Tutaj możesz również pobrać plik pdf

TP 534
Błąd, s. 38 (ostatni akapit, podkreślone zdanie)
„Wprowadzone będą gruntowne reformy. Sąd będzie według sznuru, a sprawiedliwość
według wagi (Iz. 28:17). Kłamstwo zostanie usunięte, Szatan będzie wiązany przez tysiąc
lat, jego oszustwa ustaną, a zamiast tego światło znajomości chwały Bożej napełni całą ziemię (Abak.
2:14).
Uwaga: Angielska wersja („Satan shall be bound for a thousand years”) może być przetłumaczona
zarówno tak, jak podaje polska TP (“ Szatan będzie wiązany przez tysiąc lat”), jak i jako „Szatan będzie
związany przez / na tysiąc lat”. Nie znając intencji autora oryginału angielskiego, z całą pewnością można
jedynie stwierdzić, że na pewno polska wersja zawiera błąd. Być może tłumacz kontaktował się z
wydawcą TP i taka też jest myśl oryginalna. Bez względu na to, jaka była intencja autora, przynajmniej
polska wersja wymaga sprostowania, tak by ta błędna nauka nie utrwalała się w świadomości braci, tak
jak cały czas utrwala się błąd o pełni usprawiedliwienia po poświęceniu.
Komentarz
Zdanie podkreślone w powyższym cytacie podaje nieprawdę, gdyż wynika z niego, że szatan
pozostanie aktywny do końca Wieku Tysiąclecia. Jak wiemy, wiązanie szatana polega na stopniowym
ograniczaniu jego wolności zwodzenia pod pewnymi względami (na punkcie pewnych błędów, którymi
zwodzi ludzkość). Z chwilą gdy zostanie związany na jednym punkcie (np. Boskim prawie kleru, królów
i arystokracji) i nie może już dalej nikogo tym błędem oszukać, tworzy kolejne, gdyż bardzo chce
zachować panowanie nad ludzkością.
Wtedy Jezus zaczyna jego wiązanie w zakresie tego nowego błędu (np. że łączenie się państw,
firm, kościołów itd. pozwoli utrzymać obecny porządek i oddali widmo wojny czy rozpadu świata, czego
większość ludzi, którzy nie znają prawdy, bardzo się boi). Gdy Jezus zwiąże go i na tym punkcie, szatan
próbuje omamić ludzkość czymś nowym, by dać jej nadzieję na utrzymania świata, czyli swojego
panowania i namiastki pokoju dla ludzi, co czyni przez rozbudzenie w ludziach nadziei, że socjalistyczna
forma rządów będzie złotym środkiem na obecne problemy. Gdy i to okaże się fałszem, wymyśli jeszcze
jedną złudę – atak na i splądrowanie Izraela, który wtedy prawdopodobnie będzie funkcjonował w stanie
względnego spokoju, w przeciwieństwie do anarchistycznych resztek innych narodów. Będzie to ostatni
przejaw aktywności szatana w procesie jego wiązania, po którym pozostanie on nieaktywny, zamknięty w
bezdennym dole do końca WT, tak by nie mógł już nikogo niczym innym oszukać.
Jak zatem widać, przez cały proces swego wiązania szatan zachowuje zdolność zwodzenia
ludzi na jakimś punkcie. Jeśli powyższe twierdzenie z TP 534 podaje prawdę, oznacza to, że szatan
zachowa taką zdolność zwodzenia nawet w czasie panowania wśród ludzi Nowego Przymierza, pod
rządami Chrystusa i Kościoła, co brzmi jak herezja, gdyż nie o takie Królestwo Jezus polecił się nam
modlić.
Dla odświeżenia tych treści z literatury prawdy dołączam poniżej cytat z E4, s.120, podkreślając
w nim kluczowe zdania i dzieląc go na dodatkowe akapity dla lepszej przejrzystości:
„Pytanie: Jak powinniśmy traktować obecne związanie szatana, skoro jest on używany do
niszczenia ciała Wielkiej Kompanii?
