pracowników szkoły?
Transkrypt
pracowników szkoły?
barwy zarządzania A i nauczyciele nie nawiązują do niego, w obawie, że wpłynie to na ich ocenę i zaszkodzi ich interesom. Tymczasem właśnie w sytuacji napięcia i niepewności zagrożenie wypaleniem niebezpiecznie wzrasta. Co przemawia za tym, by promować profilaktykę wypalenia? Wypalony nauczyciel: źle funkcjonuje w swojej roli zawodowej – staje się kiepskim dydaktykiem i wychowawcą, traci zainteresowanie podmiotem i przedmiotem nauczania, depersonalizuje uczniów, przestaje ich motywować do nauki, działania, twórczego rozwiązywania problemów, nie radzi sobie z konfliktami interpersonalnymi w klasie, wobec czego obciążane są nimi inne osoby (dyrektor też), nie jest też w stanie efektywnie współpracować z rodzicami uczniów, wskutek czego staje się obiektem skarg z ich strony, słabo kooperuje z innymi osobami w szkole (dyrekcja, koledzy, pedagog i psycholog), jest sfrustrowany, zniechęcony, nastawiony obronnie wobec krytyki i próby wsparcia go w trudnościach, nie angażuje się w życie szkoły, nie ma siły, by się rozwijać, często choruje, korzysta ze zwolnień lub skarży się na dolegliwości somatyczne, które utrudniają mu wykonywanie obowiązków, kształtuje negatywny wizerunek nie tylko ogółu nauczycieli jako grupy zawodowej, ale też konkretnej placówki, co w dobie „niżu demograficznego” zaczyna się nieuchronnie wiązać z „być albo nie być” danej szkoły. Zadania dla dyrektora Tym, co przede wszystkim możesz zrobić, to zdać sobie sprawę z wagi problemu i uwrażliwiać swoich współpracowników na pojawiające się symptomy wypalenia oraz lansować zdrowy styl życia i pracy. Wiele zależy od Ciebie i Twojego stylu zarządzania. Jeśli zarządzasz w sposób demokratyczny, dopuszczając do głosu różne idee, jeśli włączasz nauczycieli w proces podejmowania ważnych decyzji, jeśli jasno i bezpośrednio przekazujesz swoje uwagi, a także uznanie za ich pracę, wpływasz na poziom zadowolenia z pracy i tak ważne poczucie przydatności. Staraj się być dostępny. Zamiast rywalizacji kreuj atmosferę otwartej komunikacji. Dorota Ziółkowska-Maciaszek jest psychologiem, trenerem, dyrektorem programowym Niepublicznej Placówki Edukacji PEN. 46 Jak dbać o zdrowie pracowników szkoły? MAGDALENA WOYNAROWSKA-SOŁDAN Odpowiednie funkcjonowanie szkoły i efektywność jej pracy zależy od wielu różnych czynników. Duże znaczenie ma przy tym zdrowie i dobre samopoczucie tworzących ją ludzi. W artykule omówione zostaną zagadnienia dotyczące zdrowia, promocji zdrowia i dbałości o zdrowie pedagogicznych i niepedagogicznych pracowników szkoły wraz z propozycjami kierunków działań w tym zakresie. Z drowie to pojęcie bardzo abstrakcyjne i każdy rozumie je inaczej. Ludzie często myślą, że są zdrowi, bo nie mają żadnej choroby. Zdrowie jednak to coś więcej. Światowa Organizacja Zdrowia definiuje je jako stan pełnego dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego, a nie tylko niewystępowanie choroby lub niepełnosprawności. Definicja ta wskazuje, że zdrowie ma kilka wzajemnie ze sobą powiązanych wymiarów: Można przypuszczać, że często występujące dolegliwości somatyczne oraz negatywne stany emocjonalne niekorzystnie wpływają na dyspozycję nauczycieli i innych pracowników do pracy w szkole, w której na co dzień występuje wiele napięć i obciążeń psychospołecznych. – fizyczny: odnosi się do ciała, biologicznego funkcjonowania organizmu i jego poszczególnych układów, a także do sprawności, zdolności do wykonywania