Zarzadzenie Nr 35/14 z dnia 30 maja 2014 r.

ZARZĄDZENIE NR 35/14
WÓJTA GMINY TERESPOL
z dnia 30 maja 2014 r.
w sprawie wprowadzenia Regulaminu Pracy w Urzędzie Gminy Terespol
Na podstawie art. 104 -1043 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz.
94 z późn. zm.), oraz art. 42 i 43 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych
(Dz. U. z 2008 r. Nr 223, poz. 1458 z późn. zm.) zarządza się, co następuje:
§ 1. Wprowadza się Regulamin pracy w Urzędzie Gminy Terespol, stanowiący załącznik do zarządzenia.
§ 2. Wykonanie Zarządzenia powierza się Kierownikowi Referatu Organizacyjnego i Spraw Społecznych.
§ 3. Traci moc Zarządzenie Nr 6W/09 Wójta Gminy Terespol z dnia 15 kwietnia 2009 r., ze zmianami
w sprawie ustalenia Regulaminu Pracy w Urzędzie Gminy Terespol.
§ 4. Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników
poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Gminy Terespol.
Wójt Gminy Terespol
Krzysztof Iwaniuk
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 1
Załącznik do Zarządzenia Nr 35/14
Wójta Gminy Terespol
z dnia 30 maja 2014 r.
REGULAMIN PRACY URZĘDU GMINY TERESPOL
Rozdział 1.
POSTANOWIENIA OGÓLNE
§ 1. 1. Regulamin pracy przyjęto na podstawie:
1) art. 104 - 1043 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn.
zm.);
2) art. 42 i 43 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2008, Nr 223,
poz. 1458 z późn. zm.).
2. Regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki
pracodawcy i pracowników świadczących pracę w Urzędzie Gminy Terespol.
§ 2. Przepisy Regulaminu pracy obowiązują wszystkich pracowników zatrudnionych u pracodawcy, bez
względu na zajmowane stanowisko oraz wymiar czasu pracy.
§ 3. Ilekroć w Regulaminie pracy jest mowa o:
1) urzędzie – należy przez to rozumieć Urząd Gminy Terespol;
2) pracodawcy – należy przez to rozumieć Urząd Gminy Terespol, reprezentowany przez Wójta Gminy
Terespol lub osobę przez niego upoważnioną do wykonywania czynności z zakresu prawa pracy;
3) wójcie – należy przez to rozumieć Wójta Gminy Terespol;
4) sekretarzu – należy przez to rozumieć Sekretarza Gminy Terespol;
5) skarbniku – należy przez to rozumieć Skarbnika Gminy Terespol;
6) radę – należy przez to rozumieć Radę Gminy Terespol;
7) przewodniczącym – należy przez to rozumieć Przewodniczącego Rady Gminy Terespol;
8) pracowniku – należy przez to rozumieć osobę pozostającą w stosunku pracy;
9) kierowniku komórki organizacyjnej – należy przez to rozumieć kierowników referatów;
10) regulaminie – należy przez to rozumieć Regulamin pracy.
§ 4. 1. Czynności w sprawach z zakresu prawa pracy, za pracodawcę dokonuje Wójt lub osoba przez niego
upoważniona.
2. Pracodawcą wójta jest urząd.
3. Czynności z zakresu prawa pracy wobec wójta związane z nawiązywaniem i rozwiązaniem stosunku
pracy wykonuje przewodniczący, a pozostałe czynności sekretarz lub w przypadku jego nieobecności
upoważniony pracownik, z tym, że wynagrodzenie wójta ustala rada w drodze uchwały.
§ 5. Regulamin podaje się do wiadomości każdemu przyjmowanemu do pracy pracownikowi, a zapoznanie
się z jego treścią pracownik potwierdza w odrębnym oświadczeniu, które zostaje dołączone do akt osobowych
pracownika.
Rozdział 2.
PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACOWNIKA I PRACODAWCY
§ 6. 1. Pracodawca jest obowiązany w szczególności:
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 1
1) zaznajomić pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania
pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz z ich podstawowymi uprawnieniami;
2) poinformować pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę,
o obowiązującej dobowej i tygodniowej normie czasu pracy, częstotliwości wypłaty wynagrodzenia za
pracę, urlopie wypoczynkowym oraz długości okresu wypowiedzenia umowy;
3) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy;
4) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, bezpośredniej lub pośredniej w szczególności ze względu na
płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność
związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na
czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy;
5) przeciwdziałać mobbingowi (mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub
skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu
pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu
poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników);
6) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników
w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, a także informować pracowników na w/w szkoleniach o ryzyku
zawodowym związanym z wykonywaną pracą i ochronie przed zagrożeniami;
7) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie;
8) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych;
9) zaspokajać, w miarę posiadanych środków, socjalne potrzeby pracowników;
10) stwarzać obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy;
11) wpływać na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego;
12) szanować godność i inne dobra osobiste pracownika;
13) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników
oraz przechowywać ją w warunkach niegrożących uszkodzeniem lub zniszczeniem.
2. Pracodawca sporządza wypis z kodeksu pracy dotyczący przepisów o równym traktowaniu
w zatrudnieniu oraz wykłada do swobodnego wglądu na stanowisku Kierownika Referatu Organizacyjnego
i Spraw Społecznych.
§ 7. 1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie, przestrzegać dyscypliny pracy
oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa
pracy lub umowy o pracę.
2. Pracownik jest obowiązany w szczególności:
1) rzetelnie i efektywnie wykonywać pracę;
2) przestrzegać ustalonego w zakładzie pracy czasu pracy;
3) należycie wykonywać polecenia przełożonych dotyczące pracy;
4) przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku;
5) przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych;
6) dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których
ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę;
7) przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach;
8) przejawiać koleżeński stosunek do współpracowników;
9) przestrzegać zasad współżycia społecznego;
10) używać zgodnie z przeznaczeniem, przydzielonych środków ochrony indywidualnej, obuwia i odzieży
roboczej;
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 2
11) podnosić swoje kwalifikacje;
12) nosić na terenie urzędu identyfikator służbowy.
§ 8. 1. Przed przystąpieniem do pracy pracownik powinien:
1) otrzymać pisemną umowę o pracę określającą rodzaj pracy i miejsce jej wykonywania oraz wymiar czasu
pracy, termin rozpoczęcia pracy i przysługujące pracownikowi wynagrodzenie ze wskazaniem składników
wynagrodzenia, a także zakres jego obowiązków;
2) zapoznać się z regulaminem pracy i instrukcjami obowiązującymi na jego stanowisku pracy;
3) odbyć przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych,
a także potwierdzić na piśmie fakt zapoznania się z tymi przepisami;
4) otrzymać nieodpłatnie niezbędną odzież i obuwie robocze, jeżeli charakter pracy tego wymaga;
5) posiadać aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku.
§ 9. Pracownika samorządowego zatrudnionego na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym
stanowisku urzędniczym, można na jego wniosek lub za jego zgodą przenieść do pracy w innej jednostce
organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego, zgodnie z przepisami ustawy o pracownikach
samorządowych.
