ojciec Święty zdawał
się być jakby nieobecny na modlitwie. Jego
żarliwość w rozmowie z Bogiem przenosiła
go w zupełnie inną rzeczywistość. To
oddziaływało
na
zgromadzonych
–
niewymowne skupienie Papieża w trakcie
modlitwy napawało zdumieniem, ale też
pomagało samemu skierować myśli ku Bogu.
Pontyfikat, który zmienił świat; obalał
komunistyczne
reżimy,
zmieniał
rewolucyjnie
ustanawiane
rządy,
doprowadził
do
zakończenia
wielu
konfliktów zbrojnych. Zjednał szacunek i
uznanie wszystkich wiodących religii świata,
miał wpływ na najpotężniejsze mocarstwa na
globie, a ze słowem Papieża liczyli się
wielcy tego świata. Jego wrażliwość na
ludzkie losy, doskonałe wyczucie klimatu
współczesnego świata; jego trosk i
problemów czyniły z Jana Pawła II
człowieka
niezwykle
autentycznego,
wrażliwego na potrzeby innych. Pontyfikat,
który przyniósł nieocenioną intelektualną
spuściznę, powiększając tym samym dorobek
Magisterium Kościoła w znaczący sposób.
Nowatorskie inicjatywy ewangelizacyjne;
Asyż, Światowe Dni Młodzieży – nikt nigdy
wcześniej nie przyciągnął na nowo tylu
młodych, nie zaszczepił im miłości do
Chrystusa.
A wszystko to uczynił człowiek głębokiej
pokory i szacunku dla drugiego człowieka,
niezmiennie mu oddany.
Człowiek,
który
powiedział
„TAK”
Chrystusowi całym sobą.
Papież, który pozostał człowiekiem nie tylko
na papierze i taśmie video.
On pozostał człowiekiem do końca.
W naszych sercach. Na zawsze.
Łukasz
MODLITWA O BEATYFIKACJĘ
OJCA ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II
Boże w Trójcy przenajświętszej, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi
Papieża Jana Pawła II, w którym zajaśniała Twoja ojcowska dobroć, chwała
krzyża Chrystusa i piękno Ducha miłości. On, zawierzając całkowicie
Twojemu miłosierdziu i matczynemu wstawiennictwu Maryi, ukazał nam
żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza, wskazując świętość, która jest miarą
życia chrześcijańskiego, jako drogę dla osiągnięcia wiecznego zjednoczenia
z Tobą. Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o
którą prosimy z nadzieją, że Twój Sługa Papież Jan Paweł II, zostanie rychło
włączony
w poczet Twoich świętych.
Amen.
5
Guziki od papieskiej sutanny,
fragment ołtarza z pielgrzymki w 1983 roku,
okulary, stare numery Słowa i Trybuny z
artykułami o ojcu świętym – między innymi
takie eksponaty dostępne są od 14
października na wystawie zorganizowanej
przez Centrum Myśli Jana Pawła II Papież w
Warszawie. Zdjęcia w formacie plakatowym,
przez co dobrze widoczne, są opatrzone
najważniejszymi fragmentami z papieskich
homilii, których dodatkowo można
posłuchać na żywo. Teksty dostępne są też w
formie ulotek rozłożonych w kolejnych
pomieszczeniach wystawy. W gablotach
zgromadzono osobiste pamiątki pielgrzymów
z pobytów papieża w Polsce, np. karty
wstępu do sektorów, kalendarz.
Pod datą 2 kwietnia 2005 prezentowany jest
krótki fragment filmowy z pogrzebu papieża.
W każdej sali wyłożono także księgi
pamiątkowe, w których zwiedzający dzielą
się wspomnieniami i swoimi odczuciami.
