Smaki świata herbaty

Smaki ś wiata
herbata
Zielona herbata
Zielona herbata to napój przyrządzany wyłącznie z liści herbaty. Pochodzi z Chin i
jest połączona z wieloma kulturami w Azji, m.in. Japonią, w której celebruje się picie
herbaty tradycyjną ceremonią parzenia herbaty.
W krajach, gdzie uprawia się herbatę, wytwarza się wiele rodzajów zielonej herbaty.
Różnią się od siebie z uwagi na specyficzne warunki uprawy, sposób przetwarzania i
porę zbiorów. Sądzi się, że spożywanie zielonej herbaty pomaga w kontrolowaniu
wagi ciała.
Czarna herbata (English Breakfast)
Popularna mieszanka czarnych herbat gatunków Assam i Cejlon dedykowana do
spożycia w godzinach porannych. Mocny i wyrazisty napar. Mieszanka English
Breakfast (angielskie śniadanie) wg wielu źródeł została wymyślona przez XIX –
wiecznego brytyjskiego kupca z przeznaczeniem do spożycia przy śniadaniu.
Herbata Darjeeling
Wspólna nazwa dla gatunków herbaty, przeważnie czarnej, pochodzących z
prowincji Dardżyling (ang. Darjeeling) w Indiach. Uznawane za najlepsze z indyjskich
gatunków herbat i jedne z najlepszych na świecie.
Biała herbata
Napój przyrządzany z pąków liściowych i młodych listków specjalnej odmiany herbaty
chińskiej, zbieranych wczesną wiosną, a następnie suszonych na słońcu.
Wbrew nazwie napój nie jest biały, ma barwę bladożółtą. Smak delikatny,
pozbawiony goryczy. Białą herbatę parzyć można trzykrotnie w temperaturze od 85-
90 °C przez około 5 minut. Tak zaparzony napar zachowa najlepsze wartości
smakowe i swój unikalny aromat.
Yerba mate
Wysuszone, zmielone liście ostrokrzewu paragwajskiego, niekiedy również świeże,
przygotowane do robienia naparu popularnego głównie w krajach Ameryki
Południowej (Argentynie, Paragwaju, Urugwaju, Brazylii), także w niektórych krajach
Bliskiego Wschodu, głównie w Syrii i Libanie.
Nazwa yerba mate, wymyślona najprawdopodobniej przez jezuitów, pochodzi od
przekształconego łacińskiego słowa herba – ziele i mati co w języku keczua oznacza
tykwę, w której parzy się ziele. Indiańska nazwa naparu to caá.
Pu-erh
Uprawiana w Chinach od ponad 1700 lat. Ojczyzną pu-erh jest region Pu’er w
prowincji Junnan na południu Chin. Pochodzi z tej samej rośliny co herbata czarna,
ale różni się od niej tym, że zostaje poddana dodatkowemu procesowi fermentacji.
Ma ona smak bardziej gorzki niż czarna, przez co w krajach europejskich często
dodaje się do niej aromaty, aby go złagodzić - najczęściej cytrynowy.
Rooibos
Afrykański napój uprawiany w RPA. Z języka afrikaans: „rooi”: czerwony i „bos”:
krzew,
czyli
czerwonokrzew.
Jest
to
napój nietypowy,
niespokrewniony z
tradycyjnymi herbatami. Napar ma specyficzny, miodowy smak. Wyróżnia się
łagodnością i brakiem typowego w herbatach zielonych lub czarnych posmaku
goryczy.