codziennych czynności bez nadmiernego zmęczenia; – psychiczny: oznacza zdolność do jasnego myślenia, uczenia się, realizacji DYREKTOR SZKOŁY 7/2013 swoich możliwości intelektualnych, zdolność do panowania nad emocjami, rozpoznawania ich i wyrażania w sposób adekwatny do sytuacji, zapewniający poczucie komfortu i akceptowany społecznie, oraz zdolność do radzenia sobie z trudnościami, stresem, napięciem, lękiem; – społeczny: oznacza niezależność, zdolność do utrzymania dobrych relacji interpersonalnych i współpracy z ludźmi, akceptowanie odpowiedzialności za siebie i innych (Woynarowska, 2010, s. 30–31). Warto zdać sobie sprawę z tego, że zdrowie jest również: wartością dla każdego człowieka, czyli czymś, co jest dla jednostki ważne i cenne, co jest ze wszech miar godne pożądania, co łączy się z pozytywnymi przeżyciami i stanowi jednocześnie cel dążeń ludzkich (Łobocki, 2006, s. 96). Z badań pt. Diagnoza społeczna (Czapiński, Panek, 2009, s. 196) wykonywanych wielokrotnie w latach 1992–2009 wynika, że zdrowie zajmuje pierwszą pozycję w hierarchii wartości dorosłych Polaków; zasobem dla każdego człowieka – dobre zdrowie umożliwia ludziom dobre funkcjonowanie i rozwój osobisty, społeczny i zawodowy, pozwala im efektywniej wykorzystywać swoje barwy zarządzania zdrowie, rzadziej prowadzą prozdrowotny styl życia i mają mniejsze kompetencje do dbałości o zdrowie (Korzeniowska, Puchalski, 2010). Pewnych danych na temat zdrowia pracowników szkoły dostarczają badania własne nad wybranymi wskaźnikami ich zdrowia subiektywnego przeprowadzone w 2012 r. w grupie 750 nauczycieli i 259 pracowników niepedagogicznych (administracyjno-ekonomicznych, obsługi oraz kuchni i stołówki) 22 szkół z 6 województw (ramka 1, s. 48). Można przypuszczać, że często występujące dolegliwości somatyczne oraz negatywne stany emocjonalne niekorzystnie wpływają na dyspozycję nauczycieli i innych pracowników do pracy w szkole, w której na co dzień występuje wiele napięć i obciążeń psychospołecznych. Dyrektor szkoły nie zawsze zdaje sobie sprawę z problemów zdrowotnych swoich pracowników. Postrzega ich bardziej w perspektywie roli zawodowej i wykonywania związanych z nią zadań, rzadziej podchodzi do pracowników jak do osób z ich całym „bagażem” doświadczeń i uwarunkowań. Funkcjonowanie osobiste pracowników, w tym ich zdrowie, samopoczucie, wpływa jednak na efekty ich pracy. możliwości, zaspokajać potrzeby, realizować cele, osiągać dobrą jakość życia; zasobem dla społeczności i społeczeństwa – dzięki dobremu zdrowiu możliwa jest efektywna praca, tworzenie dóbr materialnych i kulturalnych, osiąganie dobrobytu; mniejsze są obciążenia społeczne i ekonomiczne wynikające z chorób i niepełnosprawności (Woynarowska, 2010, s. 40). Zrozumienie, czym jest zdrowie, jest podstawowym warunkiem tego, żeby ludzie chcieli o nie dbać. Zdrowie to nie dar niebios dany raz na zawsze. Nad zdrowiem trzeba pracować (Demel, 1968, s. 8). Co wiemy o zdrowiu pracowników szkoły? Problemy i potrzeby zdrowotne nauczycieli to zagadnienie, nad którym w Polsce prowadzone były dotychczas nieliczne badania. Dotyczyły one niereprezentatywnych prób lub wybranych problemów zdrowotnych (np. zaburzeń głosu, wypalenia zawodowego). Tym bardziej nie ma danych o zdrowiu niepedagogicznych pracowników szkoły, którzy są grupą bardzo niejednorodną, większość z nich ma niski status społeczno-ekonomiczny (w tym niski poziom wykształcenia). Wyniki badań wskazują, że pracownicy nisko wykształceni w