Odpowiedź: By dokładnie zrozumieć to pytanie, musimy uświadomić sobie, że wiązanie szatana
jako jednostki oraz systemu szatana nie oznacza braku ich aktywności i że nie jest to akt natychmiastowy,
lecz działanie stopniowe, przechodzące przez kilka etapów. Wiązanie szatana jako jednostki dotyczy
upadłych aniołów i oznacza, że między rokiem 1874 i 1878 Pan udzielił upadłym aniołom tak dużej ilości
prawdy, że począwszy od tego roku (1878) szatan nie mógł już kontrolować ich tak, jak czynił to
wcześniej; mimo to pod innym względem nadal pozostawał on wśród nich bardzo aktywny.
Podobnie wiązanie systemu szatana w odniesieniu do świata jest działaniem progresywnym,
przechodzącym przez cztery etapy, w czasie których podejmuje on wielkie działania, czego dowód jest
następujący: Pierwszy etap trwał od roku 1874 do 1914, a więc poprzedzał wojnę światową. Przyniósł on
światu tak wiele prawd przeciwko podstawowym błędom królestwa szatana – Boskiemu prawu królów,
kleru i arystokracji oraz przeciwko jego pomocniczym błędom wiecznych mąk i świadomości umarłych –
że uniemożliwiło to szatanowi dalsze kontrolowanie ludzkości przy pomocy tych błędów; mimo to był on
bardzo aktywny w czasie tego wiązania.
Teraz trwa etap drugi, który rozpoczął się pod koniec wojny i dobiegnie końca przed armagedonem.
Przyniesie on światu tyle prawdy przeciwko dyktaturze, że uniemożliwi to szatanowi rządzenie ludzkością
przez dyktatorów, czego dowodem będzie wybuch armagedonu; mimo to w czasie tego etapu wiązania
szatan pozostaje bardzo aktywny.
Trzeci etap jego wiązania nastąpi między armagedonem i anarchią, rozpoczynając się przy końcu
armagedonu i kończąc na początku anarchii. Przyniesie on światu tyle prawdy, że uniemożliwi to
szatanowi rządzenie rodzajem ludzkim poprzez rząd socjalistyczny, jaki ustanowi on po armagedonie;
dowodem zakończenia trzeciego etapu jego wiązania będzie wybuch anarchii; mimo to szatan pozostanie
bardzo aktywny w tym okresie.
Czwarty etap wiązania szatana nastąpi w czasie panowania anarchii i będzie trwał do jej ostatniej fazy,
tj. do czasu i w czasie grabieżczej wyprawy przeciwko Żydom w Palestynie. Pan usunie panowanie
anarchii przez obezwładnienie grabieżczych zastępów anarchistów w Palestynie poprzez potężną
manifestację karzącej sprawiedliwości. Ten etap jego wiązania zakończy je z każdego punktu widzenia,
lecz w trakcie każdego z nich szatan będzie bardzo aktywny.
Gdy zostanie obalona anarchia, szatan nie tylko będzie całkowicie związany, lecz zostanie wówczas
oddalony od ziemi i uwięziony, nie mogąc przez pozostały czas tego tysiąca lat kusić ludzi ani
dowiadywać się, co się wśród nich dzieje. Powyższe pięć zarysów wiązania szatana – jeden w odniesieniu
do upadłych aniołów, a pozostałe cztery w odniesieniu do ludzkości – dowodzą, że jego wiązanie jest
progresywne, rozciągnięte na pięć etapów przez okres ponad 80 lat oraz że proces jego wiązania nie
oznacza, że w jego trakcie staje się on nieaktywny, ale że po zakończeniu każdego z etapów nie będzie on
już w stanie sprawować kontroli przez błędy, przy pomocy których sprawował ją przed rozpoczęciem
danego etapu jego wiązania.