Wspomnienie pośmiertne: prof. dr hab. Gerhardt Kittel – przyjaciel

166
Wspomnienie pośmiertne: prof. dr hab. Gerhardt Kittel
– przyjaciel polskich foniatrów
Obituary: Gerhardt Kittel PhD, MD – the Friend of Polish Foniatrists
Andrzej Obrębowski, Antoni Pruszewicz
Pol. Przegląd
Otorynolaryngol 2012;
2 (1): 166
©by Polskie
Towarzystwo
Otorynolaryngologów
– Chirurgów Głowy
i Szyi
Smutkiem napełniła nas wiadomość, że 9 listopada 2011
r. zmarł prof. dr hab. med. Gerhardt Kittel emerytowany
wieloletni kierownik Oddziału Foniatrii i Pedoaudiologii
Kliniki Otolaryngologicznej Uniwersytetu w Erlangen.
Urodził się 4 marca 1925 r. w Berolzheim koło Baden,
ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu w Wurzburgu w 1951 r. Od 1960 r. związany z Kliniką Otolaryngologiczną w Erlangen. Habilitował się w 1967 r.
w oparciu o pracę The hypoxydosis of the Cochlea.
W 1978 r powołany na stanowisko profesora i kierownika samodzielnego oddziału foniatrii i pedoaudiologii.
Oddział ten zlokalizowany w 2-piętrowym budynku
przy Bohlenplatz 1 stał się szybko jednym z najważniejszych akademickich ośrodków zajmujących się
zaburzeniami procesu komunikatywnego. Laboratorium audiologiczne wyposażone w doskonałą aparaturę umożliwiało analizę potencjałów wywołanych
w układzie słuchowym. W pracowni badań głosowych
przeprowadzano szeroki zakres analiz głosowych. Po
raz pierwszy opracowano układ do wideolaryngostroboskopii kolorowej. Z inicjatywy prof. Kittela powstała
szkoła logopedyczna, którą kierował i o której wysoki
poziom kształcenia dbał. Jeden z nas miał możność
w czasie pobytu stypendialnego DAAD obserwować
egzamin państwowy dla logopedów z zakresu foniatrii i audiologii dziecięcej i był pod wrażeniem bardzo
wysokiego poziomu i wiedzy zdających.
Dorobek naukowy profesora Kittela obejmuje przeszło 200 pozycji, w tym wiele rozdziałów w klasycznych
akademickich podręcznikach niemieckich.
Prof. dr Gerhard Kittel był założycielem w 1983 r.
Niemieckiego Towarzystwa Foniatrów i Pedoaudiologów
(DGPP). W dorocznych zjazdach naukowych prawie
zawsze uczestniczyli koleżanki i koledzy z poznańskiej Kliniki Foniatrii i Audiologii, a obaj autorzy tego
wspomnienia zostali członkami honorowymi DGPP.
Dla młodych naukowców ufundował medal i nagrodę
Hanny i Gerhardta Kittelów. W latach 1976–1995 prof.
Kittel był jednym z redaktorów „Sprache – Stimme –
Gehör” (Thieme Verlag). Najważniejszym wkładem
prof. dr. Gerhardta Kittela w rozwój europejskiej foniatrii była współinicjatywa powołania europejskiego
towarzystwa. Należał wraz z profesorami Peterem
Biesalskim (Mainz), Duszanem Cvejovicem (Belgrad)
i Oskarem Schindlerem (Turyn) do ojców założycieli
Unii Europejskich Foniatrów (UEP). Odegrała ona
kapitalną rolę w rozwoju tej medycznej specjalności,
a przede wszystkim w integracji foniatrów w trudnym
politycznie okresie podziału Europy na dwa bloki.
W czasie kongresów UEP organizowanych na zmianę w strefie dolarowej i rublowej nawiązywały się
serdeczne i wręcz przyjacielskie kontakty pomiędzy
ośrodkami polskimi i europejskimi. Wspominamy doskonale zorganizowany XV Kongres UEP w Erlangen
w 1988 r., na którym przedstawialiśmy wyniki badań
klinicznych i akustycznych w mutacji perwersyjnej.
Szczególnie uroczyste było międzynarodowe sympozjum poświęcone akustycznej diagnostyce różnicowej
dysfonii organicznych i czynnościowych zorganizowane dla uczczenia 65. rocznicy urodzin Profesora
i jego przejścia na emeryturę. W czasie uroczystego
bankietu Jubilat odczytał okolicznościowy poemat
własnego autorstwa o przemijaniu.
Prof. Gerhard Kittel często bywał na zjazdach
otolaryngologicznych i foniatrycznych w Polsce. Kilka
razy gościł w poznańskiej Klinie Foniatrii i Audiologii.
Otrzymał medal Karola Marcinkowskiego za zasługi
dla naszej Katedry. Na 34. Zjeździe Polskiego Towarzystwa Otolaryngologicznego w Gdańsku w 1989 r. na
wniosek Sekcji Foniatrycznej Prof. dr Gerhardt Kittel
otrzymał dyplom członka honorowego Towarzystwa.
Gerhardt był zaprzyjaźniony z autorami tych wspomnień. Bywaliśmy w jego pięknym domu położonym
na lesistym wzniesieniu pod Erlangen, w Rathsbergu,
Zum Aussichtsturm. Serdeczną atmosferę zapewniała
jego małżonka dr med. Hanna Kittel, także laryngolog,
prowadząca gabinet prywatny w centrum Erlangen,
właściwie doskonale wyposażoną małą poliklinikę,
i operująca w Waldkrankenhaus. Mieli dwóch wspaniałych synów: Larsa i Karstena.
Gerhardt lubił chwalić się kolekcją kilkudziesięciu
rozmaitych butelek ze szlachetnymi trunkami otrzymanymi od gości z całej Europy. Miał szerokie zainteresowania humanistyczne. Sam pisał wiersze, kolekcjonował malarstwo przede wszystkim XIX-wiecznej
szkoły monachijskiej.W ostatnich latach miał kłopoty
ze wzrokiem, chorował. Był człowiekiem niezwykle serdecznym, koleżeńskim i empatycznym. Wielokrotnie
zapraszał do przyjazdu do Erlangen z gościną w jego
pięknej willi w Rathsbergu.
Prof. dr hab. Gerhardt Kittel przeszedł do historii
jako jeden z filarów europejskiej foniatrii i pozostanie
w naszej pamięci jako wybitny uczony i niezawodny przyjaciel.
P o l s k i P r z e g l ą d O t o r y n o l a r y n g o l o g i c z n y t o m 1, n r 2 , k w i e c i e ñ - c z e r w i e c 2 0 12