Strategiczne wytyczne wspólnotowe 2007-2013.

Transkrypt

Strategiczne wytyczne wspólnotowe 2007-2013.
Analyses & Opinions
Analizy i Opinie
Nr 47
INSTYTUT SPRAW PUBLICZNYCH
T H E I N S T I T U T E O F P U B L I C A F FA I R S
Opinia na temat Komunikatu
Komisji Europejskiej: Strategiczne
wytyczne wspólnotowe 2007-2013.
Tomasz Grzegorz Grosse
Opinia na temat Komunikatu Komisji Europejskiej: Strategiczne wytyczne wspólnotowe 2007-2013.
2
Opinia na temat Komunikatu Komisji
Europejskiej: Strategiczne wytyczne
wspólnotowe 2007-2013.
Tomasz Grzegorz Grosse
•
Jedyną realną możliwością inwestowania w przyszły rozwój w Polsce będzie w nadchodzących
latach nowa polityka spójności UE. Właśnie dlatego tak duże znaczenie ma to, w jaki sposób
zostanie ona wyprofilowana i czy jej działania będą efektywne.
•
Strategiczne ukierunkowanie nowej polityki spójności dla celów rozwojowych w Polsce oznacza
wykorzystanie inwestycji unijnych do pobudzania rozwoju nowoczesnej gospodarki, a także
wsparcia rozwoju edukacji i nauki.
•
Przy programowaniu nowej polityki spójności ważne jest uwzględnienie specyfiki nowych krajów
członkowskich. W odniesieniu do celów związanych z budowaniem nowoczesnej gospodarki
duże znaczenie ma m.in. budowanie potencjału badawczego i rozwojowego, w szczególności
infrastruktury naukowej i badawczej, uniwersyteckiej i kształtowania wysoko kwalifikowanych
kadr (w nauce, przedsiębiorstwach i administracji).
Od czego zależy rozwój?
P
rzynajmniej od czasów Adama Smith’a i
jego słynnej pracy: Badania nad naturą
i przyczynami bogactwa narodów (1776)
naukowcy zastanawiają się nad przyczynami
bogactwa i nędzy poszczególnych społeczeństw.
Istnieje wiele interpretacji odnoszących się
do procesów ekonomicznych, społecznych,
kulturowych, instytucjonalnych, odpowiedniego
Instytut Spraw Publicznych
czasu i kolejności prowadzonych działań itd. Z
punktu widzenia rozwoju gospodarczego bodaj
największe znaczenie ma poziom oszczędności
krajowych i wielkość inwestycji pobudzających
rozwój. Warto zauważyć, że pod tym względem
Polska ma poważne trudności, które hamują procesy
rozwoju.
Analizy i Opinie, 47
Opinia na temat Komunikatu Komisji Europejskiej: Strategiczne wytyczne wspólnotowe 2007-2013.
Interesujące są doświadczenia zwłaszcza tych
krajów, które dysponowały wysokim poziomem
oszczędności, co nie uchroniło ich przed dotkliwym
kryzysem gospodarczym. Kraj posiadający
największe oszczędności na świecie, jakim w latach
90-tych była Japonia – lokował je w dużym stopniu
w ryzykownych inwestycjach zewnętrznych,
przyczyniając się do kryzysu azjatyckiego z roku
1997 i pogrążając się pod jego wpływem w deflacji.
U progu zjednoczenia Niemcy miały nadwyżkę
3
budżetową i wysoki poziom oszczędności, jednak
gigantyczne transfery źle zainwestowanych
funduszy do landów wschodnich nie rozwiązały
problemów wynikających z wchłonięcia NRD,
a jednocześnie silnie zaciążyły na procesach
ekonomicznych w Niemczech Zachodnich.
Doświadczenia obu krajów dowodzą więc, że dla
procesów rozwoju ogromne znaczenie ma nie tylko
sam wysoki poziom inwestycji, ale również sposób
ich ukierunkowania.
Dlaczego Strategiczne Wytyczne Wspólnotowe są takie ważne?
