prosty system autonomiczny

PROSTY SYSTEM AUTONOMICZNY
KONTROLER DOSTĘPU
Z CZYTNIKIEM:
PR311
PR302
PR602
ELEKTROZACZEP
UWAGI:
1. Kontroler dostępu działa w trybie autonomicznym, szczegóły trybu i programowanie w
instrukcji obsługi
2. Umieszczenie kontrolera z czytnikiem bezpośrednio na powierchni metalicznej znacznie
ogranicza zasięg odczytu.
3. Jeżeli elementem wykonawczym jest zwora elektromagnetyczna lub zaczep rewersyjny, to
przekaźnik w kontrolerze powinien być normalnie zamknięty (złącza NC i COM)
4. Zaczep można zasilać napięciem stałym (DC) lub zmiennym (AC), w zależności od
zasilania zaczep przy otwarciu zrobi ciche „klik” (DC) lub głośne „bzzz” (AC). Przy
zasilaniu DC można równolegle do zaczepu podłączyć opornik 1k w szeregu z buzzerem.
5. Zaczep jest obciążeniem silnie indukcyjnym, przez co przy jego włączaniu i wyłączaniu
mogą pojawić się przepięcia. Dobrym zwyczajem jest dołączenie równolegle do zaczepu
diody prostowniczej katodą do plusa (przy DC). Dobrze sprawdzają się też diody zenera,
warystory MOV i diody transilowe.
SYSTEM AUTONOMICZNY Z
ZEWNĘTRZNYM PRZEKAŹNIKIEM
MODUŁ
PRZEKAŹNIKOWY
RM-2
ELEKTROZACZEP
CZYTNIK ZBLIŻENIOWY:
PRT11
PRT12
PRT32
PRT42
PRT42-BK
PRT62
UWAGI:
1. Czytnik działa w trybie autonomicznym, szczegóły i programowanie w instrukcji obsługi
2. Umieszczenie czytnika bezpośrednio na powierchni metalicznej znacznie ogranicza zasięg
odczytu.
3. Zamiast modułu przekaźnikowego można zastosować ekspander XM-2, lub pojedynczy
przekaźnik mono- lub bistabilny.
4. Do zastosowań podtynkowych dobrze nadaje się moduł czytnika PRT11-BRD
5. Jeżeli elementem wykonawczym jest zwora elektromagnetyczna lub zaczep rewersyjny, to
przekaźnik w kontrolerze powinien być normalnie zamknięty (złącza NC i COM)
6. Zaczep można zasilać napięciem stałym (DC) lub zmiennym (AC), w zależności od
zasilania zaczep przy otwarciu zrobi ciche „klik” (DC) lub głośne „bzzz” (AC). Przy
zasilaniu DC można równolegle do zaczepu podłączyć opornik 1k w szeregu z buzzerem.
7. Zaczep jest obciążeniem silnie indukcyjnym, przez co przy jego włączaniu i wyłączaniu
mogą pojawić się przepięcia. Dobrym zwyczajem jest dołączenie równolegle do zaczepu
diody prostowniczej katodą do plusa (przy DC). Dobrze sprawdzają się też diody zenera,
warystory MOV i diody transilowe.
AUTONOMICZNA OBUSTRONNA
KONTROLA JEDNEGO PRZEJŚCIA
KONTROLER
DOSTĘPU
Z CZYTNIKIEM:
PR311
PR302
PR602
ELEKTROZACZEP
CZYTNIK ZBLIŻENIOWY:
PRT11
PRT12
PRT32
PRT42
PRT42-BK
PRT62
UWAGI:
1. Kontroler dostępu działa w trybie autonomicznym, szczegóły trybu i programowanie w
instrukcji obsługi
2. Czytnik zbliżeniowy jest urządzeniem podrzędnym względem kontrolera, połączonym
interfejsem clock&data. Czytnik skonfigurowany do trybu RACS.