§ 10. 1. Dla pracownika podejmującego pierwszą pracę na stanowisku urzędniczym w czasie trwania
zawartej z nim umowy o pracę na czas określony organizuje się służbę przygotowawczą.
2. Szczegółowe zasady odbywania służby przygotowawczej określa odrębne zarządzenie.
§ 11. 1. Pracownik samorządowy zatrudniony na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym
stanowisku urzędniczym nie może wykonywać zajęć pozostających w sprzeczności lub związanych
z zajęciami, które wykonuje w ramach obowiązków służbowych, wywołujących uzasadnione podejrzenie
o stronniczość lub interesowność oraz zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy.
2. Pracownik samorządowy zatrudniony na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku
urzędniczym, jest obowiązany złożyć oświadczenie o prowadzeniu działalności gospodarczej.
3. W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej pracownik samorządowy jest obowiązany określić
jej charakter. Obowiązany jest on również składać odrębne oświadczenia w przypadku zmiany charakteru
prowadzonej działalności gospodarczej.
4. Oświadczenie o prowadzeniu działalności gospodarczej pracownik jest obowiązany złożyć pracodawcy
w terminie 30 dni od dnia zatrudnienia, podjęcia działalności gospodarczej lub zmiany jej charakteru.
5. Niezłożenie oświadczenia
odpowiedzialność dyscyplinarną.
o prowadzeniu
działalności
gospodarczej
w terminie
powoduje
6. Podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w oświadczeniu o prowadzeniu działalności gospodarczej
powoduje odpowiedzialność na podstawie art. 233 § 1 Kodeksu karnego.
7. Postanowienia ust. 2 – 6 nie naruszają odrębnych przepisów.
§ 12. 1. Pracownik samorządowy zatrudniony na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym
stanowisku urzędniczym, jest obowiązany na żądanie pracodawcy złożyć oświadczenie o stanie majątkowym
w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy pracowników, których obowiązek złożenia oświadczenia o stanie
majątkowym wynika z przepisów ustawy o samorządzie gminnym.
3. Niezłożenie oświadczenia o stanie majątkowym oznacza niewykonanie polecenia służbowego.
Rozdział 3.
OKRESOWA OCENA PRACY
§ 13. 1. Pracownik samorządowy zatrudniony na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym
stanowisku urzędniczym, podlega okresowej ocenie.
2. Szczegółowe zasady dokonywania ocen pracowników określa odrębne zarządzenie wójta.
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 3
Rozdział 4.
PROCEDURY ZWIĄZANE Z PODEJRZENIEM NADUŻYCIA PRZEZ PRACOWNIKA
ALKOHOLU, NARKOTYKÓW, LEKÓW PSYCHOTROPOWYCH LUB INNYCH SUBSTANCJI
O DZIAŁANIU ODURZAJĄCYM
§ 14. 1. Naruszenie przez pracownika obowiązku trzeźwości zachodzi w przypadkach:
1) stawienia się do pracy w stanie po spożyciu alkoholu lub podobnie działającego środka lub stanie
nietrzeźwości;
2) doprowadzenie się w czasie pracy lub na terenie Urzędu do stanu po użyciualkoholu lub stanu
nietrzeźwości;
3) spożywanie alkoholu w czasie pracy lub na terenie Urzędu.
§ 15. 1. Sprawowanie bieżącego nadzoru nad przestrzeganiem obowiązku trzeźwości przezpracowników
jest obowiązkiem bezpośredniego przełożonego.
2. Realizacja obowiązku, o którym mowa w ust. 1, następuje poprzez:
1) niedopuszczenie do pracy pracowników, których zachowanie wskazuje naspożycie alkoholu lub
uzasadniają to inne okoliczności;
2) odsuwaniu od pracy pracowników, którzy dopuścili się spożywania alkoholu w czasie pracy lub miejscu
pracy;
3) niezwłocznym zawiadomieniu pracodawcy o podejrzeniu naruszenia lub naruszeniu przez pracownika
obowiązku trzeźwości.
§ 16. 1. Pracownik, któremu postawiono zarzut naruszenia obowiązku trzeźwości ma prawożądać
przeprowadzenia badania swojego stanu trzeźwości.
2. Kontrolę trzeźwości przeprowadza zespół w składzie : bezpośredni przełożonypracownika, pracownik
komórki ds. kadrowych oraz pracownik ds. bhp i ppoż.
3. Badanie trzeźwości polega na badaniu wydychanego powietrza oraz badaniu krwi i moczu.
4. W razie wykazania przy pomocy badań stanu nietrzeźwości lub stanu po użyciualkoholu, pracownik
pokrywa koszty tych badań.
5. Jeżeli pracownik nie wyraża zgody na przeprowadzenie kontroli jego trzeźwości,przeprowadzenie takiej
kontroli zleca się organom Policji.
6. Pracownikowi przysługuje prawo do odmowy poddania się badaniu, jednak niepowoduje to obalenia
przedstawionego zarzutu.
§ 17. Pracownicy naruszający obowiązek trzeźwości oraz przełożeni służbowi tolerujący nietrzeźwość
w pracy u podległych pracowników ponoszą wszelkie skutki prawne, przewidziane w obowiązujących
przepisach, włącznie z rozwiązaniem z nimi przez pracodawcę stosunku pracy bez wypowiedzenia.
§ 18. 1. Używanie, obecność w organizmie, sprzedaż, rozprowadzanie lub posiadanie narkotyków przez
pracowników podczas pracy, w trakcie przebywania na terenie zakładu pracy lub w innym miejscu pracy jest
zabronione i stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracownika.
2. Zakaz nie dotyczy lekarstw i innych medykamentów zaordynowanych przez lekarza na receptę, o ile ich
używanie nie przekracza uzasadnionych lub określonych norm.
3. Pracownicy przyjmujący leki lub inne medykamenty przepisane przez lekarza odpowiedzialni są za
znajomość działań ubocznych w/w środków, ich wpływu na reakcje organizmu, możliwość podejmowania
decyzji, wypełniania obowiązków i, o ile to możliwe, pracownicy tacy powinni poinformować o tym swojego
przełożonego przed rozpoczęciem pracy.
Rozdział 5.
PORZĄDEK I ROZKŁAD CZASU PRACY
§ 19. 1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie
pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 4
2. Czas pracy pracownika wykonującego pracę na terenie urzędu liczony jest od momentu stawienia się
pracownika na stanowisku pracy do momentu opuszczenia przez pracownika stanowiska pracy.
3. Pracownicy urzędu zatrudnieni są w podstawowym, jednozmianowym systemie czasu pracy.
4. Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany na pracę zawodową.
5. Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do
przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy.
6. Do czasu pracy pracowników na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe wlicza się co
najmniej 5 minutową przerwę po każdej godzinie pracy przy monitorze.
§ 20. 1. Ustala się czas pracy w wymiarze 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godziny na tydzień,
w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy.
2. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin
w przyjętym okresie rozliczeniowym. Ograniczenie nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu
pracodawcy zakładem pracy.