C
złonkostwo w Unii Europejskiej otwiera
przed Polską szansę zwiększania
inwestycji publicznych w rozwój
gospodarczy i społeczny. Taką możliwość tworzy
nowa polityka spójności i zwielokrotnione w
stosunku do obecnych fundusze pomocowe
Unii Europejskiej dla naszego kraju po roku
2006. Jednocześnie należy zdać sobie sprawę, że
koszty finansowe integracji europejskiej, a także
ograniczenia dla wydatków publicznych związane
z procesem wejścia do systemu euro ograniczają
zakres inwestycji publicznych, które będzie
można uruchomić poza programami europejskimi.
zagadnienia. Po pierwsze kwestia zwiększenia
przepustowości obecnego systemu wdrażania,
który jest obecnie nadmiernie skomplikowany i
rozbudowany. Bez zmiany tego systemu, nie ma
możliwości sprawnego wydatkowania znacznie
większych strumieni finansowych, gdyż już obecnie
widać, w jak wielu miejscach system ten zwyczajnie
się „zatyka”. Po drugie, zasadnicze znaczenie ma
odpowiednie uzgodnienie z Komisją Europejską
priorytetów nowej polityki spójności. Próbą
odpowiedzi na pytania dotyczące systemu wdrażania
jest jeden z ostatnich raportów ISP1. Dlatego w tym
opracowaniu podejmuję wątek programowania
Oznacza to, że jedyną realną możliwością
stymulowania rozwoju dla władz publicznych
będzie w nadchodzących latach nowa polityka
spójności. Właśnie dlatego tak duże znaczenie ma
to, w jaki sposób zostanie ona wyprofilowana i czy
jej działania będą najbardziej efektywnie wspierać
rozwój w Polsce.
polityki
spójności,
dla
którego
ważnym
pretekstem jest konsultacja przygotowanych przez
Komisję Europejską Strategicznych Wytycznych
Wspólnotowych 2 (SWW) z polskim rządem.
Z punktu widzenia skuteczności polityki spójności w Polsce kluczowe znaczenie mają dwa
Analizy i Opinie, 47
Jest to dokument o dużym znaczeniu dla
programowania
funduszy
europejskich
w
poszczególnych krajach członkowskich. Stanowi
europejski odpowiednik polskiego Narodowego
Planu Rozwoju.
Kreśli główne priorytety i
Instytut Spraw Publicznych
Opinia na temat Komunikatu Komisji Europejskiej: Strategiczne wytyczne wspólnotowe 2007-2013.
4
wytyczne programowe dla krajów członkowskich,
które ubiegać się będą o pomoc w ramach nowej
polityki spójności (2007-2013). Na podstawie tego
dokumentu zostaną w każdym kraju opracowane
Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia, czyli
dokument określający narodowe priorytety rozwoju
pod przyszłe fundusze unijne. Na tej podstawie będą
następnie opracowywane poszczególne programy
operacyjne. Z tego punktu widzenia, negocjacje
dotyczące kształtu Strategicznych Wytycznych
Wspólnotowych, mają ogromne znacznie dla
przyszłości programowania pomocy finansowej UE
w Polsce.
Elastyczne programowanie i decentralizacja wdrażania
D
uże znaczenie dla Polski ma deklaracja
wyrażona w omawianym dokumencie,
że konieczna jest odpowiednia
kombinacja inwestycji, uwzględniająca specyfikę
danego obszaru i jego problemów; znalezienie
mieszanki polityk odpowiednich dla swojej
ścieżki rozwoju w odniesieniu do konkretnych
uwarunkowań
gospodarczych,
społecznych,
środowiskowych, kulturowych i instytucjonalnych.
Zaproponowane podejście oznacza konieczność
uwzględnienia uwarunkowań regionalnych i
narodowych przy wyborze priorytetów rozwojowych
spośród propozycji zawartych w SWW. Oznacza to
również położenie nacisku na kreowanie rozwoju
endogenicznego, a więc opierającego się na diagnozie
być formułowane w sposób ogólny, nie wkraczając
zanadto w kwestie szczegółowych rozwiązań
i działań. Poszczególne działania powinny być
przedstawiane jedynie przykładowo, a nie jako
zamknięty katalog działań sugerowany państwom
członkowskim i regionom. Dodatkowo, ważną
konsekwencją wyżej zaprezentowanych założeń
powinno być zdecentralizowane zarządzanie
polityką spójności, w szczególności zorientowane na
realizowanie celów regionalnych.
sytuacji w poszczególnych państwach i regionach,
wykorzystując ich potencjał rozwojowy, opierając się
na ich krajowych i regionalnych biegunach wzrostu,
a także wspierając rozwiązywanie specyficznych
regionalnych problemów rozwojowych.
oraz (3) tworzenie większej liczby lepszych miejsc
pracy.