3. Zaleca się, aby kontroler i czytnik były oddalone od siebie min. 50cm
4. Umieszczenie czytnika bezpośrednio na powierchni metalicznej znacznie ogranicza zasięg
odczytu.
5. Jeżeli elementem wykonawczym jest zwora elektromagnetyczna lub zaczep rewersyjny, to
przekaźnik w kontrolerze powinien być normalnie zamknięty (złącza NC i COM)
6. Zaczep można zasilać napięciem stałym (DC) lub zmiennym (AC), w zależności od
zasilania zaczep przy otwarciu zrobi ciche „klik” (DC) lub głośne „bzzz” (AC). Przy
zasilaniu DC można równolegle do zaczepu podłączyć opornik 1k w szeregu z buzzerem.
7. Zaczep jest obciążeniem silnie indukcyjnym, przez co przy jego włączaniu i wyłączaniu
mogą pojawić się przepięcia. Dobrym zwyczajem jest dołączenie równolegle do zaczepu
diody prostowniczej katodą do plusa (przy DC). Dobrze sprawdzają się też diody zenera,
warystory MOV i diody transilowe.
PODŁĄCZENIE CZYTNIKÓW
BIOMETRYCZNYCH
INTERFEJS
PR-GP
KONTROLER
DOSTĘPU
PR402
CZYTNIK LINII
PAPILARNYCH
CLP-F10
CZYTNIK LINII
PAPILARNYCH
CLP-F10
UWAGI:
1. Czytniki biometryczne działają po interfejsie Wiegand, kontroler odczytuje dane z czytnika
w trybie „Wiegand 26..66 bit, podaje ID użytkownika (BIN)”
2. Programem zarządzającym systemem z poziomu komputera jest RACS (PR-MASTER), raz
zaprogramowane wzory biometryczne są przechowywane w systemie i przypisane danemu
użytkownikowi.
3. W przypadku podłączenia tylko jednego czytnika interfejs PR-GP może okazać się zbędny
w zależności od poziomu sygnałów czytnika.
4. Istnieje możliwość podłączenia do kontrolera PR402 jednego czytnika biometrycznego i
jednego czytnika zbliżeniowego pracującego w trybie Wiegand. W takim przypadku
kontroler odczytuje z niego informacje w trybie „Wiegand 26..66 bit, podaje kod karty lub
PIN (BIN)”
5. Jeden czytnik biometryczny lub Wiegand można także podłączyć do kontrolera PR302 lub
PR602
6. Czytnik linii papilarnych najlepiej czyta palec wskazujący i środkowy, najgorzej-kciuk
ROZBUDOWANY SYSTEM Z
WIELOMA KONTROLERAMI
INTERFEJS
UT-2 UT-2USB
KONTROLER
DOSTĘPU
PR402
KONTROLER DOSTĘPU
Z CZYTNIKIEM:
PR311 PR302 PR602
CENTRALA
DOSTĘPU
CPR32-SE
KONTROLER DOSTĘPU
Z CZYTNIKIEM:
PR311 PR302 PR602
UWAGI:
1. Kontrolery dostępu działają w trybie RACS, szczegóły trybu w instrukcji obsługi
2. Programem zarządzającym systemem z poziomu komputera jest RACS (PR-MASTER)
3. Oprogramowanie może integrować wiele podsystemów wyposażonych w centralę lub nie, w
każdym podsystemie może pracować do 32 kontrolerów
4. Centrala pełni rolę synchronizacji zegarów w systemie i pamięci zdarzeń
5. Jeżeli komputer z oprogramowaniem zarządzającym działa non-stop a pamięć zdarzeń nie
jest krytyczna to centrala nie jest wymagana.
6. Każdy kontroler z czytnikiem może działać z dodatkowym czytnikiem, ekspanderem lub
modułem przekaźnikowym, kontroler PR402 może obsługiwać 2 czytniki.
