376\377\000F\000I\000N\000A\000N\000S\000E\000 \000
Transkrypt
376\377\000F\000I\000N\000A\000N\000S\000E\000 \000
Stałe i zmienne koszty (produkcji) Zmiana wielkości produkcji znajduje bezpośrednie odzwierciedlenie w poziomie ponoszonych kosztów. Przy czym składniki kosztów zachowują się róŜnie pod wpływem zmian wielkości produkcji. Dlatego waŜny jest podział kosztów ze względu na sposób reagowania na zmiany wielkości produkcji. Koszty zmienne szczególne koszty stałe – na ich poziom kierownicy mogą wywierać wpływ w trakcie roku, przykładowo koszty marketingu, reklamy, ogólne koszty stałe – na które wpływ ma jedynie dyrekcja przedsiębiorstwa, dotyczą w koszty szczególności finansów, rachunkowości oraz administracji Względnieogólnej stałe (skokowo-stałe) (semizmienne) bezwzględnie stałe produkcja Stałe nie oznacza, Ŝe nie mogą być zmniejszone. Wskaźnik udziału kosztów zmiennych w sprzedaŜy netto Wskaźnik koniunktury cenowej, na który wpływa: - koniunktura cenowa (relacja cen zaopatrzenia i zbytu), - struktura asortymentowa, - postęp techniczny (w dłuŜszym przedziale czasu). proporcjonalne degresywne ????? progresywne regresywne koszty prąd, transport, opakowania, prowizje, usługi obce. produkcja Elementy analizy rentowności eksploatacyjnej Sn WE Koszty stałe niezaleŜne od wielkości produkcji/sprzedaŜy. MoŜna je podzielić na minimum dwie grupy: Koszty zmienne zmieniają się wraz ze wzrostem produkcji. Mogą być przyporządkowane bezpośrednio produktom lub zamówieniom (grupom): materiały do produkcji, płace bezpośrednio produkcyjne, zmienne koszty ogólne: K, S + Kc Definicje MarŜa przemysł owa (brutto, pokrycia) Koszty nie skutkujące wydatkowo Kz WE Ks - Koszty skutkujące wydatkowo Margines bezpieczeństwa Próg płynności Próg rentowności Definicje • Próg rentowności, punkt przełamania, punkt wyrównania (BEP – break even point –minimalna skala produkcji, przy której wyrób przestaje być rentowny. W tym punkcie realizowane przychody pokrywają się z poniesionymi kosztami. • BEP wskazuje na wielkość produkcji, która moŜe nie mieć popytu na rynku. • MarŜa brutto (kontrybucyjna, pokrycia, przemysłowa, handlowa) – róŜnica między przychodami ze sprzedaŜy i kosztami zmiennymi, • Zysk operacyjny – róŜnica między marŜą brutto i kosztami stałymi, • EBIT – zysk operacyjny skorygowany o pozostałe przychody i koszty, zysk przed odsetkami i opodatkowaniem, P ZADANIE (I) Analiza dotyczy budynku biurowego. NiezaleŜnie od poziomu najmu w budynku koszty ponoszone przez właściciela wynoszą 30 tys zł, na co składają się: - podatek nieruchomości, - opłaty dzierŜawne i najem biur, - monitoring budynku, - opłaty serwisowe i konserwacje, - ochrona budynku, - obsługa administracyjno-księgowa, - wynagrodzenie Zarządu. 1 ZADANIE (II) Obiekt ma 10 tys mkw przeznaczonych na wynajem, w tym 7 tys mkw pow. biurowej, 2 tys mkw pow. usługowo-handlowej, 1 tys mkw pow. magazynowej. Wynajęte jest 500 mkw pow magazynowej oraz 2 tys mkw pow. biurowej, łączny przychód z tego tytułu to 22 tys Euro. Ile naleŜy wynająć jeszcze powierzchni, aby wyjść na „zero”, ile naleŜy wynająć powierzchni, aby utrzymać minimalny 10% margines bezpieczeństwa wymagany przez BANK, który udzielił kredytu w wysokości 6 mln EURO spłacany w równych ratach przez 10 lat. Analiza wraŜliwości • Analiza róŜnych wariantów decyzyjnych związanych ze zmianą warunków funkcjonowania przedsiębiorstwa. • W badaniach uwzględnia się zmianę jednego lub równocześnie kilku czynników. • Analiza ta obejmuje równieŜ badanie granicznego poziomu poszczególnych czynników, to jest takiego, który gwarantuje osiągnięcie BEP. Próg rentowności przy produkcji jednoasortymentowej SprzedaŜ - S=P*c Koszt całkowity – Kc = Ks + P * kjz S = Kc, to - ilościowy - BEP = Ks/(c-kz) - wartościowy – BEP’=BEP*c - procentowy – BEP’’=BEP/Pm (zdolność produkcyjna) Margines (strefa) bezpieczeństwa • Odległość między obecną sprzedaŜą, a sprzedaŜą graniczną, • Margines bezpieczeństwa moŜe być badany dla róŜnych wielkości, • Rozpatrywany w ujęciu – bezwzględnym ([c*P1]-[c*P0]) i – względnym ([c*P1]-[c*P0])/[c*P0]. Ryzyko operacyjne Ryzyko operacyjne Odzwierciedlenie wpływu kosztów stałych na działalność przedsiębiorstwa. Przy niskich kosztach stałych i wysokiej rentowności występuje niskie ryzyko operacyjne. Istota tego ryzyka jest przede