Projekt SWW z lipca 2005 r. prezentuje trzy
główne priorytety rozwojowe dla funduszy unijnych
w okresie 2007-2013: (1) poprawa atrakcyjności
inwestycyjnej, (2) wsparcie innowacyjności,
przedsiębiorczości i gospodarki opartej na wiedzy,
Takie podejście implikuje więc elastyczny sposób
programowania
dokumentów
programowych
krajowych i regionalnych. Ponadto, oznacza otwarty
charakter wytycznych wspólnotowych. Powinny one
Instytut Spraw Publicznych
Analizy i Opinie, 47
Opinia na temat Komunikatu Komisji Europejskiej: Strategiczne wytyczne wspólnotowe 2007-2013.
5
Rozwój nowoczesnej gospodarki
Z
punktu widzenia właściwego ukierunkowania nowej polityki spójności
dla celów rozwojowych w Polsce
fundamentalne znaczenie wydaje się mieć kwestia
wykorzystania inwestycji unijnych do pobudzania
rozwoju nowoczesnej gospodarki, a także wsparcia
rozwoju edukacji i nauki. Jak się wydaje, właśnie
te dwa kierunki w największym stopniu będą
w perspektywie strategicznej budowały szanse
rozwojowe i przewagi konkurencyjne naszego kraju
zarówno w samej Europie, jak również w rywalizacji globalnej. Dlatego też zgodne z polskim interesem
wydaje się być dążenie do wykorzystania nowej
polityki spójności do rozwoju innowacyjności oraz
gospodarki opartej na wiedzy. Do takiego celu odnosi
się priorytet 2 SWW, tj. wsparcie innowacyjności,
przedsiębiorczości i gospodarki opartej na wiedzy.
Warto zastanowić się nad tym, czy nie powinien to
być pierwszy priorytet SWW. W ten sposób można
uwypuklić przełomowe znaczenie, jakie będzie
miała nowa polityka spójności, w stosunku do
wcześniejszych doświadczeń tej polityki.
Z punktu widzenia polityki polskiej duże
znaczenie wydają się mieć trzy podstawowe cele.
Po pierwsze, wsparcie idei ściślejszego powiązania
nowej polityki spójności i strategii lizbońskiej w
jej nowym wydaniu zorientowanym na wspieranie
wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Należy
pamiętać, iż wydzielenie polityki spójności poza
nawias strategii lizbońskiej, a więc jej ograniczenie
jedynie do kwestii wyrównywania poziomu
rozwoju nowych krajów członkowskich i regionów
najsłabiej rozwijających się - grozi marginalizacją
tej polityki. Szczególnie, jeśli weźmiemy pod uwagę
Analizy i Opinie, 47
możliwość dalszego rozszerzenia Unii oraz niechęć
bogatych krajów członkowskich do finansowania
rozszerzenia.
Warto zauważyć, że w dyskusjach na temat
przyszłości polityki spójności stale występuje
potencjalne niebezpieczeństwo podziału wewnątrz
polityki spójności na dwa nurty. Pierwszy skierowany
na działania tradycyjne, związane przede wszystkim
z budową podstawowej infrastruktury o charakterze
lokalnym i transeuropejskim w nowych krajach
członkowskich. Drugi, na bardziej innowacyjną
i zorientowaną na budowanie potencjału dla
rozwoju nowoczesnej gospodarki – w regionach
dotychczasowych państw członkowskich. Dlatego
drugim celem polityki polskiej powinno być dążenie
do przyjęcia zasady, że wszystkie zaproponowane
wytyczne mogą zostać wykorzystane do prac
programowych we wszystkich regionach objętych
polityką spójności. Z polskiego punktu widzenia
szczególne znaczenie ma zwłaszcza to, aby priorytet
dotyczący budowania gospodarki opartej na wiedzy
i wytyczne dotyczące tego priorytetu obejmowały
kraje zaliczone do nowego celu konwergencji.
Po trzecie, w ramach nowej polityki spójności
ważne dla Polski byłoby uwzględnienie specyfiki
nowych krajów członkowskich i takie wyprofilowanie instrumentów wsparcia nowoczesnej gospodarki,
które będą adekwatne do naszych problemów
rozwojowych. Oznacza to m.in. formułowanie
programów adresowanych na rzecz innowacyjnej
gospodarki nie na zasadzie konkursów grantowych
organizowanych centralnie, ale poprzez system kwot
przyznawanych do wykorzystania poszczególnym
krajom i regionom. Polityka spójności powinna
Instytut Spraw Publicznych
Opinia na temat Komunikatu Komisji Europejskiej: Strategiczne wytyczne wspólnotowe 2007-2013.