7. Jeśli systemu ma być zarządzany poprzez sieć lokalną, to należy użyć interfejsu UT-4 .
STRATEGIE ZASILANIA
1. Zasilanie rozproszone
Zasilanie rozproszeone polega na zastosowaniu oddzielnych zasilaczy na każdy kontroler,
czytnik i centralę i element wykonawczy (zworę, zaczep).
W zależności od krytyczności działania konkretnego elementu stosuje się zasilacze z
podtrzymaniem lub bez.
Dobrą strategią jest w takim przypadku całościowe podtrzymanie napięcia w sieci
zasilaczem UPS lub agregatem prądotwórczym.
Zaletą zasilania rozproszonego jest duża niezawodność systemu, wadami są konieczność
użycia wielu zasilaczy i koszty.
2. Zasilanie centralne z użyciem zasilacza buforowego
Mając do dyspozycji zasilacz buforowy (np. AWZ300) i rozdzielając zasilanie (np.. za
pomocą LZ-6) możemy wszytkie elementy systemu zasilić napięciem stałym 12-13.8V.
W przypadku centali CPR32-SE lub kontrolera PR402 można zastosować oddzielne
zasilanie napiciem zmiennym lub podłączyć do linii 12V i zewrzeć zworkę B_SUPP.
Dużą zaletą takiego rozwiązania jest uproszczone okablowanie, szczególnie jeśli jest oparte
o skrętkę kat.5. Sporą wadą jest jednak całkowita zależność całego systemu od zasilania w
jednym punkcie.
3. Zasilanie centralne z użyciem centrali CRP-32 i akumulatora
Korzystając z faktu, iż centrala CPR32-SE jak i kontroler PR402 mogą być zasilane z
transformatora sieciowego i współpracować z akumulatorem możemy po minimalnych
kosztach stworzyć system zasilania centralnego.
AKUMULATOR
TRANSFORMATOR
SIECIOWY
CENTRALA
DOSTĘPU
CPR32-SE
ŁĄCZÓWKA
ZASILANIA
LZ-6
W przypadku takiego rozwiązania należy odpowiednio zwiększyć prąd ładowania
akumulatora (patrz: instrukcja obsługi centrali) o pobór prądu urządzeń zasilanych z linii
12V DC. Nie zaleca się stosowania zasilania centralnego z linii zasilania terminali 12V np.
(w kontrolerze PR402) ze względu na elektroniczne ograniczenie nadprądowe 100mA. W
żadnym z systemów centralnych nie zaleca się zasilania elektroniki z tego samego źródła co
elementów indukcyjnych, takich jak np. elektrozaczepy.
4. Projekt zasilania z uwzględnieniem sytuacji alarmowych
Niezależnie od topologii zasilania centralnego, rozproszonego lub mieszanego należy
zwrócić szczególną uwagę na sytuację braku zasilania.
Pierwszą kwestią do uwzględnienia jest zasilanie awaryjne kluczowych elementów systemu
(centrale, kontrolery obsługujące ważniejsze drzwi). Jeżeli zasilanie awaryjne ma być
zrealizowane poprzez akumulatory lub UPS-y to koniecznie należy uwzględnić czas
podtrzymania w sytuacji awaryjnej kalkulując pobór prądu przez system i liczbę
amperogodzin poszczególnych akumulatorów.
Drugą i chyba ważniejszą zasadą jest przyjęcie, że w pewnych warunkach mogą przestać
działać wszystkie elementy systemu. W tym celu należy odpowiednio rozplanować otwarcie
i zamknięcie drzwi, bramek i szafek w sytuacji całkowitego braku prądu.
Na przykład drzwi prowadzące do schodów ewakuacyjnych powinny być zamykane
elektrozaczepem rewersyjnym, czyli otwartym przy braku przepływu prądu, natomiast
elektrozamek do sejfu powinien być normalnie zamknięty.