3. W urzędzie obowiązują następujące godziny rozpoczynania i kończenia pracy: poniedziałek – piątek
7.30 – 15.30, w przypadku stanowisk pomocniczych i obsługi obowiązuje indywidualny haromonogram czasu
pracy.
4. Kierownik Referatu Gospodarki Komunalnej ustala comiesięczne harmonogramy pracy podległych
pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych i obsługi.
5. Każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża
wymiar czasu pracy o 8 godzin.
6. Jeżeli wymagają tego potrzeby pracodawcy związane z wykonywaniem zadań urzędu, pracownik może
otrzymać polecenie wykonania pracy poza normalnymi godzinami pracy, a w wyjątkowych przypadkach także
w nocy oraz w niedzielę i święta.
7. Pracownicy pracują w miesięcznym okresie rozliczeniowym.
§ 21. 1. Pracodawca prowadzi miesięczną ewidencję czasu pracy pracownika do celów prawidłowego
ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą.
2. Pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi na jego żądanie.
§ 22. 1. Każdy pracownik obowiązany jest potwierdzić swoje przybycie do pracy przez złożenie
własnoręcznego podpisu na liście obecności, znajdującej się w Biurze Obsługi.
2. Po zakończeniu miesiąca listy obecności przekazywane są do księgowości.
§ 23. 1. Pora nocna obejmuje 8 godzin i trwa od 21.00 do 7.00.
2. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za każdą
godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego
wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów.
3. Praca w godzinach nocnych jest dozwolona tylko na wyraźne polecenie przełożonego.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do kobiet w ciąży oraz, bez ich zgody, do pracowników samorządowych
sprawujących pieczę nad osobami wymagającymi stałej opieki lub opiekujących się dziećmi w wieku do ośmiu
lat.
§ 24. 1. Niedziele oraz święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy. Za pracę
w niedziele oraz w święta uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00
następnego dnia.
2. Pracownikowi samorządowemu za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego w godzinach
nadliczbowych przysługuje, według jego wyboru, wynagrodzenie albo czas wolny w tym samym wymiarze,
z tym że wolny czas, na wniosek pracownika, może być udzielony w okresie bezpośrednio poprzedzającym
urlop wypoczynkowy lub po jego zakończeniu.
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 5
§ 25. 1. Pracą w godzinach nadliczbowych jest praca ponad obowiązujące u pracodawcy dobowe
i tygodniowe normy czasu, czyli ponad 8 godz. na dobę oraz ponad 40 godz. w tygodniu.
2. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna tylko w przypadku:
1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia
lub środowiska albo usunięcia awarii;
2) szczególnych potrzeb pracodawcy.
3. Godziny nadliczbowe dla poszczególnych pracowników nie mogą przekraczać 150 godzin w roku
kalendarzowym.
§ 26. 1. Za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości:
1) 100 % wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających:
a) w nocy;
b) w niedziele i święta nie będące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem
czasu pracy;
c) 3) w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto,
zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy;
2) 50 % wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu niż
określony w ust. 1.
§ 27. Pracownicy zarządzający zakładem pracy w imieniu pracodawcy, skarbnik, sekretarz, kierownicy
wyodrębnionych komórek organizacyjnych zakładu w razie konieczności wykonują pracę poza normalnymi
godzinami pracy, bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia.
§ 28. 1. Opuszczenie stanowiska pracy lub zakładu w czasie pracy wymaga uprzedniej zgody
bezpośredniego przełożonego. Samowolne opuszczenie stanowiska pracy przed jej zakończeniem, bądź
w czasie godzin pracy jest zabronione. Niedopuszczalna jest również samowolna, bez zgody przełożonego,
zmiana stanowiska pracy i wyznaczonych godzin pracy.
2. Wyjście w czasie pracy poza teren zakładu może nastąpić za zgodą pracodawcy bądź osoby przez niego
upoważnionej.
3. Przebywanie pracownika na terenie zakładu pracy poza godzinami pracy jest dopuszczalne jedynie za
zgodą pracodawcy.
4. Po zakończeniu pracy każdy pracownik obowiązany jest uporządkować swoje stanowisko pracy oraz
zabezpieczyć powierzone mu sprzęt, dokumenty i pieczęcie.
5. Zabrania się palenia tytoniu na terenie zakładu pracy. Palenie tytoniu dozwolone jest tylko w miejscach
do tego wyznaczonych.
Rozdział 6.
URLOPY PRACOWNICZE I ZWOLNIENIA OD PRACY,
USPRAWIEDLIWIENIA NIEOBECNOŚCI W PRACY
§ 29. 1. Pracownikowi
wypoczynkowego.
przysługuje
prawo
do
corocznego,
nieprzerwanego,
płatnego
urlopu
2. Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu.
3. Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę,
uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu
przysługującego mu po przepracowaniu roku.
4. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.
§ 30. 1. Każdy pracownik przed rozpoczęciem urlopu winien złożyć wniosek o urlop wypoczynkowy do
bezpośredniego przełożonego.
2. Wniosek pracownika, o którym mowa w ust. 1 podpisuje bezpośredni przełożony zgodnie z schematem
organizacyjnym Urzędu Gminy Terespol.
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 6
3. Za właściwą organizację pracy, w tym również za wykorzystanie urlopów wypoczynkowych przez
podległych pracowników, odpowiadają kierownicy komórek organizacyjnych.
§ 31. 1. Wymiar urlopu wynosi:
1) 20 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat;
2) 26 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
2. Wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się
proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę wymiar urlopu określony ust.1;
niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
§ 32. 1. Na wniosek pracownika urlop wypoczynkowy może być udzielony w częściach. Przynajmniej
jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.
2. Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym
nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu
najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu.
3. Pracownik powinien wykorzystać urlop wypoczynkowy zgodnie z planem urlopów.
4. 4. Pracodawca jest obowiązany udzielić pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym
pracownik uzyskał do niego prawo. Urlopu niewykorzystanego w danym roku udziela się najpóźniej do
30 września następnego roku. Nie dotyczy to części urlopu, o której mowa w ust. 2.
5. Plan urlopów sporządza pracodawca, uwzględniając wnioski pracowników i potrzeby zakładu pracy.
Planem urlopów nie obejmuje się części urlopu udzielanego pracownikowi na żądanie.
6. Pracodawca podaje plan urlopów do wiadomości pracowników do 30 kwietnia danego roku
kalendarzowego.
7. Termin urlopu może zostać przesunięty na wniosek pracownika, umotywowany ważnymi przyczynami,
jak również z powodu szczególnych potrzeb zakładu pracy.
8. W wyjątkowych okolicznościach, które nie były znane w chwili rozpoczynania urlopu, pracodawca
może odwołać pracownika z urlopu. Pracodawca ponosi koszty związane z odwołaniem pracownika z urlopu.
9. W okresie wypowiedzenia umowy o pracę pracownik jest obowiązany wykorzystać przysługujący mu
urlop, jeżeli w tym okresie pracodawca udzieli mu urlopu.
