Filozofia przyrody, wykład

Przedmiot Filozofia przyrody
Rok akademicki
Semestr III
Katedra Filozofii, Instytut Socjologii
Nazwa jednostki
Osoby prowadzące Dr Robert Poczobut
Filozofia
Kierunek studiów
Stopień studiów I
Stacjonarne
4
Tryb studiów
Kod przedmiotu FP
ECTS
Wykład
30
Forma zajęć
Liczba godzin
Status obowiązkowy
Prerekwizyty:
Kod:
brak
Treści kształcenia
l. godz.
1 Filozofia przyrody – koncepcje, metody, problemy
2
2 Spory o naturę materii
2
3 Koncepcje czasu
2
4 Koncepcje przestrzeni
2
5 Związek przyczynowo-skutkowy i zasada przyczynowości
2
6 Prawa nauki a prawidłowości przyrody
4
7 Kontrowersja determinizm – indeterminizm. Mechanicyzm i jego
2
przezwyciężenie
8 Zagadnienie matematyczności (matematyzowalności) przyrody
2
9 Nieskończoność fizyczna a nieskończoność matematyczna
2
10 Ogólna teoria systemów. Systemowy obraz rzeczywistości
2
11 Kategoria informacji i modele obliczeniowe w naukach przyrodniczych
2
12 Spory o naturę życia: witalizm vs. organicyzm, redukcjonizm vs. emergentyzm
2
13 Kontrowersja ewolucjonizm – kreacjonizm i próby jej przezwyciężenia
2
14 Miejsce człowieka w przyrodzie. Zasady antropiczne
2
Efekty kształcenia:
Celem wykładu jest systematyczne wprowadzenie do głównych zagadnień filozofii przyrody. Oprócz
wiedzy teoretycznej student rozwija umiejętność dostrzegania i analizy problemów filozoficznych
pojawiających się w kontekście nauk przyrodniczych. Ważnym efektem kształcenia jest ukazanie
filozoficznych założeń oraz implikacji podstawowych teorii z zakresu nauk przyrodniczych oraz tego, jak
rozwój nauki wpływa na zmianę filozoficznego obrazu przyrody.
Forma zaliczenia:
egzamin pisemny
Literatura obowiązkowa:
1. M. Heller, Filozofia przyrody. Zarys historyczny, Kraków: Znak, 2004.
2. Zagadnienia filozoficzne współczesnej nauki. Wstęp do filozofii przyrody, pod red. M. Hellera, M.
Lubańskiego i Sz. Ślagi, Warszawa: Wyd. ATK, 1997.
3. M. Tempczyk, Ontologia świata przyrody, Kraków: Universitas, 2005.
Literatura uzupełniająca:
1. A. G. Van Melsen, Filozofia przyrody, Warszawa: PAX, 1963.
2. S. Hawking, Krótka historia czasu, tłum. P. Amsterdamski, Poznań: Zysk i S-ka, 1996.
3. M. Heller, T. Pabjan, Elementy filozofii przyrody, seria: Podręczniki OBI, Tarnów: Biblos, 2007.
4. R. Penrose, Nowy umysł cesarza, tłum. P. Amsterdamski, Warszawa: PWN, 1995.
5. A. Whitehead, Nauka i świat nowożytny, tłum. M. Kozłowski, M. Pieńkowski, Kraków: Znak, 1987.
6. Z. Augustynek, Natura czasu, Warszawa: PWN, 1975.
7. J. Barrow, Teorie wszystkiego. W poszukiwaniu ostatecznego wyjaśnienia, tłum. J. Czerniawski, T.
Placek, Kraków: Znak 1995.
8. M. Heller, Wszechświat i filozofia, Kraków: Universitas, 2006.
9. M. Heller, Ostateczne wyjaśnienia Wszechświata, Kraków: Universitas, 2008
10. Prawa przyrody, pod red. M. Hellera i J. Mączki, Kraków-Tarnów: Biblos, 2008.
11. Struktura i emergencja, pod red. M. Hellera i J. Mączki, Kraków-Tarnów: Biblos, 2006.
12. S. Hawking, R. Penrose, Natura czasu i przestrzeni, tłum. P. Amsterdamski, Poznań: Zysk i S-ka,
1996.
13. Matematyczność przyrody, pod red. M. Hellera, J. Życińskiego i A. Michalika, Kraków: OBI, 1992.
14. J. Barrow, Księga nieskończoności, Warszawa: Prószyński i S-ka, 2008.
15. D. Deutsch, Struktura rzeczywistości, tłum. J. Kowalski-Glikman, Warszawa: Prószyński i S-ka,
2006.
16. W. Krajewski, Prawa nauki, Warszawa: Książka i Wiedza, 1998.
17. M. Heller, J. Źyciński, Wszechświat – maszyna czy myśl?, Kraków, 1998.
18. R. Feynman, Charakter praw fizycznych, tłum. P. Amsterdamski, Warszawa: Prószyński i S-ka,
2000.
19. Nauka a kreacjonizm. O naukowych uproszczeniach teorii inteligentnego projektu, pod red. J.
Brockmana, Warszawa: Wyd. CiS, 2007.
Podpis osób prowadzących:
Podpis kierownika jednostki: