leczenie ortodontyczno

Chirurgiczne leczenie
wad twarzowotwarzowo-zgryzowych
Współpraca ortodontycznoortodontyczno-chirurgiczna
S
Leczenie wad szkieletowych
S Ortopedyczna modyfikacja wzrostu
S Kamuflaż ortodontyczny- kompensacja zębowa
S Zespołowe leczenie ortodontyczno-chirurgiczne
Wady szkieletowe – możliwości leczenia
S Wiek rozwojowy pacjenta
S Rodzaj wady zgryzu
S Nasilenie wady zgryzu
S Zakres ortodontycznych przemieszczeń zębów
S Wpływ leczenia na rysy twarzy
Zespołowe leczenie ortodontycznochirurgiczne
S Diagnostyka ortodontyczno-chirurgiczna
S Wstępne planowanie leczenia chirurgicznego
S Przedoperacyjne leczenie ortodontyczne 2-18 m-cy
S Ostateczny plan leczenia chirurgicznego
S Zabieg ortognatyczny, pobyt w szpitalu 3-7dni
S Okres pooperacyjny 3-5 tygodni (zespolenie sztywne),
5-8 tyg. (unieruchomienie międzyszczękowe)
S Pooperacyjne leczenie ortodontyczne 3-12 m-cy
PARADYGMAT
TKANEK MIĘKKICH
Ocena rysów twarzy
Ocena proporcji twarzy
DYWERGENCJA PROFILU
PROFIL WYPUKŁY
PROFIL PROSTY
PROFIL WKLĘSŁY
LINIA
ESTETYCZNA
„E”
PRZEDOPERACYJNE LECZENIE
ORTODONTYCZNE
S
Zasady przedoperacyjnego leczenia
ortodontyczno- chirurgicznego
S Przedoperacyjne leczenie ortodontyczne należy planować indywidualnie
u każdego pacjenta na podstawie wstępnego planu leczenia chirurgicznego
S Wskazaniami do przedoperacyjnego leczenia ortodontycznego są
nieprawidłowości wyrostkowo-zębowe uniemożliwiające uzyskanie
optymalnych wyników zespołowego ortodontyczno-chirurgicznego
leczenia
S Przedoperacyjne leczenie ortodontyczne powinno polegać na wykonaniu
tylko stabilnych działań ortodontycznych zgodnych z planem
zespołowego leczenia. W tym celu należy unikać nadmiernej ekstruzji i
intruzji zębów oraz niestabilnej rozbudowy łuków zębowych.
Przedoperacyjne leczenie ortodontyczno- chirurgiczne
S Uszeregowanie
S Niwelacja
S Pozycja zębów siecznych
S Dopasowanie łuków
S Symetria poprzeczna łuków zębowych
(zgodność zębowej i szkieletowej linii łuków
zębowych)
S Przestrzeń dla cięcia osteotomijnego
Przedoperacyjne leczenie ortodontyczno- chirurgiczne
1.
Ekspansja szczęki – w przypadku deficytu wymiaru
poprzecznego ewentualnie ekspansja żuchwy
2.
Ekstrakcja zębów trzonowych trzecich , zwłaszcza dolnych
ze względu na ich lokalizację na przebiegu cięcia
osteotomijnego
3.
Korekta krzywej Spee- zespół krótkiej twarzy ekstruzja
trzonowców po zabiegu opercyjnym, pacjenci o
prawidłowym lub wysokim kącie podstaw- spłycenie
krzywej Spee przez intruzję siekaczy
4.
Dekompensacja zębowo- wyrostkowa- prawidłowe relacje
przednio-tylne siekaczy górnych i dolnych, truzje zębów w
odcinkach bocznych
Dekompensacja zębowa WADY III KLASY
Dekompensacja zębowa WADY II KLASY
Stabilność leczenia chirurgicznego wg Proffita
Impakcja szczęki
WIĘKSZE
B. STABILNE
Wysunięcie żuchwy
Wysunięcie szczęki
Wyrównanie asymetrii szczęki
STABILNE
PRAWDOPODOBIEŃSTWO
STABILONOŚCI
Impakcja szczęki + wysunięcie żuchwy
Wysunięcie szczęki+ cofnięcie żuchwy
Wyrównanie asymetrii żuchwy
MNIEJSZE
Cofnięcie żuchwy, ekstruzja szczęki
poszerzenie szczęki
MAŁOSTABILNE
PRZODOŻUCHWIE MORFOLOGICZNE
S
Wady szkieletowe klasy III
S Założenia leczenia przedoperacyjnego-osteotomia szczęki i/lub
żuchwy
1. Pożądana długość górnego i dolnego łuku zębowego
2. Prawidłowe przednio-tylnego położenia zębów siecznych
względem podstaw kostnych.
Osteotomia z resekcją części trzonu żuchwy i dotylnym
przemieszczeniem przedniego odłamu
Podwierzchołkowa osteotomia okolicy bródkowej
Usunięcie części kości wraz z przedtrzonowcami
Dotylne przemieszczenie części zębodołowej po jej oddzieleniu
NIEDOROZWÓJ ŻUCHWY
S
Niedorozwój żuchwy
S Złożenia leczenia ortodontycznego przedoperacyjnego
1. Ocena szerokości górnego i dolnego łuku zębowego ,
ocena dopasowania łuków z w zgryzie operacyjnym
2. Prawidłowe przednio-tylnego położenie górnych i dolnych
zębów siecznych
3. Niwelacja pogłębionej krzywej Spee w dolnym łuku zębowym
przez ekstruzję zębów bocznych
Chirurgia żuchwy
Zaburzona krzywa Spee
S Wyrównywanie po operacji- szybkie i skuteczne, bo
S Zęby wyrzynają się z pominięciem płaszczyzny zgryzowej
S Zmniejszona okluzja- z powodu międzyzwarciowej
przestrzeni pooperacyjnej
S Osteotomia oraz procesy gojenia wywołują zjawisko
przyspieszenia
Wskazania do leczenia operacyjnego
S Nagryz poziomy > 10 mm (?)
S Wychylenie dolnych siekaczy w stosunku
do hipoplastycznej żuchwy
S Skrajnie krótka twarz
S Długa twarz przy hipoplastycznej żuchwie
Leczenie operacyjne
S Wysunięcie żuchwy
S Wysunięcie żuchwy + genioplastyka
- Short face
Impakcja szczęki +
autorotacja żuchwy

Impakcja szczęki +
wysunięcie żuchwy + ew.
genioplastyka

- Long face
- Open bite
NADMIERNY ROZWÓJ SZCZĘKI
S
Ortognatyka szczęki-nadmierny wzrost pionowy
Analiza cefalometryczna- COGS:
S Zwiększona górna oraz dolna wysokość twarzy (N-ANS,
ANS-Gn)
S Zwiększony kąt płaszczyzny żuchwyMP- HP
S Zwiększona tylna wysokość twarzyN-PNS
S Zwiększony kąt gonialny(Ar-Go-Gn)
S Zwiększony wskaźnik wysokości twarzy (N-ANS/ANS-Gn)
S Dywergencja płaszczyzny zwacia
Ortognatyka szczęki-nadmierny wzrost pionowy
S Zwiększona relacja zęba w stounku do warg
S Zwiększona ekspozycja dziąseł
S Zwiększona szpara międzywargowa
S Relatywny niedobór żuchwy
S Zwykle w warunkach wewnątrzustnych zgryz otwarty
częściowy przedni, nie rzadko skompensowany
zębowo- wyrostkowo przez nadmierne wyrzynanie
zębów lub zgryz otwarty całkowity
Nadmierny rozwój szczęki
S Założenia przedoperacyjnego leczenia ortodontycznego
zespół długiej twarzy, osteotomia szczęki
1. Zaplanowane przednio-tylne położenie górnych i dolnych
zębów siecznych.