6
przyczyniać się do efektywnego włączenia
nowych krajów członkowskich do Europejskiego
Obszaru Badawczego oraz programów ramowych
realizowanych w obszarze działalności badawczej
i innowacyjnej Unii. Warto podkreślić, że polityka
spójności może stać się ważnym instrumentem
zwiększania poziomu wydatków na badania i rozwój
do postulowanego przez Radę Europejską poziomu
3 proc. PKB. W ten sposób może oddziaływać
na zwiększenie poziomu tych inwestycji zarówno
ze środków publicznych, jak również poprzez
odpowiedni system zachęt – także prywatnych.
choć jak się wydaje, należałoby bardziej uwypuklić
konieczność wspierania rozwoju infrastruktury
akademickiej i naukowej. Polskie stanowisko
może również wesprzeć postulaty wsparcia działań
badawczych w małych i średnich przedsiębiorstwach
oraz rozwijania nowych przedsiębiorstw. Warto
zastanowić się nad tym, czy nie powinno się
poszerzyć wymiaru tego wsparcia także o
niektóre duże przedsiębiorstwa – inwestorów,
sprowadzających nowoczesne technologie lub
rozwijających działalność badawczą i innowacyjną.
Duże znaczenie mają również inwestycje prowadząZ punktu widzenia regionów zaliczanych do ce do współpracy między środowiskami naukowymi
celu konwergencji (w większości pochodzących i akademickimi oraz sektorem przedsiębiorstw.
z nowych krajów członkowskich) szczególnie Polskie stanowisko powinno również wesprzeć
istotne znaczenie ma wsparcie potencjału instrumenty zwiększające poprawę dostępności
badawczego i innowacyjnego. Oznacza to finansowania dla przedsiębiorstw innowacyjnych,
zwłaszcza konieczność finansowania infrastruktury zarówno w zakresie dotacji inwestycyjnych,
badawczej, telekomunikacyjnej i informatycznej, jak również rozwijania usług finansowych dla
a także akademickiej i naukowej. Jest to zgodne przedsiębiorstw (kapitały ryzyka itp.).
z zaproponowanymi przez Komisję wytycznymi,
Rozwój infrastruktury komunikacyjnej
W
odniesieniu do priorytetu pierwszego SWW, tj. poprawy atrakcyjności
inwestycyjnej
w
omawianym
dokumencie
sformułowano
trzy
wytyczne
dotyczące inwestycji infrastrukturalnych. Są to
(1) inwestycje transportowe, (2) ekologiczne oraz
(3) energetyczne. Warto zauważyć, że działania
inwestycyjne w zakresie infrastrukturalnym,
zwłaszcza w odniesieniu do regionów celu 1 nie
powinny zostać wyczerpane na tym zakresie.
Wśród innych inwestycji infrastrukturalnych,
Instytut Spraw Publicznych
które powinny znaleźć się w tym lub innych
priorytetach
należy
wymienić:
inwestycje
infrastruktury turystycznej, wspieranie inwestycji
infrastrukturalnych bezpośrednio związanych
z lokalizacją nowych lub rozbudową wcześniej
działających przedsiębiorstw, wspieranie inwestycji
skierowanych na rozwój mieszkalnictwa.
Wśród inwestycji transportowych na szczególne
wsparcie zasługuje postulat SWW rozbudowy
infrastruktury
transportu
regionalnego,
co
powinno oznaczać po pierwsze rozwój połączeń
Analizy i Opinie, 47
Opinia na temat Komunikatu Komisji Europejskiej: Strategiczne wytyczne wspólnotowe 2007-2013.
o drugorzędnym znaczeniu (czyli wewnątrzregionalnych), w tym zwłaszcza połączenia między
metropolią (ośrodkiem centralnym regionu) i jego
otoczeniem regionalnym. Integracja metropolii z ich
otoczeniem jest zadaniem trudnym, dlatego wymaga
wsparcia ze strony polityki europejskiej. Metropolie
stanowią naturalny biegun wzrostu, i należałoby
wykorzystać ich potencjał do zwiększania rozwoju
całego regionu, a nie pogłębiania zróżnicowań i
odmiennych trajektorii rozwojowych w ramach tego
samego obszaru.