§ 33. 1. 1. Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o niemożności stawienia się do pracy z przyczyny
z góry wiadomej lub możliwej do przewidzenia, jak również o przewidywanym czasie nieobecności.
2. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany
niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym czasie jej trwania,
nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy, osobiście lub przez inne osoby, listownie lub
telefonicznie albo za pośrednictwem innego środka łączności.
3. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 2 może być usprawiedliwione szczególnymi
okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika tego obowiązku w tym,
w szczególności, jego obłożną chorobę połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników, albo innym
zdarzeniem losowym. W takim przypadku pracownik zawiadamia zakład pracy o przyczynie nieobecności
niezwłocznie po ustaniu okoliczności, o których mowa wyżej.
§ 34. 1. Pracownik jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność w pracy przedstawiając niezwłocznie
przyczyny nieobecności. Na żądanie pracodawcy pracownik przedkłada niezbędne dowody w tym zakresie.
2. W razie nieobecności pracownika w pracy z powodów:
1) niezdolności do pracy na skutek choroby pracownika lub jego izolacji z powodu choroby zakaźnej;
2) leczenia uzdrowiskowego, jeżeli jego okres uznany jest zaświadczeniem lekarskim za okres niezdolności
do pracy z powodu choroby;
3) choroby członka rodziny pracownika, wymagającej sprawowania przez pracownika osobistej opieki
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 7
- pracownik jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność doręczając pracodawcy zaświadczenie lekarskie
najpóźniej w dniu przystąpienia do pracy
§ 35. 1. Za dowody usprawiedliwiające nieobecność w pracy uważa się:
1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu
o czasowej niezdolności do pracy;
2) decyzję właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydaną zgodnie z przepisami o zwalczaniu
chorób zakaźnych - w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami;
3) oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania
przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego
zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza;
4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy
w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego,
sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia - w charakterze
strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację
potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie;
5) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej
w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających
odpoczynek nocny.
2. W przypadku spóźnienia się do pracy, pracownik winien niezwłocznie zgłosić się do bezpośredniego
przełożonego, celem ustnego usprawiedliwienia spóźnienia.
§ 36. 1. Na pisemny wniosek pracownika zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca może udzielić mu urlopu
bezpłatnego.
2. Zaopiniowany przez bezpośredniego przełożonego wniosek, pracownik składa do wójta.
3. Podpisany przez wójta wniosek pracownika, przekazywany jest do Referatu Organizacyjnego i Spraw
Społecznych.
4. Referat Organizacyjny
wnioskującemu o urlop.
i Spraw
Społecznych
udziela
pisemnej
odpowiedzi
pracownikowi
§ 37. Pracodawca obowiązany jest udzielić urlopu wypoczynkowego bieżącego, jak i zaległego
pracownikowi po urlopie macierzyńskim.
§ 38. Pracodawca
obowiązany
jest
udzielić
pełnego
urlopu
wypoczynkowego,
tak
bieżącego(proporcjonalnie), jak i zaległego, pracownikowi, z którym stosunek pracy ulegnie rozwiązaniu
z powodu przejścia na emeryturę lub rentę inwalidzką.
§ 39. 1. Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany na pracę zawodową. Załatwianie spraw osobistych
i innych nie związanych z pracą zawodową powinno odbywać się w czasie wolnym od pracy.
2. Pracodawca udziela zwolnień od pracy na umotywowany wniosek pracownika zaopiniowany przez jego
bezpośredniego przełożonego, jeżeli nie zakłóci to toku pracy. Pracownikowi za czas tego zwolnienia
nie przysługuje wynagrodzenie, chyba że odpracował czas zwolnienia. Odpracowanie to nie stanowi pracy
w godzinach nadliczbowych.
3. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy w trybie i na zasadach określonych przez
przepisy Kodeksu pracy i przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie albo inne przepisy prawa.
W szczególności pracodawca obowiązany jest zwolnić od pracy pracownika:
1) na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu
terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo organu prowadzącego postępowanie w sprawach
o wykroczenia;
2) wezwanego do osobistego stawienia się przed organem właściwym w zakresie powszechnego obowiązku
obrony na czas niezbędny w celu załatwienia sprawy będącej przedmiotem wezwania;
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 8
3) wezwanego w celu wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym
przygotowawczym, sądowym lub przed kolegium d/s wykroczeń. Łączny wymiar zwolnień z tego tytułu
nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku kalendarzowego;
4) będącego krwiodawcą na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi;
5) na czas obejmujący:
a) 2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka
pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,
b) 1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia,
babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią
opieką,
c) szkolenie BHP,
d) przeprowadzenie obowiązkowych badań lekarskich i szczepień ochronnych.
4. Za czas zwolnienia od pracy o którym mowa w ust. 3 pkt 4 i 5, pracownik zachowuje prawo do
wynagrodzenia.
5. Pracodawca prowadzi odrębnie dla każdego pracownika kartę ewidencji czasu pracy, w której rejestruje
wszelkie zwolnienia od pracy oraz inne usprawiedliwione i nie usprawiedliwione nieobecności w pracy.
6. Wyjazdy służbowe (poza wyjazdami miejscowymi) odbywają się na podstawie polecenia wyjazdu
(delegacji) podpisanej przez pracodawcę.
Rozdział 8.
OCHRONA WYNAGRODZENIA ZA PRACĘ
§ 40. 1. Wynagrodzenie za pracę płatne miesięcznie wypłaca się z dołu 25 każdego miesiąca. Jeżeli
ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się
w dniu poprzednim.
2. Wypłata wynagrodzenia dokonywana jest do rąk własnych pracownika albo osoby przez niego
upoważnionej, a w razie gdy nie może on osobiście odebrać wynagrodzenia z powodu przemijającej
przeszkody i nie złożył pisemnego sprzeciwu co do dokonywania wypłaty, do rąk współmałżonka w kasie
Urzędu Gminy w godz. od 7.30 do 15.30.
3. Wynagrodzenie za pisemną zgodą pracownika może być przekazywane na jego imienny rachunek
oszczędnościowo-rozliczeniowy.
4. Szczegółowe zasady przyznawania dodatków do wynagrodzenia oraz innych świadczeń pieniężnych
określa regulamin wynagradzania i odrębne przepisy.
§ 41. Wysokość wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń pieniężnych ze stosunku pracy objęta jest
tajemnicą, którą zobowiązane są zachować: kierownictwo urzędu, osoby naliczające i wypłacające
przedmiotowe świadczenia, osoby zajmujące się sprawami ubezpieczeń społecznych, podatku dochodowego od
osób fizycznych, osoby administrujące zakładowym funduszem świadczeń socjalnych.
§ 42. Ochrona wynagrodzenia za pracę następuje zgodnie z zasadami określonymi w Rozdziale II ustawy
Kodeks pracy.
Rozdział 9.
OCHRONA PRACY KOBIET I MŁODOCIANYCH,
UPRAWNIENIA PRACOWNIKÓW ZWIĄZANE Z RODZICIELSTWEM
§ 43. 1. Nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia
kobiet, określonych w załączniku nr 1 do Regulaminu.
