MicrogenGNIDA i GNIDB ulotka_mid 64, 65

MICROGEN® GN-ID Identification
System identyfikacji biochemicznej tlenowych i fakultatywnie beztlenowych pałeczek gram-ujemnych.
INSTRUKCJA UśYCIA
MID-64
Panel A
MID-65
Panel B
60 testów
24 testy
PODRĘCZNY OPIS
OKSYDAZA
GN A
UJEMNA
GN A+B
UJEMNA
INOKULUM
1 kolonia w 3 ml soli
1 kolonia w 5 ml soli
INOKULACJA
3-4 krople (100 µl) na
studzienkę
3-4 krople (100 µl) na
studzienkę
3-4 krople (100 µl) na
studzienkę
NAWARSTWIENIE
OLEJEM
MINERALNYM
studzienka 1 – lizyna
studzienka 2 – ornityna
studzienka 3 – H2S
studzienka 9 – ureaza
studzienki 1, 2, 3 i 9 studzienka
20 - arabinoza
studzienka 24 – arginina
studzienki 1, 2, 3 i 9 plus
studzienka 24 - arginina
CZAS INKUBACJI
18 – 24 godz.
18 – 24 godz.
TEMPERATURA
35 - 37°C
35 - 37°C
studzienka. 8: indol dodać
2 krople odczynnika
Kovacs’a, odczytać po
60 s.
DODAWANE
ODCZYNNIKI
studzienka 10: VP dodać
1 kroplę odczynnika VP I
i 1 kroplę odczynnika VP
II.
Odczytać po 15 – 30 s.
studzienka 12: TDA
dodać 1 kroplę
odczynnika TDA
i odczytać po 60 s.
ODCZYT KOŃCOWY
jak dla GN A
śelatyna: interpretować po 24
godz.
studzienka. 24: arginina
kolor Ŝółty = ujemna
zielono/niebieski=dodatnia.
GN A+B
DODATNIA
1 kolonia w 5 ml soli.
Dodać 1 kroplę jałowej
końskiej surowicy/ml soli,
jeŜeli podejrzewa się
Actinobacillus lub
Pasteurella spp.
48 godz.
35 - 37°C
(25°C dla Ps.fluorescens)
jak dla GN A
studzienka. 7 – zapisać wynik
ONPG.
Dodać 1 kroplę NIT A i 1
kroplę NIT B – odczytać po
60 s.
Ŝelatyna – interpretować po 48
godz.
studzienka 24: arginina
kolor Ŝółty = ujemna,
niebieski = dodatnia.
Oprogramowanie Microgen
Uwaga: czarna obwódka wokół wierzchu studzienki wskazuje, Ŝe trzeba przed inkubacją dodać olej
mineralny.
Zielona obwódka wokół wierzchu studzienki wskazuje, Ŝe trzeba dodać odczynniki po inkubacji.
PRZREZNACZENIE TESTU
System Microgen GN-ID zawiera 12 (GN A) lub 24 (GN A+B) standaryzowanych substratów biochemicznych
w studzienkach przeznaczonych do identyfikacji pałeczek z rodziny Enterobacteriaceae i innych gram – ujemnych
pałeczek o umiarkowanych wymaganiach odŜywczych (oksydazo – ujemnych i oksydazo – dodatnich). Zestaw
jest przeznaczony tylko do uŜytku laboratoryjnego.
MICROGEN® GN-ID Identification
Strona 1
ZASADA DZIAŁANIA TESTU
System Microgen GN ID zawiera dwa oddzielne paski ze studzienkami GN A i GN B. KaŜdy pasek zawiera 12
standardowych substratów biochemicznych wybranych na podstawie szerokiej analizy komputerowej
opublikowanych baz danych do identyfikacji rodziny Enterobacteriaceae i powszechnie występujących oksydazo –
dodatnich i oksydazo – ujemnych pałeczek gram – ujemnych o umiarkowanych wymaganiach odŜywczych.