wszystkim związana z wielkością udziału kosztów stałych w kosztach działalności operacyjnej ogółem. Im wyŜszy udział kosztów stałych, tym większa wraŜliwość zysku na działalności podstawowej na wahania przychodów ze sprzedaŜy. Inaczej mówiąc, przy wysokim udziale kosztów stałych, nawet nieznaczne zmiany przychodów ze sprzedaŜy mogą spowodować istotne wahnięcia wyniku na Próg rentowności przy produkcji wieloasortymentowej SprzedaŜ - S=Σ Pi*ci Koszt całkowity – Kc = Ks + Σ Pi * kjzi S = Kc, to P1 * (c1 – kz1) + P2 * (c2 – kz2) – Ks = 0 Wskaźnik bezpieczeństwa • Odchylenie między rzeczywistym a krytycznym (granicznym) rozmiarem sprzedaŜy Wb = (S-BEP)/S Współczynnik powinien być dodatni i bliski jedności. Do analizy ryzyka operacyjnego wykorzystywane są trzy podstawowe metody: 1. Analiza progu rentowności 2. Analiza marginesu bezpieczeństwa 3. Analiza stopnia dźwigni operacyjnej 2 Dźwignia operacyjna Przez dźwignię operacyjną rozumiemy ponad proporcjonalną zmianę wyniku na sprzedaŜy wywołaną przez jednostkową zmianę przychodów ze sprzedaŜy. Stopień dźwigni operacyjnej moŜna określić za pomocą następującego wzoru: DOL=SDO = [S0 – KZ0] / [S0 – KZ0 – KS0] DOL = [S0 – KZ0] / EBIT0 DOL = %∆ EBIT / %∆ S Istota ryzyka operacyjnego Ze względu na fakt, iŜ część kosztów działalności zawsze jest stała, zmiana wyniku na sprzedaŜy wywołana przez jednostkową zmianę przychodów ze sprzedaŜy zawsze będzie miała charakter ponadproporcjonalny. Właśnie tutaj najbardziej widoczna jest istota ryzyka operacyjnego. Przy niskim udziale kosztów stałych, próg rentowności jest osiągany stosunkowo szybko (juŜ przy niewielkich przychodach ze sprzedaŜy, pokryte są koszty działalności) i jednocześnie kaŜda zmiana przychodów powoduje stosukowo nieznacznie ponadproporcjonalne zmiany wyniku na sprzedaŜy. Ryzyko operacyjne jest niskie. Przy wysokim udziale kosztów stałych, jednostka ma wyŜszą wartość progu rentowności (tj. musi wypracować więcej przychodów, Ŝeby pokryć koszty działalności), ale jednocześnie kaŜda zmiana przychodów, powoduje znacznie ponadproporcjonalne zmiany wyniku na sprzedaŜy. Ryzyko operacyjne jest więc wysokie. Dźwignia operacyjna Stopień dźwigni moŜe być: + wzrost sprzedaŜy daje poprawę rentowności, - wzrost sprzedaŜy powoduje pogorszenie rentowności. Dźwignia finansowa Stopa zwrotu z danego przedsięwzięcia jest adekwatna do jego ryzyka, - czyli, im wyŜsze ryzyko, tym potencjalnie wyŜsza stopa zwrotu i odwrotnie - im niŜsze ryzyko, tym potencjalnie niŜsza stopa zwrotu. Niska skłonność do ryzyka znajdzie odzwierciedlenie w niskim udziale kosztów stałych. Próg rentowności zostanie osiągnięty szybciej, ale przyrosty zysku na sprzedaŜy wywołane zmianami przychodów, będą niŜsze. Pewne rodzaje działalności mają na trwałe wpisane w siebie wysoki udział kosztów stałych (działalność produkcyjna z wykorzystaniem znaczącego parku maszynowego) inne cechują się niskim udziałem kosztów stałych (działalność handlowa, czy usługowa). Odzwierciedla związek jaki zachodzi między strukturą kapitału a poziomem rentowności kapitału własnego przedsiębiorstwa. Ogólnie przyjmuje się, Ŝe zastosowanie obcych źródeł finansowania pozwala przedsiębiorstwu podnieść efektywność wykorzystania kapitału własnego. W tym momencie naleŜy pamiętać o podstawowej zasadzie rządzącej nauką finansów. Stopa zwrotu z danego przedsięwzięcia jest adekwatna do jego ryzyka, - czyli, im wyŜsze ryzyko, tym potencjalnie wyŜsza stopa zwrotu i odwrotnie - im niŜsze ryzyko, tym potencjalnie niŜsza stopa zwrotu. Zwiększając udział kosztów stałych, zwiększamy ryzyko operacyjne swojej działalności - poziom przychodów, który musimy osiągnąć, aby wykazać zysk na sprzedaŜy jest znacznie wyŜszy niŜ przy niskim udziale kosztów stałych. Po przekroczeniu progu rentowności czeka na nas jednak niespodzianka w postaci premii za ryzyko, które podjęliśmy. Premia ta ma postać wysokiego stopnia dźwigni operacyjnej. Efekt dźwigni polega na tym, aby niewielkim wysiłkiem, wywołać znaczące zmiany. W tym przypadku, niewielki wzrost przychodów, wywoła znacznie ponadproporcjonalny wzrost zysku na sprzedaŜy. Niska skłonność do ryzyka znajdzie odzwierciedlenie w niskim udziale kosztów stałych. Próg rentowności zostanie osiągnięty szybciej, ale przyrosty zysku na sprzedaŜy wywołane zmianami przychodów, będą niŜsze. 3