2. Charakter pracy w urzędzie nie daje możliwości zatrudnienia pracowników młodocianych.
§ 44. 1. Kobiet w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej oraz
w systemach czasu pracy przewidujących pracę powyżej 8 godz. na dobę.
2. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy.
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 9
3. Pracownika opiekującego się dzieckiem w wieku do lat 8 nie wolno bez jego zgody zatrudniać
w godzinach nadliczbowych ani w godzinach nocnych, jak również delegować poza stałe miejsce pracy.
§ 45. 1. Do innej odpowiedniej pracy przenosi się kobietę w ciąży:
1) gdy zatrudniona jest przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży;
2) w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży nie powinna
wykonywać pracy dotychczasowej.
2. Stan ciąży powinien być stwierdzony zaświadczeniem lekarskim.
§ 46. 1. Pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze:
1) 20 tygodni w przypadku urodzenia jednego dziecka przy pierwszym porodzie;
2) 31 tygodni w przypadku urodzenia dwojga dzieci przy jednym porodzie;
3) 33 tygodnie w przypadku urodzenia trojga dzieci przy jednym porodzie;
4) 35 tygodni w przypadku urodzenia czworga dzieci przy jednym porodzie;
5) 37 tygodni w przypadku urodzenia pięciorga i więcej dzieci przy jednym porodzie.
2. Pracownica, po wykorzystaniu po porodzie co najmniej 14 tygodni urlopu macierzyńskiego, ma prawo
zrezygnować z pozostałej części tego urlopu; w takim przypadku niewykorzystanej części urlopu
macierzyńskiego udziela się pracownikowi-ojcu wychowującemu dziecko, na jego pisemny wniosek.
3. Pracownica ma prawo do dodatkowego urlopu macierzyńskiego w wymiarze:
1) do 6 tygodni - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt1,
2) do 8 tygodni - w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt. 2-5.
4. Dodatkowy urlop macierzyński jest udzielany jednorazowo, w wymiarze tygodnia lub jego
wielokrotności, bezpośrednio po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego.
5. Dodatkowego urlopu macierzyńskiego udziela się na pisemny wniosek pracownicy, składany w terminie
nie krótszym niż 7 dni przed rozpoczęciem korzystania z tego urlopu; pracodawca jest obowiązany uwzględnić
wniosek pracownicy.
6. Bezpośrednio po wykorzystaniu dodatkowego urlopu macierzyńskiego w pełnym wymiarze określonym
ust. 3 pracownik ma prawo do urlopu rodzicielskiego w wymiarze do 26 tygodni - niezależnie od liczby dzieci
urodzonych przy jednym porodzie.
7. Urlop rodzicielski jest udzielany jednorazowo albo nie więcej niż w trzech częściach, z których żadna
nie może być krótsza niż 8 tygodni, przypadających bezpośrednio jedna po drugiej - w wymiarze
wielokrotności tygodnia.
8. Z urlopu rodzicielskiego mogą jednocześnie korzystać oboje rodzice dziecka. W takim przypadku
łączny wymiar urlopu nie może przekraczać wymiaru określonego w ust. 6.
9. Urlopu rodzicielskiego udziela się na pisemny wniosek pracownika, składany w terminie nie krótszym
niż 14 dni przed rozpoczęciem korzystania z tego urlopu; pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek
pracownika.
10. We wniosku o udzielenie urlopu rodzicielskiego określa się termin zakończenia dodatkowego urlopu
macierzyńskiego, a w przypadku gdy wniosek dotyczy kolejnej części urlopu rodzicielskiego - termin
zakończenia poprzedniej części tego urlopu oraz okres dotychczas wykorzystanego urlopu. Pracownik
składający wniosek dołącza do wniosku pisemne oświadczenie o braku zamiaru korzystania z urlopu przez
okres wskazany we wniosku przez drugiego z rodziców dziecka albo o okresie, w którym drugi z rodziców
dziecka zamierza korzystać z tego urlopu w okresie objętym wnioskiem.
11. Pracownik - ojciec wychowujący dziecko ma prawo do urlopu ojcowskiego w wymiarze 2 tygodni,
nie dłużej jednak niż:
1) do ukończenia przez dziecko 12 miesiąca życia albo
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 10
2) do upływu 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia orzekającego przysposobienie
i nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto
decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, nie dłużej niż do ukończenia przez nie 10 roku życia.
12. Urlopu ojcowskiego udziela się na pisemny wniosek pracownika-ojca wychowującego dziecko,
składany w terminie nie krótszym niż 7 dni przed rozpoczęciem korzystania z urlopu; pracodawca jest
obowiązany uwzględnić wniosek pracownika
§ 47. 1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do 2 półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do
czasu pracy.
2. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do 2 przerw w pracy po 45 minut każda.
3. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie
nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa
na karmienie.
4. Przerwy wskazane w ust. 1 i 2 mogą być na wniosek pracownicy łączone, co może skutkować
późniejszym rozpoczęciem świadczenia pracy lub wcześniejszym jej zakończeniem.
§ 48. 1. Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu
roku kalendarzowego zwolnienie od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
2. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z uprawnienia wskazanego w ust. 1 może
korzystać jedno z nich.
Rozdział 10.
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
§ 49. Pracodawca i pracownicy zobowiązani są do ścisłego przestrzegania przepisów i zasadbezpieczeństwa
i higieny pracy oraz przepisów o ochronie przeciwpożarowej.
§ 50. 1. Podstawowe obowiązki pracodawcy:
1) chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy
przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki;
2) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy;
3) wyznaczyć pracownika do wykonywania czynności w zakresie ochrony przeciwpożarowej i ewakuacji
pracowników, zgodnie z przepisami o ochronie przeciwpożarowej oraz wyznaczyć pracownika do
udzielania pierwszej pomocy i poinformować o powyższym pracowników;
4) dokonać oceny ryzyka zawodowego związanego z wykonywana pracą, określić działania w celu
zapobieganiu ryzyku, a następnie zapoznać każdego pracownika z wynikami tej oceny;
5) zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, gaszenia pożaru
i ewakuacji pracowników;
6) zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania
pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej;
7) kierować pracowników na profilaktyczne badania lekarskie;
8) wskazać pracownikowi odpowiednio zabezpieczone miejsce na przechowywanie odzieży i obuwia
roboczego, własnego ubrania wierzchniego oraz przydzielonych mu narzędzi pracy.
§ 51. 1. Przed dopuszczeniem do pracy pracownik powinien być przeszkolony w zakresie znajomości
przepisów bhp, ochrony przeciwpożarowej, dotychczasowych zagrożeń zawodowych oraz poinformowany
o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą.
2. Szkolenie wstępne jest przeprowadzane w formie instruktażu i obejmuje:
1) szkolenie wstępne ogólne, zwane dalej „instruktażem ogólnym”;
2) szkolenie wstępne na stanowisku pracy, zwane dalej „ instruktażem stanowiskowym”.