Suche substraty w kaŜdej studzience rozpuszcza się w zawiesinie badanego szczepu wykonanej w roztworze soli.
JeŜeli badany szczep metabolizuje pojedyncze substraty, zachodzi zmiana barwy podczas inkubacji lub po
dodaniu odpowiednich odczynników (zob. Tabela referencyjna substratów). Zmianę metabolizowanych
substratów moŜna interpretować uŜywając do identyfikacji badanego szczepu oprogramowanie Microgen
Identification System Software (MID-60).
Pasek GN A przeznaczony jest do identyfikacji oksydazo – ujemnych, redukujących azotany i fermentujących
glukozę pałeczek, zawierających najpowszechniej występujące rodzaje z rodziny Enterobacteriaceae. Paski GN A
i GN B uŜywa się razem, aby stworzyć 24 – substratowy system do identyfikacji gram – ujemnych pałeczek
o umiarkowanych wymaganiach odŜywczych (oksydazo – ujemnych i dodatnich) w dodatku do ostatnio
rozpoznanych gatunków z rodziny Enterobacteriaceae (28 gatunków) – zob. załączone tabele.
Pasek ze studzienkami GN B jest przeznaczony do uŜycia w połączeniu z paskiem GN A i nie moŜe być
uŜywany oddzielnie.
ZAWARTOŚĆ ZESTAWU
MID-64
60 testów
GN-ID A Panel
60 pasków ze studzienkami A zawierających 12 substratów biochemicznych do identyfikacji bakterii GN A (zob.
tabele z danymi).
Ramka do pasków
Formularze wyników
Instrukcje uŜycia
MID-65
24 testy
GN-ID B Panel
24 paski ze studzienkami B zawierające 12 substratów biochemicznych do uŜycia razem z paskami GN A do
identyfikacji bakterii GN B (zob. tabele z danymi).
Instrukcje uŜycia
Dodatkowe wymagania:
a) Oprogramowanie Microgen Identification System Software (MID-60) – daje identyfikację opartą na
prawdopodobieństwie, % prawdopodobieństwa i podobieństwie z analizą jakości róŜnicowania. Pełna
definicja tych terminów znajduje się w podręczniku pomocy do oprogramowania.
b) Paski na oksydazę
c) Olej mineralny
d) Odczynniki VP I i VP II
e) Odczynniki na azotany Nitrate A + B
f) Odczynnik TDA
g) Odczynnik Kovacs’a
h) Kolorowa karta do odczytywania wyników – rozmiar A4, dostępna u dystrybutora na Ŝyczenie.
i) Jałowy 0,85% roztwór soli
j) Jałowe pipety i ezy
k) Inkubator bez wentylatora (35 - 37°C)
l) PodłoŜe do oznaczania ruchu
m) Jałowa surowica końska (jeŜeli podejrzewa się obecność Actinobacillus spp. lub Pasteurella spp.)
n) Palnik Bunsena
(Aby zapewnić prawidłową zmianę barwy, naleŜy uŜywać oryginalne pozycje b – g pochodzące z wytwórni
Microgen).
MICROGEN® GN-ID Identification
Strona 2
ŚRODKI OSTROśNOŚCI
Bezpieczeństwo:
1. Odczynniki dostarczone w zestawie są jedynie do uŜytku laboratoryjnego.
2. NaleŜy zachować odpowiednie środki ostroŜności podczas pracy z organizmami potencjalnie
patogennymi. Po uŜyciu naleŜy zniszczyć cały zanieczyszczony materiał przez autoklawowanie, spalenie
lub zalanie odpowiednim środkiem dezynfekcyjnym, np. podchlorynem sodowym w końcowym
rozcieńczeniu 3% na 30 min. Ścieki płynne zawierające kwas muszą zostać zneutralizowane przed dalszą
obróbką.