Po drugie rozwój infrastruktury komunikacji
regionalnej oznacza także możliwość przyłączenia
sieci regionalnej z liniami komunikacyjnymi
krajowymi i europejskimi. W świetle Narodowego
Planu Rozwoju (2007-2013) i Narodowej Strategii
Rozwoju Regionalnego (2007-2013) duże znaczenie
mają również inwestycje w infrastrukturę
komunikacyjną w największych polskich miastach
i metropoliach. Ponadto, dla rozwoju transportu w
największych miastach zasadnicze znaczenie ma
poprawa transportu publicznego, obejmującego
7
wspieranie inwestycji związanych z komunikacją
publiczną, budową metra, rozbudową lotnisk itp.
W przypadku Polski istotne znaczenie ma
rozwój połączeń drogowych i kolejowych,
wzmacniających spójność wewnętrzną zarówno
regionów, jak również całego kraju. Duże
znaczenie ma rozwój połączeń południkowych
(a nie tylko bardziej uprzywilejowanych przez
KE linii równoleżnikowych). Znacznie mniejsze
znaczenie ma natomiast rozwój autostrad morskich.
Trasa przebiegu tych autostrad na Bałtyku
zaproponowana przez Komisję Europejską omija
polskie porty morskie, a znaczenie żeglugi morskiej
między poszczególnymi portami krajowymi nie ma
istotnego znaczenia gospodarczego i społecznego.
Ponadto, mniejszą wagę dla Polski ma również
rozwijanie 30 projektów o znaczeniu europejskim,
głównie z uwagi na znikomy udział strony polskiej
w tych przedsięwzięciach. Istotne znaczenie ma
natomiast wsparcie rozwoju infrastruktury lotniczej,
o której nie ma mowy w omawianym dokumencie.
Dylematy rozwoju infrastruktury ekologicznej
W
odniesieniu do priorytetów z
zakresu ochrony środowiska można
przytoczyć opinię ekspertów o
tym, że w umiarkowanym stopniu przyczyniają
się one do poprawy atrakcyjności inwestycyjnej
regionów, a w niektórych przypadkach mogą nawet
podnosić koszty funkcjonowania przedsiębiorstw
(a więc pogorszyć atrakcyjność inwestycyjną).
Z punktu widzenia stanowiska polskiego na
Analizy i Opinie, 47
podkreślenie zasługuje konieczność zwiększenia
synergii pomiędzy ochroną środowiska a wzrostem
gospodarczym, a więc takim ukierunkowaniem
inwestycji ekologicznych, aby w maksymalnym
stopniu przyczyniały się do rozwoju gospodarczego
i zwiększenia atrakcyjności inwestycyjnej regionów.
Z tego punktu widzenia na uwagę zasługują
trzy kierunki działania. Po pierwsze, należałoby
umożliwić skierowanie wsparcia bezpośrednio
Instytut Spraw Publicznych
Opinia na temat Komunikatu Komisji Europejskiej: Strategiczne wytyczne wspólnotowe 2007-2013.
8
dla przedsiębiorstw na inwestycje związane z
dostosowaniem do wymogów ekologicznych prawa
europejskiego. Po drugie, należy wybierać takie
inwestycje, które w największym stopniu poprawiają
warunki dla działalności gospodarczej. Jako przykład
można wskazać dekontaminacje gruntów pod
przyszłe inwestycje, ochronę przed zagrożeniami
środowiskowymi,
poprawę
infrastruktury
gospodarki odpadami i wodno-ściekowej dla
przedsiębiorstw. Po trzecie, należałoby poprzeć
wszystkie działania inwestycyjne zorientowane na
projektowanie, wytwarzanie i eksport nowatorskich
technologii ekologicznych (mowa o tym np. na str.
18 SWW).
Z punktu widzenia wytycznej dotyczącej
poprawy wykorzystania źródeł energii, szczególne
znacznie dla Polski ma rozbudowa tradycyjnych
sieci energetycznych, a także modernizacja
dotychczasowych linii i zakładów energetycznych w
kierunku poprawiania efektywności zużytkowania
energii. Przy obecnym stanie nasycenia i jakości
tej infrastruktury może ona stanowić w niektórych
regionach poważną barierę utrudniającą inwestycje
przedsiębiorstw. Dopiero w dalszej kolejności można
wspierać stopniowe upowszechnianie odnawialnych
i alternatywnych źródeł energii, a także szersze
wprowadzanie technologii ekologicznych do
tego sektora. Przy tej okazji warto jednocześnie
postulować skreślenie nazbyt szczegółowego
wskaźnika dotyczącego produkowania 21 proc.
krajowej energii elektrycznej do roku 2010 ze
źródeł odnawialnych. W przypadku Polski jest to
postulat nierealistyczny i pozbawiony uzasadnienia
ekonomicznego.