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 11
3. Szkolenie okresowe w zakresie bhp winien ukończyć pracownik w terminie do 12 miesięcy od dnia
zatrudnienia. Nie dotyczy to pracowników zaliczonych do pracodawców i kierowników komórek
organizacyjnych, którzy przedmiotowe szkolenie winni ukończyć w terminie 6 miesięcy.
4. Przeszkolenie w zakresie bhp powinno być potwierdzone przez pracownika na piśmie.
5. Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on dostatecznej
znajomości przepisów i zasad bhp oraz podstawowych umiejętności.
6. Czas szkolenia w zakresie bhp jest traktowany na równi z czasem pracy.
§ 52. 1. Za zapewnienie bezpiecznych warunków pracy w poszczególnych komórkach organizacyjnych
ponoszą odpowiedzialność ich kierownicy, którzy są w szczególności zobowiązani do:
1) zorganizowania stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bhp;
2) zapewnienia pracownikom odzieży i obuwia roboczego, a także środków ochronyindywidualnej oraz
dopilnowania, aby te środki były stosowane zgodnie z przeznaczeniem;
3) organizowania, przygotowania i prowadzenia prac w sposób zabezpieczający przed wypadkiem, chorobami
zawodowymi i schorzeniami związanymi z warunkami środowiska pracy;
4) zapewnienia bezpiecznego
technicznego;
i higienicznego
stanu
pomieszczeń
oraz
odpowiedniegowyposażenia
5) zapewnienia możliwości przestrzegania przez pracowników przepisów i zasad bhp.
§ 53. 1. Przestrzeganie przepisów i zasad bhp jest podstawowym obowiązkiem każdego pracownika.W
szczególności pracownik obowiązany jest:
1) znać przepisy i zasady bhp, brać udział w szkoleniach i instruktażach z tego zakresu orazpoddawać się
wymaganym egzaminom sprawdzającym;
2) wykonywać pracę zgodnie z przepisami i zasadami bhp oraz przestrzegać wydanych w tymzakresie
zarządzeń i wskazań przełożonych;
3) dbać o należyty stan urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy;
4) używać przydzielonej mu odzieży i obuwia roboczego, a także środków ochrony indywidualnej zgodnie
z przeznaczeniem;
5) poddawać się badaniom lekarskim wstępnym, okresowym, kontrolnym oraz w raziekonieczności innym
badaniom i stosować się do zaleceń lekarskich.
§ 54. 1. Pracownikom przydzielana jest nieodpłatnie odzież, środki ochrony indywidualnej oraz obuwie
robocze zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników
występujących w środowisku pracy, w następujących przypadkach:
1) jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu;
2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
2. Wykaz rodzajów środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego a także
przewidziane okresy ich używania określa załącznik nr 2 tabela 1 do regulaminu.
3. Ustala się miesięczny ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej – 0,5 % minimalnego
wynagrodzenia ustalonego zgodnie z odrębnymi przepisami.
4. Ekwiwalent, o których mowa w ust. 3 wypłaca się kwartalnie do 10 dnia miesiąca następującego po
upływie kwartału.
5. Pracownikom, którym przydzielono odzież i obuwie robocze zmniejsza się ekwiwalent określony
w ust.3 odpowiednio za każdy dzień nieobecności w pracy.
§ 55. 1. Pracownicy otrzymują przysługującą im odzież i obuwie robocze z dniem przystąpienia do pracy,
z tym że okres uprawnienia do jej przydziału liczy się od dnia podjęcia pracy.
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 12
2. Obowiązkiem pracownika jest utrzymanie w należytym stanie przydzielonych mu środków ochrony
indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego, a także użytkowanie ich zgodnie z przeznaczeniem w miejscu
pracy.
3. W razie zużycia środków ochrony indywidulanej, odzieży roboczej, obuwia roboczego przed upływem
okresu używalności przewidzianego w Załączniku nr 2, tabela nr 1 pracownik zgłasza ten fakt bezpośredniemu
przełożonemu, który składa wniosek o uzupełnienie przydziału do Kierownika Referatu Organizacyjnego
i Spraw Społecznych.
4. Środki ochrony indywidualnej, odzież robocza i obuwie robocze po upływie okresu używalności
przechodzą na własność pracownika.
§ 56. 1. Nie wolno przydzielać pracownikom odzieży i obuwia roboczego niespełniających wymagań
określonych w Polskich Normach.
2. Wydane pracownikom do użytkowania środki ochrony indywidualnej muszą posiadać świadectwo
zgodności
§ 57. Sprawy wydania pracownikom odzieży roboczej i obuwia roboczego, a także środków ochrony
indywidualnej, prowadzi Referat Organizacyjny i Spraw Społecznych.
§ 58. W razie rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownik, jest zobowiązany zwrócić
pracodawcy przydzielone mu przedmioty.
§ 59. Pracownikom przydziela się nieodpłatnie środki czystości i herbatę wg zasad określonych
w załączniku Nr 2 Tabela 2 regulaminu.
§ 60. 1. Zapewnia się napoje pracownikom zatrudnionym:
1) w warunkach gorącego mikroklimatu, charakteryzującego się wartością wskaźnika obciążenia termicznego
(WBGT) powyżej 25oC,
2) w warunkach mikroklimatu zimnego, charakteryzującego się wartością wskaźnika siły chłodzącej
powietrza (WCI) powyżej 1000,
3) przy pracach na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia poniżej 10oC lub powyżej 25oC,
4) przy pracach związanych z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny
wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet,
5) na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi przekracza
28oC.
2. Napoje zapewnia się w ilości zaspokajającej potrzeby pracowników, odpowiednio zimne lub gorące
w zależności od warunków wykonywania pracy, a w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 - napoje
wzbogacone w sole mineralne i witaminy.
§ 61. Pracownikom, którzy użytkują monitor ekranowy, co najmniej przez połowę dobowego wymiaru
czasu pracy przysługuje refundacja przy zakupie okularów, na zasadach określonych odrębnym zarządzeniem.
§ 62. 1. Każdy pracownik, który zauważył wypadek jest obowiązany natychmiast udzielić pomocy
poszkodowanemu pracownikowi i niezwłocznie zawiadomić bezpośredniego przełożonego o zauważonym
w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników,
a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie.
2. Bezpośredni przełożony pracownika obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o zauważonym
w zakładzie pracy wypadku śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym Referat Organizacyjny i Spraw Społecznych
i inspektora BHP.
3. Pracownik, który uległ wypadkowi, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, jest obowiązany zawiadomić
niezwłocznie o wypadku swego przełożonego. Jeżeli skutki wypadku ujawniły się w okresie późniejszym
pracownik obowiązany jest zawiadomić swego przełożonego niezwłocznie po ich ujawnieniu.
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 13
Rozdział 11.
OBOWIĄZEK RÓWNEGO TRAKTOWANIA W ZATRUDNIENIU
§ 63. Jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, w szczególności zewzględu
na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne,przynależność związkową,
pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, ze względu na zatrudnienie na czas określony lub
nieokreślony, ze względu na zatrudnienie w pełnym lubniepełnym wymiarze czasu pracy jest niedopuszczalna.