Środki proceduralne:
1. System Microgen GN - ID powinien być uŜywany zgodnie z instrukcjami dołączonymi do zestawów.
2. Pasków ze studzienkami nie moŜna inkubować w inkubatorze z CO2.
3. Z powodu swoich większych wymagań odŜywczych, Actinobacillus spp. i Pasteurella spp. wymagają
dodania pewnych czynników wzbogacających do inokulum. Zaleca się dodać 1 kroplę jałowej
inaktywowanej surowicy końskiej na ml jałowego roztworu soli do przygotowywanego inokulum.
4. JeŜeli podejrzewa się obecność Pseudomonas fluorescens, paski A i B powinno się inkubować w 25°C.
5. Nieodpowiednia inkubacja, nieodpowiednie napełnienie studzienek lub nieodpowiednia gęstość
inokulum mogą być przyczyną błędnych wyników.
PRZECHOWYWANIE I TERMIN WAśNOŚCI
Paski ze studzienkami Microgen GN A i GN B są stabilne w zamkniętych firmowo opakowaniach foliowych
w 2 - 8°C do czasu upływu terminu waŜności na naklejce. Otwarte i częściowo zuŜyte opakowania z paskami
testowymi moŜna przechowywać do 14 dni w 2 - 8°C upewniwszy się, Ŝe opakowanie jest ponownie szczelnie
zamknięte i zawiera saszetkę ze środkiem suszącym.
PRÓBKI
Zawsze naleŜy uŜywać czystą 18 - 24 godz. hodowlę identyfikowanego szczepu bakteryjnego. Test na oksydazę
naleŜy wykonać dla badanego szczepu przed posianiem pasków.
PROCEDURA – POSIEW I INKUBACJA
1. Wykonać test na oksydazę dla badanego szczepu. Oksydazo-dodatnie szczepy moŜna zidentyfikować
tylko przy uŜyciu obu pasków GN A I GN B.
2. Zawiesić pojedynczą kolonię z 18 - 24 godz. hodowli w 3 ml jałowej 0,85% soli dla paska GN A. JeŜeli
trzeba uŜyć oba paski GN A I i GN B, kolonię naleŜy zawiesić w 3 - 5 ml jałowej 0,85% soli. Dokładnie
wymieszać.
3. Delikatnie odkleić taśmę samoprzylepną z paska testowego ze studzienkami. Nie wyrzucać taśmy,
poniewaŜ będzie potrzebna później.
4. UŜywając jałową pipetkę pasterowską dodać 3 - 4 krople (ok. 100 ml) zawiesiny bakteryjnej do kaŜdej
studzienki na pasku.
5. Jako sprawdzian czystości zawiesiny, nanieść 1 kroplę na płytkę z niewybiórczym podłoŜem
róŜnicującym. Inkubować płytkę tlenowo w 35 - 37°C przez 18 - 24 godz.
6. Po posianiu zalać studzienki 1, 2, 3 i 9 (pasek GN A, licząc od końca z napisem) oraz studzienki 20 i 24
(pasek GN B – studzienka 13 jest pierwsza od opisanego końca) 3 - 4 kroplami oleju mineralnego.
(Uwaga: nie zalewać studzienki 20, jeŜeli badany szczep jest oksydazo-dodatni.) Studzienki te są
otoczone czarną obwódką, aby ułatwić dodanie oleju do odpowiednich studzienek. Zakleić wierzch
paska taśmą samoprzylepną odklejona wcześniej i inkubować w 35 - 37°C. Upewnić się, Ŝe otworki
w taśmie samoprzylepnej znajdują się nad studzienkami 7, 11 i 12 na pasku GN A i nad
studzienką 14 na pasku GN B.
7. Odczytać wyniki pasków GN A i GN B po 18 - 24 godz. inkubacji dla Enterobacteriaceae i po 48 godz. dla
szczepów oksydazo-dodatnich.