porównaniu z lepiej wykształconymi gorzej oceniają swoje Co to jest dbałość o zdrowie? Dbać o zdrowie to znaczy robić coś pozytywnego dla swojego zdrowia i jego poprawy, czyli: podejmować celowe działania sprzyjające zdrowiu, do których należą: – zachowania związane głównie ze zdrowiem fizycznym: dbałość o ciało i najbliższe otoczenie, racjonalne żywienie, aktywność fizyczna, sen i odpoczynek, – zachowania związane głównie ze zdrowiem psychospołecznym: korzystanie i dawanie wsparcia społecznego, unikanie nadmiaru stresów i radzenie sobie z problemami i stresem, Bibliografia: Demel M., O wychowaniu zdrowotnym, Warszawa 1968 Czapiński J., Panek T. (red.), Diagnoza społeczna 2009, Warszawa 2009 Korzeniowska E., Puchalski K., Promocja zdrowia w miejscu pracy, www.imp.lodz.pl/home_pl/offert/tematyka_bad/heal_ prom_in_workpl/, dostęp: 4.06.2013 r. Łobocki M., Teoria wychowania w zarysie, Kraków 2006 Korzeniowska E., Puchalski K. (red.), Nisko wykształceni pracownicy a zdrowie – wyzwania dla edukacji zdrowotnej, Łódź 2010 Woynarowska B., Edukacja zdrowotna. Podręcznik akademicki, Warszawa 2010 Woynarowska B., Szkoła promująca zdrowie po 20 latach: dorobek, bariery, perspektywy, „Remedium” 2012/12 Woynarowska-Sołdan M., Węziak-Białowolska D., Analiza psychometryczna Skali Pozytywnych Zachowań Zdrowotnych dla dorosłych, „Problemy Higieny i Epidemiologii” 2012a/2 Woynarowska-Sołdan M., Węziak-Białowolska D., Skala czynników sprzyjających dobremu samopoczuciu zawodowemu nauczycieli w szkołach promujących zdrowie – analiza psychometryczna, „Medycyna Pracy” 2012b/1 www.DyrektorSzkoly.pl 47 barwy zarządzania – zachowania prewencyjne: samokontrola zdrowia i samobadanie, poddawanie się badaniom profilaktycznym, bezpieczne zachowania w życiu codziennym (zwłaszcza w ruchu drogowym, w pracy), bezpieczne zachowania w życiu seksualnym, – racjonalne zachowania w przypadku choroby: zgłaszanie się do lekarza, przestrzeganie jego zaleceń; nie podejmować zachowań za grażających zdrowiu, powodujących bezpośrednie lub odległe szkody zdrowotne, tzn. nie palić tytoniu, nie nadużywać alkoholu, nie nadużywać leków, których nie zalecił lekarz, nie używać innych substancji psychoaktywnych (Woynarowska, 2010, s. 52). Co wiemy o dbałości o zdrowie pracowników szkoły? Dane na ten temat, podobnie jak dane na temat zdrowia pracowników szkoły, są nieliczne. Wspomniane wyżej badania własne dotyczyły także dbałości o zdrowie nauczycieli i innych pracowników szkoły. Niektóre ich wyniki przedstawiono w ramce 2. Niedostatki w zakresie dbałości o zdrowie mogą być przyczyną chorób i niedyspozycji pracowników, mogą także modelować niewłaściwe z punktu widzenia zdrowia zachowania dzieci i młodzieży. To, jak człowiek dba o zdrowie w swoim prywatnym życiu, poza godzinami pracy, jaki jest jego styl życia, wpływa także na jego zdolność do pracy i wykonywanie zadań zawodowych. Dlaczego zdrowie pracowników jest ważne dla szkoły? Społeczność szkolną tworzą uczniowie i w pewnym stopniu ich rodzice, nauczyciele i inni pracownicy szkoły. Tradycyjnie uważa się, że „szkoła jest dla Realizacja zadań szkoły i efekty uczenia się uczniów zależą od bardzo wielu czynników, w tym przede wszystkim od kompetencji, cech osobowości, satysfakcji z pracy, a także zdrowia i samopoczucia pracowników szkoły, zwłaszcza nauczycieli. uczniów” i oni są w niej najważniejsi, dlatego wiele działań, w tym działań ukierunkowanych na zdrowie, koncentruje się właśnie na nich. Jednak w społeczności