Nadzieja umiera ostatnia - Halina Birenbaum

Nadzieja umiera ostatnia - Halina Birenbaum
Wpisany przez Natalia, Płock
piątek, 04 maja 2012 11:49
Nadzieja umiera ostatnia. Książka opowiada prostym, lecz przez to tym bardziej
poruszającym, językiem, o doświadczeniach autorki, która w momencie wybuchu II wojny
światowej miała 10 lat i była uczennicą jednej z warszawskich szkół powszechnych.
We wrześniu 1939 r. mieszkała z rodzicami i braćmi przy ul. Nowiniarskiej. Po wybuchu wojny
całą rodzinę przesiedlono do getta, gdzie mieszkała aż do wybuchu powstania. Przez pewien
czas ukrywała się w bunkrze przy ul Miłej 3. W maju 1943 r. została wywieziona do obozu
koncentracyjnego na Majdanku. Wyzwolenia doczekała w obozie Neustadt-Glewe, gdzie trafiła
po obozowej gehennie obejmującej KL Auschwitz i KL Ravensbrück. Większość najbliższej
rodziny wojny nie zdołała przeżyć. Dopisana w 1986 r. 30-to stronicowa 'Wyprawa w
przeszłość' opisuje wrażenie po odwiedzeniu miejsc, w których spędziła dzieciństwo i przeżyła
najstraszniejsze chwile w czasie okupacji. Jak mówi autorka: 'Pierwszą swą podróż do Polski
odbyłam po czterdziestu latach i nazwałam ją 'Wyprawa w Przeszłość - Polska 1986'. Podróż
ta zaowocowała wieloma posunięciami w moim życiu.
Halina Birenbaum - pisarka, poetka,
tłumaczka - urodziła się w 1929r. w Warszawie. W 1947r. wyemigrowała do Izraela, wyszła za
mąż, ma dwóch synów. W czasie licznych spotkań z młodzieżą izraelską, polską, niemiecką
opowiada o swych obozowych przeżyciach. W 1967r. ukazała się jej pierwsza książka 'Nadzieja
umiera ostatnia'. Przetłumaczono ją na język angielski, niemiecki, francuski, japoński, hebrajski.
Twórczość Haliny Birenbaum jest świadectwem pamięci o Holocauście i zarazem dowodem
niezniszczalności najbardziej ludzkich uczuć: nadziei, miłości do świata i życia w każdej
postaci.
Nadzieja umiera ostatnia jest już 'klasyczną' i od lat
ważną pozycją w literaturze poświęconej Holocaustowi.
1/1