Historyk ratuje króliki? - wywiad z p. Tomaszem Bieryłło

Historyk ratuje króliki?
Zofia Sołtysiak przeprowadziła wywiad z nowym nauczycielem historii w naszej szkole - panem
Tomaszem Bieryłło.
Zofia Sołtysiak: Jest pan nowy w tej szkole. Jak się panu tu podoba?
p. Tomasz Bieryłło: Bardzo mi się podoba. Cały budynek szkoły, inni nauczyciele i uczniowie.
Tak, uczniowie są super. Minął miesiąc, a na razie nie widziałem żadnych zbójcarzy.
(Śmiech)
Czy lubi pan uczyć?
Bardzo. Inaczej zostałbym drwalem. Uczę już od 16 lat i nie zamierzam zmieniać zawodu.
Dlaczego właśnie historia?
Ponieważ kocham historię, choć miałem być biologiem. Zawsze interesował mnie świat zwierząt,
choć nie były to jeszcze króliki.
Podobno jest Pan także informatykiem. Czy to prawda?
Tak. Moja druga szkoła to technikum informatyczne.
Jakie zna pan języki?
Angielski i trochę rosyjski.
Czy lubi pan czytać?
Uwielbiam, uważam że czytanie książek to jedyny słuszny nałóg.
Jakie książki pan czyta?
Naprawdę różne. Moją ulubioną książką jest „Bezludna Wyspa” Waldemara Łysiaka, jest tam
po troszkę wszystkiego co można spotkać w historii. Książka opowiada o rzeczach pięknych i
dobrych, ale taż mrocznych i przerażających. Jest bardzo pouczająca i świetnie napisana.
Kim jest pana idol, ulubiona postać historyczna?
Nie będę oryginalny, jest to Napoleon Bonaparte i jego generał Karol Lasalle.
Dlaczego oni? Czym Panu zaimponowali?
Obydwaj za geniusz, uczciwość i nutkę szaleństwa. Polecam zapoznanie się z tymi postaciami.
Jakie jest pana ulubione zwierzę?
Zdecydowanie króliki. Ratuję króliki i sam mam jednego w domu. Współpracuję z toruńskim
azylem dla królików. Jest to fundacja, dla której przywożę króliki odebrane złym ludziom i
sklepom zoologicznym. Zdarza się, że mam w domu po kilka królików.
Jakie było pana największe marzenie w dzieciństwie?
Hmm... Chciałem zostać komendantem Gwiezdnej Floty.
I ostatnie pytanie, dlaczego zapuścił pan brodę?
Żeby móc gdzie chować drugie śniadanie.
(Śmiech)
Dziękuję bardzo za rozmowę.
To ja dziękuję
Po wywiedzie pan Bieryłło zaproponował nam współpracę przy prowadzeniu gazetki. Zgodziłyśmy się
bez wahania i z tego miejsca pragniemy mu podziękować!