MICROGEN® GN-ID Identification
Strona 3
PRCEDURA – ODCZYT I DODAWANIE ODCZYNNIKÓW
Pasek GN A
1. Usunąć taśmę samoprzylepną i zapisać wszystkie dodatnie reakcje przy pomocy kolorowej karty i tabelki
z substratami (załączonych do tej ulotki). Zapisać wyniki w dostarczonym formularzu.
2. Dodać odpowiednie odczynniki do następujących studzienek:
a) Dodać 2 krople odczynnika Kovacs’a do studzienki 8. Odczytać i zapisać wynik po 60 sek.
Pojawienie się czerwonego koloru świadczy o wyniku dodatnim.
b) Dodać 1 kroplę odczynnika VP I i 1 kroplę odczynnika VP II do studzienki 10 i odczytać wynik po
15-30 min. Pojawienie się ciemnoróŜowego/czerwonego koloru świadczy o wyniku dodatnim.
c) Dodać 1 kroplę odczynnika TDA do studzienki 12 i odczytać wynik po 60 sek. Pojawienie się
wiśniowego koloru świadczy o wyniku dodatnim.
3. Dla szczepów oksydazo-dodatnich wykonać test na redukcję azotanów studzience 7 po odczytaniu
i zapisaniu wyniku ONPG. Dodać 1 kroplę odczynnika NIT A i 1 kroplę odczynnika NIT B do
studzienki i odczytać po 60 sek. Pojawienie się czerwonego koloru wskazuje, Ŝe azotany zostały
zredukowane do azotynów. JeŜeli studzienka 7 pozostaje Ŝółta lub bezbarwna po dodaniu odczynników
na azotany, dodać małą ilość sproszkowanego cynku. Będzie to wskazywać, czy azotany zostały
całkowicie zredukowane do gazowego azotu.
Przykłady:
Po dodaniu NIT A + B:
Czerwony = reakcja dodatnia
Bezbarwny/Ŝółty = reakcja ujemna
Po dodaniu sproszkowanego cynku:
Bezbarwny/Ŝółty = reakcja dodatnia
Czerwony = reakcja ujemna
4. Zapisać te dodatkowe wyniki w dostarczonym formularzu.
Pasek GN B
1. Usunąć taśmę samoprzylepną i zapisać wszystkie dodatnie reakcje przy pomocy kolorowej karty i tabelki
z substratami. Zapisać wyniki w dostarczonym formularzu.
2. Odczytać wyniki ze specjalnych studzienek w następujący sposób:
a) Wynik ze studzienki z Ŝelatyną (13) powinien być odczytany po 18 - 24 godz. dla Enterobacteriaceae
i po 48 godz. dla szczepów oksydazo-dodatnich. Dodatni wynik upłynnieni Ŝelatyny wskazują
czarne cząsteczki widoczne w studzience.
b) Studzienka z argininą jest interpretowana w inny sposób dla 24-godz. i 48-godz. inkubacji:
24 godz. (Enterobacteriaceae)
Ŝółty = wynik ujemny
zielony/niebieski = wynik dodatni
48 godz. (drobnoustroje oksydazo-dodatnie)
Ŝółty/zielony = wynik ujemny
niebieski = wynik dodatni
IDENTYFIKACJA
W formularzu wynikowym Microgen GN ID A+B substraty są pogrupowane w triplety (zestawy 3 reakcji),
a kaŜdemu substratowi przypisano wartość numeryczną (1, 2 lub 4). Suma dodatnich reakcji dla kaŜdego tripletu
tworzy pojedynczą cyfrę kodu profilu, który uŜywa się do oznaczenia szczepu. Kod profilu wprowadza się do
oprogramowania Microgem Identification System (MID-60), który generuje w wyniku 5 najbardziej
prawdopodobnych organizmów w wybranej bazie danych. Oprogramowanie dostarcza identyfikację w oparciu o
prawdopodobieństwo, % prawdopodobieństwa i podobieństwo, razem z analizą jakości zróŜnicowania. Pełne
definicje tych terminów i wyjaśnienie ich uŜyteczności w celu interpretacji dostarczono w rozdziale pomocy
podręcznika do oprogramowania.