2. Niwelacja łuków zębowych
3. Prawidłowa pionowa pozycja górnych i dolnych zębów
siecznych
Ortognatyka szczęki –nadmierny wzrost pionowy
S Plan leczenia :ocena potrzeb leczenia we wszystkich trzech
płaszczyznach celem przygotowania do zabiegu
chirurgicznego
S Ortodontyczna minimalizacja ekstruzji- mechanika
segmentowa- kontrola punktu przyłożenia siły, wielkości
siły, możliwość regulowania poziomu w obrębie każdego
segmentu
S Rozbieżność płaszczyzn zwarcia :wybranie płaszczyzny
wymagającej leczenia,jest to zwykle funkcjonalana
płaszczyzna zwarcia (prostopadła do bocznych zębów
górnych)- zęby mogą się znajdować nad , pod , na tej
płaszczyźnie- do rozważenia metoda korekty tej
płaszczyzny - ortodontyczna , ortodontyczno- chirurgiczna
Nadmierny rozwój szczęki
Założenia leczenia przedoperacyjnego -zespół długiej
twarzy- zabiegi segmentowe
1. Niwelacja górnego łuku zębowego w poszczególnych
segmentach łuku.
2. Przestrzeń dla cięcia osteotomijnego.
3. Zaplanowana przednio-tylna pozycja górnych zębów
siecznych.
Ortognatyka szczęki- segmentalizacja
Wskazania:
A.Liczne płaszczyzny zwarcia szczęki
B. Zaburzenia dotyczące wymiaru poprzecznego
Ortognatyka szczęki- segmentalizacja
Wielopłaszczyznowa płąszczyzna zwarcia
S Rozbieżne płaszczyzny zwarcia szczęki- zabiegi
segmentowe umożliwiają różne ilości chirurgicznych
przesunięć segmentów do dołu lub do góry
S Zwykle konieczna technika segmentowa ze względu na
różne płaszczyzny zwarcia
S Typowy podział na segmenty :pomiędzy siekaczem
bocznym a kłem lub pomiędzy kłem a pierwszym
przedtrzonowcem
S Przewaga segmentu czterozębowego nad sześciozębowym
to możliwość umieszczenia go głębiej bez uwzględniania kła
szczęki
Ortognatyka szczęki- segmentalizacja
S W zabiegach segmentowych ważna jest ocena przestrzeni
międzyzębowej w kontekście przestrzeni
międzykorzeniowej dla cięcia osteotomijnego(
niestosowanie spirlanie skręconego łuku otwartego)
S Stosowanie zagięć ,,V”z wierzchołkiem tej litery do góry, a
nie w typowym kierunku okluzji
Ortognatyka szczęki- segmentalizacja
Zaburzenia wymiaru poprzecznego
S Zwężenie rzędu 5 – 7mm może być leczone segmentową
ostotomią typu Le Fort I
S Położenie osteotomii zależy od lokalizacji pożądanego
rozszerzenia łuku;jeśli wymagane jest poszerzenie kłów przy
trzyczęściowej ostetomii kieł powinien znajdować się w
segmencie tylnym , jeśli wymagane poszerzenie na wysokości
zębów bocznych , kieł kwalifikowany do segmentu przedniego
S Przy konieczności różnego poszerzenia w obrębie kłów i
trzonowców planowana osteotomia czteroczęściowa
S Osteotomie przeprowadzone są wzdłuż linii środkowej szczęki
i pomiędzy kłem a pierwszym przedtrzonowcem
S Konieczność rozbudowy segmentów policzkowych osteotomia
dwuczęściowa wdłuż szwu podniebiennego
Ortognatyka szczęki-deficyt porzeczny
S Stopień dyskrepancji łuku zębowego górnego względem
dolnego implikuje metodeę leczenia:
S Szerokie łuki ortodontyczne, łuk ekspansyjny E