szkoły wszyscy są równie ważni i żadna grupa nie powinna się dla drugiej „poświęcać”. Realizacja zadań szkoły i efekty uczenia się uczniów zależą od bardzo wielu Ramka 1. Badania nad wybranymi wskaźnikami zdrowia subiektywnego pracowników szkoły Większość badanych nauczycieli (75%) i innych pracowników (64%) oceniła swoje zdrowie jako dobre lub bardzo dobre, ale: u prawie 40% nauczycieli i 46% innych pracowników szkoły występowały długotrwałe problemy zdrowotne lub choroby przewlekłe, w okresie 4 tygodni poprzedzających badanie: – około 40% nauczycieli i 51% innych pracowników szkoły odczuwało umiarkowany, silny lub wyjątkowo silny ból lub dyskomfort fizyczny, – co czwarty nauczyciel i co trzeci inny pracownik szkoły często (przez cały czas lub większość dni) był zmęczony, a odpowiednio co dziesiąty i co czwarty wykończony, wyczerpany; niemal 13% nauczycieli i 20% innych pracowników często okazywało znaczne zdenerwowanie, – tylko nieco więcej niż połowa osób badanych odczuwała często pełnię życia. Źródło: badania własne wykonane w ramach projektu Promocja zdrowia społeczności szkoły (2012). Ramka 2. Badania nad wybranymi wskaźnikami zdrowia subiektywnego pracowników szkoły Wybrane wskaźniki dbałości o zdrowie Większość nauczycieli (83%) i innych pracowników szkoły (77%) podała, że bardzo dba lub raczej dba o swoje zdrowie. W ostatnich 12 miesiącach jakieś działania w zakresie dbałości o zdrowie podejmowało ogółem 60% nauczycieli i 40% innych pracowników szkoły. W obu grupach stwierdzono wiele niedostatków w zakresie racjonalnego żywienia, aktywności fizycznej oraz snu, odpoczynku i zdrowia psychicznego. Od 10% do 20% nauczycieli oraz od 25% do 45% innych pracowników szkoły podejmuje zachowania ryzykowne dla zdrowia (pali papierosy, nie unika przebywania w obecności osób palących papierosy, nadużywa alkoholu). Źródło: badania własne wykonane w ramach projektu Promocja zdrowia społeczności szkoły (2012). 48 DYREKTOR SZKOŁY 7/2013 czynników, w tym przede wszystkim od kompetencji, cech osobowości, satysfakcji z pracy, a także zdrowia i samopoczucia pracowników szkoły, zwłaszcza nauczycieli. W tym kontekście zdrowie jest nie tylko prywatną sprawą każdego pracownika szkoły, ma wpływ na jego funkcjonowanie w roli zawodowej. Zdrowie pracowników to kapitał każdej firmy – opłaca się go pomnażać (Korzeniowska, Puchalski, www. imp.lodz.pl/home_pl/offert/tematyka_bad/heal_prom_in_workpl/, dostęp: 4.06.2013 r.). Zdrowie i samopoczucie pracowników szkoły wpływają na: – funkcjonowanie w pracy ich samych i innych ludzi, w tym szczególnie uczniów, – efektywność ich pracy, – klimat psychospołeczny, – organizację życia szkoły, – koszty utrzymania szkoły, – efektywność edukacji zdrowotnej uczniów (tworzenie pozytywnych wzorców zachowań zdrowotnych, wspieranie w podejmowaniu zachowań prozdrowotnych). Co to jest promocja zdrowia w szkole? Od ponad 20 lat rozwijany jest na świecie i w Polsce ruch szkół promujących zdrowie. Istotą takiej szkoły jest całościowe podejście do zdrowia w szkole. W Polsce przyjęto, że szkoła promująca zdrowie tworzy warunki i podejmuje działania, które sprzyjają: – dobremu samopoczuciu członków społeczności szkolnej, – podejmowaniu przez członków społeczności szkolnej działań na rzecz zdrowia własnego i innych ludzi oraz tworzenia zdrowego środowiska (Woynarowska, 2012, s. 1–3). Dotychczas w programie szkół promujących zdrowie koncentrowano się głównie na zdrowiu uczniów. W ostatnich latach jednak w