Rozwój zasobów ludzkich i ograniczanie bezrobocia
W
odniesieniu do priorytetu trzeciego, tj. tworzenia większej
liczby lepszych miejsc pracy
sformułowano trzy wytyczne: (1) zaangażowanie
większej liczby osób w aktywność zawodową, (2)
regionalnych rynków pracy. W tym kontekście
istotne znaczenie dla Polski mają instrumenty
działania skierowane wobec obszarów o wysokim
strukturalnym poziomie bezrobocia oraz obszarów
wiejskich i przygranicznych z trudnościami na
poprawa zdolności adaptacyjnych pracowników
i uelastycznienie rynków pracy, (3) zwiększanie
inwestycji w kapitał ludzki. W odniesieniu do
wytycznej odnoszącej się do aktywizacji zawodowej
należałoby w większym stopniu uwypuklić wsparcie
działań tworzących nowe miejsca pracy, a więc
pomocy dla przedsiębiorców, jak również pomocy
szkoleniowej dla trwale bezrobotnych. Na poparcie
zasługuje również postulat większego dopasowania
działań publicznych do uwarunkowań i specyfiki
rynku pracy. Byłoby to zgodne z polskim postulatem
utworzenia specjalnego instrumentu finansowego
dla regionów peryferyjnych i rolniczych Polski
Wschodniej.
Instytut Spraw Publicznych
W odniesieniu do wytycznej dotyczącej poprawy
zdolności adaptacyjnej pracowników na szczególne
wsparcie zasługuje postulat powiązania tego
instrumentu z działaniami restrukturyzacyjnymi
w gospodarce. Warto zauważyć, że w przypadku
Polski odnosi się to zwłaszcza do regionów
Analizy i Opinie, 47
Opinia na temat Komunikatu Komisji Europejskiej: Strategiczne wytyczne wspólnotowe 2007-2013.
9
poprzemysłowych
lub
powojskowych,
a
także dotkniętych procesami restrukturyzacji
tradycyjnych przemysłów. Interesującym postulatem omawianego dokumentu jest pomoc w
sfinansowaniu niektórych kosztów pracy w celu
zwiększenia zatrudnienia. Wydaje się, że taka forma wsparcia przedsiębiorstw jest szczególnie istotna
dla krajów przeżywających poważne trudności
na rynkach pracy. Stanowisko polskie powinno
również wesprzeć proponowane zapisy odnoszące
się do działań w zakresie inwestycji w kapitał ludzki,
odnoszące się zarówno do szkolnictwa zawodowego
jak również poprawy systemów edukacyjnych.
Duże znaczenie ma zwłaszcza postulat wsparcia
rozwoju kształcenia zawodowego poprzez wspólne
działania przedsiębiorców i szkół, a także wsparcie
modernizacji edukacji wyższej i potencjału
naukowego i badawczego uczelni wyższych.
Wątpliwości budzi wytyczna dotycząca pomocy
w utrzymaniu zdrowej siły roboczej. Z punktu
widzenia sytuacji w Polsce nie wydaje się to
być najbardziej priorytetowym działaniem dla
zwiększenia zatrudnienia i poprawy jakości kapitału
ludzkiego. Inwestycje z tego obszaru powinny być
kierowane na bardziej niezbędne dla wzrostu
gospodarczego działania.
Przypisy
T. G. Grosse (red.) - Analiza możliwości wprowadzenia
regionalnego systemu zarządzania funduszami strukturalnymi
UE w Polsce w latach 2007-2013. Warszawa 2005.
2
Zob. http://europa.eu.int/comm/regional_policy/sources/
docoffic/2007/osc/050706osc_en.pdf.
1
Analizy i Opinie, 47
Instytut Spraw Publicznych
Dr Tomasz Grzegorz Grosse
– ekspert ISP, ostatnio ukazał się
pod jego redakcją raport Instytutu:
Analiza możliwości wprowadzenia
regionalnego systemu zarządzania
funduszami strukturalnymi UE w
Polsce w latach 2007-2013.
Analizy i Opinie
Nr 47, wrzesień 2005
Redagują: dr Jacek Kucharczyk,
Mateusz Fałkowski,
e-mail: [email protected]
Jarosław Ćwiek-Karpowicz,
e-mail: [email protected]
Projekt graficzny: Andrzej Jasiocha
e-mail: [email protected]
Instytut Spraw Publicznych
Adres: ul.Szpitalna 5 lok. 22
00-031 Warszawa, Polska
e-mail: [email protected]
www.isp.org.pl

Podobne dokumenty