Uwaga: Dla drobnoustrojów oksydazo-dodatnich (róŜne gram ujemne pałeczki):
• Zapisz słabe reakcje jako ujemne
• Wyniki oksydazy, redukcji azotanów i ruchliwości muszą być włączone do formularza, aby utworzyć
9-członowy kod profilu
MICROGEN® GN-ID Identification
Strona 4
Przykładowy formularz wyniku:
WaŜne:
Pasek Microgen GN-ID A tworzy 4-członowy kod profilu
Paski Microgen GN-ID A+B tworzą 8-członowy kod profilu
Paski Microgen GN-ID A+B tworzą 9-członowy kod profilu dla szczepów oksydazo-dodatnich
OGRANICZENIA TESTU
1. Wyniki powinny być interpretowane przez klinicystów w połączeniu ze wszystkimi dostępnymi
informacjami laboratoryjnymi.
2. System Microgen ID jest przeznaczony do identyfikacji drobnoustrojów zawartych w bazie danych. Nie
powinien być uŜywany do identyfikacji Ŝadnych innych bakterii.
3. Sprawdzać tylko czyste, pojedyncze kolonie, poniewaŜ mieszane kolonie mogą dawać błędne wyniki.
4. Wyniki reakcji otrzymanych z uŜyciem Microgen GN-ID mogą róŜnić się od opublikowanych danych
otrzymanych dla substratów o innym składzie lub innych odczynników.
5. Pewne szczepy bakteryjne mogą mieć nietypowe reakcje biochemiczne i mogą sprawiać trudności
w identyfikacji.
6. Wyniki identyfikacji generowane komputerowo powinny być interpretowane przez odpowiednio
wyszkolony personel.
7. Kiedy oznacza się końcową identyfikację badanego szczepu, naleŜy wziąć pod uwagę pochodzenie
szczepu, barwienie metodą Grama, morfologię kolonii, testy dodatkowe i testy zaprzeczające
sugerowanej identyfikacji.
8. Dla oksydazo-dodatnich gram-ujemnych pałeczek naleŜy wykonać testy na ruchliwość i redukcję
azotanów. Oprogramowanie Microgen Identification System wymaga podania 9-pozycyjnego kodu
profilu do interpretacji wyników.
9. Pasek GN-ID A moŜe nie być w stanie dokładnie rozróŜnić Klebsiella spp., Enterobacter spp. i Serratia spp.
Gatunki z tych trzech rodzajów moŜna zróŜnicować przy pomocy GN-ID A+B. Alternatywnie moŜna
uŜyć dodatkowe testy na ruch i DN-azę.
KONTROLA JAKOŚCI
Poprawność działania systemu Microgen GN-ID powinna być monitorowana z uŜyciem odpowiednich
szczepów kontrolnych. Do niezaleŜnej kontroli laboratoryjnej uŜytkownika poleca się następujące szczepy
wzorcowe:
Klebsiella pneumoniae NCTC 9528
Acinetobacter baumannii ATCC 19606
Proteus mirabilis ATCC 14153
Escherichia coli ATCC 25922
MICROGEN® GN-ID Identification
Strona 5
GNA
K. pneumoniae
NCTC 9528
A. Baumannie
ATCC 19606
P. mirabilis
NCIMB 13283
E. coli ATCC
25922
GNB
L
Y
S
O
R
N
H
2
S
G
L
U
M
A
N
X
Y
L
O
N
P
I
N
D
U
R
E
V
P
C
I
T
T
D
A
N
I
T
G
E
L
M
A
L
I
N
O
S
O
R
R
H
A
S
U
C
L
A
C
A
R
A
A
D
O
R
A
F
S
A
L
A
R
G
+
–
–
+
+
+
+
–
+
+
+
–
+
–
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
–
–
–
–
+
–
+
–
–
–
–
+
–
–
–
+
–
–
–
–
–
+
–
–
–
–
–
+
+
+
–
+
–
–
+
–
+
+
–
+
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
+
+
–
+
+
+
+
+
–
–
–
–
+
–
–
–
+
+
–
+
+
–
–
–
–
BAZA DANYCH
System Microgen GN-ID jest oparty na standardowych metodach biochemicznych. Dane na temat interpretacji
profili reakcyjnych są zgodne ze źródłami literaturowymi.