§ 64. 1. Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie:
1) nawiązania i rozwiązania stosunku pracy;
2) warunków zatrudnienia;
3) awansowania;
4) dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych
- w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość,przekonania
polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez
względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze
czasu pracy.
2. Równe traktowanie w zatrudnieniu, o którym mowa w ust. 1, oznacza niedyskryminowaniew
jakikolwiek sposób, bezpośredni lub pośredni, z przyczyn wyżej określonych.
§ 65. Definicja dyskryminacji bezpośredniej i pośredniej oraz jej przejawy określone są w art. 183ai
następne ustawy Kodeks pracy.
§ 66. 1. Pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracęo
jednakowej wartości.
2. Wynagrodzenie takie obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę
i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w formie pieniężnej lub
innej formie niż pieniężna.
3.
Pracami
o jednakowej
wartości
są
prace,
których
wykonywanie
wymaga
od
pracownikówporównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymiw
odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnejodpowiedzialności
i wysiłku
§ 67. 1. Osobie wobec której pracodawca naruszył zasady równego traktowania w zatrudnieniuprzysługuje
uprawnienie określone w art. 183d ustawy Kodeks pracy.
2. Skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia zasadyrównego
traktowania w zatrudnieniu nie może być podstawą niekorzystnego traktowaniapracownika, a także nie może
powodować jakichkolwiek negatywnych konsekwencji wobecpracownika, zwłaszcza nie może stanowić
przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przezpracodawcę stosunku pracy lub jego rozwiązania bez
wypowiedzenia.
3. Postanowienie ust. 2 stosuje się odpowiednio do pracownika, który udzielił w jakiejkolwiek formie
wsparcia pracownikowi korzystającemu z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia zasady równego
traktowania w zatrudnieniu.
Rozdział 12.
KARY ZA NARUSZENIE PORZĄDKU I DYSCYPLINY PRACY
§ 68. 1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy,
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu
potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może
stosować:
1) karę upomnienia;
2) karę nagany.
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 14
2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bhp lub ppoż., opuszczenie pracy bez
usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy
pracodawca może zastosować karę pieniężną.
§ 69. 1. Do ciężkiego naruszenia przez pracownika obowiązków pracowniczych należy :
1) złe i niedbałe wykonywanie pracy, psucie materiałów, a także wykonywanie prac nie związanych
z zadaniami wynikającymi ze stosunku pracy;
2) nieprzybycie, spóźnienie się do pracy lub samowolne jej opuszczenie bez usprawiedliwienia;
3) stawianie się do pracy w stanie nietrzeźwości albo spożywanie alkoholu w czasie lub w miejscu pracy;
4) zakłócanie spokoju i porządku w miejscu pracy;
5) bezzasadna odmowa wykonania poleceń przełożonych;
6) niewłaściwy stosunek do przełożonych i współpracowników;
7) naruszenie przez pracownika zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych;
8) nieprzestrzeganie tajemnicy służbowej;
9) kradzież mienia pracodawcy;
10) niedopuszczalny mobbing, bądź dyskryminacja innego pracownika.
§ 70. 1. Kara pieniężna za jedno wykroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności,
nie może być wyższa niż jednodniowe wynagrodzenie pracownika, a kary pieniężne łącznie nie mogą
przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia, przypadającego pracownikowi do wypłaty.
2. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu
obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się naruszenia.
3. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.
4. O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując rodzajnaruszenia
obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownika tegonaruszenia oraz informując o prawie
zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpiszawiadomienia składa się do akt osobowych
pracownika.
5.
Przy stosowaniu kary bierze się pod uwagę w szczególności rodzaj
obowiązkówpracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy stosunek do pracy.
naruszenia
6. Jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownik może w ciągu 7 dni od
dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw. O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje wójt.
Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z uwzględnieniem
sprzeciwu.
7. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego
sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary.
8. W razie uwzględnienia sprzeciwu wobec zastosowanej kary pieniężnej lub uchylenia tej kary przez sąd
pracy pracodawca jest obowiązany zwrócić pracownikowi równowartość kwoty tej kary.
9. Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa się z akt osobowychpracownika po
roku nienagannej pracy. Wójt może, z własnej inicjatywy uznać karę zaniebyłą przed upływem tego terminu.
10. Postanowienia ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie uwzględnienia sprzeciwu przezpracodawcę albo
wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary.
Rozdział 13.
WYRÓŻNIENIA I NAGRODY
§ 71. 1. Za przejawianie inicjatyw w pracy, uzyskanie szczególnych osiągnięć i efektów pracy mogą być
przyznane następujące wyróżnienia:
1) gratyfikacja pieniężna;
2) list gratulacyjny.
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 15
2. Nagrody i wyróżnienia przyznaje pracownikom Wójt Gminy.
Rozdział 14.
ORGANIZACJA PRACY,
ZASADY PRZEBYWANIA NA TERENIE URZĘDU.
§ 72. Pracodawca odpowiada za wyposażenie każdego stanowiska pracy w niezbędny sprzęt informatyczny
i urządzenia z nim związane, materiały biurowe oraz narzędzia.
§ 73. Przydziału zadań dla pracownika dokonuje Wójt w formie zakresu czynności.
§ 74. 1. Każdy z pracowników otrzymuje kartę dostępu, hasło oraz zestaw kluczy do drzwi wejściowych do
Urzędu, co potwierdza własnoręcznym podpisem jednorazowo na liście w Referacie Organizacyjnym i Spraw
Społecznych.
2. W przypadku zgubienia karty lub kluczy pracownik jest obowiązany:
1) zgłosić niezłocznie ten fakt Kierownikowi Referatu Organizacyjnego i Spraw Społecznych,
2) oraz dokonać wymiany zestawu kluczy do drzwi wejściowych dla wszystkich pracowników Urzędu na
własny koszt.
3. Przed rozpoczęciem pracy pracownicy pobierają klucze do pokoi biurowych z Biura Obsługi.
4. W czasie pracy klucze należy przechowywać w pokoju biurowym.
5. W razie opuszczenia pokoju w czasie pracy, jeżeli nie pozostają w nim inni pracownicy, pokój należy
zamknąć.
§ 75. 1. Na terenie urzędu pracownik zobowiązany jest do noszenia identyfikatora, zawierającego jego imię
i nazwisko oraz stanowisko.
2. Identyfikator dla pracownika przygotowuje pracownik sekretariatu.
§ 76. 1. Każdy pracownik, przed opuszczeniem pokoju biurowego po zakończeniu pracy obowiązany jest:
1) uporządkować dokumenty oraz pozamykać je w biurkach i szafkach,
2) zabezpieczyć pieczęci urzędowe,
3) wyłączyć sprzęt komputerowy, odbiorniki prądu elektrycznego oraz oświetlenie pomieszczenia,
4) pozamykać okna,
5) zamknąć pokój i klucz pozostawić w Biurze Obsługi.
2. Przebywanie Pracownika na terenie Urzędu poza godzinami pracy dozwolone jest tylko po
poinformowaniu przełożonego i po uzyskaniu na to jego zgody.