Wystawa jest ciekawie zrobiona,
zaplanowana chronologicznie poprzez
kolejne lata pielgrzymek Jana Pawła II do
ojczyzny. Przypomina ona, że papież był
zawsze obecny w najważniejszych dla
Warszawy i jej mieszkańców historycznych
miejscach, na Placu Piłsudskiego,
Zamkowym i w kościele św. Anny, na
Zamku Królewskim, w Belwederze i
Parlamencie. Odwiedzał pomniki: Pawiak,
Armii Krajowej i Polskiego Państwa
Podziemnego, Grób Nieznanego Żołnierza,
Poległych i Pomordowanych na Wschodzie,
6
Umschlagplatz, Pomnik Bohaterów Getta, a
także główne świątynie warszawskie.
Oprócz fotografii Jana Pawła II,
pokazano zdjęcia z kluczowych wydarzeń w
kraju – strajk w Stoczni Gdańskiej,
pogrzebów kardynała Stefana Wyszyńskiego
i księdza Jerzego Popiełuszki, obrady
Okrągłego Stołu. Przy wejściu do każdej sali
zamieszczone są krótkie wprowadzenia w
historię tego okresu, co służy nie tylko
ludziom pamiętającym jeszcze tamte
wydarzenia,
uczestniczącym
w
pielgrzymkach, ale przede wszystkim
młodym, którzy pragną szczególnie wczuć
się w atmosferę przeszłości. Dla wszystkich
zaś przygotowano bezpłatny przewodnik
„Papieska Warszawa”, do którego dołączona
jest mapa z zaznaczonymi miejscami, które
odwiedzał ojciec święty podczas swoich
wizyt w stolicy. Centrum Myśli Jana Pawła
II planuje, że miejsca te zostaną w mieście
oznaczone specjalnymi tabliczkami.
Oglądając tę wystawę chciałoby się
zawołać, parafrazując słowa piosenki: „Do
Warszawy wróć!”
Papież w Warszawie
14 – 31 października
Hotel Europejski, ul. Krakowskie
Przedmieście 13
Wystawa czynna codziennie w
godzinach 10:00 – 19:00
Wstęp wolny
Spotkania grup modlitewnych:
Odnowa
w Duchu Świętym
Spotkania w poniedziałki o
godz. 1830
Msza w. i spotkanie w Sali
Bożego Miłosierdzia
prowadzi ks. Andrzej.
Ruch Światło-Życie
Spotkania w środy o godz.
830 Msza św. i spotkanie w
kaplicy bł. Władysława z
Gielniowa prowadzi ks.
Przygotowanie do
Chrztu i I
Komunii św.
Niedziela, godz. 11.00
Sala C
W kruzgankach
Jak naprawiać samego siebie?
Prowadzi ks. Bogdan Bartold, środa godz.19.30, kaplica bł.
Władysława
Za stolem Słowa Bożego
Prowadzi ks. Dariusz Szyszka, poniedziałek 19.30, kaplica bł
Władysława
Niepodzielony Kościół
Prowadzi ks. Michał Muszyński, wieża II p.
Jak być artystą w miłości?
Prowadzi ks. Maciej Galej, wieża I p.
7
KATECHEZY
NEOKATECHUMENALNE
dla młodzieży i dorosłych
BÓG KOCHA CIĘ
TAKIEGO JAKIM
JESTEŚ!!!
Zapraszamy w środy i piątki
Godz.20.00
dolny kościół
Sakrament Pojednania
Od poniedziałku do piątku w godzinach:
700-800; 1500-1900
Oraz na każdorazową prośbę
i podczas każdej Mszy św.
Kancelaria czynna:
Od poniedziałku do piątku w godzinach:
1600-1800
Kościół Akademicki
św. Anny w Warszawie
ul. Krakowskie Przedmieście 68,
www.swanna.waw.pl, tel. 826-89-91
8
Porządek Mszy świętych
Niedziela:
830, 1000, 1200, 1500, 1900, 2100
Dni powszednie:
700, 730, 1500, 1830
Zapraszamy do współredagowania naszego
pisma. Teksty i uwagi można przesyłać na adres
e-mail: [email protected]
lub zostawić w naszym Ośrodku.