Polsce i innych krajach, np. w Finlandii, Estonii, dostrzeżono także potrzebę wdrażania w szkole programów promocji zdrowia ukierunkowanych na zdrowie i potrzeby zdrowotne pracowników. Na czym polega promocja zdrowia pracowników szkoły? Promocja zdrowia pracowników szkoły to wszelkie działania podejmowane przez pojedyncze osoby i społeczność szkoły jako całość, które: zachęcają pracowników do tego, by zmieniali swój styl życia oraz swoje środowisko życia i pracy w kierunku prozdrowotnym, wykraczają poza obowiązki pracodawcy w zakresie ochrony zdrowia pracowników oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, barwy zarządzania są podejmowane po to, by pracownicy dobrze czuli się w swoim miejscu pracy, mniej chorowali, bardziej angażowali się w rozwój szkoły, lepiej funkcjonowali w życiu zawodowym i codziennym, a w efekcie, by szkoła lepiej realizowała swoje zadania (Korzeniowska, Puchalski). Kto ma podjąć w szkole działania w zakresie promocji zdrowia pracowników? Działania te powinny być podejmowane przez wszystkich pracowników. Istotne jest, by pracownicy zrozumieli znaczenie dbałości o zdrowie dla nich samych i dla szkoły, miejsca ich pracy oraz chcieli podejmować te działania dla siebie i ludzi, z którymi żyją i pracują. Pracownicy nie mogą być biernymi adresatami działań inicjowanych przez innych, np. dyrektora szkoły. Powinni być ich współtwórcami (Korzeniowska, Puchalski). Szczególną rolę w promocji zdrowia pracowników odgrywa dyrektor szkoły. Istotny jest zwłaszcza demokratyczny sposób zarządzania pracownikami, przekonanie co do znaczenia zdrowia dla efektywności pracy szkoły, chęć podejmowania działań na rzecz zdrowia pracowników i tworzenia sprzyjającej zdrowiu polityki szkoły. Dyrektor szkoły nie może jednak działać jako samotny lider. Wsparcia może mu udzielić powołany szkolny zespół ds. promocji zdrowia. Obszary szkolnych działań w zakresie promocji zdrowia pracowników Działania w zakresie promocji zdrowia pracowników szkoły powinny dotyczyć dwóch głównych obszarów: zwiększenia dbałości o zdrowie oraz poprawy organizacji i warunków środowiska pracy mających znaczenie dla samopoczucia zawodowego. Punktem wyjścia powinna być diagnoza stanu wyjściowego w obu tych obszarach. Wyniki diagnozy powinny wskazywać aspekty, w których stan aktualny oceniany jest najniżej i występuje największa potrzeba zmian. Pomoże to w ustaleniu problemów danej społeczności pracowników i wyborze celów, które dana społeczność chciałaby realizować. Diagnoza jest podstawą opracowania planu działań i jego ewaluacji. W diagnozie dbałości o zdrowie pracowników można wykorzystać skalę Pozytywnych Zachowań Zdrowotnych dla Dorosłych (Woynarowska-Sołdan, Węziak-Białowolska, 2012a). Obejmuje ona samoocenę dbałości o zdrowie i określenie częstości podejmowa- Ramka 3. Czynniki wpływające na samopoczucie w pracy Obszary czynników wpływających na samopoczucie w pracy Warunki fizyczne w szkole: czystość, estetyka pomieszczeń, wentylacja, wietrzenie, oświetlenie, hałas, temperatura, meble, dostęp do sprzętu i pomocy dydaktycznych, do spokojnego i wygodnego miejsca umożliwiającego pracę, indywidualne rozmowy z uczniami, ich rodzicami i odpoczynek. Społeczność pracowników – relacje, współpraca, przepływ informacji: relacje z dyrekcją szkoły, docenianie pracy przez dyrekcję, udzielanie wsparcia przez dyrekcję, relacje z innymi nauczycielami i pracownikami, przestrzeganie zasad fair play, wsparcie ze strony innych pracowników, organizowanie