S Łuk podniebienny- aktywacja pętli, tork dopodniebienny
trzonowców
S Krzyżowe wyciągi międzyszczękowe ,,criss- cross”
S RPE
S Osteogeneza dystrakcji porzecznej szczęki
S Zabieg segmentowy
NIEDOROZWÓJ SZCZĘKI
I ŚRODKOWEGO PIĘTRA TWARZY
S
Ortognatyka szczękiprzednio- tylny niedorozwój szczęki
S Wskazania do zabiegu na szczęce
S COGS: glabella – subnasale(G-Sn), NA,NB, glabella-
pogonion’ (G-Pg’)
S Zwężone gardłowe drogi oddechowe
S Nadmiar tkanki tłuszczowej na podbródku
S Zmniejszona wypukłość jarzmowa
S Zwiększone bruzdy nosowo- wargowe w uśmiechu
S Nierzadko zaburzenia wielopłaszczyznowe- zgryz krzyżowy
jedno- , obustronny, rzeczywisty, względny- po złożeniu
modeli w zgryzie operacyjnym nie ma potrzeby jego
korekty
SKRÓCENIE DOLNEGO ODCINKA TWARZY
S
Ortognatyka szczęki- dolna repozycja
Zespół krótkiej twarzy
S COGS:
S Zmniejszona dolna wysokość twarzy(ANS-Gn)
S Zmniejszony kąt płąszcyzny żuchwy(MP-HP)
S Zmiejszony kąt gonialny(Ar-Go-Gn)
S Zwiększony wskaźnik wysokości twarzy( N-ANS/ANS-Gn)
S Zgryz głęboki
S Zmniejszony stosunek zębowo- wargowy oraz ekspozycja
dziąseł
S Mała szpara międzywargowa
Ortognatyka szczęki- dolna repozycja
Zespół krótkiej twarzy- przygotowanie ortodontyczne:
•
Głównym celem jest ekstruzja zębów bocznych, ale u
pacjentów z krótką twarzą , niskim kątem podstaw oraz
równoległymi lub zbieżnymi płaszczyznami osiągnięcie
przedoperacyjnej ekstruzji lub nieoperacyjnej ekstruzji jest
wątpliwe
•
Metody postępowania :
•
Zastosowanie ekstrudujących łuków podstawy
•
Ortodontyczne wyrównanie po operacji- dotyczy
zaburzonej krzywej Spee
RETROGNACJA I PROGENIA
S
ASYMETRIE TWARZY
S
Asymetrie twarzy
S Założenia przedoperacyjnego leczenia
ortodontycznego- osteotomia szczęki i/lub
żuchwy
1. Zgodność zębowej i szkieletowej linii
pośrodkowej łuków zębowych
Zmiana płaszczyzny zwarcia
S Może być wskazaniem do zabiegu jednoszczękowego
lub dwuszczękowego w zależności od stopnia
rozbieżności oraz analizy rysów twarzy
S Pacjenci wysokokątowi – spłaszczanie płaszczyzny
zwarcia, countear clockwiese rotation
Przedoperacyjne leczenie ortodontyczne
Zalecane łuki stabilizujące:
- założenie 4 tygodnie przed zabiegiem chirurgicznym
- zamki 0,018 cala – stalowy łuk 0,017 × 0,025
- zamki 0,022 cala – stalowy łuk lub TMA 0,021 × 0,025
Ligatury Kobayashi
Pooperacyjne leczenie ortodontyczne
S Zmiana łuków stabilizujących na łuki okrągłe
stalowe lub elastyczne krawężne
S Zastosowanie elastycznych wyciągów
międzyszczękowych (4 tyg. całodobowo, 4 tyg. z
wyjątkiem czasu spożywania posiłków,4 tyg. nocą)
S Uzyskanie ostatecznego położenia zębów
S Retencja
Hipoplazja żuchwy
Zdjęcia pantomograficzne przed- i po zabiegu chirurgicznym
ANKYLOZA
STAWÓW SKRONIOWOSKRONIOWO-ŻUCHWOWYCH
S
Plan leczenia
Ankyloza włóknista
Ankyloza
włóknisto - kostna
Leczenie zachowawczeortodontyczne
Próba leczenia
ortodontycznego
I etap - zabieg chirurgiczny
Ankyloza kostna
II etap - leczenie ortodontyczne
Zdjęcie pantomograficzne przed zabiegiem
chirurgicznym