wyrok uzasadnienie - Sąd Rejonowy dla Wrocławia

Sygnatura akt VI W 846/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21-01-2013 r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia VI Wydział Karny
w składzie:
Przewodniczący SSR Krzysztof Korzeniewski
Protokolant: Aleksandra Duczemińska
po rozpoznaniu w dniu 21-01-2013 r.
sprawy przeciwko F. R. córkę F. i J. z domu S.
urodzonej (...) w B.
obwinionej o to, że
w dniu 19.10.2011r. około godz. 15:18 we W. kierująca samochodem m-ki S. (...) o nr rej. (...) jechała lewym pasem
jezdni ul. (...) od strony ul. (...) w kierunku ul. (...) i na skrzyżowaniu z ul. (...) podczas wykonywanego manewru skrętu
w lewo w ul. (...) nie zachowała szczególnej ostrożności oraz nie ustąpiła pierwszeństwa przejazdu w wyniku czego
doszło do kolizji z kierującym tramwajem o nr wozu (...) i (...), który jechał torowiskiem w tym samym kierunku
ruchu, a następnie odjechała z miejsca zdarzenia. Czynem swoim spowodowała zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu
drogowym.
tj. o czyn z art. 86 § 1 kw i art. 97 kw w związku z art. 22 prd w związku z art. 44 prd
******************
I. uniewinnia obwinioną F. R. od popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w części wstępnej wyroku;
II. kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt VI W 846/12
UZASADNIENIE
W dniu 19 października 2011 r. we W. O. J. kierował tramwajem nr (...). W nieustalonych okolicznościach doszło
do uszkodzenia wozu nr (...). Uszkodzenia przybrały postać linowego otarcia, zarysowania i wtarcia substancji
barwy zbliżonej do niebieskiej na lewym narożu przedniego zderzaka oraz wtarcia substancji barwy ciemnej w dolnej
części osłony sprzęgu – w przedniej części lewego boku tramwaju. Uszkodzenia te powstały na skutek stycznego –
tarciowego kontaktu z przeszkodą przemieszczającą się wzdłuż przedniej części lewego boku i przedniego lewego
naroża tramwaju.
dowód: notatka urzędowa k. 3;
zawiadomienie k. 4;
notatka służbowa k. 5;
dokumentacja fotograficzna k. 6 17;
opinia biegłego J. W. k. 50-59;
W tym dniu F. R. nie opuszczała swojego mieszkania. Jej samochód marki S. (...) nr rej. (...) stał w zamkniętym garażu.
Na samochodzie tym nie zaistniały uszkodzenia pochodzące z kontaktu z tramwajem.
dowód: wyjaśnienia F. R. k. 44;
odpis polisy OC k. 10;
karta pojazdu k. 11-12;
dokumentacja fotograficzna k. 17;
zaświadczenie od stomatologa k. 39;
opinia biegłego J. W. k. 50-59;
F. R. nie była karana.
dowód: karta karna k. 13;
F. R. wyjaśniła zgodnie z ustaleniami. Wskazała, iż sfotografowane otarcia jej samochodu mogły powstać w trakcie
wyjeżdżania z wąskiego garażu.
vide: wyjaśnienia F. R. k. 44-45;
Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się z notatce urzędowej, zawiadomieniu, notatce służbowej, dokumentacji
fotograficznej, opinii biegłego J. W., wyjaśnieniach F. R., odpisie polisy OC, karcie rejestracyjnej pojazdu i
zaświadczeniu od stomatologa.
Jakichkolwiek wątpliwości nie wzbudza autentyczność notatki urzędowej sporządzonej przez funkcjonariuszkę Policji
M. R.. Jak wynika z tej notatki M. R. nie była w miejscu zdarzenia. Podjęła czynności w oparciu o informację z
MPK dotyczącą zaistnienia uszkodzeń na jednym z wozów tramwaju. W zakresie zaistnienia tych uszkodzeń – jako
odpowiadających dokumentacji fotograficznej notatka ta stała się podstawa ustaleń.