i uczestnictwo we wspólnych spotkaniach poza godzinami pracy, możliwość otwartego dyskutowania w szkole o sprawach dotyczących pracy, zaufanie pracowników do siebie nawzajem, chęć współpracy, organizowanie wystarczającej liczby spotkań i dyskusji dotyczących pracy, przepływ informacji w szkole, udzielanie przez dyrekcję konstruktywnych informacji zwrotnych dotyczących pracy. Społeczność uczniów i rodziców: relacje z uczniami, przykładanie się uczniów do nauki, właściwe zachowania uczniów na lekcjach, poczucie, że jest się lubianym przez uczniów, relacje i współpraca z rodzicami uczniów, pomoc ze strony rodziców uczniów, docenianie przez rodziców uczniów. Organizacja i obciążenie pracą w szkole: dokładne określenie zadań do wykonania, zadowolenie z rozkładu zajęć w szkole, organizacja pracy i wykorzystanie czasu pracy, możliwość odpoczynku w czasie przerw bez dyżuru, obciążenie liczbą zadań w szkole i pracą związaną ze szkołą w domu, radzenie sobie z zadaniami związanymi z pracą w szkole. Kompetencje zawodowe: możliwości doskonalenia zawodowego, wiedza i umiejętności z zakresu nauczanego przedmiotu i metodyki jego nauczania, umiejętność pełnienia roli lidera i komunikowania się z innymi ludźmi, umiejętności radzenia sobie z trudnymi sytuacjami w pracy w szkole, umiejętności posługiwania się technologią informatyczną. Źródło: Woynarowska-Sołdan M., Węziak-Białowolska D., Skala czynników sprzyjających dobremu samopoczuciu zawodowemu nauczycieli w szkołach promujących zdrowie – analiza psychometryczna, „Medycyna Pracy” 2012/1. nia wybranych zachowań zdrowotnych (w tym racjonalne żywienie, aktywność fizyczna, dbałość o ciało, zachowanie bezpieczeństwa, sen, odpoczynek i zdrowie psychiczne). Skala ta umożliwia samodzielne podsumowanie wyników oraz refleksję na ich temat. Działania w zakresie promocji zdrowia pracowników szkoły powinny dotyczyć dwóch głównych obszarów: zwiększenia dbałości o zdrowie oraz poprawy organizacji i warunków środowiska pracy mających znaczenie dla samopoczucia zawodowego. W diagnozie czynników wpływających na samopoczucie zawodowe pracowników szkoły można wykorzystać skale czynników sprzyjających dobremu samopoczuciu zawodowemu nauczycieli i niepedagogicznych pracowników szkoły [skala czynników sprzyjających dobremu samopoczuciu zawodowemu nauczycieli została już opublikowana (Woynarowska-Sołdan, Węziak-Białowolska, 2012b); na jej podstawie opracowano wersję skali dla pracowników niepedagogicznych szko- www.DyrektorSzkoly.pl ły (artykuł w przygotowaniu); z uwagi na specyfikę pracy obu grup skale nieco różnią się od siebie]. Zawarto w nich takie czynniki, w których społeczność pracowników sama może dokonać zmian (przykłady w ramce 3). Należy zdawać sobie sprawę z tego, że zmiana zachowań ludzi jest procesem bardzo długotrwałym. Model działań na rzecz promocji zdrowia pracowników jest obecnie sprawdzany w pilotażowym projekcie Promocja zdrowia społeczności szkoły, realizowanym przez Zespół ds. Promocji Zdrowia w Szkole Ośrodka Rozwoju Edukacji we współpracy z Zakładem Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Informacje na temat tego projektu są dostępne na stronie www.ore.edu.pl/strona-ore/ index.php?option=com_content&vie w=article&id=2301&Itemid=1693, dostęp: 4.06.2013 r. Magdalena Woynarowska-Sołdan jest doktorem nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, nauczycielką języka francuskiego, wykłada na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. 49