PORÓWNANIE TESTÓW
Microgen GN-ID A (MID-64) porównano ze standardowymi testami biochemicznymi dwóch innych dobrze
znanych na rynku firm. Przy pomocy wszystkich trzech testów zbadano 197 w pełni scharakteryzowanych
szczepów Enterobacteriaceae.
Bakteria
Ogólna liczba
Microgen GN A
Test 1
Test 2
E. coli
43
43
43
43
Shigella spp.
4
4
4
4
S. sonnei
3
3
3
3
K. pneumoniae
13
13
13
13
K. oxytoca
11
11
11
11
E. cloacae
8
7*
8
0**
E. aerogenes
3
3
3
1*
S. marcescens
2
2
2
2
C. freundii
9
9
9
8**
C. diversus
2
2
2
2
H. alvei
1
1
1
1
P. mirabilis
11
11
11
11
P. vulgaris
2
2
2
2
P. stuartii
2
2
2
2
Salmonella spp.
83
83
83
83
Ogółem prawidłowo
197
196
197
186
zidentyfikowane
*1 szczep został zidentyfikowany jako E. cloacae testem Microgen GN A, ale jako E. gergoviae komercyjnym testem nr 1.
Jednak E. gergoviae nie włączono do bazy danych Microgen GN A (jest włączony do rozszerzonej bazy danych GN A+B).
PoniewaŜ ten szczep został zakwalifikowanydo odpowiedniego rodzaju, uznano, Ŝe Microgen GN A jest równowaŜny z
testem komercyjnym 1.
** 6 szczepów zidentyfikowano testem komercyjnym 2 jako C. diversus, 1 szczep jako S. liquefaciens, 1 szczep jako K. ozenae.
+2 szczepy zidentyfikowano komercyjnym testem nr 2 jako S. lquefaciens.
++1 szczep zidentyfikowano komercyjnym testem nr 2 jako K. ozenae.
MicrogenGN-ID A+B (MID-64 & 65) porównano ze standardowymi testami biochemicznymi dwóch innych
dobrze znanych na rynku firm. Przy pomocy wszystkich trzech testów zbadano 190 w pełni
scharakteryzowanych szczepów Enterobacteriaceae.
MICROGEN® GN-ID Identification
Strona 6
Bakeria
Ogólna liczba
Microgen GN
A+B
43
3
4
12
2
1
9
3
4
2
4
2
1
2
11
2
2
83
Test 1
Test 2
E. coli
43
43
43
Shigella spp.
3
3
3
S. sonnei
4
4
4
K. pneumoniae
12
12
12
K. oxytoca
2
2
2
K. terrigena
1
0*
1
E. cloacae
9
9
8**
E. aerogenes
3
3
1***
S. marcescens
4
4
4
C. freundii
2
2
2
C. youngae
4
0*
4
C. brakki
2
2
2
C. amalonaticus
1
1
1
H. alvei
2
2
1**
P. mirabilis
11
11
11
P. vulgaris
2
2
2
P. stuartii
2
2
2
Salmonella spp.
83
83
83
Ogółem prawidłowo
190
190
185
186
zidentyfikowane
*1 szczep K. terrigena został nieprawidłowo zidentyfikowany jako K. pneumoniae komercyjnym testem nr 1.
**1 szczep E. cloacae został nieprawidłowo zidentyfikowany jako K. pneumoniae komercyjnym testem nr 2.
***2 szczepy E. aerogenes zostały nieprawidłowo zidentyfikowane jako S. fonticola komercyjnym testem nr 2.
+Wszystkie 4 szczepy C. youngae nie zostały zidentyfikowane przez komercyjny test nr 1.