Podobnie odniesiono się do zawiadomienia O. J. z dnia 19 października 2011 r. o zaistnieniu wykroczenia
uwzględniając je wyłącznie w zakresie uszkodzeń tramwaju. Nie uwzględniono natomiast tego zawiadomienia w
części odnoszącej się do opisu zdarzenia. O. J. wskazując numer rejestracyjny samochodu, który miał zderzyć się z
tramwajem nie potrafił wskazać jego marki. Jest niemożliwym by osoba podejmująca czynności zawodowe związane z
ruchem drogowym – jak motorniczy tramwaju nie była w stanie zidentyfikować samochodu o tak popularnej marce jak
S. (...). Nadto, w żaden racjonalny sposób nie można w tych okolicznościach wyjaśnić braku umiejętności odnotowania
marki samochodu przy odnotowaniu jego numeru rejestracyjnego jako okoliczności znacznie bardziej szczegółowej.
W sposób analogiczny jak do zawiadomienia o wykroczeniu odniesiono się do notatki służbowej MPK.
Jakichkolwiek wątpliwości nie przedstawia natomiast dokumentacja fotograficzna obrazująca uszkodzenia tramwaju
jak i samochodu F. R..
Opinia biegłego J. W., który nie dostrzegł możliwości wykluczenia wersji F. R. została sporządzona fachowo i w sposób
wyczerpujący. Przez to uznano ją jako przydatną.
Sąd dał wiarę wyjaśnieniom F. R. w całości. W świetle dokumentów ubezpieczeniowych jak i rejestracyjnych
ewidentnym jest fakt posiadania przez nią przedmiotowego samochodu marki S. (...). Zebrany materiał dowodowy
nie pozwolił na zdeprecjonowanie jej wyjaśnień. Biegły J. W. wykazał, iż przy zaistnieniu zderzenia jej samochodu z
tramwajem powinny powstać istotne usadzenia tego samochodu. Takie zaś uszkodzenia nie zostały sfotografowane na
żadnym z 5 zdjęć. Nie ma przy tym możliwości by funkcjonariusz Policji sporządzający tę dokumentację fotograficzną
pominąłby takowe uszkodzenia jeśliby je dostrzegł. Nadto jedynym dowodem potencjalnie przeciwnym do wyjaśnień
F. R. jest wskazanie numeru rejestracyjnego jej samochodu w zawiadomieniu o wykroczeniu i notatce służbowej co
zastało zakwestionowane powyżej. Wreszcie niewątpliwa jest zdolność F. R. do lokalizacji czasowej zdarzenia jako
następującego po udokumentowanej stosownym zaświadczeniem wizycie u stomatologa.
Odpis polisy OC, karta pojazdu i zaświadczenie od stomatologa jako niezakwestionowane przez żadną ze stron także
stały się podstawą ustaleń.
Sąd nie dał wiary zeznaniom O. J., który kilka miesięcy po zdarzeniu miał o nim nie pamiętać chociażby w
ograniczonym zakresie. W świetle zasad doświadczenia życiowego uczestnik zdarzenia drogowego może nie pamiętać
jego detali. Natomiast nie ma możliwości by fakt zaistnienia zdarzenia – kolizji pojazdów całkowicie zapomniał. To
nakazuje na przyjęcie niezaistnienia faktu kolizji tramwaju kierowanego przez O. J. i samochodu F. R..
Również i z tego właśnie powodu informacje O. J. dotyczące przebiegu zdarzenia, a zawarte w zawiadomieniu z dnia
19 października 2011 r. uznano jako niewiarygodne.
Sąd pominął informację (...) oraz (...) wskazującą na brak rejestracji szkody w samochodzie F. R. jak i szkody powstałej
z jej udziałem, zaświadczenie utraty dokumentów przez F. R. z dnia z 27 kwietnia 2011 r., zaświadczenie o ustanowieniu
w dniu 5 czerwca 2000 r. F. R. opiekunem prawnym A. R., zeznania funkcjonariuszki Policji M. R. nieposiadającej
jakichkolwiek wiadomości w przedmiocie zdarzenia, jako dowody nie wnoszące jakiekolwiek materiału w przedmiocie
zdarzenia.
Sąd zważył.
Przeprowadzone w toku przewodu sądowego czynności nie pozwoliły na wykazanie by popełnione zostało
wykroczenie. Przez to na podstawie art. 5 § 1 pkt 1 kpw w zw. z art. 62 § 3 kpw wydano orzeczenie uniewinniające.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 118 § 2 kpw.