Rozdział 15.
PRZEPISY KOŃCOWE
§ 77. 1. Regulamin pracy obowiązuje przez czas nieokreślony.
2. Zmiana treści regulaminu może nastąpić w formie pisemnej, w tym samym trybie co jego ustanowienie,
bądź przez wprowadzenie nowego regulaminu.
3. Postanowienia niniejszego regulaminu wchodzą w życie po upływie 2 tygodni od podania go do
wiadomości pracowników poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Gminy .
4. Zobowiązuje się Kierownika Referatu Organizacyjnego i Spraw Społecznych do wywieszenia
Regulaminu na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Gminy.
ZAŁĄCZNIKI:
Załącznik Nr1 Wykaz prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla kobiet
Załącznik Nr 2 Tabela nr 1 Stanowiska pracy na których powinny być stosowane określone środki
ochrony indywidualnej, odzież i obuwie robocze oraz przewidziane okresy ich używalności. Tabela nr
2 Normy przydziału środków czystości i herbaty
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 16
Załącznik nr 1
WYKAZ PRAC SZCZEGÓLNIE UCIĄŻLIWYCH
LUB SZKODLIWYCH DLA KOBIET
I.
Prace związane z transportem ciężarów oraz z wymuszoną pozycją ciała
1. Prace związane z dźwiganiem ciężarów:
a) ręczne podnoszenie i przenoszenie ciężarów o masie przekraczającej:
 12kg - przy pracy stałej;
 20kg - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej);
b) przewożenie ciężarów o masie przekraczającej:
 80kg - przy przewożeniu na wózkach 2, 3 i 4 - kołowych;
Wyżej podana dopuszczalna masa ciężarów obejmuje również masę urządzenia
transportowego i dotyczą przewożenia ciężarów po powierzchni nierównej, twardej
i gładkiej o pochyleniu nie przekraczającym 2%.
2. Dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią:
a) ręczne podnoszenie i przenoszenie ciężarów o masie przekraczającej:
 3kg - przy pracy stałej;
 5kg - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej);
b) przewożenie ciężarów o masie przekraczającej:
 20kg - przy przewożeniu na wózkach 2, 3 i 4 - kołowych;
c) prace w pozycji wymuszonej;
d) prace w pozycji stojącej łącznie ponad 3 godziny w czasie zmiany roboczej.
Wyżej podana dopuszczalna masa ciężarów obejmuje również masę urządzenia
transportowego i dotyczą przewożenia ciężarów po powierzchni nierównej, twardej
i gładkiej o pochyleniu nie przekraczającym 2%.
II. Prace w hałasie
Dla kobiet w ciąży:
prace w warunkach narażonych na hałas, którego poziom ekspozycji
odniesiony do 8 - godzinnego dobowego lub do przeciętnego tygodniowego,
określonego w Kodeksie pracy, wymiaru czasu pracy przekracza wartość 65 dB,
III. Prace przy monitorach ekranowych
Dla kobiet w ciąży:
prace przy obsłudze monitorów ekranowych – powyżej 4 godzin na dobę.
IV. Prace poniżej poziomu gruntu i na wysokości
Dla kobiet w ciąży:
a) praca na wysokości – poza stałymi galeriami, pomostami, podestami i innymi stałymi
podwyższeniami, posiadającymi pełne zabezpieczenie przed upadkiem (bez potrzeby
stosowania środków ochrony indywidualnej przed upadkiem), oraz wchodzenie i
schodzenie po drabinach i klamrach;
b) prace w wykopach
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 17
Załącznik Nr 2
TABELA NR 1
STANOWISKA PRACY NA KTÓRYCH POWINNY BYĆ STOSOWANE OKREŚLONE ŚRODKI
OCHRONY INDYWIDUALNEJ, ODZIEŻ I OBUWIE ROBOCZE ORAZ PRZEWIDZIANE OKRESY
ICH UŻYWALNOŚCI.
L.p. Stanowisko pracy
1
1
2
Sprzątaczka
Zakres stosowania
R – odzież i obuwie robocze
O – ochrona indywidualna
Przewidywany
okres używalności
3
4
R- Chustka
Do zużycia(24 m-ce)
R- Fartuch z elanobawełny
Do zużycia(24 m-ce)
R - Buty robocze profilaktyczne
Do zużycia(24 m-ce)
O- Rękawice gumowe lub lateksowe
Do zużycia
O – kamizelka lub bluza ocieplana
Do zużycia(24 m-ce)
R – czapka lub beret
2
R- Ubranie drelichowe
Do zużycia(24 m-ce)
R – Buty skórzane
Do zużycia(24 m-ce)
O- kurtka przeciwdeszczowa
Do zużycia(24 m-ce)
O - Rękawice ochronne
Do zużycia
O - Kamizelka ostrzegawcza odblaskowa
Do zużycia(24 m-ce)
O – buty gumowe /ocieplone
Do zużycia
Kierowca samochodu
R – czapka lub beret
3
4
R- Ubranie drelichowe
Do zużycia(24 m-ce)
R – Buty skórzane
Do zużycia(24 m-ce)
O- kurtka przeciwdeszczowa
Do zużycia(24 m-ce)
O - Rękawice ochronne
Do zużycia
O - Kamizelka ostrzegawcza odblaskowa
Do zużycia(24 m-ce)
O – buty gumowe /ocieplone
Do zużycia
Robotnik gospodarczy
Pracownicy wykonujący
pracę w terenie wg
R – czapka lub beret
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 18
L.p. Stanowisko pracy
1
2
potrzeb
Zakres stosowania
R – odzież i obuwie robocze
O – ochrona indywidualna
Przewidywany
okres używalności
3
R – buty skórzane
4
Do zużycia(24 m-ce)
O – buty gumowe /ocieplone
Do zużycia
O-Kask
Do zużycia wg atestu
O-Pas bezpieczeństwa
Do zużycia wg atestu
O -Szelki bezpieczeństwa z amortyzatorem
Do zużycia wg atestu
O - Rękawice ochronne
Do zużycia
O-Linka ochronna
Do zużycia wg atestu
O - Kamizelka ostrzegawcza odblaskowa
Do zużycia(24 m-ce)
Uwaga! Zakupu odzieży roboczej oraz środków ochrony indywidualnej należy dokonywać w specjalistycznych
hurtowniach, które oferują odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej (stanowiące
zabezpieczenie pracownika w środowisku pracy), zgodne z wymogami obowiązujących przepisów, tj.
posiadające certyfikaty
TABELA NR 2
NORMY PRZYDZIAŁU ŚRODKÓW CZYSTOŚCI I HERBATY
L.p.
Stanowisko pracy
Ilość przydzielanych środków czystości i herbaty na 1 rok.
Mydło*
12 szt.
1
Ręcznik
1 szt.
Herbata**
12 szt.
Wszystkie stanowiska pracy w urzędzie
*) 1 szt. = 100 gram
**) 1 opakowanie = ok. 100 gram
Id: DKHOY-TWJNO-WQTYQ-QHWLJ-TKIFU. Przyjety
Strona 19