++1 szczep H. alvei został nieprawidłowo zidentyfikowany jako Y. ruckeri komercyjnym testem nr 2.
ODTWARZALNOŚĆ
Wewnątrz serii: przebadano 7 hodowli bakteryjnych z uŜyciem pasków ze studzienkami pochodzących z trzech
serii Microgen GN-ID A i jednej serii GN B. KaŜdą partię produktu sprawdzono trzy razy zmieniając osobę
wykonującą test. Wyniki otrzymane przez trzy osoby zgadzały się ze sobą, dając odtwarzalność wewnątrz serii
powyŜej 99%.
Między seriami: uŜyto paski z trzech serii Microgen GN-ID A i GN-ID B dla 7 hodowli bakteryjnych.
Odtwarzalność między seriami wynosiła powyŜej 99%.
LITERATURA
1. Lapage S.P, Bascombe S, Willcox W.R and Curtis M.A. (1973) Identification of Bacteria by Computer:
General Aspects and Perspectives J.Gen. Microbiol. 77:273-290
2. Murray, Baron, Pfaller, Tenover, Yolken Manual of Clinical Microbiology, 6th Edition.
3. Ewing W.H. (1972) Identification of Entrobacteriaceae, 3rd Edition, Minneapolis: Burgess Printing Company.
4. Ewing W.H. (1986) Edwards and Ewing’s Identification of Enterobacteriaceae, 4th Edition. Elsevier Science
Publishing Co., New York, N.Y.
5. Murray P.R. (Ed) (1999) Manual of Clinical Microbiology 7th Edition. American Society for Microbiology,
Washington, DC
6. Cruickshank R, Duguid J.P, Marmion B.P, Swain R.H.A. The Practice of Medical Microbiology, Medical
Microbiology, 12th Edition, pp180-181
7. Barritt M.M, (1936) The intensification of the Voges Proskauer reaction by the addition of alpha naphthol. J.
Pathol. Bacteriol 42:441
8. Conn H.J, (1936) On the detection of nitrate reduction. J. Bacteriol. 21:225.
9. Singer J. and Volcani B.E. (1955) An improved ferric citrate test for differentiating Proteus-Providencia
group from other Entrobacteriacea. J. Bacteriol. 69:255
10. Gadebusch H.H and Gabriel S. (1956) Modified stable Kovacs reagent for the detection of indol Am. J. Clin.
Pathol. 26:1373
MICROGEN® GN-ID Identification
Strona 7
TABELA SUBSTRATÓW
Studzienka
Reakcja
1
Lizyna
2
Ornityna
3
H2S
4
5
Glukoza
Mannitol
6
Ksyloza
7
ONPG
7a
Azotany
(dla bakterii
oksydazododatnich)
7b
Azotany
(dla bakterii
oksydazododatnich)
8
Indol
9
Ureaza
10
VP
11
Cytrynian
12
TDA
13
śelatyna
Opis
Dekarboksylaza lizyny –
błękit bromotymolowy zmienia barwę
na zieloną/niebieską, co wskazuje na
wytwarzanie aminy kadaweryny.
Dekarboksylaza ornityny – zmiana
barwy błękitu bromotymolowego na
niebieską wskazuje na wytwarzanie
aminy putrescyny.
Wytwarzanie H2S – tiosiarczan
redukowany jest do H2S , który reaguje
z solami Ŝelaza dając czarny precypitat.
Fermentacja – błękit bromotymolowy
zmienia kolor z niebieskiego na Ŝółty w
wyniku wytwarzania kwasu podczas
fermentacji węglowodanów.
Hydroliza ONPG przez βgalaktozydazę daje Ŝółty
orto-nitrofenol.
