List do nieznajomej Piękna nieznajoma co patrzysz na mnie ze

List do nieznajomej
Piękna nieznajoma co patrzysz na mnie ze zdjęcia,
Patrzysz w moją stronę, kim jesteś nie mam pojęcia,
Znam tylko Twe imię, wyobrażam sobie jak gdzieś kroczysz,
Piszę do Ciebie list, którego nigdy nie zobaczysz.
Twój wzrok hipnotyzuje, jak czar szamana,
Hipnoza ta piękna, magia nieokiełznana,
Piszę bo chcę, piszę by oddać Ci hołd,
Z bieli tej kartki, tak po prostu stąd
Nie wiem kim jesteś, nie wiem jaki jest Twój świat,
Czy Twój charakter ostry jak róży kolce?
Czy może tak delikatny i łagodny jak jej kwiat?
Sprawdziłbym to, lecz nie pozwala mi na to mój głupi fart.
Znam Twój uśmiech, jak pięknie promienieje,
Kiedyś może go ujrzeć, taką mam nadzieję,
Na żywo i w całej jego gracji,
By nacieszyć nim widok, doznać serca palpitacji
Jedyne co mam to kilka Twoich zdjęć,
Na które mogę spojrzeć kiedy tylko chcę,
Gdy jest mi źle i gdy jest nieciekawie,
Popatrzeć na jedno z nich, oddać się marzeń enklawie.
To nie obsesja, to podziw dla kobiecego piękna,
To jak się prezentujesz, tak sympatyczna, tak nieskazitelna,
To skromny poeta pisze tych parę słów,
Każdego dnia, spotkać Cię gotów.
Trzymam te fotografie, z nadzieją na spotkanie,
Gdy ta chwila nastanie, podejść dać Ci piękny kwiat,
Mieć tą odwagę, zatrzymać na chwilę czas,
Powiedzieć parę zdań i obrać swój kierunek tras.
Skromny ze mnie człowiek, nie mam nic innego,
Mam jednak tę cechę, wiem kiedy widzę coś pięknego,
Będę trzymał te zdjęcia, do dnia takiego,
By Ciebie zapamiętać, by dokonać ruchu ostatniego.
Proszę nie bądź zła, to tylko kilka słów od prostego człowieka,
U którego na Twój widok szerzej otwiera się powieka,
Czas zakończyć tę litanię, nie dowiesz się kto napisał to,
Ja tylko powiem, że skromny poeta, człowiek incognito.