Na redukcję azotanów do azotynów
wskazuje powstawanie czerwonego
koloru po dodaniu odczynników NIT A
i NIT B.
JeŜeli azotany zostaną całkowicie
zredukowane do azotu, 7a pozostanie
bezbarwny/Ŝółty – dodanie proszku
cynkowego potwierdzi całkowitą
redukcję.
Indol jest wytwarzany z tryptofanu i
tworzy róŜowo-czerwony kompleks po
dodaniu odczynnika Kovacs’a.
Hydroliza mocznika z wytworzeniem
amoniaku prowadzi do wzrostu pH, co
powoduje zmianę barwy czerwieni
fenolowej z Ŝółtej na
róŜową/czerwoną.
Wytwarzanie acetony z glukozy
wykrywane jest przez tworzenie
róŜowego/czerwonego kompleksu po
dodaniu α-naftolu i kreatyny w
obecności KOH.
Utylizacja cytrynianu (jedyne źródło
węgla) prowadzi do wzrostu pH, dając
zmianę zabarwienia błękitu
bromotymolowego z zielonego na
niebieskie.
Podczas dezaminacji tryptofanu
wytwarza się kwas indolopirogronowy,
dając wiśniowy kolor po dodaniu jonów
Ŝelaza. Szczepy indolo-dodatnie mogą
dawać kolor brązowy – jest to wynik
ujemny.
Enzymy proteolityczne upłynniają
Ŝelatynę, dzięki czemu czarne cząsteczki
barwnika rozpraszają się w studzience.
Wynik dodatni
Wynik ujemny
zielony/niebieski
Ŝółty
niebieski
Ŝółty/zielony
brązowy/czarny
słomkowy
Ŝółty
niebieski/zielony
Ŝółty
bezbarwny
czerwony
bezbarwny/Ŝółty
bezbarwny/Ŝółty
czerwony
róŜowy/czerwony
bezbarwny
fioletowo - czerwony
słomkowy do
jasnołososiowego
ciemnoróŜowy/czerw
ony
bezbarwny do
bladoróŜowego
niebieski
Ŝółty/bladozielony
wiśniowy
słomkowy
czarny
bezbarwny
MICROGEN® GN-ID Identification
Strona 8
14
Malonian
Kiedy malonian sodowy jest jedynym
źródłem węgla, zachodzi zahamowanie
przekształcania się kwasu
bursztynowego do fumarowego. JeŜeli
szczep nie uŜytkuje tego substratu,
powoduje nagromadzenie kwasu
bursztynowego i szczep nie moŜe
rosnąć. Dodatnia reakcja jest wynikiem
uŜycia malonianu sodowego w tym
samym czasie, kiedy siarczan amonowy
jest zuŜywany jako źródło azotu, dając
wodorotlenek sodowy, który alkalizuje
podłoŜe dając niebieski kolor.
15
16
17
18
19
20
21
22
23
Inozytol
Sorbitol
Ramnoza
Sacharoza
Laktoza
Arabinoza
Adonitol
Rafinoza
Salicyna
Fermentacja – błękit bromotymolowy
zmienia zabarwienie z niebieskiego na
Ŝółte w wyniku wytwarzania kwasu
podczas fermentacji węglowodanów.
24
Arginina
Arginina jest przekształcana w ornitynę,
amoniak i CO2 przez dihydrolazę
argininy powodując wzrost pH i zmianę
zabarwienia błękitu bromotymolowego
z zielonego na niebieski. Po 48 godz.
zielone zabarwienie wskazuje na reakcję
ujemną.
niebieski
Ŝółty
Ŝółty
niebieski
zielony/niebieski
niebieski
Ŝółty
Ŝółty/zielony
GRASO Biotech
Krąg 4A. 83-200 Starogard Gdański
Dział Obsługi Klienta: 058 562 30 21, 058 562 56 61 do 64 wew. 30,
[email protected]; www.podloza.pl, www.grasobiotech.pl
MICROGEN® GN-ID Identification
Strona 9